هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«معلم» در اسلام چه جایگاهی دارد؟ (بخش اول)
🔹از منظر #اسلام «فراگيرى علم و دانش» #واجب_عينى است، و در پاره اى قسمت ها #واجب_كفايى محسوب مى شود؛ يعنى بخشى از علوم را همگان بايد فرا گيرند، و آن بخش كه جنبه تخصّصى دارد و فراگيرى آن براى همه ميسّر نيست، واجب كفايى مى باشد. تعليم علوم نيز همين گونه است، بخشى از آن توسّط كسانى كه از آن آگاهند بايد به همگان تعليم داده شود، در حالى كه تعليمِ بخشى ديگر هم واجب كفايى است.
🔹بر این اساس #تعليم و #تعلّمِ تمام علومى كه قوام جامعه بشرى از نظر معنوى و مادّى بدان بستگى دارد، گاه به صورت واجب عينى، و گاه به صورت واجب كفايى لازم و ضرورى است، و به همين دليل هيچ #مسلمانى نمى تواند خود را از «پيشرفت هاى علمى روز» جدا سازد، بلكه براى تقويت پايههاى #حكومت_اسلامى، بايد بيشترين سعى و تلاش براى #تعليم و #تعلّم آن صورت گيرد، و به يقين اگر #مسلمانان در اين زمينه كوتاهى كنند و مايه عقب افتادگى كشورهاى اسلامى گردند در پيشگاه خدا مسئولند!
🔹#قرآن_مجيد، «نخستين معلّم» را #خداوند، و «نخستين شاگرد» را #حضرت_آدم (علیه السلام)، و نخستين علمى كه به او تعليم داده شد علم الاسماء مى شمرد. (به احتمال قوى منظور از آن، آگاهى بر اسرار آفرينش و موجودات جهان است). تنها آدم (علیه السلام) نبود كه خداوند به او تعليم داد، بلكه به #يوسف_نبی (علیه السلام) تعليم تعبير خواب داد: «وَ عَلَّمْتَنِى مِنْ تَأوِيلِ الاَحَادِيثِ». [۱]، و به #حضرت_سليمان (عليه السلام)، زبان پرندگان آموخت: «وَ قَالَ يَا اَيُّهَا النّاسُ عُلِّمْنَا مَنْطِقَ الطَّيْرِ». [۲]
🔹و به #داود_نبی (علیه السلام) زره ساختن را: «وَ عَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَكُمْ». [۳]، و به #خضر_نبی (علیه السلام)، علم و آگاهى فراوانى داد: «وَ عَلَّمْنَاهُ مِنْ لَدُنّا عِلْماً». [۴]، و به #فرشتگان، علوم فراونى بخشيد: «سُبْحانَكَ لا عِلْمَ لَنا اِلاّ ما عَلَّمْتَنا». [۵]، و به #انسانها، نطق و بيان آموخت: «عَلَّمَهُ الْبَيَانَ» و از همه بالاتر اينكه به #پيامبر_اسلام (صلی الله علیه و آله)، علوم و دانش هايى كه هرگز تحصيل آن از طرق عادى براى او ممكن نبود آموزش داد: «وَ عَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ». [۶].
🔹فرشته بزرگ الهى يعنى پيك وحى (جبرئيل علیهالسلام) نيز تعليمات فراوانى به پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) داد: «عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى». [۷] #پيامبران نيز به نوبه خود در زمره بزرگترين معلّمان جهان اند كه علوم و دانش هاى فراوانى را در زمينه دين و دنيا به نسل بشر آموختند؛ #قرآن درباره پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) - كه بزرگترين پيامبر الهی است - مى فرمايد: «وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ». (و به مردم، كتاب [قرآن] و حكمت مى آموزد). [۸]
🔹همين برنامه را هر #پيامبرى در مورد امت خويش اجرا كرد و علمِ دين و دنيا را به آنها آموخت. #علما و #دانشمندان - كه وارثان پيامبران اند - بعد از آنها به كرسى تعليم نشستند و علم و دانش را به انسانها آموختند، و مقامشان از نظر قرآن آنقدر والا و بالا است كه قرآن کریم درباره آنها مى گويد: «يَرْفَعِ اللهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذِينَ اُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ». [۹] (خداوند كسانى را كه ايمان آورده اند و كسانى را كه علم به آنها داده شده است، درجات عظيمى مى بخشد». #ادامه_دارد...
پی نوشتها:
[۱] قرآن کریم، سوره یوسف، آیه ۱۰۱. [۲] همان، سوره نمل، آیه ۱۶. [۳] همان، سوره انبیاء، آیه ۸۰. [۴] همان، سوره کهف، آیه ۶۵. [۵] همان، سوره بقره، آیه ۳۲. [۶] همان، سوره نساء، آیه ۱۱۳. [۷] غالب مفسّران «شديد القوى» را به جبرئيل (ع) تفسير كرده اند؛ ولى بعضى آن را ذات پاك خداوند مى دانند، قرآن کریم، سوره نجم، آيه ۵. [۸] همان، سوره جمعه، آیه ۲. [۹] همان، سوره مجادله، آیه ۱۱.
📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، چ ۹، ج ۱۰، ص ۲۶۲
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#معلم #علم #تعليم #تعلم
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چگونه می توان با استدلال به «وجوب اطاعت الهی» حق «قانون گذاری» را برای «خداوند» اثبات كرد؟
🔹«آيه ۵۱ سوره نور» سخن از «ايمان و تسليم مطلق» در برابر حكم خدا و پيامبر (صلی الله علیه و آله) به ميان آورده و مى فرمايد: «انَّما كانَ قَولَ المُؤمِنينَ اِذا دُعُوا اِلَى اللهِ وَ رَسوُلِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُم اَنْ يَقُولُوا سَمِعْنَا و اَطَعْنا و اُولـئكَ هُمُ المُفلِحُونَ». (سخن #مؤمنان، هنگامى که به سوى #خدا و #پیامبرش دعوت شوند تا میان آنان داورى کند، تنها [و در هر حال] این است که مى گویند #شنیدیم و #اطاعت کردیم و اینها همان #رستگاران [واقعى] هستند).
