#خواندم
#کتاب_های_کودکان
* سه شنبه – 18 آبان 1400 – 3 ربیع الثانی 1443 – 9 نوامبر 2021
• امروز کتاب «بهترین را انتخاب می کنم» را خواندم؛ اثر دیوید پارکر؛ مترجم ویدا لشکری؛ تصویرگر جیل دابین؛ مشخصات نشر: تهران : قدیانی، کتابهای بنفشه ، ١٣٨۴ ؛ مشخصات ظاهری: ١۶ صفحه: مصور (رنگی) ؛ فروست: چگونه بهترین باشم (٣)؛ گروه سنی: «ب»؛ موضوع: انتخاب (روانشناسی).
• باز هم سگ و نقش پر رنگ آن در تصاویر کتاب کودکان!
• تکرارِ عبارت «صبر می کنم» و «فکر می کنم» روال داستان را به هم ریخته ولی نکته های خوبی دارد؛ وقتی کتاب را برای سیدمجتبی می خواندم به گفته های کتاب پاسخ می داد.
http://sm-kheradmand.com
#بخوان_و_بخوان_و_بخوان
#امیر_عالم_امیرالمؤمنین_علی_علیه_السلام
شنبه – 28 دی 1392– 16 ربیع الاول 1435 – 18 ژانویه 2014
• الحمدلله مطالعه ی جلد دوم کتاب «اینجا نجف است» به پایان رسید؛ با موضوع «نجف و حرم امیرالمؤمنان در گذر زمان». به قلم آقای سیدمجتبی بحرینی، از انتشارات یوسف فاطمه علیهما السلام؛ چاپ اول (1391) در 312 صفحه.
• نکاتی بسیار خواندنی و زیبا و آموزنده دارد.
#وعده_ی_ما_ایوان_نجف ...
https://www.aparat.com/sm.kheradmand
#معاد_امامیه (1)
معنای لغوی معاد:
کلمه ی معاد از ریشه ی «عَوَدَ» و بر وزن مَفعَل می باشد. اسم زمان و مکان در عربی با این وزن ظاهر می شود. مانند «مَعبَد» که اسم مکان و به معنی محل عبادت است. «معاد» مصدر میمی و اسم زمان و مکان از فعلِ «عادَ، یعودُ، عوداً» است. «مصدر» یا «بن واژه»، واژه ای است که همان مفهوم اصلی فعل را می رساند ولی تنها فرق بین فعل و مصدر این است که فعل علاوه بر مفهوم رسانی، بر زمان، شخص و شُمار آن نیز دلالت می کند ولی در مصدر زمان و شخص و شمار، معلوم نیست و به همین دلیل «مصدر» یکی از اقسام اسم به شمار می آید. مصدر میمی هم یکی از انواعِ مصادر است که در معنا مانند مصدرِ اصلی می باشد ولی در وزن با آن تفاوت دارد؛ یعنی در شرایط گوناگون وزن آن تغییر می یابد همان گونه که مصدرِ اصلی وزنش در موارد مختلف تغییر می کند. مصدر میمی مانند: مَوعِد، مَوضِع، مَقصَد، مَصرَف، مُقاتَل.
عَوَدَ مطابق ضوابط «اِعلال» در عربی «عاد» خوانده می شود و در معنای آن «صارَ الیه» (المنجد – عود) یعنی بازگشت به مکان یا زمان یا حالتی گفته شده است. بنابراین معنای لغوی کلمه معاد به زمان یا مکان بازگشت اِشراف دارد که در قرآن نیز به همین معنا و تنها یک مرتبه آمده است: «إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرادُّكَ إِلى مَعادٍ قُلْ رَبِّي أَعْلَمُ مَنْ جاءَ بِالْهُدى وَ مَنْ هُوَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ (قصص،85) ای پیامبر، همانا کسی که قرآن را بر تو فرض و واجب نموده است تو را به همان مکانی که پیشتر از آن جا آمدی باز خواهد گردانید.
در این آیه لفظ معاد، جایگاه و مکان بازگشت را اعلام می نماید که تاویل آن شهر مکه است. (رجوع شود به: تفسیر مجمع البیان)
«از واژه ی معاد زمانی استفاده می شود که چیزی تغییر حالت یا مکان داده و دوباره به همان حالت یا مکان اول خود برگردد و نیز اگر موجودی معدوم شود و دوباره موجود گردد باز هم اطلاقِ معاد در مورد آن صحیح بوده و دور از انتظار نیست» (بیابانی اسکوئی،انسان و معاد،1390، ص77).
