هدایت شده از تبیین
⭕️منزلت شهادت و شهید نزد خداوند
🔹«وَ لا تَحْسَبَنَّ الّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللهِ امْواتاً بَلْ احْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُون»؛ اگر نبود برای #شهدا در راه خداوند مگر این آیه کریمه، در معرفی مقام بلند پایه شهدا، کافی بود که عزیزانی در راه حفظ اسلام و کشور اسلامی بزرگترین سرمایه خود را از دست داده‌اند. شهدایی که در حفظ شرف اسلام و دفاع از جمهوری اسلامی همه چیز خود را در طبق اخلاص، تقدیم خداوند متعال کردند. در این آیه کریمه بحث در زندگی پس از حیات دنیا نیست که در آن عالم همه مخلوقات دارای نفس انسانی به اختلاف مراتب از زندگی حیوانی و مادون حیوانی تا زندگی انسانی و مافوق آن زنده هستند، بلکه شرف بزرگِ شهدای در راه حق، «حیات عندالرّب» و ورود در «ضیافة الله» است. این حیات و این ضیافت را با قلم‌های شکسته‌ای مثل قلم من نمی‌توان توصیف و تحلیل کرد؛
🔹این حیات و این روزی غیر از زندگی در بهشت و روزی در آن است. این لقاء الله و ضیافة الله می‌باشد. آیا این همان نیست که برای صاحبان نفس مطمئنه وارد است «فَادْخُلِی فِی عِبادِی وَ ادْخُلِی جَنَّتِی» که فرد بارز آن سید شهیدان - سلام الله علیه - است. اگر آن است چه مژده‌ای برای شهیدان در راه مرام حسین - علیه السلام الله - که همان سبیل الله است، از این بالاتر که در جنتی که آن بزرگوار شهید فی سبیل الله وارد می‌شود و در ضیافتی که آن حضرت حاضرند، به این #شهیدان اجازه دخول دهند که آن غیر از ضیافت های بهشتی است و آنچه در وهم من و تو و شما نیاید، آن بُوَد. بحمدالله #شهیدان ما که پیرو شهید عظیم الشأن اسلام - علیه السلام - هستند جمهوری اسلامی را بیمه کردند و پیروزی بر دشمنان اسلام و ایران و ملت بزرگوار ایران و سایر ملتهای مسلمان بلکه مستضعفان جهان را تحفه آوردند.
بیانات حضرت امام ۶۲/۱۲/۱۹
منبع: وبسایت روح الله (ره)
#امام_خمینی
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️به چه عشق هایی، عشق های مقدّس و حقیقی می گویند؟
🔹در #عشق‌های_حقيقى و مقدّس، روحِ انسان صفا و #نورانيّت فوق العاده اى پيدا مى كند و همه چيز را جز #معشوق_حقيقى - كه مظهر كمال مطلق است - به فراموشى مى سپارد، و تحمّل تمام #شدائد را براى رسيدن به #وصال او و برخوردار شدن از جذبه هاى عنايت و لطفش آسان مى شمرد، و هنگامى كه در بيابان به شوق كعبه قدم مى گذارد، از سرزنش هاى خار مغيلان غمى به دل راه نمى دهد.
🔹همانگونه كه در حديث قدسى آمده است: «إِذَا كَانَ الْغَالِبُ عَلَى الْعَبْدِ الْإِشْتِغَالَ بِي جَعَلْتُ بُغْيَتَهُ وَ لَذَّتَهُ فِي ذِكِري، فَإِذَا جَعَلْتُ بُغْيَتَهُ وَ لَذَّتَهُ فِي ذِكْرِی، عَشِقَنِی وَ عَشِقْتُهُ، فَإِذَا عَشِقَنِی رَفَعْتُ الْحِجَابَ فِيمَا بَيْنِی وَ بَيْنَهُ» [۱] (هنگامى كه #بنده من توجّه به من پيدا كند، #آرزو و #لذّتش را در #ذكر_خودم قرار مى دهم، و هنگامى كه آرزو و لذّتش در ذكر من باشد، به من #عشق مى ورزد و من هم به او عشق مى ورزم، و هنگامى كه به من #عشق ورزد حجاب ميان خودم و او را بر مى دارم، تا به #مقام_شهود نائل گردد).
🔹#عشق به #خدا و #اولياء_الله و همچنين عشق به #ارزشهای_والا، يا به تعبير ديگر محبّت و علاقه شديد و سوزان به اين امور، همواره چراغ راه #اولياء_الله و #شهيدان پاكباخته و #عارفان دلسوخته و #عالمانى كه آثار علمى بزرگى از خود نشان داده اند، بوده است؛ و در يك كلمه، راه هاى پرپيچ و خمِ تكامل را، بدون مركب #عشق نمى توان پيمود. زمزمه هاى اميرمؤمنان #امام_علی (عليه السلام) در دل شب و «دعاى [پرمعناى] صباح» در صبحگاهان و بند بند «دعاى كميل» و راز و نياز #امام_حسين (عليه السلام) در «روز عرفه» در بيابان عرفات و مناجات هاى پانزده گانه #امام_سجّاد (عليه السلام) و تمام «صحيفه سجاديّه» و زمزمه عاشقانه #منتظران #حضرت_مهدى (عجل الله تعالی فرجه) به هنگام خواندن «دعاى ندبه» همه و همه آثار گرانبهايى است از اين #عشق_مقدّس.
🔹بنابراین اگر بعضى از دانشمندان روى كلمه #عشق حسّاسيت منفى شديدى دارند، به خاطر مشاهده #عشقهاى_نامقدّس و هوس آلود و گناه خيز است، وگرنه #عشق_مقدّس، نيرومندترين عامل حركت به سوى #خداوند و ارزش هاى والاى انسانى است؛ و اينكه بعضى تصوّر مى كنند واژه «عشق» در #كلمات_معصومين (عليهم السلام) نيامده است، اشتباه بزرگى است؛
🔹زيرا، هم در روايات نبوى و هم در روايات معصومين (عليهم السلام) ديده مى شود. از جمله مرحوم كلينى در حديثى از #پيامبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) نقل مى كند كه فرمود: «أَفْضَلُ النَّاسِ مَن عَشِقَ الْعِبَادَةَ فَعَانَقَهَا، وَ أَحَبَّهَا بِقَلْبِهِ، وَ بَاشَرَهَا بِجَسَدِهِ وَ تَفَرَّغَ لَهَا» [۲] (برترين مردم كسى است كه #عاشق_عبادت باشد؛ آن را در آغوش بگيرد و با قلبش آن را دوست داشته باشد و با جسدش آن را لمس كند و خود را فارغ البال براى آن قرار بدهد).
🔹در حديث نبوى ديگرى درباره سلمان مى خوانيم: «إِنّ الْجَنَّةَ لَاَعْشَقُ لِسَلْمَانَ مِنْ سَلْمَانَ لِلْجَنَّةِ» [۳] (بيش از آنچه سلمان به بهشت #عشق مى ورزد، بهشت عاشق سلمان است). مرحوم علّامه مجلسى در ذيل حديث اوّل بيانى دارد كه مى فرمايد: «#عشق به معناى افراط در محبّت است، و گاه تصوّر كرده اند كه مخصوص به امور باطله مى باشد و در محبّت به خدا و آنچه مربوط به اوست بكار نمى رود، ولى اين روايت نشان مى دهد كه چنين نيست، هر چند احتياط آن است واژه هاى مشتقّ آن (عاشق و معشوق) را در مورد خداوند بكار نبريم، بنا بر #توقیفی‌بودن‌اسماءالله». [۵]
پی نوشت‌ها؛
[۱] كنز العمال فی سنن الأقوال و الأفعال، مؤسسة الرسالة، چ۵، ج۱، ص۶۵۳، ح۱۸۷۲
[۲] الكافی، دار الكتب الإسلامية، چ۴، ج۲، ص۸۳
[۳] روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، انتشارات رضى، چ۱، ج۲، ص۲۸۲
[۴] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ۲، ج۶۷، ص۲۵۳
[۵] #توقیفی‌‌بودن‌‌اسماء‌الهی اصطلاحی کلامی در بحث اسماء و صفات الهی، و به این معنا است که بشر مجاز نیست غیر از اسما و صفاتی که در قرآن و روایات برای خدای متعال ذکر شده، نام یا صفتی را از پیش خود به او نسبت دهد. این بحث از آنجا ناشی شده که برخی معتقدند بشر با شناخت محدود خود نسبت به خداوند چگونه می‌تواند از پیش خود نامی بر او نهاده یا او را به وصفی متصف کند، به گونه‌ای که شان و منزلت خدا را رعایت کرده و او را در حد مخلوقات تنزل ندهد، و گرفتار تشبیه و تجسیم نگردد. [ویکی شیعه]
📕پيام امام امير المؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۴، ص ۵۶۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#عشق
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد