eitaa logo
سبزپوشان
287 دنبال‌کننده
25.9هزار عکس
23هزار ویدیو
117 فایل
فرهنگی اجتماعی
مشاهده در ایتا
دانلود
چرا از آثار و لوازم ایمان برخوردار نیستیم؟! 🔻 همه به ظاهر از اهل ایمان هستیم، قرآن را مرتب می‌خوانیم، آیات آن همیشه به گوش ما می‌خورد، آثار و لوازم ایمان و نشانه‌های مؤمنین را از زبان قرآن می‌شنویم و در حد خود هم می‌فهمیم، لکن هیچ‌وقت به‌صورت جدی به این معنا فکر نمی‌کنیم که چرا ما از این آثار و لوازم و از این نشانه‌ها و خصوصیات برخوردار نیستیم؟! ⁉ چرا ما حب شدید و عشق به حضرت معبود نداریم؛ چرا در طریق حضرت او بذل مال و جان نمی‌کنیم؛ چرا از مشتاقان روی او نگشته‌ایم؛ چرا به قافلۀ هجرت‌کنندگان راه نیافته‌ایم؛ چرا از جمع «لا يخافون في الله لومة لائم» نشده‌ایم؛ چرا از نشان «أشداء على الكفار رحماء بینهم» در وجود ما اثری و از اثر سجود بر رخسار ما خبری نیست؟! و چرا از مجاهدت‌های سخت، از ترک هوا و از اقبال الی الله بهره‌ای نداریم، چرا آن خوف شدید، آن خشیت بالا و بر اثر آن سوز دل و گریه‌ها برای ما نیست، چرا از بیداری شب، سجود و قیام شب، خضوع و خشوع شبانه و آه و اشک سحری محروم و از عالم شب‌بیداران و سجاده‌نشینان محجوبیم؟ 👤 (ره) 📚 از کتاب 📖 ص 7 #⃣ 🇮🇷@sabzpoushan
✳️ اساسِ حرکت، امید به خداست 🔻 در مناجات شعبانيه داريم: «اِلهي! لَوْ اَرَدْتَ هَواني، لَمْ تَهْدِني، وَلَوْ اَرَدْتَ فَضيحَتي، لَمْ تُعافِني» خدايا اگر خواری مرا می‌خواستی، هدايتم نمی‌كردی، و اگر رسوايی مرا می‌خواستی، مرا نمی‌بخشيدی. از اين طريق، خطر بی‌معنا بودن در زندگی برطرف می‌شود و امكان رسيدن به ساحل معانی و روحانيت مورد نظر انسان، ظهور می‌كند و انگيزه‌ای برای عملِ برتر پيش می‌آيد. در رابطه با آشتی با خدا اساس حرکت بر مبنای اميدی است که هر کس در رابطه با خدا در خود ايجاد می‌کند و متوجه است خداوند هر کس را که عزم رجوع به او کرده در هر شرايطی می‌پذيرد و در اين رابطه می‌فرمايد: «لاَ يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ» هيچ کس جز کافران از رحمت و لطف خدا مأيوس نيستند. 👤 📚 از کتاب «انسان؛ از تنگنای بدن تا فراخنای قرب الهی» #⃣ 🇮🇷@sabzpoushan
روزه؛ ریاضتی برای توجه به باطن بی‌کرانهٔ خویش 🔻 «رياضت» به معنی آن است كه انسان، از «دنيا» خالی شود و به ابعاد نورانی «خود»ش که راه ارتباط با خدا است توجه كند. اين كه توصيه شده انسان «روزه» بگيرد برای همين است كه «تعلق نفس» به دنيا و به بيرون كم شود و به اصل خودش يعنی به «امام» و در نهايت به «خدا» برگردد؛ تا در نماز، با گفتن «الله اکبر» همهٔ حواس، متوجه کبريایی پروردگار گردد و کوچک‌ها برايش بزرگ جلوه نکند و توجه او از بيرون كم شود و به باطن بی‌کرانهٔ خودش جلب گردد. 👤 📚 از کتاب #⃣ 🌸 ‎‎‌‌‎‌‌‎‎‌‌‎‎‌‎‎🇮🇷@sabzpoushan
