▪️پارۀتن پیامبر ▫️رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند： "پاره‏اى از تن من در خراسان مدفون خواهد شد، كه هيچ غم زده‏اى او را زيارت نمي كند مگر آنكه خداى عزّ و جلّ غبار غم را از خاطرش برطرف مي سازد، و هيچ گناهكارى مگر آنكه خدا گناهانش را مى‏آمرزد." 🔺کتاب من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۵۸۳ 🏴سالروز شهادت امام رئوف حضرت ثامن‌الحجج علی بن موسی الرضا "علیه آلاف التحیه و الثناء" تسلیت باد. ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ http://eitaa.com/shobeiri https://t.me/shobeiri

💠 بررسی وثاقت نوفلی و سکونی یکی از اسناد مشهور و مهم در کتاب کافی سند مشهور «علی بن ابراهیم عن ابیه عن النوفلی عن السکونی» می باشد. درباره‌ی وثاقت و جلالت «علی بن ابراهیم» تردیدی نیست و «ابراهیم بن هاشم» نیز توسط متأخران توثیق شده است و قدمای اصحاب نیز حداقل قائل به حسن او هستند. اما درباره دو نفر دیگر یعنی نوفلی و سکونی بحث‌های جدی‌تری صورت گرفته است.... ✅ ادامه مطلب در این موضوع را در لینک زیر دنبال کنید. 👇🏼 fa.mfeb.ir/?p=19426/#ZRejal •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

💠 فرق میان نقل با واسطه و بلا واسطه یکی از مباحث شایانِ دقت در علم رجال، نکاتی است که پیرامون بررسی کیفیت انتخاب «مروی عنه» توسط «راوی» وجود دارد؛ نکاتی مانند این که راوی برای نقل روایت از شیخ روایی خود، چه خصوصیاتی را مدّ نظر دارد؛ چه زمانی اقدام به نقل بلاواسطه از وی خواهد نمود؛ به چه سبب از نقل مستقیم از وی ممانعت می‌کند یا چرا احیاناً با وجود خودداری از نقلِ مستقیم، از نقل غیر مستقیم چشم‌پوشی نمی‌کند. نوشته ی پیشِ رو در مورد یکی از مصادیق مطلب پیش گفته، به نقل روایت نجاشی از ابن عیاش جوهری پرداخته است..... ✅ ادامه مطلب در این موضوع را در لینک زیر دنبال کنید. 👇🏼 fa.mfeb.ir/?p=19524/#ZRejal •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

▪️ تفاوت میان دو تعبیر نجاشی «کتاب النوادر» و «کتاب نوادر» 🔸 #سید_احمد_مددی 🔸درس خارج مکاسب 14 مهر 1388 - جلسه 7 🔸موضوع : واژه نوادر در کتب فهرستی 🔸حجم: 2:38 مگابایت (فايل صوتي با فرمت mp3) •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

💢حواشیِ انتقادیِ شیخ حر عاملی بر روایات الکافی ✍️مصطفی قناعتگر شیخ حر عاملی در یک تقسیم‌بندی ابتدایی، در حلقه‌ی اخباریان قرار می‌گیرد. اما بی‌توجهی به طیف بودن و یکنواخت نبودن جریان اخباری‌گری، تصاویر غیر واقعی از وی برساخته است. توجه نکردن به منهج وی در شرح و فهم و اعتبارسنجی برخی روایات نیز به پررنگ شدن آن تصویر غیر واقعی کمک کرده است. در این مجال به نگاشته‌ای از ایشان اشاره خواهد شد. شیخ در این نگاشته به ضعف روایتی از کافی کلینی اشاره، آن را مستدل و بر آن پافشاری می‌کند. 👈 مروری بر «رسالة فی الغناء»؛ تالیف شیخ حر عاملی در «شبکه اجتهاد»: http://ijtihadnet.ir/?p=68372 🆔 http://eitaa.com/rejal_shobeiri