بر گرفته از کتاب منتشر نشده ی «معادِ امامیه» - به اهتمام و قلمِ سیدمحمد خردمند
https://eitaa.com/s_m_kheradmand
عایشه! مبادا آن زن تو باشی.mp3
زمان:
حجم:
2.69M
#در_جستجوی_حقیقت
#گفتارهایی_کوتاه_از_دیگران
پیامبر فرمودند: عایشه! مبادا آن زن تو باشی!
http://sm-kheradmand.com
#معاد_امامیه (2)
معنای اصطلاحی معاد:
«معاد در اصطلاحِ همه ی ملل و ادیان الهی عبارت است از بازگشتن ارواح همه ی انسان ها به بدن های مادی، بعد از جدا شدن از آن ها در روز قیامت، برای رسیدن به نتیجه ی اعمال خویش. بنا براین اطلاق واژه ی معاد بر زنده شدن گروهی خاص، پیش از وقوع قیامت (رجعت) یا زنده شدن برخی دیگر در دنیا، هرچند از جهت لغت درست است ولی معادِ مصطلحِ ادیان الهی نیست» (بیابانی اسکوئی،انسان و معاد،1390،ص78).
در تعریف دیگری نیز آمده است: «معاد به سه معناست: 1- معنای مصدری – یعنی عَود – که به معنی بازگشتن است. 2- مکان بازگشت. 3- زمان بازگشت. موضوع سخن در این جا (که عنوان بحث معاد است) همان معنای نخست است و مراد از آن ... عبارت است از: زنده شدن انسان پس از مردن، تا پاداش و کیفر اعمالی را که در سرای دنیا به اختیار خویش انجام داده است، دریافت کند» (مروارید،مبدا و معاد،1378،ص261).
معمولا معاد، در معنای اصطلاحی آن بکار می رود که در این معنا با لفظ معاد، شاهدی در قرآن کریم نیست. بلکه در قرآن، کلماتی دیگر که با معنای اصطلاحی معاد، سنخیتی داشته اند آمده اند. موضوعات متعددی وجود دارد که در قرآن، لفظِ استفاده شده ی در روایات نیامده است؛ مثل کلمه ی «بداء» که آن را در معنای تغییر مقدرات الهی نداریم اما به جای آن لفظ «محو و اثبات» داریم و یا کلمه ی «شهید» در قرآن که به معنی گواه آمده و آن معنائی که ما در اصطلاحِ شهید اراده می کنیم، در قرآن کریم با تعبیر «کشته شده ی در راه خدا» آمده است؛ در مثالی دیگر، لفظ «کلام» در معنی علم کلام در قرآن با لفظ «جدل» و «احتجاج» ذکر شده، ولی در روایات ما علم کلام به همین معنای علم مناظره به کار رفته است. در قرآن لفظ «یوم الاخره» یا «یوم القیامه» و اسامی متعدد دیگری به جای لفظ «معاد» استفاده شده است.
در روایات اسلامی، کلمه ی معاد با معنای اصطلاحی آن شواهد بسیاری دارد.
بر گرفته از کتاب منتشر نشده ی «معادِ امامیه» - به اهتمام و قلمِ سیدمحمد خردمند
https://eitaa.com/s_m_kheradmand
#خواندم
#کتاب_های_کودکان
سه نکته ی مامان ها
چهارشنبه – 4 تیر 1404 – 29 ذی الحجّه 1446 – 25 ژوئن 2025
... شب، کتاب هدیه ای در فضای مجازی دریافت کردم به نام «سه نکته ی مامان ها» که پس از دریافت خواندم؛ نویسنده و تصویرگر کلر ژوبرت؛ ویراستار بیتا ابراهیمی؛ نشر آستان قدس: به نشر (1401)؛ در 24 صفحه.
تصاویر کتاب زیبا بود، ایده هم قشنگ بود امّا نتیجه و آن چه می خواست به آن برسد ... !
https://t.me/Kheradmand_S_M
#بخوان_و_بخوان_و_بخوان
#امام_حسین_علیه_السلام_استثنای_عالم_وجود
* جمعه – 20 تیر 1376 – 5 ربیع الاول 1418 – 11 ژوئیه 1997
• امروز مطالعه ی کتابِ «روایت کربلا» تالیف آقای یدالله بهتاش، نشر سبحان، چاپ اول، تابستان 1375 را در 334 صفحه، به پایان رساندم.