✳️ من چهل سال پشت در ماندم! 🔻 هر وقت یکی از شاگردان می‌خواست «ناامید» یا «خسته» شود، استاد با این جملات جان تازه‌ای به او می‌بخشید: «من چهل سال پشت در ماندم و «صبر» کردم تا نهایتاً در به روی من باز شد! اگر واقعاً طالب حق بودی، به جست‌وجو ادامه بده. اگر الان نرسی، بالاخره زمانی خواهی رسید. تردید به دلت راه نده! تازه وقتی هم در برایت باز شد، به همان کم بسنده نکن؛ بیشتر جست‌وجو کن و بیشتر بخواه. ممکن است کسی با ناخن زمین را بخراشد و ناگهان چشمه‌ای سرشار از آب زلال از زمین بجوشد.،» 📚 برگرفته از کتاب | صد روایت از زندگی 📖 ص ۸۵ #⃣ 🌸 ‎‎‌‌‎‌‌‎‎‌‌‎‎‌‎‎🇮🇷@sabzpoushan
کریمانه از معرکه خارج شو! 🔻 سعدی می‌گوید: شخصی قدرتمند و پهلوان بود. وزنه‌های سنگینی بلند می‌کرد. در یک موردی ناراحت شده بود و فریاد می‌زد. حکیمی از آنجا می‌گذشت. پرسید: او را چه شده است؟ گفتند: او را فلان، دشنام داده است. حکیم گفت: این فرومایه هزار من سنگ را بلند می‌کند؛ یک مثقال حرف را نتوانست تحمل کند؟ 🔹 در بسیاری از موارد، انسان باید گذشت کند. واجب نیست انتقام بگیرد. بزرگواری انسان در این است که کریمانه از معرکه خارج شود. بعضی خیال می‌کنند انسان باید در همۀ موارد، زیرک باشد و به‌اصطلاح عامیانه: «مو را از ماست بیرون بکشد» درحالی که چنین نیست؛ لازمۀ فهم و رشد عقل انسان این است که در بسیاری از موارد کم‌اهمیت و جزئی، با تغافل و تساهل از آن‌ها‌ بگذرد. 👤 📚 از کتاب «نکته‌ها از گفته‌ها»| ج۲ 📖 ص ۱۰۰ #⃣ 🇮🇷@sabzpoushan
✳️ زیربنای دینداری و انسانیت 🔻 امیرالمؤمنین علی علیه السلام می‌فرماید: «آغاز و پایۀ اول دین، شناختن خداست». دین‌داری اگر بخواهد به‌صورت صحیح و معقول و منطقی برای کسی پیدا شود، باید از پایهٔ توحید و خداشناسی آغاز گردد. تا این اصل در روح و دل تأسیس نشود، سایر قسمت‌ها اساسی نخواهد داشت. 🔸 رسول اکرم همین‌که به رسالت مبعوث گشت و برای اولین بار به میان مردم ظاهر شد و بعثت خود را آشکار کرد، چه گفت؟ آیا گفت نماز بخوانید یا روزه بگیرید؟ آیا گفت صلهٔ ارحام به‌جا آورید و به یکدیگر ظلم نکنید؟ آیا گفت فلان آداب استحبابی را در راه رفتن یا نشستن یا غذا خوردن، خوب رعایت کنید؟ نه، هیچ کدام از این‌ها را نگفت، گفت: مردم بگویید لا الهَ الَّا الله تا رستگار شوید. رسول اکرم دین را از این کلمه آغاز کرد؛ حساس‌ترین نقطه‏‌های قلب مردم را با عقیدهٔ توحید اشغال کرد و تکوین و تربیت امتی عظیم و مقتدر را بر این اساس به‌وجود آورد. 🔺 خداشناسی نه فقط اولِ دین است، اولْ پایه و مایۀ انسانیت است. انسانیت اگر بنا بشود روی اصل پایداری بنا شود، باید روی اصل توحید ساخته گردد. 👤 📚 از کتاب «حکمت‌ها و اندرزها»، ج ۱ 📖 ص ۸ #⃣ 🇮🇷@sabzpoushan
