✳️ خود را خرج چه کردهای؟
🔻 دقت کنیم که عمر خود را، هستی خود را در این دنیا خرج چه چیزی کردهایم؟! ما مضطرّیم و داریم خودمان را خرج میکنیم. از سرمایههای ما بیبروبرگرد دارد خرج میشود. اینطور نیست که اگر خرج نکنیم، چرخ این عالم متوقف شود؛ که از لحظهها و ایام ما میگذرد. ۳۸، ۳۹، ۴۰ سال از عمر ما گذشته، خیال میکنیم که لحظهای است. جدّاً گذشت، و چیزی ته دستمان باقی نمانده است. بچههای دیروز بودیم و پیرهای امروز شدهایم. فردا هم خاکیم، خاک! و ای کاش خاک بودیم؛ «يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا»؛ چون خاک رویشی دارد و از آن چیزی سبز میشود. اما آتش میگیریم؛ ابولهبیم و از نسل ابولهب شدهایم. گویا که با ابوتراب پیوندی نداشتهایم!
👤 #استاد_علی_صفایی_حائری
📚 از کتاب #فوز_سالک
📖 صفحات ۵۹ و ۶۰
#⃣ #سلوک #معاد