✳️ وقتی انسان‌تریم که باورمان به قیامت بیشتر باشد 🔻 انسان وقتی انسان‌تر است که باورش به #قیامت بیشتر است. یعنی میزان انسانیت انسان و به فعلیت رسیدن توانایی‌های انسان وقتی است که باورش به قیامت بیشتر باشد و این خیلی زیباست. اگر انسان از قیامت غافل است، انسانیت او زیر پا لگدمال می‌شود و تمام افعالی که انجام می‌دهد به جهت گرایش‌های بدنی اوست؛ نه به لحاظ انسانی. 🔸 کسی که از قیامت غافل است، حقیر است. اگر انسان می‌خواهد عظیم شود، هرچقدر باورش به #معاد و توجه‌اش به معاد و قیامت بیشتر باشد، ماهیت انسان تغییر می‌کند. یعنی کسی که باور کرد همه‌ی عمرش هشتاد، نود سال است، یک‌طور زندگی می‌کند؛ #ارزش‌هایش یک‌طور است و کسی که باور کرد #ابدیتی دارد، ارزش‌ها و تصمیم‌گیری‌هایش خیلی متفاوت می‌شود. 🇮🇷 @sabzpoushan

✳ چه کردی آمدی جهنم؟ 🔻 وقتی از دوزخیان سوال می‌شود چه کردید که اهل #جهنم شدید؟ آن‌ها چهار عامل را از مهم‌ترین عوامل این بدعاقبتی خود معرفی می‌کنند: 🔸 نخست اینكه ما از #نمازگزاران نبودیم (قالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّینَ) که اگر #نماز می‌خواندیم، نماز ما را به یاد خدا می‌‏انداخت و نهى از فحشاء و منكر می‌كرد و ما را به صراط مستقیم الهى دعوت می‌نمود. 🔹 دیگر اینكه ما #اطعام_مسكین نمی‌كردیم (وَ لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِینَ) مراد از «اطعام مسكین»، انفاق بر تهى‌دستان جامعه است به مقدارى كه بتوانند كمر راست كنند و حوائجشان برطرف شود. گرچه اطعام مسكین به معنى غذا دادن به بینوایان است ولى ظاهرا منظور از آن، هر گونه كمك به نیازمندی‌هاى ضرورى نیازمندان می‌‏باشد؛ اعم از خوراك و پوشاك و مسكن و غیر اینها. 🔸 دیگر اینكه ما پیوسته با #اهل_باطل همنشین و همصدا می‌شدیم (وَ كُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخائِضِینَ)؛ هر صدایى که بر ضد حق بلند می‌شد و هر مجلسى که براى ترویج باطل تشكیل می‌گردید و ما با خبر می‌شدیم، با آن‌ها همراهى می‌كردیم و همرنگ جماعت می‌شدیم و از مسخره‌بازی آن‌ها نسبت به حق لذت می‌‏بردیم. 🔹 سپس می‌‏افزایند: و این‌كه ما همواره #روز_جزا را انكار می‌‏كردیم (وَ كُنَّا نُكَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّینِ)؛ تا زمانى‌كه مرگ ما فرا رسید (حَتَّى أَتانَا الْیَقِینُ). ناگفته پیداست که انكار #معاد و #روز_حساب، تمام ارزش‌هاى الهى و اخلاقى را متزلزل می‌سازد و انسان را براى ارتكاب گناه شجاع می‌كند؛ مخصوصاً اگر این مسأله به صورت یك امر مداوم تا پایان عمر درآید. 🇮🇷@sabzpoushan