خاک شو تا گُل بروید رنگ‌رنگ! 🔻 امام کاظم (ع) می‌فرمایند: «اِنَّ الزَّرعَ یَنبُتُ فی السَّهلِ وَ لا یَنبُتُ فِی الصَّفا، فَکذلِکَ الحِکمَهُ تَعمُرُ فی قَلبِ المُتواضعِ وَ لا تَعمُرُ فی قَلبِ المُتَکَّبِرِ الجَبّارِ»؛ ای هشام! گیاه در زمینی که حاصلخیز و نرم است رشد می‌کند، نه در صخره و سنگ سخت. حکمت نیز در قلبی که متواضع باشد رشد می‌کند. صرف اینکه انسان در ظاهر افتاده باشد منظور نیست؛ اگرچه آن هم اثرش را می‌گذارد. امام می‌فرمایند تواضع قلب. آن چیزی که مهم است این است که قلب انسان، یعنی حقیقت و جان و خود انسان باید متواضع باشد. 💠 امام در ادامه می‌فرمایند: «لأنّ اللّه َجَعلَ التَّواضُعَ آلَةَ العَقلِ» ابزار عقل، تواضع است. خیلی عجیب است! عقل بالاخره باید با یک ابزاری کار کند دیگر. ابزارش تواضع است. یعنی تواضع نباشد، عقل تعطیل است و هیچ کاری نمی‌تواند انجام دهد! پ.ن: مولوی در این زمینه این‌گونه سروده است: در بهاران کی شود سرسبز سنگ/ خاک شو تا گل بروید رنگ‌رنگ 👤 🎙 ۲۲ مرداد ۱۴۰۳ #⃣
✳️ خدا از هزاران طریق به بنده اظهار حُب می‌کند 🔻 خدای متعال طوری برای ما ظاهر می‌شود که ما خدا را دوست داشته باشیم. با اینکه احتیاجی ندارد؛ «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي تَحَبَّبَ إِلَيَّ وَ هُوَ غَنِيٌّ عَنِّي» تَحَبُّب یعنی اظهار حب. خدا از هزاران طریق اظهار حب می‌کند. این اقتضا می‌کند که ما هم جوری ظاهر بشویم که خدا ما را دوست داشته باشد. بهترین راهش همین است: خدا آن چیزی را که از همه بیشتر دوست دارد، توبه و انابه و تضرع و استغفار است به درگاه احدیت. استغفار باب الابواب است و بهترین هدیه است برای ورود به بساط انس خدا. 👤 🎙 📺 | ۱ شهریور۱۴۰۳ #⃣ 🇮🇷@sabzpoushan
نشانهٔ طهارت و پاکیزگی درونی 🔻 مناجات‌های پارسایان را مطالعه کنید. در نیایش‌های اولیای خدا دقت کنید. آن‌چنان ضجه می‌زنند و بی‌تابی می‌کنند، گویی مرتکب بزرگ‌ترین جنایات شده‌اند؛ در حالی‌ که جز خوبی در زندگی‌شان مشاهده نمی‌شود. این حالت، نشانهٔ طهارت و پاکیزگی درونی است. آینۀ روحشان تحمل کمترین زنگار و کدورت را ندارد. کمترین بی‌توجهی نسبت به پروردگار را بزرگ می‌شمارند. این خود زمینۀ مناسبی برای نجات از همۀ پلیدی‌هاست. ‼ امام رضا (ع) فرموده‌اند: گناهان کوچک را اندک نشمارید، زیرا گناهان کوچک جمع می‌شوند و به گناهان بزرگ تبدیل می‌شوند.» انسان صالح و پارسا به کوچکی و حقارت گناه نگاه نمی‌کند؛ بلکه بزرگی و عظمت کسی را مشاهده می‌کند که از فرمان او سرپیچی کرده است. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۱۳۰ و ۱۳۱ #⃣ 🇮🇷@sabzpoushan
