اندیشمندان جوان سپنتا
📜 من و ز گله، ، کی این دارم ز غیر شکوه ندارم ز خویشتن دارم مجوی من غیر من که من دانم چه دشمنی است که عمری است من به من دارم نهان به کوری چشم مخفی پی خود هر شب انجمن دارم نخست گو چه کنی کوه بکن، ایراد ز کنده‌کاری کوهکن دارم ز بس که مردمک دیده دید دگر ز مردمک دیده سوءظن دارم چه داشت توان داشتن ز ملّتِ پست که سربلندی و فخر از نداشتن دارم به آمدم از دست ، بدرم به تن اگرچه همین کهنه دارم ز دست بی‌کفنی زنده‌ام بگو با مکن درنگ شنیدی اگر دارم ز نای نالهٔ خود کف زنم به سر چون به مشت باز چه به کف زدن دارم شده است خانهٔ کیخسرو آشیانهٔ جغد منِ خرابه‌نشین دلخوشم دارم چو مال وقف شریعت‌مدار می‌دزدد من از چه رَه گله از دزد راهزن دارم چو لیدران خطاکار و زاهدان ریا از این سپس سر مردم فریفتن دارم چو در قفس از بهر آشیان هوای از تن گریختن دارم لینک کانال 👈 @ajs_org
12 مشاهده