🔹از شأن نزولى كه در بعضى از تفاسير براى آيات بعد از آن آمده است ـ كه جمعى از منافقان هنگامى كه وضع خود را متزلزل ديدند خدمت #پيامبر (صلی الله علیه و آله) رسيدند و سوگند ياد كردند كه ما تسليم فرمان تو ايم ـ روشن مى شود كه منظور از آيه فوق كه سخن از نقطه مقابل اين گروه يعنى #مؤمنان مى گويد #تسليم_مطلق در مقابل #قوانين_خداوند است، و هر قانونى را غير آن از درجه اعتبار ساقط مى كند، و اگر منظور تنها مسأله قضاوت و داورى باشد باز دلالت بر مقصود ما دارد؛
🔹زيرا مسأله #داورى نيز بر اساس #قانون صورت مى گيرد؛ بنابراين تسليم بودن در برابر قضاوت خدا و پيامبر (صلی الله علیه و آله) به معنى «تسليم بودن در مقابل #قانون_الهى» است؛ و لذا هميشه قضات هنگام صدور احكام خود، استناد به يك يا چند ماده قانون مى كنند و بر اساس آنها حكم صادر مى كنند، بنابراین #مؤمنان بايد تنها به موارد #قوانين_الهى استناد جويند. همچنين «آيه ۱۵۳ سوره انعام» در مورد ترك شرك، نيكى كردن به پدر و مادر، ترك فرزندكشى و به طور كلّى ريختن خون بى گناهان، و اعمال زشت ديگر مى فرمايد:
🔹«وَ اِنَّ هذا صِراطى مُسْتَقيماً فَاتَّبِعُوهُ وَ لا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبيلِهِ ذلِكُمْ وَصّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ». (این #راه_مستقیم من است؛ از آن پیروى کنید؛ و از راههاى پراکنده [و انحرافى] پیروى نکنید، که شما را از راه او، دور مى سازد؛ این چیزى است که #خداوند شما را به آن سفارش مى کند، تا #پرهیزگارى پیشه کنید). از اين تعبير به خوبى روشن مى شود كه #صراط_مستقيم همان «حكم و قانون و فرمان الهى» است، و هر آنچه غير از آن است، راههاى كج و معوج و نادرستى است كه مردم را از «صراط مستقيم خداوند» دور مى سازد، و نيز از اين تعبير استفاده مى شود كه پيمودن راه هاى ديگر، مايه تفرقه و پراكندگى و اختلاف است.
🔹دليل آن هم روشن است، زيرا نظر انسان ها حتّى دانشمندان بزرگ در تشخيص مصالح و مفاسد كارها با هم تفاوت بسيار دارند؛ هر گاه #قانونگذارى به دست #انسانها سپرده شود دائماً #اختلاف و #پراكندگى بر جوامع انسانى حاكم خواهد بود. ابن مسعود در حديثى از پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) نقل مى كند كه: «پيامبر خط مستقيمى كشيد؛ سپس فرمود: اين راه صحيح است، سپس از طرف راست و چپ آن، خطوط مختلفى كشيد و فرمود: اينها هم راه هایی [متفرّق] است، در كنار هر يك از آنها شيطانى نشسته كه افراد را به سوى آن مى كشد!». [۱]
🔹علاوه بر اين در «آيه ۳ سوره مائده» گرچه مستقيماً سخنى از مسأله انحصار قانون گذارى به خداوند به ميان نيامده، ولى تعبيرى دارد كه از آن به خوبى استفاده مى شود موردى براى قانون گذارى غير خدا وجود ندارد؛ مى فرمايد: «اَلْيَوْمَ اَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ اَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتى وَ رَضيتُ لَكُمُ الاِسْلامَ ديناً». (امروز #دين شما را كامل كردم و نعمتم را بر شما تمام نمودم و #اسلام را به عنوان آيين [جاويدان] شما پذيرفتم).
🔹در واقع #دين به معنى واقعى آن، شامل تمام شئون زندگى بشر مى شود، و با توجّه به اينكه #اسلام خاتم اديان است و تا پايان جهان برقرار خواهد بود، مفهوم آيه اين است كه تمام آنچه مورد نياز انسان ها از نظر #قوانين تا پايان جهان است در #اسلام پيش بينى شده، و بنابراين زمينه اى براى قانون گذارى ديگرى باقى نمى ماند. البته بخشى از اين قوانين خاص و جزيى، و بخشى عام و كلّى است؛ وظيفه «علماى دين» و «قانون گذاران اسلامى» آن است كه آن كليّات را بر مصاديق آن تطبيق كنند و #مقرّرات مورد نياز را از آنها #استنباط و #استخراج نمايند.
پی نوشت؛
[۱] مفاتيح الغيب، فخرالدين رازى، دار احياء التراث العربى، چ سوم، ج ۱۴، ص ۱۸۵
📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، چ نهم، ج ۱۰، ص ۷۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا همه «نام هاى خداوند» با ضمير مذكر برگشت خورده است؟
💠در پاسخ بيان چند نكته بايسته است:
🔹اين كه براى #خداوند «ضمير مذكّر» به كار رفته است، مانند «قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ» به اين جهت است كه از نظر ادبى، ضمير «هُوَ» براى «جنس مذكّر»، و براى «موجودى كه نه مذكّر و نه مؤنّث» است به كار میرود؛ اما ضمير «هِى» تنها بر جنس مؤنّث و يا مؤنّث مجازى و لفظى به كار مى رود؛ مانند آيات شريفه: «فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوى» [۱] (همانا بهشت همان جايگاه است). «وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها» [۲] (سوگند به نفس و آنچه آن را درست كرد). بنابراين ضمير «هُوَ» در دو مورد به كار مى رود:
1⃣در مقابل «هى»، و براى موجود «مذكّر»؛ چه حقيقى و چه مجازى.