✳️ به فکر آن طرف مرز باش! 🔻 مایهٔ اصلی و اساسی سعادت انسان همین است که انسان به فکر آن طرف مرز باشد. چون این طرف مرز، یک برههٔ کوتاهی است. زندگی آنجاست. اساس حیات آنجاست. به فکر آن باید بود، که انسان‌ها غالباً غافلند، به فکر نیستند. این توفیق را به یک چنین انسانی خدای متعال می‌دهد، که او همتش معطوف باشد به آن طرف این مرز؛ مرز آخرت. کار را برای او بکند. از لحاظ وضع روزی دنیا هم دستش خالی نخواهد ماند؛ محتاج نخواهد شد. آسمان و زمین، یعنی قواعد طبیعت و سنن طبیعی، ضامن رزق او خواهند بود؛ رزق به قدر کفاف؛ یعنی همانی که انسان به آن نیاز واقعی دارد. این به او خواهد رسید؛ بلاشک. 👤 📚 از کتاب «چهل حدیث از امامین صادقین» 📖 ص ۳۷ #⃣ 🇮🇷@sabzpoushan
✳️ انكسار و دلِ شكسته را فراموش نكنيد 🔻 هديه و حرفى كه من براى شما دارم، همين است و كارى هم كه شما مى‌توانيد بكنيد، همان «انابه» است. «اِنابَة المُخبِتين» است. «انكسار» و دلِ شكسته را فراموش نكنيد. به خدا قسم! خدا آن قدر غنى و حميد است، كه وقتى فقر و انكسار تو را ببيند، سرشارت مى‌كند و اصلاً نگاه هم نمى‌كند كه عذر بخواهى. توبيخت هم نمى‌كند كه بسوزى؛ «وَ اعْفُ عَنْ تَوْبيخِى بِكَرَمِ وَجْهِك». كرامت او در حدى است، كه اصلاً نگاه نمى‌كند تا از او عذر بخواهى. خيلى مهربان، خيلى نزديك، خيلى سميع و مجيب و محب است. 👤 از کتاب 📚 📖 ص ۳۳ #⃣ 🇮🇷@sabzpoushan
✳️ بهترین زندگی 🔻 اگر انسان اين را بفهمد كه جنس دنيا انتقال و زوال است، حركات و سكنات او به حرکات و سکنات انسان‌های معصوم نزدیک می‌شود و دنيا را از چشم اميرالمؤمنين(ع) می‌بيند. دیگر چیزی به نام وابستگی به دنیا در میان نمی‌ماند. وابستگی به دنیا مانع می‌شود انسان انرژی اصیل و حیاتیِ نهفته در وجود خود را درست به‌کار گیرد. او به‌جای شیفتگی به دنیای ناپایدار، باید به حقیقت پایداری نظر کند که مرگ و زندگی در اختیار او است. می‌توان با ارتباط با او بهترین زندگی‌ها را داشت. 👤 📚 کتاب «فرزندم اینچنین باید بود» ج۱ #⃣ 🇮🇷@sabzpoushan
✳️ آرامش، محصول هماهنگی با نظام توحیدی 🔻 وقتی با خداوند متعال، یعنی قدرت و عظمت مطلق، ارتباطی عمیق و گسترده پیدا کردید، به‌خاطر هماهنگ شدن با فطرت که جزئی از یک نظام توحیدی است، عمیق‌ترین بخش وجود شما یعنی قلب شما به قدرت و عظمت بی‌همتای عالم گره می‌خورد و با برقراری این رابطهٔ وثیق، آرام و بی‌اضطراب می‌شود. تکیه‌گاه پیدا می‌کنید، دانهٔ امید جوانه می‌زند، دلگرم می‌شوید و همهٔ دست‌نایافتنی‌ها را می‌یابید. به‌ویژه اگر فضای این ارتباط، یک فضای دوستانه و صمیمی باشد و مولای عظیم، حکیم، قدیر و علیم به شما اجازه داده باشد که رابطه‌ای محبت‌آمیز با او برقرار کنید و به شما توفیق داده باشد که معرفتتان در سطح بالاتری قرار بگیرد. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۲۰۰ و ۲۰۱ #⃣ 🇮🇷@sabzpoushan
✳️ دعا یعنی ایستادن وسط میدان مسؤولیت‌ها! 🔻 در فرهنگ اسلام «نیایش» جانشین تلاش، مسؤولیت‌پذیری و تدبیر ما نیست. اتفاقاً یکی از موانع جدی اجابت دعا همین است. این که انسان تدبیر و مشورت برای انجام وظایف خود را کنار بگذارد و مستقیماً سراغ دعا برود. این بدترین نوع برخورد با مکتب نورانی نیایش است. دعا والاتر از این برداشت‌های سطحی است. ✅ دعا یعنی وسط میدان مسؤولیت‌ها بایستیم. در تحصیل، پژوهش، تدبیر خانواده، اشتغال و... تلاشی پیگیر داشته باشیم تا بتوانیم همهٔ اسباب ظاهری را با خود هماهنگ کنیم. اما در مسیر این فرایند دشوار می‌دانیم و اعتقاد راسخ داریم که امورمان به شایستگی به جریان نمی‌افتد، مگر آن که عنایت ویژهٔ حق همراه ما باشد. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۲۱۲ #⃣
ثروت بیداری! 🔻 در قیامت، مصیبت سؤال کردن یک طرف است، اما مصیبت بزرگ‌تر این است که سؤال‌کننده خود خداست! کسی که از ما حساب می‌کشد خود خداست! کافر در آن روز می‌گوید ای کاش نامهٔ اعمالم را به دستم نمی‌دادند. ❗این مطلب را همیشه یادتان باشد که کافر در روز قیامت، می‌خواهد به دنیا بازگردد، اما نه فقط به این دلیل که از جهنم نجات پیدا کند، بلکه مخصوصا به این دلیل که از شرمندگی خدای متعال نجات پیدا کند! به عظمت خدا نگاه می‌کند، به بدیهی بودن توحید می‌نگرد و بر سر خود می‌زند و می‌گوید من در دنیا چه می‌کردم؟! وای بر من! در قرآن هست که خدا هم فوراً می‌گوید یک بار نگو وای بر من، پشت سر هم بگو! 🔆 به این خطبه و به حرمت نماز جمعه قسم، خدا به هیچ‌کس ثروتی بالاتر از این «بیداری» در زمان حیات، که بعد از مرگ برای انسان پدید می‌آید، نداده است! ‌ 👤 🎙 اردبیل | ۱۴۰۳/۰۶/۳۰ #⃣ #⃣
منشأ همۀ برکات و خیرات 🔻 امام کاظم علیه السلام به هشام می‌فرمایند: «وَعَلَيكَ بِاليَأسِ مِمّا في أيدِي النّاسِ» یأس از آنچه که در دست مردم است. یعنی انسان باید طمعش را از همه قطع کند و به هیچ‌کسی طمع نداشته باشد؛ به‌ویژه در مسیر خودسازی، در مسیر تقوا. این قطع طمع از دیگران زمینه‌ای است برای رسیدن به حالت التجاء؛ اینکه انسان فقط و فقط متوجه به خدا بشود. این یک مقام بسیار بالایی است. اگرچه فی‌نفسه مقام نیست! یعنی تازه می‌رسد به آنجایی که جز خدا هیچ کسی را ندارد و فقط به او توکل و اطمینان دارد؛ ولی منشأ همۀ برکات و خیرات همین‌جاست؛ یعنی مقام التجا و اضطرار به خدا. 