eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
5هزار دنبال‌کننده
16.7هزار عکس
2.5هزار ویدیو
1.7هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
📚 «درس و دعا» شرح فرازهایی از صحیفه ‌ی سجادیه؛ دعاهای ، ، و ✍️ https://taaghche.com/book/78314 👌شما میتوانید آنرا قانونی از دریافت کنید علیه السلام 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
انس با صحیفه سجادیه
طرح #برداشت_من هفته 66 از عبارات نورانی #صحیفه_سجادیه 👌صفحه ی ویژه اعضا در روزهای #جمعه ✳️ عبارت
👆 با تشکر از همه دوستانی که در این بحث ما مشارکت داشتند و ضمن عذر خواهی بابت تاخیر در بارگذاری
بسم الله الرحمن الرحيم و لا تفتنى … و لا بالتضرع الى من دونك اذا رهبت، امام سجاد عليه‏السلام در اين قطعه از دعا به پيشگاه خداوند عرض مى‏كند: بار الها! موقعى كه گرفتار مى‏گردم با تضرع و زارى در مقابل غير خودت امتحانم منما.
،جایی است که خدا نباشد...ابلیس باشد وگناه. ترس،جایی است که بخاطر فرار از گناه به گناه دیگری پناه ببری...برای دوری از یک خطا،خودت را با خطای دیگری سرگرم کنی تا شدت عذاب را متوجه نشوی... دوستان عزیزصحیفه ای،حال که مورد عنایت خداوند واقع شده ایم وبه ریسمان صحیفه سجادیه چنگ زده ایم،هرچه بیشتر به این دستاویز روی آوریم تا راهکارهای دوری از گناه،دوری آنچه ناپسند امام معصوم است را،بیاموزیم. مانند همین عبارت«خداونداهنگام ترس،باروی آوردن به دیگران،امتحانم مکن» گوهرمخزن اسرارهمان است که بود حقه مهر،بدان مهر ونشان است که بود عاشقان زمره ارباب امانت باشند لاجرم چشم گهر بار همان است که بود
راغب مى‏گويد: «الرهبه و الرهب مخافه مع تحرز و اضطراب»، رهب عبارت از ترسى است كه آميخته به احساس خطر و اضطراب باشد. موقعى كه آدمى گرفتار حالت وحشت و نگرانى مى‏شود و احساس خطر مى‏نمايد، هر چه قدرت دارد به كار مى‏برد تا خود را از آن وضع اضطراب‏آميز برهاند. اگر از تلاش و كوشش خود نتيجه‏اى نگرفت، دچار ياس گرديد و خويشتن را عاجز و ناتوان احساس نمود، دير يا زود بر او حالت گريه دست مى‏دهد و ناخواسته اشكش مى‏ريزد. اين حالتى است طبيعى كه از سنين كودكى تا پايان عمر ادامه دارد.
طفل چهارساله‏اى را به نظر آوريد كه چوب كوتاهى به دست دارد و در حياط منزل مشغول بازى است و مادرش در آشپزخانه سرگرم تهيه‏ى غذاست. اگر در آن موقع گربه‏اى داخل حياط منزل شود و به طرف طفل بيايد، اول بچه با چوبى كه در دست دارد به طرف گربه مى‏رود و او را مى‏زند. اگر گربه را فرارى ساخت از پيروزى خويش مسرور مى‏گردد و حيوان را تا آنجا كه مى‏تواند دنبال مى‏كند. اما اگر با چوب گربه را زد و حيوان به طرف طفل حمله كرد و با چنگال دستش را خراش داد، طفل دچار ترس آميخته به عجز و ناتوانى مى‏شود، اشكش مى‏ريزد، بى‏اختيار فرياد مى‏زند، و در واقع مى‏خواهد با فرياد خود به مادر اعلام خطر كند و او را به يارى خويش طلب نمايد. اگر راننده‏ى جوان و توانايى براى انجام مهمى كه در نظر دارد اول شب با خستگى شديد، راه سفر در پيش گيرد و در حالتى بين خواب و بيدارى رانندگى نمايد و پس از طى مسافتى به خود آيد و متوجه شود كه مدتى است از جاده خارج شده و پهنه‏ى وسيع كوير را پيموده است، اكنون شب تقريبا به نيمه رسيده و يك سوم بنزين بيشتر باقى نمانده و نمى‏داند اكنون كجاست. نه از دور چراغ ماشينى را مشاهده مى‏كند و نه از نزديك چراغ روستايى را مى‏بيند. تصميم مى‏گيرد كه مقدارى به راه ادامه دهد، شايد به دهستانى برسد و بداند به كجا آمده است. اما با پيمودن راه به كوچكترين علامت نجاتى برخورد نمى‏كند، مايوس مى‏شود، خود را مى‏بازد، بر اثر احساس عجز و ناتوانى همانند كودك چهارساله اشكش مى‏ريزد و گريه مى‏كند. نتيجه آنكه انسان به طور طبيعى در زمينه‏ ى «رهب» يعنى در زمينه‏ ى ترس آميخته به خطر و اضطراب، حالت تضرع و زارى به خود مى‏گيرد و بى‏اختيار اشك مى‏بارد، و اين وضع در گذشته و آينده‏ى انسانها همواره بوده و خواهد بود.
