به مناسبت روز پاس‌داشت زبان فارسی و بزرگ‌داشت فردوسی🌺🌺 استاد ابوالقاسم فردوسی، شاعر بزرگ حماسه‌سرای ایران در قرن چهارم و یکی از گویندگان مشهور جهان و از ستارگان درخشنده‌ی آسمان ادب فارسی است. به مناسبت روز مذکور، بخشی از شاهنامه نقل می‌شود. پس از مجروح شدن سهراب به دست رستم که پسرش را نمی‌شناخت و آگاه شدن به هویت او در لحظات آخر و در پی نوشدارو فرستادن کسی را، خبر مرگ سهراب را به رستم می‌دهند. فردوسی، این لحظات را چنین روایت کرده است: گَوِ پیلتن سر سوی راه کرد کس آمد پی‌اش زود آگاه کرد که سهراب شد زین جهان فراخ همی از تو تابوت خواهد، نه کاخ پدر جَست و برزد یکی سرد باد بنالید و مژگان به هم برنهاد پیاده شد از اسب، رستم چو باد به جای کُله، خاک بر سر نهاد بزرگان لشکر همه همچنان غَریوان و گریان و زاری‌کنان آن گاه‌، رستم به سرزنش خود می‌پردازد و می‌گوید: که را آمد این پیش کامد مرا؟ که فرزند کشتم به پیران‌سرا بریدن دو دستم سزاوار هست جز از خاک تیره مبادم نشست چه گویم چو آگه شود مادرش؟ چگونه فرستم کسی را برش؟ ... نکات مهم: گو: پهلوان. گو پیلتن: رستم . شد: رفت، مُرد. سرد باد: آه سرد. غریوان: فریادکنان. به پیران‌سرا: در پیری. گلبانگ سربلندی، دکتر محمدتقی آذرمینا و دیگران، ص ۵۶ و ۵۷ . #فردوسی #شاهنامه https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303