🔸 ما در مورد امام زمان (عج) نیز در روایات بحث اضطرار و التجا به ایشان را داریم. یعنی انسان‌ها باید به جایی برسند که بفهمند به امام چه نیاز شدیدی دارند و جز امام هیچ چیز دیگری نمی‌تواند خودشان و جامعه‌شان را به اصلاح برساند. 👤 🎙 ۲۳ مهر ۱۴۰۳ #⃣ 🙏
هر گام به‌سوی نماز یک صدقه است! 🔻 [پیامبر (ص) به ابوذر می‌فرمایند:] «یا اباذر! ...کلّ خطوة تخطوها إلی الصُّلاة صدقة.» هر گامی که به‌سوی نماز برمی‌داری این هم یک صدقه است. این، اهمیت نماز را نشان می‌دهد. چه حسابی در شرع مقدس برای نماز باز شده است؟! واقعاً مفتاح همۀ خیرات و پایۀ همۀ نیکی‌ها نماز است. هرچه انسان بیشتر در امر نماز تأمل کند، اهمیت آن را بیشتر درک می‌کند. نماز است که دل‌های ما را آباد نگه می‌دارد، نماز است که ما را در صراط مستقیم باقی می‌دارد، نماز است که ما را از غلتیدن در منجلاب غفلت محض باز می‌دارد، نماز است که به ما قدرت می‌دهد، نشاط می‌دهد، توکل می‌دهد، این اهمیتی که به اقامۀ نماز داده شده، به‌خاطر این است. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۲۳۷ و ۲۳۸ #⃣
✳️ تو برای من و من برای تو! 🔻 یک روایت قدسی هست که بسیار عالی است. هروقت عزیزان و جوانان می‌گویند یک یادگاری برای ما بنویس، من همیشه این حدیث را می‌نویسم. خدای متعال فرمود: «کُن لی أکُن لک»؛ تو برای من باش! من هم برای تو هستم! یعنی خدایی که کل قدرت و علم در دست اوست، می‌گوید: تو برای من و من برای تو! 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۱۷۲ و ۱۷۳ #⃣ 🇮🇷@sabzpoushan
تا قیامت باید سر نخ را بکشی! 🔻 استاد بزرگواری داشتم که در نوجوانی مرا نصیحتی نمود و در ضمن سخن، مثالی زد و گفت: شیطان که به سراغ انسان می‌آید، مانند کسی است که یک قرقرۀ بزرگ نخی را برای انسان می‌آورد. اگر سر نخ را در دست گرفتی و کشیدی، تا قیامت باید بکشی. ولی اگر رها کردی، چون شیطان متکبر است، ناراحت می‌شود و می‌رود. «الشیطانُ اذا عُصِیَ لم یعد»؛ شیطان وقتی نافرمانی شود، باز نمی‌گردد. البته گاهی از دور نگاه می‌کند که ببیند آیا شخص، متزلزل است تا برگردد؛ ولی اگر محکم به دهانش زده شود و نافرمانی شود، مأیوس می‌شود. 👤 📚 از کتاب «نکته‌ها از گفته‌ها»| ج۲ 📖 ص ۱۳۳ #⃣ 🇮🇷@sabzpoushan