2⃣به معناى جامع ميان «مذكّر و مؤنّث»، و يا در «موجودى كه جنسيت خاص مذكّر يا مؤنّث در آن لحاظ نشده» است؛ مانند «اله»، و يا اينكه هر دو جنس مذكّر و مؤنّث در آن لحاظ شده و مد نظر است. پس هنگام اطلاق «هُوَ» بر #خداوند، به هيچ وجه پرسش از مذكّر و مؤنّث بودن مرجع ضمير معنايى نخواهد داشت؛ زيرا او جسم ندارد؛ نه مذكّر است و نه مونث و نه چيز ديگرى شبيه به اين موارد؛ «لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ»؛ با اين حال #قرآن_مجيد به زبان مردم نازل شده است و مى بايست كه قواعد ادبيات عرب در آن رعايت گردد.
پى نوشتها؛
[1] سوره نازعات، آيه ۴۱
[۲] سوره الشمس، آيه ۷
📕محمدتقى مصباح يزدى، پرسشها و پاسخها، ج ۵، ص ۳۰
منبع: وبسایت انوار طاها
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«عفت نفس» چگونه به دست می آید؟ (بخش سوم)
🔸#عفت نقطه مقابل «شکم پرستى و شهوت پرستى»، و صفتی است که باعث حفظ #اعتدال در «نیروی شهوت» در انسان میشود. «عفت» به معنای دور داشتن خود در صحنه عمل و رفتار، از هرگونه #ناهنجاری و #زشتی است. #عفت از «بزرگترین فضایل انسانى» است و هیچ کس در «سیر الى الله»، بدون داشتن «عفت» به جایى نمى رسد.
💠اقدامات لازم برای تزکیه نفس و دوری از گناه (۲)
4⃣«ترک معاشرت با بدان»
🔹#انسان موجودی است #اثرپذیر و مقلد. بسیاری از «صفات» و «آداب» و «رفتارش» را از انسان های دیگری که با آنها در ارتباط است، فرا میگیرد. مخصوصاً #دوستان_نزدیک تأثیر شگرفی بر نفس و رفتار انسان میگذارند. بنابراین تا جایی که امکان دارد با افرادی که نفس های خود را آلوده کرده اند، کمتر معاشرت کند. #امام_علی (علیه السلام) میفرماید: «از دوستی با #افراد_فاسق جداً اجتناب کنید، زیرا شرّ به شرّ ملحق خواهد شد». [۱] حضرت همچنین میفرماید: «از همنشینی با #دوست_بد جداً اجتناب کن که همنشینِ خود را به هلاکت میرساند، و به آبرویش لطمه میزند». [۲]
5⃣«مشارطه»
🔹در اوّل روز انسان با خود #شرط کند که امروز بر خلاف امر الهی رفتار نکند.
6⃣«مراقبه»
🔹#انسان در طول روز #مراقب اعمال خود باشد. این مرحله از مهمترین عوامل «رشد» و «تربیت نفس» و «دوری از گناه» به شمار میرود. #قرآن_مجید بر این نکته تأکید دارد که #خداوند بر «احوال» و «اعمال» شما نظارت دارد: «...إِنَّ اللهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا» [۳] (...که #خدا مراقب اعمال شماست). کسی که از آیه فوق درس گرفته باشد، همواره #خداوند را ناظر بر کارهای خود میداند و از #غفلت و #گناه اجتناب میوزرد و این امر سبب رشد و «بالندگی نفس» میگردد و در این مسیر #صبر خواهد ورزید.
7⃣«محاسبه»
🔹برای #تزکیه_نفس لازم است از اعمال روزانه #حسابرسی به عمل آید. #امام_علی (عليه السلام) میفرماید: «هرکس #نفس خود را به #حساب بکشد، بر عیوبش واقف میگردد و به گناهانش پی میبرد، پس از گناهانش #توبه میکند و عیوبش را اصلاح مینماید». [۴] و اگر این #محاسبه و اعمالی که را که انجام داده است را در جایی ثبت کند و هر شب به آن رسیدگی کند، خواهد فهمید بعد از چند روزی که چه گناهی را بیشتر مرتکب شده است، و «نقطه قوت و ضعف نفس» خویش را بهتر میداند و برای رفع آن موفق تر میتواند عمل کند، و این نکته در #رشد_نفس بسیار موثر است و یک خودآگاهی روشنی، فرد، نسبت به خود پیدا میکند. #ادامه_دارد...
پی نوشتها؛
[۱] غررالحکم، ص ۱۴۷
[۲] غررالحکم، ص ۱۴۲
[۳] سوره نساء، آیه ۱
[۴] مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۱۵۴
منبع: وبسایت پرسمان
#عفت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«عفت نفس» چگونه به دست می آید؟ (بخش چهارم و پایانی)
🔸#عفت نقطه مقابل «شکم پرستى و شهوت پرستى»، و صفتی است که باعث حفظ #اعتدال در «نیروی شهوت» در انسان میشود. #عفت به معنای دور داشتن خود در صحنه عمل و رفتار، از هرگونه #ناهنجاری و #زشتی است. #عفت از «بزرگترین فضایل انسانى» است و هیچ کس در «سیر الى الله»، بدون داشتن «عفت» به جایى نمى رسد.