عوامل متعددى مى‏تواند موجب خوف آميخته به خطر و اضطراب شود، بعضى از آن عوامل، طبيعى و مستند به قوانين نظام آفرينش است مانند زلزله، آتشفشان، سيل، وزش بادهاى وحشتزا، و نظاير اينها. در اين قبيل مواقع همه‏ى افراد موظف‏اند تا جايى كه مى‏توانند از وسايل و اسباب عادى استفاده كنند و خويشتن را از خطر برهانند. در مواردى كه اسباب عادى راه ندارد افراد باايمان متوجه خدا مى‏شوند، درخواست رفع خطر مى‏كنند، و به نسبت تسليم و رضاى ايمانى كه در باطن دارند به ضمير مضطرب خويش سكون و آرامش مى‏بخشند. در مواردى كه عامل و «رهب» و احساس خطر، تهديد قدرتمندان ظالم و زورگو باشد آنان كه مى‏توانند با تصميم ظالمانه‏ى خود بى‏گناهى را به قتل برسانند يا زندانى كنند يا آنكه در معرض هتك و تحقيرشان قرار دهند و در جامعه منفورشان نمايند يا به دست مامورين و كسان خويش اذيت و آزارشان دهند و خلاصه از افراد بى‏گناه سلب امنيت نمايند، در اين قبيل موارد بعضى براى نجات خود از خوف درونى به افراد نافذ متوسل مى‏شوند، در مقابل آنان التماس و زارى مى‏كنند، تا وساطت نمايند و صاحبان قدرت را از تصميم ظالمانه‏ى خويش منصرف كنند و خطر را از خود بگردانند.
در مكتب اسلام، تضرع و زارى مقابل كسان و جزع و التماس نزد اين و آن منافى با عز ايمانى و شرافت نفس انسانى است، بايد جزع و زارى به صورت دعا در پيشگاه خداوند توانا باشد. اگر اراده فرمود و مشكل حل شد، زارى‏كننده بدون منت به هدف رسيده است و اگر حل نشد، عز و شرف خود را از دست نداده است. امام سجاد (ع) در پيشگاه خداوند عرض مى‏كند: و لا بالتضرع الى من دونك اذا رهبت، بار الها! موقعى كه گرفتار ترس مى‏گردم با تضرع و زارى در مقابل غير خودت آزمايشم منما.