📛 خودکشی تدریجی! 🔻 ما باید این مسئله را باورمان بیاید، دینمان می‌گوید، قرآنمان می‌گوید، خدای ما می‌گوید که انسان مهم است. و بنابراین باید قدر خودش را بشناسد و نباید خودش را حرام بکند. باید احترام زبانش را، قلمش را، عملش را، کتابش را، امضایش را و قولش را بداند. ‼ آیا عاقلی که این همه به او اهمیت و ارزش داده شود، هیچ‌وقت خودش را حرام می‌کند؟ همین‌قدر که خودکشی کردن احمقانه است، خودکشی کردن تدریجی هم احمقانه است. خودکشی کردن تدریجی چیست؟ این که آدم یک روزِ خودش را حرام کند. آخر مگر عمر چیست؟ عمر عبارت است از چهل سال، پنجاه سال، شصت سال زندگی. هر سالی هم که سیصدوشصت‌وپنج روز بیشتر نیست! ده هزار روز اگر عمر من باشد، پس هر روزی که من بی‌خودی صرف می‌کنم، در حقیقت یک‌ده‌هزارم انتحار و خودکشی است! نیروی من مگر چیست؟ اگر آن نیرو را در راه باطل صرف کنم، در حقیقت دارم خودم را حرام می‌کنم. 👤 📚 از کتاب «این‌طور نیست بابا؟» گفتارهای پدرانۀ امام موسی صدر با فرزندانش 📖 صفحات ۱۱۵ و ۱۱۶ #⃣ 🇮🇷@sabzpoushan
اهمیت ارادت به حضرت زهرا (س) 🔻 یک مطلب مهمی را توجه داشته باشید. اگر انسان بخواهد ببیند که هنوز از چشم خدا نیفتاده است، چه کند؟ آیا برای فهمیدن این مطلب راهی وجود دارد؟ راهش این است که با خودت خلوت کن، ببین آیا در قلبت به حضرت زهرا سلام الله علیها ارادت و محبت داری یا نه؟ اگر هنوز در دلت به حضرت ارادت داری، بدان که از چشم خدا نیفتاده‌ای! 👤 📚 از کتاب «نکته‌ها از گفته‌ها»| ج۲ 📖 ص ۲۱۱ #⃣ 🇮🇷@sabzpoushan
نه حال ماندن داریم و نه روی رفتن! 🔻 علامه حسن زاده آملی فرمودند: «کشفنا عنک غطائک» یعنی عن حقیقتک! در قیامت از حقیقت خودت پرده را برمی‌دارند. به خودت نگاه کن! به قیافه‌ات نگاه کن! نفهمیدی این نگاه کردن‌ها قیافه درست می‌کند؟ نفهمیدی گوش دادن به آن موسیقی قیافه درست می‌کند؟ نفهمیدی رقصیدن مقابل نامحرم قیافه درست می‌کند؟ نفهمیدی رشوه گرفتن، مواد صورت‌های برزخی است؟ ‼ یکی از دلایل هول قیامت، سؤال است. آنجا از انسان می‌پرسند چرا خیانت کردی؟ چرا رشوه گرفتی؟ چرا بی‌حجاب می‌گشتی؟ اینجا دیگر نه خیابان هست، نه آدم هست، نه عروسی هست، نه حضار هستند که دست بزنند، نه لایک‌کننده هست، نه فالوور هست! هیچ کس نیست! آنجا انسان بر سر خود می‌زند که من خودم را به توهم فروختم! در قیامت چشم تیز می‌شود و کافر می‌گوید «قد كنا في غفلة من هذا» در چه غفلتی بودم! 🔺 علامه حسن زاده می‌فرمودند: «در همدان به محضر یکی از عرفا که بیمار بود رفتم. از او خواستم که ما را یک موعظه‌ای بکند تا سیراب شویم.» آن عارف یک نکته‌ای گفت که این را همیشه در ذهن داشته باشید. گفت: «نه حال ماندن داریم و نه روی رفتن!» یعنی بدن رو به نابودی می‌رود. بدن نابودشدنی است و ماندنی نیست. می‌گوید: «نه برای ماندن حالی داریم و نه برای رفتن، رویی.» با چه رویی می‌خواهی بروی؟! 👤 🎙 اردبیل | ۱۴۰۳/۰۸/۱۱ #⃣ #⃣ 🇮🇷@sabzpoushan