💠اقدامات لازم برای تزکیه نفس و دوری از گناه (۳)
8⃣«مؤاخذه و مجازات»
🔹پس از محاسبه لازم است، #نفس به خاطر #عمل_زشتی که انجام داده، #تنبیه و مجازات شود تا از تکرار آن جلوگیری گردد. در آغاز، #نفس خودمان را مورد خطاب و تهدید قرار دهیم که: من #تصمیم گرفتهام که فلان گناه را ترک کنم، اگر در این کار با من همکاری نکنی و مرتکب #گناه شوی، فلان #مجازات را دربارهات اجرا میکنم. مثلاً اگر به نامحرم نگاه کنی، یک روز روزه میگیرم. #اولیای_الهی به منظور تنبیه و تأدیب خویش، تکالیف و انجام اموری را برخود الزام میکردند. از قبیل شب زنده داری، گرسنگی، روزه داری، کم گویی، اطعام و غیره. #امام_علی (علیه السلام) میفرماید: «#گرسنگی برای به اسارت در آوردن #نفس و شکستن عادتهای بد، کمک خوبی است». [۱]
9⃣«دعا و توسل»
🔹کمک و #استعانت از #خداوند، در رشد و #تهذیب_نفس ضروری است؛ زیرا بدون استعانت از خداوند متعال هیچ کسی نمی تواند در این مسیر موفق شود، و #توسل به #ائمه_هدی علیهم السلام بسیار موثر، بلکه لازم است. هنگامی که پیراهن حضرت یوسف (عليه السلام) شفاء میدهد، یک نظر و توجه #امام_زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) که جانها به فدایش باد چه خواهد کرد.
🔟«پایداری»
🔹هیچ صفتی یکباره در وجود آدمی پدید نمی آید و از بین نمیرود. برای اینکه دچار #گناه نشویم، لازم است به مواردی که در بالا ذکر شد توجه و تأمل کنیم؛ و اینکه بر اثر #مداومت به انجام ندادن گناه، «ملکه ترک گناه» در #نفس ما پدید می آید و دیگر به راحتی از #گناه فاصله میگیریم. البته در ابتدا مشکل به نظر میرسد، اما بعد از گذشت مدتی به خوبی #تغییراتی را در خود می توان مشاهده کرد، که لازمه این موفقیت و سعادت، #پایداری_انسان است. هنگامی این پایداری از ما سر میزند که به کار و برنامه خود ایمان و اعتقاد کامل داشته باشیم.
🔹دیگر اینکه به پیامد دوری از گناه که همان رسیدن به «کمال» و «سعادت حقیقی» خود در این دنیا و «بهشت» و «قرب الهی» در آخرت است، فکر کنیم؛ و نکته آخر اینکه بدانیم ما نهایتا صد سال در این دنیا میخواهیم زندگی کنیم، و برای همیشه از این #دنیا می رویم، و تا بی نهایت در #آخرت خواهیم بود. توجه به این امور عزم و اراده و قدرت ما را در #ترک_گناه تضمین خواهد کرد ان شاء الله.
پی نوشت؛
[۱] غررالحکم، ص ۷۷۳
منبع: وبسایت پرسمان
#عفت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«مهدویت»؛ کلید آمادگی جهان (بخش اول)
🔸آمادگی برای #ظهور یعنی، اشتیاق مؤمنانه به #موعود_منتظَر و ناامیدی از هرچه غیرخدایی است. اشکالی در قابلیت بینهایت فرستادگان الهی و ائمه معصومین (علیهم السلام) در هدایت بشریت و سامان دادن به امور جهان نبوده، بلکه «عدم آمادگی بشریت» مانع از بهرهمندی انسان ها از فیوضات و برکات الهی شده است. بر این اساس، تا زمانی که #بشریت آمادگی ظهور و اقامه حکومت اسلامی در سراسر دنیا را نیابد، همچنان در فراق آن دولت کریمه و آرمانی خواهد سوخت.
💠قابلیت امام - عدم آمادگی بشریت
🔹با توجه به ویژگی هایی که مذهب شیعه برای #امامان_معصوم (علیهم السلام) قائل است، آنها را «منبع و سرچشمه رشد و تربیت»، تا بینهایت میداند. از اینرو، قابلیت #ائمه_اطهار (علیهم السلام) در ارائه فیض و رساندن بشریت به اوج رشد و تعالی محدودیتی ندارد. تنها چیزی که مانع از انتقال این فیض بی کران به #بشریت شده است، «عدم قابلیت و آمادگی انسان ها» برای پذیرش و استقبال از زلال معارف خاندان عصمت و طهارت است؛
🔹وگرنه، #خداوند_متعال فیض بیکران خود را از هیچ مخلوقی که آمادگی آن را دارد دور نداشته است! بر این اساس، واسطه فیض بیکران الهی بر همه مخلوقات، #انبیاء و #اولیاءالهی هستند، که امت هایشان هریک، به نسبت عدم آمادگی خود در دریافت لطف الهی، از رشد و هدایت مطلوب و آرمانی خود بازمانده اند؛ اما «ظهور حکومت عدل جهانی» توسط #مهدی_موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) وعدهای است که تنها در بستر مهیا شدن شرایط پذیرش آن حضرت و #آمادگی_جهان برای جهش به سوی اسلام ناب، محقق خواهد شد.
💠غیبت کبری؛ دالانی به سوی ظهور
🔹همانگونه که #غیبت_صغری در جهت آمادگی شیعیان برای پذیرش غیبت طولانیتر بوده است، اصل غیبت #امام_مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خصوصاً #غیبت_کبری، در جهت آمادگی فضای عمومی، برای پذیرش و استقبال از «حکومت آرمانی مهدوی» است. سؤال مهم این است که هدایتی که مردم عصر غیبت کبری در انتظار آن به سر میبرند از چه جنسی است و اساساً چگونه باید خود را برای چنین هدایتی آماده کنند؟
💠مهدویت کلید آمادگی جهان
🔹در دیدگاه شیعه، #امام_معصوم (علیه السلام)، «الگوی تکامل بشر» و دقیقاً همان چیزی است که بشریت در ضمیر و فطرت خداجوی خود به دنبال آن است. همانگونه که از نام زیبا و برازنده #مهدی برمی آید، وجود مقدس #حضرت_مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، هدایت شدهای است که «هدایت کننده تمام و کمال» نیز خواهد بود، و جهان را به ساحل امن هدایت سوق خواهد داد.
🔹با این حال، خداوند بهتر میداند که چه زمانی #جهان، آمادگی استفاده از #هدایت_مهدوی و هدایت شدن را دارد؛ چنان که قرآن کریم خطاب به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) میفرماید: «إِنَّكَ لا تَهْدی مَنْ أَحْبَبْتَ وَ لكِنَّ اللهَ يَهْدی مَنْ يَشاءُ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدين» [۱] (تو نمیتوانی کسی را که دوست داری هدایت کنی، ولی #خداوند هر کس را بخواهد #هدایت میکند؛ و او به هدایت یافتگان آگاهتر است!).
🔹«آمادگی برای #ظهور»، سکهای دو رو است که یک روی آن، عطش و اشتیاق فوقالعاده به اسلام ناب و فراگیر، و روی دیگر آن، تسلیم شدن، ناامیدی و اظهار عجز انسان از سامان دادن به کار بشر است. این عطش و اشتیاق به خوبی در دعاهای مختلف همانند «دعای ندبه» به تصویر کشیده شده است؛ مثل این که میخوانیم: «مَتَىٰ نَرِدُ مَناهِلَكَ الرَّوِيَّةَ فَنَرْوَىٰ؛ مَتَىٰ نَنْتَقِعُ مِنْ عَذْبِ مائِكَ فَقَدْ طالَ الصَّدىٰ» (چه زمان به چشمه های پر آبت وارد میشویم تا سیراب گردیم، چه زمان از آب وصل خوشگوارت بهرهمند میشویم؟ که تشنگی ما طولانی شد). #ادامه_دارد...
پی نوشت:
[۱] قرآن کریم، سوره قصص، آیه ۵۶
نویسنده: محسن رفیعی وردنجانی
منبع: وبسایت رهروان ولایت
#امام_زمان #قائم #انتظار #ظهور
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️منظور از «نعمت داده شدگان»، «مغضوبین» و «ضالین» در سوره حمد چه کسانی هستند و چه ویژگی هایی دارند؟
🔸#قرآن_کریم در این سوره، #مردم را به سه دسته تقسیم میکند: ۱) کسانى که مورد نعمت هدایت قرار گرفته و ثابت قدم ماندند. ۲) غضب شدگان. ۳) گمراهان.
🔹الف. #قرآن در تشریح و شناساندن این گروهها، مصادیقی را ذکر کرده است، ما نیز با توسل به آیات این گروه ها را تشریح میکنیم. در «آیه ۶۵ سوره نساء» مصادیقی برای گروه «نعمت داده شدگان» بیان شده است چنین است: «کسانى که #دستورات_خدا و #پیامبر را اطاعت کنند، خدا آنها را با کسانى قرار میدهد که #مشمول_نعمت خود ساخته، از پیامبران و رهبران صادق و راستین و جانبازان و شهیدان راه خدا و افراد صالح، و اینان رفیقان خوبى هستند».
🔹این آیه افراد مورد #نعمت خدا را چهار گروه معرفى میکند: «پیامبران»، «صدیقان»، «شهیدان»، و «صالحان». اینان ویژگیهای مشخص و آشکاری دارند که از جمله مهمترین آنها که مشترک بین آنها است، #عمل_صالح و #راستگویی است.
🔹ب. اما در تشریح مفاهیم و مصادیق گروه دوم و سوم که نزدیکی بسیاری به یکدیگر دارند - راه حق را به کناری زده اند و رانده شده از درگاه الهی هستند - اختلاف اندکی وجود دارد و محققان سه احتمال را بر حسب روایات مطرح کرده اند: ۱) از موارد استعمال این دو کلمه در #قرآن_مجید چنین استفاده میشود که #مغضوب_علیهم مرحلهاى سختتر و بدتر از #ضالین است، و به تعبیر دیگر «ضالین» گمراهان عادى هستند، ولی «مغضوب علیهم»، گمراهان لجوج و یا منافقاند؛ و به همین دلیل در بسیارى از موارد، غضب و لعن خداوند در مورد آنها ذکر شده است. [۱]
🔹۲) جمعى از مفسران عقیده دارند که مراد از #ضالین، منحرفان مسیحی و منظور از #مغضوب_علیهم، منحرفان یهودی هستند. این برداشت به دلیل موضع گیری هاى خاص این دو گروه در برابر دعوت اسلام است؛ زیرا همانگونه که قرآن هم صریحاً در آیات مختلف بازگو مىکند، #منحرفان_یهود، کینه و عداوت خاصى نسبت به دعوت اسلام نشان میدادند، هر چند در آغاز، دانشمندان آنها از مبشران اسلام بودند، اما چیزى نگذشت که به جهاتى که در جای خود بیان شده - از جمله به خطر افتادن منافع مادیشان - سرسخت ترین دشمن اسلام شدند، و از هرگونه کارشکنى در پیشرفت اسلام و مسلمانان فروگذار نکردند. اما #منحرفان_مسیحی که موضعشان در برابر اسلام تا این حد سرسختانه نبود، تنها در شناخت آیین حق گرفتار گمراهى شده بودند، از آنها تعبیر به «ضالین» شده است. [۲]
🔹با این حال تعبیر از آنها به «مغضوب علیهم» بسیار صحیح به نظر میرسد، ولى باید توجه داشت که این تعبیر در حقیقت از قبیل تطبیق کلى بر فرد است؛ یعنی اینها از جمله مصادیق بارز این مفهوم هستند و افراد #مغضوب و #ضالین افراد و گروه های بیشتری را شامل میشود. ۳) این احتمال نیز وجود دارد که #ضالین به گمراهانى اشاره میکند که اصرارى بر گمراه ساختن دیگران ندارند، در حالى که #مغضوب_علیهم کسانى هستند که هم گمراه اند و هم گمراهگر، و با تمام قوا مىکوشند دیگران را همرنگ خود سازند! [۳]
🔹#قرآن_کریم، خود در آیاتی مصادیق مختلفی را برای گمراهان و غضب شدگان ذکر میکند که براى نمونه به موارد زیر اشاره مىشود: «وَ يُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ الظَّانِّينَ بِاللهِ ظَنَّ السَّوْءِ ۚ عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ وَ غَضِبَ اللهُ عَلَيْهِمْ وَ لَعَنَهُمْ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَ سَاءَتْ مَصِيرًا». [۴] (و [نیز] مردان و زنان #منافق و مردان و زنان #مشرک را که به خدا گمان بد میبرند مجازات کند؛ [آری] #حوادث_ناگواری [که برای مؤمنان انتظار میکشند] تنها بر خودشان نازل میشود! #خداوند بر آنان #غضب کرده و از رحمت خود دورشان ساخته و #جهنم را برای آنان آماده کرده؛ و چه بد سرانجامی است!)
