بــــــــسم الله الــــــــرحمن الـــــــــرحیم 📖 إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَىٰ مَعَادٍ ۚ قُلْ رَبِّي أَعْلَمُ مَنْ جَاءَ بِالْهُدَىٰ وَمَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ 💠 در حقيقت، همان كسى كه اين قرآن را بر تو فرض كرد، يقيناً تو را به سوى وعده‌گاه بازمى‌گرداند. بگو: «پروردگارم بهتر مى‌داند چه كس هدايت آورده و چه كس در گمراهى آشكارى است؟» #سوره_قصص_آیه_۸۵ #تفسیر_صفحه_۳۹۶ 🔑در مقام بيان نيز ابتدا از نقاط مثبت شروع كنيم. @saLhintanhamasir

🔺یک قرار روزانه 🔺 هرروز یک فراز از زیارت جامعه کبیره برای شناخت امام و انس با حضرت از امروز با هم زیارت جامعه کبیره را خطاب به حضرت ولی عصر عج میخوانیم السَّلامُ عَلَى الْأَئِمَّةِ الدُّعَاةِ وَ الْقَادَةِ الْهُدَاةِ وَ السَّادَةِ الْوُلاةِ وَ الذَّادَةِ الْحُمَاةِ وَ أَهْلِ الذِّكْرِ وَ أُولِي الْأَمْرِ وَ بَقِيَّةِ اللَّهِ وَ خِيَرَتِهِ وَ حِزْبِهِ وَ عَيْبَةِ عِلْمِهِ وَ حُجَّتِهِ وَ صِرَاطِهِ وَ نُورِهِ [وَ بُرْهَانِهِ ] وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ سلام بر شما که : پيشوای دعوت كننده اید، پيشروی هدايت كننده اید، سرور بندگانید، مدافع حمايت كننده اید، اهل ذكر و صاحب فرمانید، باقيمانده و برگزيده خدایید، حزب خدا و صندوق دانش حقید، و حجّت و راه و نور و برهان خدایید چه میدانی که: حضرت (عج) "الامامُ الدُّعَاةِ" هستند یعنی چه؟ حضرت (عج) "القائدُ الْهُداة" هستند یعنی چه؟ امام یعنی جلودار، پیشوا، جلوداری که ماموم را به دنبال خود می‌برد. الامامُ الدُّعَاةِ یعنی جلوداری که دعوت کننده‌ است، یعنی نه تنها خود پیشاپیش حرکت میکند که سایرین را نیز به راهی که خود در آن قرار گرفته دعوت میکند. قائد یعنی زمامدار، یعنی آن که تحت امر خود را با خود میکشد، مانند افسری که سربازانش به امرش گوش به فرمان و در حال حرکتند، و القائدُ الْهُداة یعنی نه تنها زمامدار است که هدایتگر نیز هست، در مسیر درست و صلاح راه میبرد و از ضلالت و گمراهی و سرگشتی تحت امر خود را دور میکند جمع این دو ویژگی، یعنی حضرت ولی عصر (عج)، پیشوایی هستند که راه و پیچ و خمها و مسیر صحیح و اصلاح را میشناسند و با علم و آگاهی کامل به مسیر، دیگران را به سوی مسیر خیر فرامیخوانند و آنان را که به این ندا لبیک گفته اند را به سوی عالیترینها و برترینها، هدایت و راهنمایی میکنند. مولای من (عج) خوشا آنان که در این مسیر پر پیچ و خم، امامت و قیادت شما را گردن نهاده و پذیرفته اند؛ خوشا لبیک گویان، شما و خوشا رهروان شما من نیز با جمع آنان که سر به سالاری و دل به سیادت شما نهاده اند؛ هم نوا میشوم که : اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ الذَّابِّينَ عَنْهُ وَ الْمُسَارِعِينَ إِلَيْهِ فِي قَضَاءِ حَوَائِجِهِ [وَ الْمُمْتَثِلِينَ لِأَوَامِرِهِ ] وَ الْمُحَامِينَ عَنْهُ وَ السَّابِقِينَ إِلَى إِرَادَتِهِ وَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ

💠شرح. زیلرت جامعه کبیره. ٨ 🌺

ریپلی

🍀#آشتی با خدا ٢١ هر انساني داراي يك «تن» و يك «جان»، و يك «جانِ جان» و يك «جانِ جانِ جان» است. 🍀 «تنِ» هرکس كه برايش مشخص است، «من» او همان «جان» او يا نفس حيواني اوست، که عامل حيات و زنده بودن است، «فطرت» او همان «جانِ جانِ» اوست که فوق گرايش هاي غريزي، طالب خداوند است و نظر به خدا دارد، و «خدا»، «جانِ جانِ جانِ» انسان ها است! گفت: اي جانِ جانِ جانم تو جانِ جانِ جاني بيرون زجان چه باشد تو آني و نه آني توجه انسان در نماز بايد به جانانش باشد و با توجه به جانانش که در عمق جان و فطرت اوست، اذکار نماز را به زبان آورد. 🍀🌷 خدا همه جا هست ولي در عمق جان انسان ظهور خاص دارد و هر چه انسان از حجاب ها و توجه به غير بگذرد، به او نزديك تر مي شود. 🌺🍀 اگر انسان محدوديت ها را رها كند، به «مطلق» نظر مي كند، ميز و صندلي و پست و مقام و دنيا، امور محدودي هستند كه اگر انسان طالب آن ها شود «روحش» محدود مي گردد، اما «مطلق» يعني آن كه فقط «هست» و هيچ گونه محدوديتي ندارد . دين آمده است تا انسان را از محدوديت ها و فشارهاي روحيِ ناشي از آن آزاد كند، و اين كار را از طريق وصل كردن انسان به خداي مطلق انجام مي دهد. كسي كه دنيا طلب شود به دنيا محدود مي گردد و تا ابد در فشارهاي «روحي» است ، پس از دنيا در برزخ و قيامت اين فشار روحي بيشتر هم مي شود، چون «روح» هميشه «هست» و هرگز نمي ميرد ولي به چيزي تعلق يافته که حالا در نزدش نيست.🍀🌸 تنها كسي مي تواند از فشارهاي روحي آزاد شود كه به خدا وصل شود و معني دينداري هم همين است و دستورات شريعت براي محکم شدن اتصال فطرت يا عمق جان است با خدا. 🌺 كاري كه حضرت ابراهيم(ع) انجام دادند نيز همين بود، حضرت ستاره اي را ديدند و گفتند: «هذا رَبّي»(32) اين رَبّ من است و مي تواند مرا بپروراند و نوراني كند، «...فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لا أُحِبُّ الآفِلِينَ». 👌👀 اما پس از مدتي كه ديدند ستاره افول كرد، گفتند من چيز محدود و رفتني را نمي خواهم. «فَلَمَّا رَأَي الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ هَذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَبِّي لأكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ»(33) بعد ماه را ديدند كه از ستاره تابان تر بود. گفتند اين است كه به من امکان ادامة حيات مي دهد و پروردگار من است. اما ديدند ماه هم رفت! با دلواپسي گفتند: حالا که معلوم شد اين هم پروردگار من نيست، اگر آن که پروردگار من است، مرا هدايت نکند حتماً از گمراهان خواهم شد. «فَلَمَّا رَأَي الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَذَا رَبِّي هَذَآ أَكْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ»(34) بعد خورشيد را ديدند كه روشن و درخشان بود؛ هم خودش نوراني بود و هم به بقيه چيزها نور مي داد. گفتند آن چيزي كه من مي خواهم همين است. اما ديدند خورشيد هم رفت! يک مرتبه به خود آمدند که به کلي مسير را اشتباه مي روند، 👌👀💥 اعلام کردند مردم! من از راه شرک آلودِ شما بيزار هستم، من هيچ موجود محدودي را نمي خواهم، حتي آن پديده بزرگي كه در عين بزرگي محدود است را نيز نمي خواهم. «إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ»(35) من آن را مي خواهم كه همه اين چيزها را آفريده است. من جهتم را به سوي كسي مي اندازم كه هيچ محدوديتي ندارد و او غذاي جان من است. عنايت داشته باشيد که ابراهيمِ «جانِ» هر انساني همانند حضرت ابراهيم(ع) ندا مي كند كه: «اِنّي لا اُحِبُّ الْأَفِلِينَ» من چيز محدود نمي خواهم. 👌✨ به گفتة جامي: دلا تا كي در اين كاخ مجازي كني مانند طفلان خاك بازي تويي آن دست پرور مرغ گستاخ كه بودت آشيان بيرون از اين كاخ چه شد زان آشيان بيگانه گشتي چو دُونان مرغ اين ويرانه گشتي خليل آسا دم از ملك يقين زن نداي لا احب الا فلين زن ادامه دارد ... استاد طاهر زاده @‌saLhintanhamasir