مثل مربی شنا 🔻 در حديثی از حضرت امام صادق(ع) آمده است: «إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَحَبَّ عَبْداً غَتَّهُ بِالْبَلَاءِ غَتّا»؛ خدا زمانی كه بنده‌ای را دوست بدارد او را در دريای شدائد غوطه‌ور می‌سازد. يعنی همچون مربّی شنا كه شاگرد تازه‌كار خود را وارد آب می‌كند تا تلاش كند و دست‌وپا بزند و درنتيجه ورزيده شود و شناگری را ياد بگيرد، خدا هم بندگانی را كه دوست می‌دارد و می‌خواهد به كمال برساند، در بلاها غوطه‌ور می‌سازد. 👤 📚 کتاب «فرزندم اینچنین باید بود» ج۱ #⃣
منشأ همۀ برکات و خیرات 🔻 امام کاظم علیه السلام به هشام می‌فرمایند: «وَعَلَيكَ بِاليَأسِ مِمّا في أيدِي النّاسِ» یأس از آنچه که در دست مردم است. یعنی انسان باید طمعش را از همه قطع کند و به هیچ‌کسی طمع نداشته باشد؛ به‌ویژه در مسیر خودسازی، در مسیر تقوا. این قطع طمع از دیگران زمینه‌ای است برای رسیدن به حالت التجاء؛ اینکه انسان فقط و فقط متوجه به خدا بشود. این یک مقام بسیار بالایی است. اگرچه فی‌نفسه مقام نیست! یعنی تازه می‌رسد به آنجایی که جز خدا هیچ کسی را ندارد و فقط به او توکل و اطمینان دارد؛ ولی منشأ همۀ برکات و خیرات همین‌جاست؛ یعنی مقام التجا و اضطرار به خدا. 🔸 ما در مورد امام زمان (عج) نیز در روایات بحث اضطرار و التجا به ایشان را داریم. یعنی انسان‌ها باید به جایی برسند که بفهمند به امام چه نیاز شدیدی دارند و جز امام هیچ چیز دیگری نمی‌تواند خودشان و جامعه‌شان را به اصلاح برساند. 👤 🎙 ۲۳ مهر ۱۴۰۳ #⃣ 🙏 🇮🇷@sabzpoushan
✳️ «نماز» تمرین با خدا بودن در زندگی 🔻 شما وقتی که در نماز با خدا هستید و کارهایی هم انجام می‌دهید، این نماز شما با نماز مسیحی‌ها فرق دارد که در حال سکون و هدوء بنشینند و فکر کنند و توجه کنند. 🔸 شما نماز می‌گزارید، یعنی به فکر خدا هستید و با خدا در رازونیاز هستید و قیام‌ و قعود می‌کنید و پایین و بالا می‌روید. حرف می‌زنید، رکوع می‌کنید، سجود می‌کنید، قنوت می‌کنید و این کار شما را عادت می‌دهد که در زندگی عادی وقتی می‌خرید، می‌فروشید، بازی می‌کنید، اداره می‌روید، کاغذ می‌نویسید، مبارزه می‌کنید، مقاله می‌نویسید، در آن موقع‌ها هم می‌توانید خدا را همراه خودتان ببینید و به این ترتیب انسان رفته‌رفته می‌تواند آن‌قدر خودش را به خدا نزدیک ببیند که دائماً خودش را در کنار خدا و در مقابل خدا و در زیر سایهٔ خدا مشاهده کند و به این ترتیب خیلی از غربت‌ها، از مشکلات، از انحراف‌ها و خطاها از انسان جدا می‌شود. 👤 📚 از کتاب «این‌طور نیست بابا؟» گفتارهای پدرانۀ امام موسی صدر با فرزندانش 📖 ص ۱۵۷ #⃣ 🇮🇷@sabzpoushan