براى حضرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله و ائمه‏ ى معصومين عليهم‏السلام مكرر موارد ناامنى و نگران‏كننده‏اى پيش آمده و آنان به منظور رفع خطر و حل مشكل، دست دعا به پيشگاه الهى برداشته و از ذات اقدسش استمداد نموده‏اند و خداوند خطر را برطرف ساخته است، موقعى كه ابوطالب از دنيا رفت، قريش در ايذا و اذيت خود نسبت به رسول اكرم (ص) افزودند و به كارهايى دست زدند كه در حيات ابوطالب مرتكب نمى‏شدند. حضرت تصميم گرفت چندى مكه را ترك گويد، خود به تنهايى به طائف برود تا از محيط خطر دور باشد و در ضمن ترويج اسلام را در آن منطقه آغاز نمايد. در آن موقع سه برادر از ثقيف، شخصيت بزرگ طائف بودند. حضرت وقتى وارد طائف شد به ملاقاتشان رفت و دعوت خود را با آنان در ميان گذارد. هر يك از آن سه نفر پاسخ نامناسب و خامى به دعوت آن حضرت دادند و رسالتش را با بى‏اعتنايى تلقى نمودند. رسول اكرم (ص) از جا برخاست در حالى كه از ثقيف مايوس شده بود از آنان خواست كه اين جلسه را مكتوم نگاه دارند و به كسى نگويند. آن سه نفر نه تنها خواسته‏ ى آن حضرت را اجابت ننمودند و جلسه را پنهان نداشتند بلكه جهال و بردگان قوم خود را تحريك نمودند تا آن حضرت را آزار نمايند. گردش جمع شدند، دشنام گفتند، فرياد كشيدند، مردم در اطراف آن حضرت اجتماع كردند، پيمبر اسلام را ملجاء نمودند كه از رهگذر خارج شود و به محوطه‏ى باغ انگورى كه متعلق به اسوه بن ربيعه و شيبه بن ربيعه بود پناهنده شود و دو نفر صاحبان باغ، خود در باغ بودند. حضرت كه وارد آن باغ شد نادانهاى ثقيف و همراهانشان پراكنده شدند. رسول اكرم (ص) رفت در سايه‏ى درخت انگورى نشست و دو مالك باغ آن حضرت را مشاهده مى‏كردند و ديدند نادانهاى طائف با او چه كردند. وقتى در جايگاه خود قرار گرفت براى اينكه اضطراب درونى خويش را فرونشاند و با خارج شدن از باغ انگور دوباره گرفتار جهال و بردگان نشود لب به دعا گشود و در پيشگاه خداوند عرض كرد: اللهم اليك اشكو ضعف قوتى و قله حيلتى و هوانى على الناس يا ارحم الراحمين. انت رب المستضعفين و انت ربى، الى من تكلنى، الى بعيد يتجهمنى ام الى عدو ملكته امرى. ان لم يكن بك على غضب فلا ابالى و لكن عافيتك هى اوسع لى اعوذ بنور وجهك الذى اشرقت له الظلمات و صلح عليه امر الدنيا و الاخره من ان تنزل بى غضبك او يحل على سخطك. لك العتبى حتى ترضى و لا حول و لا قوه الا بك. بار الها! نيروى كم توانم و قلت چاره جوييم و تحقيرى كه مردم نسبت به من معمول مى‏دارند به تو مى‏گويم، اى مهربانترين مهربانها، تو مالك مستضعفين و مالك منى، مرا به كه حواله مى‏دهى، به آن كس كه از حقيقت دور است و با ديدن من روى درهم مى‏كشد يا كارم را به دشمنم محول مى‏فرمايى؟ بار الها! اگر تو به من خشمگين نيستى باك از بى‏مهرى مردم ندارم. دفاع تو براى من بسيار وسيعتر و گسترده‏تر است. پناه مى‏برم به نور رويت كه تيرگيها از آن برطرف مى‏شود و امر دنيا و آخرت از آن به صلاح مى‏گرايد، پناه مى‏برم به نور رويت از اينكه غضبت بر من نازل شود يا سخطت مرا فراگيرد. شايستگى موآخذه براى توست تا راضى شوى، هيچ حركت و قدرتى نيست مگر به حمايت و دلالت ذات اقدس تو. رسول اكرم (ص) براى رفع و ناامنى محيط طائف از احدى يارى نخواست، فقط از پيشگاه الهى نصرت طلبيد. خداوند دعاى او را مستجاب فرموده، خوف را از ضميرش برطرف ساخت و به وى آرامش و اطمينان قلب عطا فرمود و بدون احساس خطر و اضطراب از طائف خارج شد، و اين همان است كه امام سجاد عليه ‏السلام در این كلام خود از ذات اقدس الهى درخواست نموده است. و لا بالتضرع الى من دونك اذا رهبت، بار الها! موقعى كه گرفتار ترس آميخته به خطر و اضطراب مى‏شوم، با تضرع و زارى در مقابل غير خودت امتحانم منما.