🔹«...وَ مَنْ يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالْإِيمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِيلِ». [۵] (...کسی که #کفر را به جای #ایمان بپذیرد، از راه مستقیم [عقل و فطرت] #گمراه شده است). «...وَ لَٰكِنْ مَنْ شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِنَ اللهِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ». [۶] (...آنها که سینه خود را برای پذیرش #کفر گشودهاند، #غضب_خدا بر آنهاست؛ و عذاب عظیمی در انتظارشان!) قرآن این گروه را جزو #مغضوبین و #ضالین نام میبرد که وجه مشترک در تمام آنها #نافرمانی کردن از خداوند است، و هر یک به نوعی مخالفت خود را با خداوند به انجام رسانیده اند و در نهایت، جزو #گمراهان و یا #غضب_شدگان قرار میگیرند.
پی نوشتها؛
[۱] تفسير نمونه، مکارم شیرازى، ناصر، چ۱ ج ۱، ص۵۴، دار الکتب الإسلامیة.
[۲]همان، ج۱ ص۵۵
[۳]همان،ص۵۶
[۴]قرآن کریم،سوره فتح آیه۶
[۵]همان، سوره بقره آیه۱۰۸
[۶]همان، نحل آیه۱۰۶
منبع: اسلام کوئست
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️سلوک انقلابی برای یاری رسانی به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)
🔹اگر بخواهیم دوران #آخرالزمان را تشریح کنیم بهترین بیان را میتوان از لسان حضرتش ارائه نمود که در آن دعای وارده پس از نماز مخصوص امام زمان (عج) میفرماید اینگونه دعا کنید و شکایت به خدا ببرید: «اللهُمَّ عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ وَ انْکَشَفَ الْغِطَاءُ وَ ضَاقَتِ الْأَرْضُ بِمَا وَسِعَتِ السَّمَاءُ وَ إِلَیْکَ یَا رَبِّ الْمُشْتَکَى وَ عَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِیالشِّدَّةِ وَ الرَّخَاءِ». [۱] توجه به مفاهیم این دعا که در «دعای فرج امام زمان» (عج) نیز منعکس شده است به ما میفهماند که کارزار #آخرالزمان کارزار سختی است که انسان در بلاها، سختیها، تنگناها و حیرانی های فراوانی فرو میرود،
🔹و تنها کسی از این کارزار سخت به سلامت عبور میکند که توان رویارویی با این هجمهها را داشته باشد و در بسیاری مواقع بتواند خلاف جهت غالب جامعه حرکت نماید و طرح و حرکتی نو دراندازد. در شرایط #آخرالزمان که گرفتاری های زیادی بر امتها وارد میشود خداوند با معجزه قرار نیست گره از کار بشر باز کند؛ آنچه که باید بدان توجه داشت این است که #خداوند امداد و نصرتش را شامل حال یاران آخرالزمانی #حضرت_مهدی (عج) خواهد نمود، یارانی که بتوانند از عهده میدانداری حقیقی اینگونه فضاها برآیند و امتحان پس داده باشند.
🔹جابر جعفی در سؤالی که از #امام_باقر (ع) درباره #زمان_فرج می پرسد، اینگونه بیان می دارد که: به محضر مبارك امام باقر (ع) عرض كردم: #فرج شما اهلبیت چه زمانى خواهد بود؟ حضرت فرمود: هيهات، هيهات، #فرج واقع نخواهد شد؛ مگر بعد از آنکه شما #غربال شويد، بعد دوباره «غربال» شويد، بعد بار سوم «غربال» شويد؛ (اين جمله را سه مرتبه تكرار كردند) تا اينكه خداوند كدورتها را از بين برده، صفا و پاكى باقى بماند». [۲] حقیقت این است که ماندن در صحنه و هضم نشدن در جامعهای که اسیر دنیای پیچیده و پر زرقوبرق مدرن شده است، #روحیهای_انقلابی میخواهد؛ روحیهای که #انسان_منتظر را سرِپا، فعال و شاداب نگاه دارد.
🔹حرکت در مسیر انتظار ظهور و فرج #امام_زمان (عج) گرچه شیرین است، اما بهنوعی حرکت در خلاف جهت آب محسوب میشود که تنها فردی از پس آن برمیآید که عزم راسخی داشته و در ایمانش استوار و ثابتقدم مانده باشد و اینگونه افراد به فرموده #پیامبر_اکرم (ص) #کمیاب هستند؛ آنجا که در توصیف یاران آخرالزمانی #قائم (عج) و منتظران واقعی ظهور ایشان میفرماید: «به خداوندى كه مرا به راستى برانگيخت #معتقدين به امامت وى در #زمان_غيبتش از كبريت احمر گرانبهاتر هستند». [۳]
🔹حال وقت پاسخ به این سؤال است که یک #فرد_انقلابی که میتواند این هجمه های سنگین را تحمل نماید و مسیر درست را هرچند سخت باشد در پیش گیرد باید چه ویژگیهایی داشته باشد؟ در تعبیر یاران آخرالزمانی #حضرت_مهدی (عج) از تعبیر #پارههای_پولاد استفاده شده است که در عین حالی که انعطاف خاصی دارد نفوذناپذیر است. برای فراهم شدن زمینه ظهور #امام_زمان (عج) به اینچنین انسان هایی نیاز هست.