💠 اضمار روایات: 🔻برای اثبات اینکه مسئول در روایات مضمره، امام ع است، چند وجه ذکر شده است: 1️⃣ وجه اول: #شأن برخی از روات اجل از آن است که از غیر امام ع سوالی کند و آن را برای دیگران نقل کنند. 🔹 فیه: در مورد زراره و محمد بن مسلم و ... این حرف را می توان پذیرفت، چون شان آنها این است که «لایسئلون الا الامام ع». البته آن هم در اواخر کار؛ اما در مورد بقیه این ادعا قابل پذیرش نیست. 2️⃣ وجه دوم (محقق ایروانی): در زبان عربی ذکر ضمیر بدون مرجع، مالوف و صحیح نیست. پس قطعا عهدی بوده که به آن تکیه شده است. از طرف دیگر غیر از امام معصوم ع کسی نمی تواند #معهود نزد روات باشد. پس متنی که در کتب روایت ذکر شده، مرجع معهودی داشته که همان امام ع است. 🔹 فیه: در کتب روایی عهد ذکری بوده و نام امام ع ذکر شده بود و سپس بخاطر تقطیع، مرجع ضمیر ذکر نشده است. همانطور که صاحب معالم در منتقی الجمان: تصریح دارد: علّت مضمره شدن بسیاری از روایات تقطیع و تبویب آنهاست. به عبارت دیگر وقتی راویان، روایات سماعه را از کتابی نقل می‌کردند، در روایت اول نام امام علیه السلام بوده و در روایات بعد به صورت ضمیر ذکر شده و راوی، روایت اول را نقل نکرده است. 3️⃣ وجه سوم: معنا ندارد فرد ثقه ای روایت را از غیر امام بپرسد و بدون ذکر نام به دیگران نقل کند. زیرا لازمه اش #تدلیس است. مشخص می شود سوال از امام ع بوده است. 🔹 فیه: این همه تقطیع و تلخیص هایی که در سندها و متن ها وجود دارد و از روات سر زده و هیچ کدام تدلیس نیست، دلیل بر عدم صحت این ادعاست. 4️⃣ وجه چهارم (آیت الله شبیری): اینکه #اصحاب این متن را به عنوان روایت در #مجامع_روایی خود ثبت کرده و امثال شیخ طوسی و شیخ کلینی که متخصّصین این فن هستند با آن برخوردی همچون برخورد با روایات داشته‌اند، مشخص می شود سوال از امام ع بوده است. 🔹 فیه: اولاً: اگر بخاطر قراین یا طریقی معتبر برای امثال کلینی روشن شده مسئول، امام ع است، اجتهاد ایشان است که برای ما حجت نیست. ثانیاً: درست است که در کتب روایی نقل شده، اما دلیل نمی شود که آن را روایت بدانند. شاهدش هم این است که خود شیخ بر اضمار روایت اشکال می کند. ثالثا نقل متن به عنوان روایت بخاطر این بوده که برای آنها حجت بوده، ولی شهادت بر روایت بودن آن از طرف امثال شیخ نیست. 5️⃣ وجه پنجم: در مقدمه #کافی تصریح شده که آثار صحیحه از صادقین ع در این کتاب نقل شده است. 🔹 فیه: مقصود از آثار صحیحه این نیست که تک تک روایات آثار صحیحه است، بلکه مقصود این است که مجموع روایات در هر باب مشتمل بر آثار صحیحه است. پس نمی توان با استناد به این وجه حجیت مضمرات کافی را درست کرد. علاوه بر اینکه این وجه مختص کافی است. 6️⃣ وجه ششم: علّت اضمار روایات #تقطیع و تبویب آنهاست. بنابراین ما اصلا روایت مضمره نداریم. از طرف دیگر کتب و مجامع روایی برای جمع روایات است، نه فتاوای فقها. از طرف دیگر (به عنوان موید) در روایات ما شاید موردی نداشته باشیم که روایتی از غیر امام ع نقل شده باشد. ان قلت: شیخ صدوق در فقیه از پدرش مطالبی نقل کرده است. قلت: فرمایشات پدر شیخ صدوق روایاتی مرسله است، چون دأب فقها در آن زمان این بوده که در مقام فتوا، عین متن روایت را نقل می کردند. ✅ بنابراین تردیدی در حجیت روایات #مضمره وجود ندارد. 📚 برگرفته از درس خارج فقه استاد علی #عندلیب همدانی (دام ظله) در مدرسه شهیدین •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🎧 صوت نشست علمی ✳️ «مدرسه حدیثی خراسان» 🔺نشست اول: 🔸میراث حدیثی خراسان 🎙حجت‌الاسلام والمسلمین ربانی بیرجندی 🎙حجت‌الاسلام دکتر حسن نقی زاده 🔺نشست دوم: 🔸گزارش های مشترک صدوق در عیون اخبار الرضا (ع) و حاکم نیشابوری در تاریخ نیشابور 🎙دکتر محمود ملکی تراکمه ای •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

💠 احمد بن علی (ابن نوح) در کتاب نجاشی مراد از احمد بن علی، ابن نوح است، که استاد نجاشی و از بزرگان حدیث در بغداد است. فرد جلیل القدری است هم رجال بلد است و هم فهرست. نجاشی در کتابش گاهی به او می گوید: ابوالعباس، گاهی: صیرافی. مجموعه تحقیقات ایشان را نجاشی نقل کرده است که خیلی قوی است و زیاد از او نقل کرده است. یکی دیگر از موارد اختلاف نجاشی و شیخ طوسی در نقل از اوست. ابن نوح 409 وفاتش است و شیخ 408 آمده بغداد لکن در آن زمان ابن نوح ساکن بصره بوده است و شیخ از او نقل نمی کند. مواردی که نجاشی از او نقل کرده است بسیار متین است ولی با این وجود نجاشی برخی موارد احتیاط می کند می گوید: قال ابن نوح . ولی اگر گفت: اخبرنا ... یعنی قبول می کند. #ابن_نوح •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🎧 صوت نشست علمی ✳️ «مدرسه حدیثی خراسان» 🔺نشست اول: 🔸میراث حدیثی خراسان 🎙آیت الله محمدحسن ربانی بیرجندی 🎙حجت‌الاسلام دکتر حسن نقی زاده 🔺نشست دوم: 🔸گزارش های مشترک صدوق در عیون اخبار الرضا (ع) و حاکم نیشابوری در تاریخ نیشابور •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

✅ «طرق تحمل حدیث راویان» 📍«اخذ حدیث» هشت طریق معروف دارد که به آن «رئوس ثمانیه» گفته می‌شود. 🖊تعریف اجمالی و مشترک دانشمندان از طرق تحمل حدیث به این قرار است: 🔸۱. سماع، شنیدن حدیث از استاد است، چه استاد حدیث را از حفظ بخواند چه آن را از روی کتاب به شاگرد القا یا املا کند. 🔸۲. قرائت، که اغلب به آن «عَرْض» گفته‌اند، خواندن حدیث نزد شیخ است، چه شاگرد آن را بخواند چه دیگری بخواند و شاگرد بشنود و حدیث را فراگیرد. 🔸 ۳. اجازه، به این صورت است که استاد اجازة نقل از کتاب یا نقل روایت برای شاگرد صادر کند. 🔸 ۴. مناوله (از ریشه ن و ل) به معنای دادن کتاب از استاد به شاگرد است به صورت تملیک یا عاریه، با اجازه یا بدون اجازه، که قسم اخیر را «عَرْضُ المُناوَله» گویند. 🔸 ۵. کتابت یا مکاتبه، یعنی شیخ حدیث به درخواست طالب روایت، احادیثی به خط خود بنویسد و ارسال کند. 🔸 ۶. اعلام (آگاه کردن)، یعنی استاد اعلام کند که فلان کتاب متعلق به اوست یا فلان روایت، سماع او از فلان استاد است، و شاگرد مجاز به نقل از آن شود. 🔸۷. وصیت، یعنی شیخ حدیث از طریق وصیت، روایات خود را در اختیار کسی قرار دهد و او مجاز به نقل از آنها گردد. 🔸۸. وِجاده (مصدر جعلی به معنای یافتن)، یعنی آنکه راوی، حدیث یا کتابی به خط یکی از مشایخ پیدا کند و پس از اطمینان از انتساب آن به صاحبش، به نقل آن بپردازد. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

💢 اعتبارسنجی قاعده «کلما ازداد صحه ازداد وهنا» طبق مبانی حجیت خبر واحد» ✔️یکی از بحثهای اصولی مهم و پرکاربرد بحث از جبران ضعف روایت به وسیله عمل مشهور و در مقابل تضعیف روایت به وسیله اعراض مشهور است. اهمیت بحث در این است که با پذیرش این نظریه بعضی از روایات که دارای سندهای معتبر هستند از حجیت ساقط می‌شوند و در مقابل بعضی از روایات که دارای سندهای غیر معتبر هستند به برکت شهرت حجت می‌گردند. در حقیقت قاعده «کلما ازداد...» در توضیح این نظریه مطرح می‌شود و مفاد آن در بخش اول قاعده این است که هرگاه روایتی دارای سند و دلالت صحیحتر و واضحتری باشد تضعیف آن به وسیله اعراض اصحاب بیشتر است و در بخش دوم این است که هر مقدار روایت ضعیفتر و غیر معتبرتر باشد اثر عمل اصحاب به آن برای حجیتش بیشتر است. 👈 این گزارش را بخوانید: http://ijtihadnet.ir/?p=69128 🆔http://eitaa.com/joinchat/3272605701C0771af71b5