✳️ این همه استعداد برای زندگی محدود؟! 🔻 وقتی انسان #استعدادهای_عظیم خود را یافت، ادامه‌ی خودش را هم کشف می‌کند؛ چون برای این #زندگی_محدود، به این همه استعداد احتیاج ندارد. 🔸 استعدادهای اضافی انسان نمایانگر ادامه‌ی او هستند؛ همان‌طور که جنین در رحِم مادر احتیاج به دست و پا و گوش و دماغ ندارد و به‌جز جفتش به چیز دیگری احتیاج ندارد. 🔹 بچه در شکم مادر دست‌وپا نمی‌خواهد؛ نه نجاری‌ای در پیش دارد و نه می‌خواهد نمدمالی کند. دهان و چشم هم نمی‌خواهد. شاید هم با خودش بگوید این‌ها چیست که در صورت من کار گذاشته‌اند؟ و حتی شاید اعتراض کند که این چه سازنده‌ی بی‌حسابی بوده که این‌ها را به من آونگان کرده است؟ 🔺 پس با شناخت استعدادهای اضافی انسان، ادامه‌ی انسان کشف می‌شود؛ همان‌طور که با شناخت کار انسان، جهت حرکت انسان کشف می‌شود و درنتیجه مقصد او و منزل‌های او مطرح می‌شود. اینجاست که انسان با تفکر در خودش به دو چیز می‌رسد؛ هم به کار خودش، که #حرکت و #جهت_حرکت است و هم به منزل‌هایی که در پیش دارد و #معادی که برای اوست. 👤 #استاد_علی_صفایی_حائری 📚 از کتاب #حیات_برتر 📖 صص ۲۶ تا ۲۸ #️⃣ #معاد

✳️ اعتقاد به روز حساب را از متن زندگی بیرون کرده‌ایم 🔻 خدا در قرآن می‌فرماید: «إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ» ...به یقین کسانی که از راه خدا منحرف می‌شوند، محکوم به عذابی شدیدند چون #روز_حساب را فراموش کرده‌اند.(ص، ۲۶) 🔸 اینجا نفرموده است «بما کفروا یوم الحساب» بلکه فرموده «بما نسوا یوم الحساب» چون روز حساب را #فراموش کرده‌اند. یعنی ممکن است #اعتقاد به روز حساب داشته باشند اما عملا آن اعتقاد را حاکم بر #زندگی خود قرار نمی‌دهد که ما مسلمانان اکثرا مبتلا به همین ضلالت هستیم که اعتقاداً روز حساب را قبول داریم اما عملاً ناسی آن هستیم و آن را از متن زندگی بیرون کرده و در حاشیه به طاق نسیان نشانده‌ایم. 🔺 آنچه که در زندگی ما حکومت بلامنازع دارد #شئون_مادی از ثروت و قدرت و مسکن و مرکب و ... است و لذا روز حساب هم خدا ما را بر طاق نسیان نهاده و خواهد فرمود: «...الْيَوْمَ نَنْسَاكُمْ كَمَا نَسِيتُمْ لِقَآءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا...» امروز ما شما را فراموش می‌کنیم همانگونه که شما دیدار امروزتان را فراموش کردید...(جاثیه، ۳۴) 👤 #آیت_الله_ضیاءآبادی 📚 از کتاب «بنای بندگی، صفای زندگی» ج۱ 📖 ص ۲۱۴ #️⃣ #معاد 🇮🇷 @sabzpoushan