🔹همین تعبیر پارههای پولاد برای فرد مؤمن نیز بکار برده شده است، تا به ما برساند که اگر کسی به دنبال یاری #امام_مهدی (عج) است، باید نشانه های #انسان_مؤمن را دنبال نماید و در خود شکوفا سازد؛ آنجا که #امام_صادق (ع) در وصف انسان مؤمن میفرماید: «#مؤمن از پارههای آهن محکمتر است؛ پارههای آهن هرگاه در آتش نهاده شود تغيير میکند اما اگر مؤمن بارها كشته و زنده شود دلش تغييرى نمیکند». [۴]
🔹#فرد_انقلابی که قرار است زمینهساز واقعه ظهور باشد همان عبارت اخرای #انسان_مؤمنی است که چهار پایه اصلی ایمان [۵] #صبر و #یقین و #عدالت و #جهاد را توأمان داراست. او صبور است و این صبوری از سر یقینی است که به راه خود دارد، راهی که پر از مجاهدت بر روی صراط #عدالت است. این چهارپایه از ایمان به جنگ با شبهات، اغراق آمیزی ها، فسق و فجورهای دنیای کفر میپردازد تا بساط #ظلم آنها را برچیند و زمینه را برای ظهور #حضرت_مهدی (عج) مهیا سازد. #رفتار_انقلابی مجموعهای از این چهار ویژگی اساسی رفتارهای مؤمنانه را داراست و این همان چیزی است که باید در پی آن بود.
پینوشتها؛
[۱] بحارالأنوار، ج۹۹، ص۱۱۹
[۲] ترجمه الغیبه (شیخ طوسی)، ص۵۹۱، ترجمه مجتبی عزیزی
[۳] کمالالدین و تمام النعمه، ج۱، ص۲۸
[۴] بحارالأنوار، ج۶۴، ص۳۰۳
[۵] امام باقر (ع) فرمود: از امیرالمؤمنین (ع) از ايمان سؤال شد. در پاسخ فرمود: به راستى خداى عزوجل ايمان را بر چهارپايه استوار فرموده: صبر، يقين، عدالت، جهاد. [کافی، ج۲، ص۵۰]
نویسنده؛ مصطفی راهی
منبع: وبسایترهروانولایت
#امام_زمان #آخرالزمان
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️خداوند به تمام اعمال ما آگاه است
🔹آدم جلوی یک نفر آدم عادی هرگونه #معصیت نمیکند، با اینکه شخصِ عادی است؛ شاید قدرت من از قدرت او بیشتر باشد، نتواند به من [کاری کند]، اما همینقدر به من بدبین میشود، با من بد میشود، یک وقتی اگر فرصت پیدا کرد کار ما را تصفیه میکند. اما #خداوند که اینجور نیست؛ خدا قادر است و عالم است و دستور هم داده و میداند «چه کسی میداند و چه کسی نمیداند»؛ همه اینها را میداند.
🔹[آیا] جلوی او میتوانیم مخفی بکنیم، یا نه آشکار کنیم طوری نمیشود، نمیتواند کاری بکند؛ آیا اینجور است؟ [آیا] هیچ فایده برای ما دارد، [آیا] میتوانیم مخفی کنیم؟ انسان، یا غیرانسان ـ مکلف ـ به جایی شقاوتش میرسد که اصلاً این مطالب کأنه به گوشش نخورده که خدایی داریم بیناست، شنواست، داناست، قادرست، رحیم و کریم است. قادرست یک سر سوزنی اگر در راه او صرف بشود، مزدش را بدهد، یک همچنین [خدایی است].
📕ر.ک به سوی محبوب، ص ۱۲۷-۱۳۶
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
#آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«علم غیب» به چه معناست؟
🔹در #آیات_قرآن، به این موضوع تکیه شده که: #غیب و #شهود در پیشگاه خدا روشن است؛ اساساً «غیب» و «شهود» دو مفهوم نسبى است که در مورد موجودى که علم و هستى اش محدود است، به کار مى رود؛ فى المثل، ما داراى حواسى هستیم، آنچه در شعاع دید و شنوایى و سایر حواس ما قرار دارد، براى ما #شهود است، و آنچه از حوزه دید و شنید ما بیرون است نسبت به ما #غیب محسوب مى شود.
🔹و اگر فرضاً قدرت دید ما نامحدود بود، و به داخل و باطن اشیاء و ذرات عالم نفوذ مى کرد، همه چیز براى ما «شهود» بود. و از آنجا که همه چیز، غیر از ذات پاک #خداوند محدود است، براى همه آنها «غیب و شهود» وجود دارد، ولى #ذات_خدا چون نامحدود است و همه جا حضور دارد، بنابراین همه چیز، براى او #شهود است و #غیب درباره ذات پاکش، مفهوم ندارد.
🔹و اگر مى گوئیم خداوند «عالِمُ الْغَیْب وَ الشَّهادَةِ» [۱] مى باشد، معنی اش این است آنچه براى ما #غیب یا #شهادت محسوب مى شود، براى او «یکسان و شهادت» است.
فرض کنید: ما به کف دست خود در روشنایی نگاه کنیم، آیا ممکن است از آنچه در آن است بى خبر باشیم؟ عالم هستى در برابر علم خداوند، به مراتب از این واضح و آشکارتر است.
پی نوشت؛
[۱] قرآن کریم، سوره رعد، آیه ۹
📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دار الکتب الإسلامیه، چ سی و یکم، ج ۱۰، ص ۱۶۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آثار تربیتی «نماز» (بخش پنجم)
🔸#نماز، یکی از «فروع دین اسلام» بوده و عبادتی است که پنج بار در روز با شرایط خاص بر مسلمانان واجب شده است. این #فریضه_الهی باعث رهایی از خودمحوری و خودشیفتگی میشود، و روحیه مردمگرایی را در انسان زنده میکند. #نماز موجب تنزیه وجدان اخلاقی میشود، به این صورت که یکی از مظاهر وجدان اخلاقی احساس گناه است و نماز باعث آمرزش گناهان میگردد.
5⃣تبیین راه زندگی
🔹بی تردید به شمار آدمیان، راههای مختلف و متنوع زندگی نیز وجود دارد، زیرا هر کسی، به اقتضای فرهنگ، باورها، بینشها و برداشت هایش از هستی، راه و رسم خاصی در زندگی دارد، ولی آنچه که میتوان با قاطعیت اظهار نمود، میزان و درجه یقین افراد به درستی راهی است که در زندگی برگزیدهاند، زیرا اگر همه انسانها #رضایت از زندگیشان، حاصل میشد، شاهد ظهور پدیدههای متزاید و رو به رشد افسردگیها، پریشانیها، خودکشیها و نظایر آنها نمیبودیم.
🔹چنانچه علیرغم تنوع بینظیر راههای زندگی، انسان مطمئن و معتمد به این واقعیت باشد که در #راه_خدا گام برمیدارد و #خداوند از عمل او راضی است، تمامی تردیدها و نگرانیها برطرف شده و نوعی #آرامش، حاصل میشود. #نمازگزار با یقین به این مطلب که عبادت، جوهره دین است، و #نماز «ستون دین» میباشد و او قادر است با انجام «فرضیه نماز»، #رضایت_پروردگار را جلب نماید، نوعی اطمینان و آرامش برایش حاصل میشود.
🔹دلیل آن هم به روشنی در یک جمله، قابل تبیین است. اگر به #نماز و در پرتو نماز میتوان در جلب رضای حق تعالی کوشید، دیگر از کم و زیاد زندگی نباید هراس به خود راه داد، زیرا او اگر از آدمی راضی شود، در حقیقت فرد به خیر کثیر دست یافته، زیرا #قرآن فرموده است: «وَ رِضْوَانٌ مِنَ اللهِ أَكْبَرُ». [۱] ([جلب] #رضای_پروردگار از هر چیز بزرگتر و برتر است).
🔹از سوی دیگر، #نماز راهی روشن در جهانی تاریک است، و #نمازگزار علیرغم تعدد و تنوع راههای زندگی به درستی میداند که در چه مسیری گام برمیدارد، و نوعی قاطعیت و یقین در انتخاب راه پیدا میکند، که قادر است بر سختیهای ناشی از طولانی بودن راه حق، غلبه نماید.
🔹#نماز، مصباح هدایت در جهان آشفته و متزلزل امروز است؛ زیرا اگر آشفتگی رو به تزاید جوامع بشری از این هم فراتر رود، قادر نخواهد بود که تعادل نمازگزار و انسان واصل به حق را بر هم زند، زیرا #نماز داربست محکم آدمی و تکیهگاه نیرومند و عظیمی در برابر تندبادهای زندگی است. #ادامه_دارد...
پی نوشت:
[۱] سوره توبه، آیه۷۲
منبع: ویکی فقه
#نماز
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) «بزرگی و عظمت خداوند» را چگونه بیان می کند؟
🔹#امام_علی (علیه السلام) در بخشی از خطبه ۱۸۵ #نهج_البلاغه مى فرمايد: «لَيْسَ بِذِی كِبَرٍ اِمْتَدَّتْ بِهِ النِّهَايَاتُ فَكَبَّرَتْهُ تَجْسِيماً، وَ لَا بِذِی عِظَمٍ تَنَاهَتْ بِهِ الْغَايَاتُ فَعَظَّمَتْهُ تَجْسِيداً؛ بَلْ كَبُرَ شَأْناً، وَ عَظُمَ سُلْطَاناً» ([او بزرگ است] اما نه به اين معنا كه حد و مرز جسمش طولانى است، [او با عظمت است] اما نه به اين معنا كه ابعاد جسمانى فوق العاده بزرگ دارد؛ بلكه شأن و مقامش بزرگ و والاست و سلطه اش با عظمت!».
🔹اشاره به اينكه وقتى مى گوييم الله اكبر (خداوند از همه چيز بزرگتر است) گاه به ذهن افراد ناآگاه چنين مى آيد كه ابعاد وجودى او شرق و غرب و شمال و جنوب عالم را پر كرده است، و هنگامى كه مى گوييم خداوند عظمت دارد، فكر مى كنند نسبت به موجودات ديگر مانند كوه ها و درياها و آسمان ها چنين است؛ در حالى كه بزرگى و #عظمت_خداوند جنبه جسمانى ندارد، بلكه بزرگی و #عظمت_معنوى است؛ زيرا اگر او داراى جسم بزرگى بود حتماً اجزايى داشت و نهايتى و زمان و مكانى، حال آنكه #خداوند از همه اينها برتر و بالاتر است؛
🔹و چهزيبا فرمود #امام_صادق (عليه السلام) آنجا كه شخصى در حضورش گفت: «اَللهُ اَكْبَر»؛ حضرت از او پرسيد: «#خدا از چه چيز بزرگتر است؟ عرض كرد: «مِنْ كُلِّ شَىْءٍ»؛ (از همه چيز). امام (عليه السلام) فرمود: در اين صورت خدا را محدود [به زمان و مكان] ساختى. آن مرد عرض كرد: پس چه بگويم؟ فرمود: «بگو: «اَللهُ اَكْبَرُ مِنْ أَنْ يُوصَفَ؛ [۱] خداوند برتر از آن است كه به وصف درآيد».
🔹اشاره به اينكه ما هر وصفى براى او قائل شويم در نهايت از اوصاف مخلوقات است؛ زيرا در فكر ما بيش از اين نمى گنجد، بنابراين او برتر از همه اين اوصاف است. #قرآن_مجيد نيز مى فرمايد: «سُبْحَانَ اللهِ عَمَّا يَصِفُونَ • إِلَّا عِبَادَ اللهِ الْمُخْلَصِينَ» [۲] (منزه است خداوند از آنچه توصيف مى كنند • مگر بندگان مخلص خدا [كه او را به آنچه شايسته است وصف مى كنند]).
پی نوشت؛
[۱] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، تهران، ۱۴۰۷ق، چ چهارم، ج ۱، ص ۱۱۷
[۲] سوره صافات، آیات ۱۵۹ و ۱۶۰
📕پيام امام امير المؤمنين (ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۷، ص ۱۴۸
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#الله #خدا
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد