تصمیم خود را گرفته بودم! من باید با نوید حرف میزدم و تکلیفم را با او روشن میکردم. دلم ‌نمیخواست خیالی چیزی در سر داشته باشد. او پسر بدی نبود اما مشکل دل من بود که اصلا او را نمیدید! مشکل محمد حسین بود که کاری کرده بود تا کسی را غیر از او نبینم! حتی فکر کردن به او انرژی دوباره به من میداد! فکر کردن به اینکه دوستم دارد... فکر کردن به حرف هایش... یا مثلا چشمهای طوسیش که عجیب زیبا بودند مخصوصا وقتی جذبه ای به چهره میداد! از افکارم خنده ام‌گرفت. دستم را گاز گرفتم و گفتم: _دختر حیات کجاست؟ نشستی به چشمای پسر مردم فکر میکنی؟ خواستم ازدر خارج شوم که بوی قیمه مانع شد! به به چه عطری داشت! یاد روزی افتادم که محمدحسین با بشقابی از قیمه در را برایم باز کرد. نمیدانم چرا دلم خواست برایش غذا ببرم! دلم میخواست ببینم اگر غذای مورد علاقه اش را در حین کار ببیند چه میکند؟ در اتاق کارش روبه روی میزش نشستم! نگاهی به محمد حسین که پشت میزی که کمی انطرف از میز نوید بود نشسته بود انداختم. سخت در حال کار کردن با کامپیوتر بود! همانطور نگاهش میکردم که گفت: _میخواین با نوید حرف بزنید؟ _بله... نوید که داخل اتاق شد. محمد حسین از جا بلند شد و بیرون رفت. متوجه شدم که از قصد اینکار را کرد. نوید همانطور که به سمت صندلیش میرفت گفت: _خوش اومدید. وقتی نشست گفتم: _ممنون. من اومدم باهاتون حرف بزنم. _بله. راجب خودمون دیگه درسته؟ _راجب چیز دیگ ایم مگ میتونیم حرف بزنیم؟ _نه گفتم شاید شما هم بخواید مثل خانم جون راجب محمدحسی حرف بزنید. از تیکه ای ک انداخت هیچ خوشم‌نیامد. معلوم بود دلش حسابی پر است. _اقا نوید اومدم یه چیزی بگم و تموم. شما خیلی اقایی! خیلی مردی. خوش قیافه و خوش اخلاقم هستید. شاید ارزوی هر دختری باشه که با شما ازدواج کنه. ولی من نه! من ملاکام‌چیزای دیگست! ملاک من دلمه. متوجهین چی میگم؟ شما دست رو هر دختری بزارید اون دختر خوشبخت میشه. دنبال کسی باشید که بتونید باهاش زندگی کنید. یک بار بهم گفتید یه زندگی با ارامش میخواید. این چیزی نیست که من بتونم بهتون بدم. من لحظه به لحظه ی زندگیم خطر بوده و جنجال! اصلا با ارامش قهرم. متوجهین چی میگم؟ من اونی نیستم که شما فکر میکنید. خیره به چشم هایم مانده بود. خیلی عجیب نگاهم میکرد. در چشم هایش هم تنفر دیده میشد هم عشق! کم کم داشتم میترسیدم. با لحن ارامی گفت: _مشکل شما دلتونه ک با من نیست! چیزای دیگرو بهونه نکن لیلی خانم. ناگهان خیلی غیره منتظره از کوره در رفتو از جا بلند شد. نگاهش عصبانی شد و با صدای بلندی گفت: _جالب اینه ک دقیقا بعد خواستگاری محمد حسین این حرفارو به من میزنید! متعجب گفتم: _محمدحسین از من خواستگاری نکرده اقای کاشف! _خانم تمومش کنید دیگه. بگید از من خوشتون نمیاد این مسخره بازیا چیه؟ میشینید جلوم ازم تعریف میکنید بعد میگید زکی؟ اینه رسمش؟ این کار محمدحسین ته نامردیه ته نامردی اصلا من اشتباه شمارو شناختم... اشتباه.. متعجب فقط نگاهش میکردم. هر چه میگذشت صدایش بلند تر میشد. چرا ناگهانی انقدر عصبانی شد؟ چه میگفت پشت سر هم؟؟؟ ادامه دارد... #کپی_ممنوع⛔️ http://eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ برای دسترسی به قسمت اول رمان به کانال ریپلای با پیام سنجاق شده در کانال مراجعه کنید👇👇👇 @repelay

زبانم بهم قفل شده بود. لحظه ای از او بدم آمد! گناه من چه بود؟ صدای عصبانی تره محمد حسین مرا به سمتش برگرداند. _بسه نوید! صداااتو بیار پایین. ناراحتی؟ عصبانی؟ باشه به جاش بیا بزن تو گوش من. حق نداری دادو بیداد کنی و هرچی دلت میخواد بگی! اونم به کسی که این وسط هیچ تقصیری نداره. صدات! صداتووو بالا نبر! نوید به سمتش رفت! روبه رویش ایستاد. در چشم هایش خیره شد و گفت: _دوستش داری؟ چرا اینو به خودم‌نگفتی! _نوید تو همچین ادمی نبودی! معلومه چته؟ _نه تغییر کردم! عوض شدم! _نه! تو همون نویدی. فقط عصبانی. _محمدحسین! داداش! گفتی بزنم تو گوشت نه؟ _اره داداش بزن تو گوشم. ناگهان، خیلی غیره منتظره نوید سیلی محکمی به محمد حسین زد. از شدت تعجب دهنم باز مانده بود! چه کرده بودم من؟ حالم از خودم بهم خورد! لعنت به من. محمد حسین لبخند دلنشینی به لب نشاند و گفت: _اروم شدی؟ اگه نشدی بازم بزن. نوید دستش را روی شانه ی محمد حسین گذاشت و با صدایی که بغض در آن نشسته بود گفت: _ببخش محمد. دست خودم نیست داداش. دیوونه میشم وقتی میبینم نمیتونم چیزیو بدست بیارم. این را گفت و از در بیرون رفت. متعجب به محمد حسین خیره مانده بودم. میدانستم چه آشوبی در دل دارد! دلم میخواست به سمتش بروم و به او دلگرمی دهم اما، اما حیف که زبانم جان حرف زدن با او را نداشتند. به سمتم برگشت. با چهره ای پریشان و خسته! لبخند زد! آخ لبخندش باز کار را خراب کرد. باز... باز هم نگاهم نکرد و گفت: _شرمنده! _شما چرا شرمنده ای؟ _هم بخاطر حرفای نوید! هم بخاطر اینکه انقدر اذیت میشید. هووووف! این چه موجودی بود که در هر شرایطی به فکر دیگران بود؟ _نه من اذیت نمیشم. این وسط شمایی که اذیت میشی. همانطور که به سمت صندلی میرفت گفت: _نه خانم. اینا که چیزی نیست ما واس رسیدن به شما مثل اینکه باید از هفت خان رستم بگزریم! انگار حالا حالا ها باید بکشیم. همانطور با لبخند خیره به او مانده بودم که یاد قیمه افتادم. به سمتش رفتم. ظرف غذا را روی میزش گذاشتم و گفتم: _یادمه عاشق قیمه بودید! نگاهش را از ظرف غذا گرفت و خیلی سنگین خندید. _زحمت کشیدین! هیچی بهتر از این الان نمیتونه خوشحالم کنه! خندیدم و گفتم: _فکر کنم دلم پیشبینی کرده بود اینجوری بهم میریزید واس همین خواست یجوری از این حالو هوا دراین! _حالا دستپخت خودتونه؟ با حرفش سطل اب یخی را بر سرم خالی کردند. جواب این سوال چه بود. اخمی به پیشانی نشاندم و خیلی جدی گفتم: _خب.. چیزه... یعنی اینکه خب... دنبال جواب میگشتم که انگار خودش فهمید و با خنده گفت: _اها پس دستپخت شماست! سرم را پایین انداختمو گفتم: _من دیگه باید برم. خدافظ ادامه دارد... #کپی_ممنوع⛔️ http://eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ برای دسترسی به قسمت اول رمان به کانال ریپلای با پیام سنجاق شده در کانال مراجعه کنید👇👇👇 @repelay

❖ در کنار آنهایی باش که نور می‌آورند و جادو می‌کنند، آنها که با چوب جادویی کلام،گفتار، نگاه، رفتار و منشِ ویژه خودشان، تو و جهان را متحول می‌کنند و همه بازی‌ها را به هم می‌زنند. کسانی که قصه‌های زیبا می‌گویند و تو را به چالش می‌کشند و تغییرت می‌دهند. کسانی که به تو اجازه نمی‌دهند که خودت را دستِ‌کم بگیری و افق زندگی‌ات را کوچک بپنداری.. این جادوگران با قلب‌های تپنده و پر شور، قبیله‌ی اصلی تو هستند و باید کنارشان بمانی ♥️ #اینجا_رویاتو_خلق_کن👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 @ROMANKADEMAZHABI ❤ #کپی_کلیه_مطالب_فقط_با_لینک_کانال_مجازه

قرار عاشقی خلوت با معشوق (حضرت دوست ) هندزفری و چراغ اتاق خاموش یادتون نره 😉 #اینجا_زندگیتو_متحول_کن_و_متفاوت_باش👇👇👇 @ROMANKADEMAZHABI #به_ما_ملحق_شوید👆👆👆 #کپی بدون لینک کانال ممنوع

صبح شد بیدار شو،🍃 🌷مهتاب بر بالین توست آسمان با آن شکوهش، 🌷بهت این آذین توست چشم دل را بازکن🍃 🌷بر نغمه‌خوان خوش‌سخن دلبری‌ها می‌کند،🍃 🌷هر صبح عطرآگین توست سلام صبح آخرین🍃 🌷شنبه تابستانےتون بخیر #اینجا_رویاتو_خلق_کن👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 @ROMANKADEMAZHABI ❤

اجازه ندهید حرف‌های منفی بر شما غلبه کند، نباید حرف‌های منفی دیگران بر روی شما تاثیری داشته باشد. باهم بشنویم...🌱 #اینجا_زندگیتو_متحول_کن_و_متفاوت_باش👇👇👇 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ #به_ما_ملحق_شوید👆👆👆

#رمان #عـشـق_واحـد #نویسنده_مـیـم_ر #قسمت_یازدهم نوید اسلحه را به سمتم گرفته بود! متعجب خیره به چشم هایش که تنفر در آن ها موج میزد مانده بودم. خواستم لب بازم کنم حرفی بزنم فریادی چیزی اما نه! نمیشد... انگار لب هایم بهم چسبیده بود. مدام جمله ای را تکرار میکرد: _نمیزارم زنده بمونی! صدای قدم های کسی در آن اتاق تاریک و خالی پیچید! به سمتش برگشتم. انگار یک زن بود. کم کم چهره اش در نور نمایان شد. چیییی؟ مژگان؟ او اینجا چه میکرد؟ نگاه خشمگینش تبدیل به خنده شد و با صدای بلندی قهقهه زد. شبیه این فیلم سینمایی ها شده بود. وقتی دستش بالا امد و من با اصلحه ای ک درست به سمت من بود مواجه شدم چشم هایم متعجب تر شد. خندید و گفت: _تو نباید زنده بمونی! باز همان جمله ی تکراری! به سمت نوید برگشتم. دستش به روی ماشه رفت و ماشه را فشار داد... در همین حین با اب یخی که بر صورتم پاشیده شد انگار به دنیای دیگری رفتم. متعجب چشم هایم را باز کردم و با چهره ی متعجب تره مامان بالای سرم مواجه شدم. همه اینها خواب بود؟؟؟؟ صدای مامان در گوشم پیچید: _صبح بخیر! زنده ای؟ _مامان چیکار میکنی؟ چرا اب ریختی روم؟ _خب ترسیدم دختر! هرچقدرم زدمت و صدا کردمت انگار نه انگار! کجا ها بودی؟ پتو را روی سرم کشیدم و گفتم: _نمیدونم... همانطور که از اتاق بیرون میرفت گفت: _پاشو یکم به خودت برس! _چیشده مگه! _خاله مریم بهم زنگ زد گفت امشب میان خواستگاری! منو بابات موافقت کردیم. با حرفش سریعا پتو را از سرم کنار کشیدم و روی تخت نشستم. از ایینه روبه رو با چشمانی گرد به خود خیره شدم! _چی گفتییی ماماااااان؟؟؟ صدایش از اشپزخانه میامد: _خواستگااااار! _خواستگار؟ برا من؟ _نه پس! برا علی! حالا بگووو کی هست! _کی؟ _وا سواله میپرسی؟ مریم بچه ی دیگ ای داره ک دم بخت باشه؟ محمد حسین دیگه! فورا از جا بلند شدم و به سمت اشپزخانه دویدم. _لیلی جارو زدن با تو! گردگیریم با من! زود باش وقت نداریمااا! _مامان من، اخه شما نباید با من مشورت کنید؟؟؟ _حالا قرار نیست بیان ببرنت که . میان صحبتامونو میکنیم یا میشه یا نمیشه دیگه. بعدشم کی بهتر از محمد حسین؟ اقاااا! قد بلند! خوش قیافه! خوش اخلاق! ارزوم بود دامادم پلیس باشه! مامان بیشتر از من ذوق داشت و خیال بافی میکرد. صدای بابا که از دستشویی بیرون میامد مرا به سمتش برگرداند: _من به پلیییس جماعت دختر نمیدم خانم! _سلام بابا. _سلام بابایی. محمد حسین همه چیش خوبه اما شغلش نه! حالا بیان ببینیم چی میشه! صدای مامان مرا به سمتش برگرداند: _وااا رسول پلیسا چشونه مگ؟ _چشون نیست؟ یه لحظه تو خونه پیداشون نمیشه. دخترم باید تو سختی زندگی کنه! این دو برای خود دوخته و ساخته بودند! مامان و بابا را با بحث هایشان تنها گذاشتم و به اتاقم رفتم. وااای چه سریع همه چیز اتفاق افتاد! حالا من باید چه میکردم؟ اصلا چه میپوووشیدم؟ هوووف چرا تمام کار های محمدحسین دور از انتظار بود. نمیشد اول با خودم صحبت کند و مرا اینجوری در شوک نگذارد؟ ادامه دارد... #کپی_ممنوع⛔️ http://eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ برای دسترسی به قسمت اول رمان به کانال ریپلای با پیام سنجاق شده در کانال مراجعه کنید👇👇👇 @repelay

چادر سفیدم را سرم کردم و اماده نگاه اخر را به خود در آیینه انداختم. بیشتر استرس داشتم تا ذوق آن هم منی که اصلا اهل استرس و اظطراب نبودم! صدای علی مرا به سمتش برگرداند: _خب میبینم که داری از پیش من میری! در چهارچوب در ایستاده بود و دست در جیب شلوار نگاهم میکرد. _فعلا که هیچی معلوم نیست. _عجبااا اصلا باورم‌ نمیشه محمدحسین داره میاد خواستگاریت! چرا اصلا رو نکرد؟ _مگ قرار بود رو کنه؟ _اره بابا من از نگاه و رفتارای طرف میفهمم! _شما کارشناس روابط عاشقانه هستید اقا؟ دوتا سرفه کرد. صدایش را تغییر داد و گفت: _بعله! پس چی فکر کردی؟ میگم لیلی من میخواستم یکم غیرتی شم برم تحقیق و اینا دیگه چون محمد حسینه همه ارزوهام خاکستر شد اصلا! خندیدم و گفتم: _دیوونه! _ولی خودمونیما! بچه ی بامرامیه خدا میدونه چند بار مشکل منو حل کرده. خیلی میخوامش! کاش بجای تو میومد خواستگاری من! با صدای زنگ در با خنده گفتم: _علی مسخره بازی درنیار! _چشم. تو که بیرون نیا از اشپزخونه! سنگین باشا مثلا عروسی! عاشق همین موقع ها بودم که حالم را میفهمید و سعی داشت مرا بخنداند! از پشت پنجره نگاه کردم. عباس اقا، خانم جون، خاله مریم، زینب، امیرحسین، و در اخر هم محمد حسین. کت و شلوار مشکی شدیدا به او میامد. با دیدنش در دلم چیزی به جنب و جوش افتاد! این پسر خود ارامش بود. سلام بلند و رسایی تقدیم نگاه منتظرشان کردم و با سینی چایی به سمتشان رفتم. همه ی نگاه ها به سمت من برگشت و سلام هایی که اصلا نمیشنیدم. چه حس بدی بود. شانس بیاورم هول نشوم و کسی را نسوزانم. اول از همه به سمت خانم جون رفتم: _قربون دستت مادر. مثل ماه شدی تو امشب! لبخندی زدم و به سمت عباس اقا رفتم. نگاهش همچنان شرمنده بود در حالی که بارها از او خواهش کرده بودم آن روز را فراموش کند: _دستت درد نکنه دخترم. به سمت خاله مریم رفتم: _واااای خدا. لیلی باورم نمیشه قراره عروس خودم بشی! باز هم از خجالت لبخندی زدم و به سمت زینب رفتم: _دختر نریزی چاییو! چشم غره ای به او رفتم و بعد از امیر حسین هم بلاخره به محمدحسین رسیدم. سرش را بلاخره بالا اورد. لحظه ای با او چشم در چشم شدم و انگار روح از تنم جدا شد. بلاخره نشستم. سرم را پایین انداختم. نمیدانم چه مرگم بود انقدر استرس داشتم گه حتی حرف هایشان را نمیشنیدم. بعد دقایقی با نیشگونی که مامان از بازویم گرفت به خودم امدم. متعجب که نگاهش گردم ارام در گوشم گفت: _معلومه کجایی؟ نگاهم را از او گرفتم و به عباس اقا که درحال حرف زدن بود دوختم: _لازم به توضیح وضعیت کار و زندگی محمدحسین نیست. به هر حال ما همسایه ایمو دوست. از زیر و درشت زندگی هم خبر داریم. ما از خدامونه لیلی خانم که ماشالا خانم با وقار و با جربزه ایه عرسمون بشه. میمونه حرفای شما ! بابا که سخت در فکر بود بلاخره بیرون آمد و شروع به حرف زدن کرد: _ما اقا محمدحسین رو خوب می‌شناسیم. ماشالا مردیه واس خودش از همون جوونی رو پای خودش وایساد و مطمئنم که از پس یه خانواده برمیاد. بچه ی مومنیه و مطمئنم که تو زندگیش همه توجهش به اون بالاسریه! محمد حسین فورا گفت: _شما لطف دارید. _نه محمدحسین اینا فقط تعریف نیستن حقیقتن. بهترین خصوصیت تو که واس من درس بوده و هست مردونگیته! چیزی که این روزا سخت پیدا میشه. اما با همه ی این ها تمام مشکل من شغل توعه! با حرف بابا همه متعجب نگاهش کردند. من شیفته ی شغلش شده بودم انوقت مشکل بابا شغل او بود! _محمدحسین تو شغلت شغل پر خطریه! نه تنها خودت بلکه شریک زندگیتم تو خطر میفته! لیلی، جون منه! نمیتونم ببینم جونم تو سختی زندگی کنه. نمیخوام لحظه به لحظه استرس اتفاقات بد رو داشته باشه! حرف من فقط اینه. اما باز حرف حرف لیلیه! اگه بگه میتونه با همه ی اینا کنار بیاد من حرفی ندارم. مهم دل اونه که باید خوش باشه! با هر چه عشق به بابا خیره شدم. واقعا که او بی نظیر ترین پدر دنیا بود. با تمام وجود دوستش داشتم. صدای خانم جون مرا به خودم اورد: _پس اگه اجازه بدید تصمیم اخر رو خودشون بگیرن. مامان گفت: _البته! بهتره برین تنها حرفاتونو بزنین! ادامه دارد... #کپی_ممنوع⛔️ http://eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ برای دسترسی به قسمت اول رمان به کانال ریپلای با پیام سنجاق شده در کانال مراجعه کنید👇👇👇 @repelay

از آن روز به بعد همه چیز جور دیگری شده بود! همه چیز را زیبا میدیدم... از هر چیز کوچکی لذت میبردم... لحظه به لحظه ی زندگیم با فکر کردن به او میگذشت. فکر کردن به نگاهش به چشم هایش. با آمدنش ارامشی بی نظیر را به دلم هدیه کرده بود. او همان پسری بود که در ذهنم موجودی خشک و مغرور و سرد میدیدمش اما حالا.. حالا کسی بود که برایم با همه فرق داشت. تفاوتش با بقیه باعث این فرق شده بود. به وضوح بگویم او خود کسی بود که باعث میشد من به خدای خود کمی فکر کنم. چهار روز از خواستگاری میگذشت و من حتی یک بار هم محمدحسین را ندیده بودم. کم کم سختی کارش را شدیدا درک میکردم. بلاخره بعد از کلی این طرف و آنطرف رفتن، کار پیدا کردم و امروز در جای معتبری استخدام شدم. در حال برگشتن به خانه بودم. به سر کوچه که رسیدم صدایی زنانه مانع شد قدم بعدی را بردارم: _لیلی؟ به سمتش برگشتم و وقتی مژگان را دیدم متعجب شدم. او اینجا چه میکردو کارش با من چه بود؟ _سلام. _سلام. مژگان بودی دیگه درسته؟ _اره! اومدم باهات حرف بزنم. _چرا که نه! فقط راجب چی؟ _راجب محمد حسین! با شنیدن نام محمد حسین اخمی به پیشانی نشاندم و موافقت کردم. در پارک محل روی نیمکت نشستیم و من مشتاق شنیدن حرف هایش خیره به او مانده بودم. سرش پایین بود و لب میگزید. بغضی شدیدا در چهره اش پیدا بود. با انگشت هایش بازی میکرد و انگار با خود در جنگی بی پایان بود. پس چرا چیزی نمیگفت؟ کم کم رو به موت بودم از شدت فضولی! _نمیخوای چیزی بگی؟ با صدایی که از ته چاه درمیامد گفت: _اومد خواستگاریت؟ متعجب از حرفش گفتم: _خب... اره اومد. _دوستت داره؟ _من نمیدونم. _تو چی تو دوستش داری؟ _این چه سوالیه از من میپرسی؟ منظورت از این حرفا چیه؟ _میشه جوابمو بدی؟؟ خیلی برام مهمه! _جوابی ندارم. _پس دوستش داری! ولی حاضرم قسم بخورم. من بیشتر از تو دوستش دارم . هنگ نگاهش میکردم. هدفش از این حرف ها چه بود؟ ناگهان بغضش به گریه تبدیل شد و با چشم های ملتمسش نگاهم کرد. دستم را در دست گرفت و گفت: _لیلی! من تمام بی محلیاش! سرد بودناش! نگاه نکردناش! دوری کردناش! همه و همرو تحمل میکنم ولی اینو نمیتونم تحمل کنم! نمیتونم ببینم کس دیگه ای رو دوست داره! بخدا کلی با خودم کلنجار رفتم که بیام باهات حرف بزنم یا نه! میدونم با این حرفا فقط کوچیک میشم. ولی باور کن که نمیدونی چه حالی دارم. نمیتونی بفهمی چقدر اذیت میشم! خواهش میکنم. التماست میکنم قبول نکن که باهاش ازدواج کنی. بزار من برای اخرین بار تلاشمو کنم. التماست میکنم درکم کن. از همون روز اول که فهمیدم عشق چیه اون پسر شد تمام رویای من تمام دنیای من! از همون روز به بعد فقط حسرت نصیب من شد. تمام دنیا روی سرم خراب شد. دست های یخ زده ام را از دست هایش بیرون کشیدم. بهت زده به رو به رویم خیره مانده بودم. ناخواسته بغض بدی به گلویم چنگ زد. حرف هایش پشت سر هم در گوشم تکرار میشد. حالم از خودم از خودم از خودم بهم میخورد! چه میکشید این دختر؟ چرا خدا دلی را عاشق میکند تا انقدر عذابش دهد؟ اشک هایم را پاک کردم. با لبخندی نگاهش کردم و گفتم: _منو ببخش! نگاهم کرد و در میان گریه هایش لبخندی زد. به روبه رویم خیره شدم و گفتم: _اخه تمام مشکل تو اینه که محمد حسین نه تنها عاشق تو بلکه عاشق منم نیست. اون عاشق خداییه که منو تو هنوز نشناختیمش! اون حتی لحظه ای به منو تو فکر نمیکنه. تمام کاراش تمام‌ نگاهش فقط برای خداعه! اما من، من واس دل توام که شده جواب منفی بهشون میدم. نگاهش کردم و گفتم: _دیگه هیچوقت جلوی کسی اینجوری گریه نکن. خب؟ نگاهم کرد و بعد کمی مکث مرا به اغوش کشید... دلم به حال او میسوخت! با دیدنش اذیت میشدم و بیشتر مرا به یاد شیدا مینداخت! ادامه دارد... #کپی_ممنوع⛔️ http://eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ برای دسترسی به قسمت اول رمان به کانال ریپلای با پیام سنجاق شده در کانال مراجعه کنید👇👇👇 @repelay