• واقعا کتاب مفید و ارزنده ای است. به عنوان منبع مطالب، به 61 کتاب در مورد حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام ارجاع داده شده که نام آن ها در پایانِ کتاب آمده است. برخی موارد مذکور در کتاب ممکن است زمینه ی سوالاتی را پیش آورد ولی قرار گرفتن در این تکاپوی علمی در مقابل جهل و نادانی حتماً ارزشی مضاعف دارد. مطالعه این کتاب ارزنده را به همه دوستداران اهل بیت علیهم السلام پیشنهاد می نمایم.
http://sm-kheradmand.com
#نکته_های_مهدوی (24) در پیام رسان ایتا
ویژگی های امام زمان علیه السلام (3)
یکی از نتایج اعتقادی بحث ویژگی های امام زمان علیه السلام تفیکیک مهدویت شخصی از مهدویت نوعی است که در جامعه ی تصوف و پیروان مکتب خلفا از آن دم می زنند.
ویژگی های امام زمان علیه السلام قابل تقسیم به دو قسمت است: الف) ویژگی های مشترک: ویژگی هایی که همه ی مسلمان ها درباره ی امام زمان علیه السلام قائل هستند: ب) ویژگی های اختلافی: ویژگی هایی که خاصتاً شیعه که بعضی دانشمندان سنی که به شیعه نزدیکترند مثل مناقب نویس های و آن ها که با اعتقاد عام پیروان مکتب خلفا مخالف هستند آن را قبول دارند.
الف) ویژگی های مشترک:
1) نام مقدس آن حضرت.
2) القاب آن حضرت و در رأس آن نام مبارک «مهدی» که بعضی از این القاب ریشه قرآنی هم دارند.
3) کنیه ی آن حضرت که مشابه کنیه ی رسول خداست در عین این که کنیه دومی هم برای حضرت مطرح می کنند و ضرورتا از کنیه نمی توان به نام فرزندان اشخاص پی برد.
4) امام زمان علیه السلام از نسل رسول خدا از بنی هاشم از بنی عبد المطلب از عرب از قریش از فرزندان امیر المؤمنین و فاطمه زهرا صلوات الله علیهما هستند؛ هر کدام از این ها کلی حدیث دارد و مدلول تعداد بسیار زیادی از احادیث می باشند. به همین جهت کسانی از متمهدیان که عجم بوده اند به صورتی خود را از طریق اجدادشان منتسب به قریش کردند و یا کسانی شان که سید نبودند - مثل علی محمد شیرازی - به دورغ خود را سید نامیدند تا این ویژگی را در خود ساری و جاری کرده باشند. کسانی که می خواهند مهدویت نوعی را مطرح کنند این ویژگی را چگونه تفسیر می کنند؟ می گویند مراد فرزند معنوی رسول خدا است! در حالی که لازمه ی لفظ فرزند بودن، فرزند صلبی است. نه این تعابیر.
5) امام زمان علیه السلام از شرایط برپایی قیامتند؛ تا امام زمان ظهور نکنند قیامت برپا نمی شود و قیامت مشروط و موکول به ظهور وجود مقدس امام عصر علیه السلام است. این وعده ی خداست و خدا خُلف وعده نمی کند؛ وعده تحقق توحید و بندگی خدا روی زمنین وعده ی قطعی حق متعال است و با هدف آفرینش مرتبط است و طبیعی است تا آفرینش به هدف خودش نرسد نمی شود این جهان پایان پیدا کند زیرا در ان صورت فعل خدا در این جهت عبث خواهد بود. به همین جهت در روایت آمده است که: لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ اَلدُّنْيَا إِلاَّ يَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اَللَّهُ لَهُ ذَلِكَ اَلْيَوْمَ حَتَّى يَخْرُجَ، فَيَمْلَأَهَا عَدْلاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً (کفاية الأثر في النص على الأئمة الإثنی عشر، جلد۱، صفحه۲۷۵). وعده ی خدای متعال است که: «يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً (نور،55).
برگرفته از کتاب منتشر نشده ی «#مهدویت_امامیه»؛ به اهتمام و قلمِ سیدمحمد خردمند
https://ble.ir/S_M_Kheradmand
#روانشناسی_سلامت
به نظر می رسد کتاب مناسبی برای موضوع #اختلالات_تغذیه_و_خوردن (ذکر شده در DSM-5) باشد.
https://ble.ir/S_M_Kheradmand