✳️ تو با کسی محشوری که دوستش می‌داری! 🔻 یکی از حالات نفْس انسان، #حب و #بغضی است که باید آن را در مسیر حق به کار گیرد و نتیجه‌ی آن را در لحظه‌ی #احتضار، #برزخ، #قیامت و درنهایت، #بهشت و #جهنم خالد، مشاهده کند. چه زیباست کلام موجز و پرمغز امیرمؤمنان علیه‌السلام خطاب به حارث همدانی که فرمودند: «یَا حَارِثُ قَصِیرَةً مِنْ طَوِیلَةٍ أَنْتَ مَعَ مَنْ أَحْبَبْتَ وَ لَکَ مَا اکْتَسَبْتَ» ای حارث! آنچه گفتم بپذیر که اندکى است از بسیار (و نمونه‌‏اى است از خروار)، تو با کسى محشورى که دوستش می‌دارى، و براى تو است تمام اعمالى که خود کسب کرده‌‏اى. قرآن کریم نیز می‌فرماید: «يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ» (روزی که ما هر گروهی از مردم را با پیشوایشان می‌خوانیم) (اسراء، ۷۱). 🔸 و چه خوفناک و چه شورانگیز است این جمله‌ی بزرگان که می‌فرمودند: «#ابدیت در راه است!» خوفناک است در جایی که ابدیت انسان گره بخورد با خویشتنی تباه‌شده، و شیاطین و محبوبانی که وصفشان «بِئْسَ الْقَرِين»ُ است. شورانگیز است در جایی که ابدیت انسان گره بخورد با نفسی ارتقایافته در پرتو #حیات_طیبه، و معیّت با محبوبانی که اولیای طاهرین‌اند و وصفشان «وَحَسُنَ أُولَٰئِكَ رَفِيقًا» است. 👤 #استاد_محمدرضا_عابدینی 📚 از کتاب #تا_ابد_زندگی | ج ۱ 📖 ص ۴۴ #⃣ #معاد 🇮🇷 @sabzpoushan

✳ هرطور در دنیا خود را بسازیم، همان‌گونه محشور می‌شویم 🔻 انسان با حیوان این تفاوت را دارد که حیوان، جهازات روحی و جهازات جسمی‌اش با هم ساخته می‌شود... زنبور عسل همان روزی که به دنیا می‌آید، هرچه که کمالات باطنی، روحی و حیاتی دارد، با همان ساختمان فیزیولوژی‌اش آمده است... انسان فقط از نظر #جسم، قالب مشخص دارد؛ از نظر #روح، قالب مشخصی ندارد، قالبش همان است که در این #دنیا می‌سازد. ممکن است آن‌چنان #بزرگ بسازد که از دنیا و مافیها بزرگتر باشد و ممکن است چنان #کوچک و #حقیر ساخته بشود که از یک مورچه هم کوچکتر باشد؛ ممکن است آن‌چنان #زیبا ساخته بشود که هیچ #فرشته‌ای هم به زیبایی او نرسد، ممکن است آن‌چنان #زشت ساخته بشود که «یحسن عندها القردة و الخنازیر» میمون‌ها و خوک‌ها پیش او زیبا هستند! انسان‌ها هر طور که این‌جا ساخته شوند، همان‌گونه محشور می‌شوند. 👤 #شهید_مطهری 📚 از کتاب #انسان‌شناسی_قرآن 📚 صفحات ۸۸ و ۸۹ #⃣ #سلوک #قیامت #معاد

✳ وقتی انسان‌تریم که باورمان به قیامت بیشتر باشد 🔻 انسان وقتی انسان‌تر است که باورش به «قیامت» بیشتر است. یعنی میزان انسانیت انسان و به فعلیت رسیدن توانایی‌های انسان وقتی است که باورش به قیامت بیشتر باشد و این خیلی زیباست. اگر انسان از قیامت غافل است، انسانیت او زیر پا لگدمال می‌شود و تمام افعالی که انجام می‌دهد به جهت گرایش‌های بدنی اوست؛ نه به لحاظ انسانی. 🔸 کسی که از قیامت غافل است، حقیر است. اگر انسان می‌خواهد عظیم شود، هرچقدر باورش به «معاد» و توجه‌اش به معاد و قیامت بیشتر باشد، ماهیت انسان تغییر می‌کند. یعنی کسی که باور کرد همه‌ی عمرش هشتاد، نود سال است، یک‌طور زندگی می‌کند؛ ارزش‌هایش یک‌طور است و کسی که باور کرد ابدیتی دارد، ارزش‌ها و تصمیم‌گیری‌هایش خیلی متفاوت می‌شود. 👤 #استاد_محمدرضا_عابدینی 📝 #پیاده‌شده_سخنرانی #⃣ #معاد ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🇮🇷 @sabzpoushan

✳️ دست‌های خالی! 🔻 پيغمبر (ص) فرمود: «النَّاسُ نِيَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا»؛ انسانی که خواب می‌بيند، در عالَم خواب خيال می‌کند که فلان مقام را دارد، فلان منصب را دارد، فلان باغ و فلان راغ را دارد، وقتی بيدار شد دستش خالی است و چيزی نيست؛ خيلی‌ها هم هستند که الآن اين‌ها را دارند و خيال می‌کنند اين‌ها برای اين‌هاست، اما در هنگام احتضار می‌فهمند که دستشان خالی است. چرا هنگام احتضار می‌بينند دستشان خالی است؟ معلوم می‌شود که اين هفتاد، هشتاد سال در خواب بود! اگر واقعاً اين برای او بود بايد به همراهش ببرد! الآن می‌بيند که هيچ خبری نيست و فقط يک کفن را حق دارد. 👤 #آیت_الله_جوادی_آملی 🎙 تفسير سوره محمد (ص) | ۹۵/۰۲/۱۲ #⃣ #معاد #قیامت

✳️ خود را خرج چه کرده‌ای؟ 🔻 دقت کنیم که عمر خود را، هستی خود را در این دنیا خرج چه چیزی کرده‌ایم؟! ما مضطرّیم و داریم خودمان را خرج می‌کنیم. از سرمایه‌های ما بی‌بروبرگرد دارد خرج می‌شود. این‌طور نیست که اگر خرج نکنیم، چرخ این عالم متوقف شود؛ که از لحظه‌ها و ایام ما می‌گذرد. ۳۸، ۳۹، ۴۰ سال از عمر ما گذشته، خیال می‌کنیم که لحظه‌ای است. جدّاً گذشت، و چیزی ته دستمان باقی نمانده است. بچه‌های دیروز بودیم و پیرهای امروز شده‌ایم. فردا هم خاکیم، خاک! و ای کاش خاک بودیم؛ «يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا»؛ چون خاک رویشی دارد و از آن چیزی سبز می‌شود. اما آتش می‌گیریم؛ ابولهبیم و از نسل ابولهب شده‌ایم. گویا که با ابوتراب پیوندی نداشته‌ایم! 👤 #استاد_علی_صفایی_حائری 📚 از کتاب #فوز_سالک 📖 صفحات ۵۹ و ۶۰ #⃣ #سلوک #معاد

✳️ چون روز حساب را «فراموش» کردند... 🔻 خدا در قرآن می‌فرماید: «إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ» ...به یقین کسانی که از راه خدا منحرف می‌شوند، محکوم به عذابی شدیدند چون «روز حساب» را فراموش کرده‌اند.(ص، ۲۶) 🔸 اینجا نفرموده است «بما کفروا یوم الحساب» بلکه فرموده «بما نسوا یوم الحساب» چون روز حساب را «فراموش» کرده‌اند. یعنی ممکن است «اعتقاد» به روز حساب داشته باشند اما عملا آن اعتقاد را حاکم بر زندگی خود قرار نمی‌دهد که ما مسلمانان اکثرا مبتلا به همین ضلالت هستیم که اعتقاداً روز حساب را قبول داریم اما عملاً ناسی آن هستیم و آن را از متن زندگی بیرون کرده و در حاشیه به طاق نسیان نشانده‌ایم. 🔺 آنچه که در زندگی ما حکومت بلامنازع دارد «شئون مادی» از ثروت و قدرت و مسکن و مرکب و... است و لذا روز حساب هم خدا ما را بر طاق نسیان نهاده و خواهد فرمود: «...الْيَوْمَ نَنْسَاكُمْ كَمَا نَسِيتُمْ لِقَآءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا...» امروز ما شما را فراموش می‌کنیم همانگونه که شما دیدار امروزتان را فراموش کردید...(جاثیه، ۳۴) 👤 #آیت_الله_ضیاءآبادی 📚 از کتاب «بنای بندگی، صفای زندگی» ج۱ 📖 ص ۲۱۴ #⃣ #معاد #تفسیر 🇮🇷@sabzpoushan