با تشکر از همه دوستان مشارکت کننده در بحث امروز (برداشت من)( نویسنده - خواننده و نشر دهنده این کلام نورانی ) اجرتان با صاحب این کتاب با عظمت امام سجاد علیه السلام
برنامه ی ❇️ بخش اول: فضایل امیرالمؤمنین عليه السلام 👈 من كلام له (عليه السلام) و فيه يذكر فضائله، قاله بعد وقعة النهروان: فَقُمْتُ بِالْأَمْرِ حِينَ فَشِلُوا وَ تَطَلَّعْتُ حِينَ تَقَبَّعُوا وَ نَطَقْتُ حِينَ تَعْتَعُوا وَ مَضَيْتُ بِنُورِ اللَّهِ حِينَ وَقَفُوا، وَ كُنْتُ أَخْفَضَهُمْ صَوْتاً وَ أَعْلَاهُمْ فَوْتاً، فَطِرْتُ بِعِنَانِهَا وَ اسْتَبْدَدْتُ بِرِهَانِهَا كَالْجَبَلِ لَا تُحَرِّكُهُ الْقَوَاصِفُ وَ لَا تُزِيلُهُ الْعَوَاصِفُ، لَمْ يَكُنْ لِأَحَدٍ فِيَّ مَهْمَزٌ وَ لَا لِقَائِلٍ فِيَّ مَغْمَزٌ. الذَّلِيلُ عِنْدِي عَزِيزٌ حَتَّى آخُذَ الْحَقَّ لَهُ، وَ الْقَوِيُّ عِنْدِي ضَعِيفٌ حَتَّى آخُذَ الْحَقَّ مِنْهُ. رَضِينَا عَنِ اللَّهِ قَضَاءَهُ وَ سَلَّمْنَا لِلَّهِ أَمْرَهُ. 👈 حضرت علی که درود خدا بر او باد در این خطبه فرمودند: (پس از فرونشاندن شورش نهروان در سال 38 هجرى در كوفه ايراد فرمود كه شبيه يك سخنرانى است): 1. ويژگى ها و فضائل امام على عليه السّلام: آن گاه كه همه از ترس سست شده، كنار كشيدند، من قيام كردم، و آن هنگام كه همه خود را پنهان كردند من آشكارا به ميدان آمدم، و آن زمان كه همه لب فرو بستند، من سخن گفتم، و آن وقت كه همه باز ايستادند من با راهنمايى نور خدا به راه افتادم. در مقام حرف و شعار صدايم از همه آهسته تر بود امّا در عمل برتر و پيشتاز بودم، زمام امور را به دست گرفتم، و جلوتر از همه پرواز كردم، و پاداش سبقت در فضيلت ها را بردم. همانند كوهى كه تند بادها آن را به حركت در نمى آورد، و طوفانها آن را از جاى بر نمى كند، كسى نمى توانست عيبى در من بيابد، و سخن چينى جاى عيب جويى در من نمى يافت. خوارترين افراد نزد من عزيز است تا حق او را باز گردانم، و نيرومند در نظر من پست و ناتوان است تا حق را از او باز ستانم. در برابر خواسته هاى خدا راضى، و تسليم فرمان او هستم. http://farsi.balaghah.net/محمد-دشتی/ترجمه 👌 شرح این خطبه ی نورانی را در زیر بخوانید: 👇 👈 خطبه در يك نگاه * در برابر طوفانها پابرجا ايستادم! * زورمندان ستمگر نزد من ضعيفند! *حمايت از و مبارزه با 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره وَلَا تُؤْتُواْ السُّفَهَآءَ أَمْوَ لَكُمْ الَّتى جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِيَماً وَ ارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُواْ لَهُمْ قَوْلاً مَّعْرُوفاً و اموال خود را كه خداوند وسیله ى برپائى زندگى شما قرار داده، به دست سفیهان ندهید (ولى) و مخارج آنان را از درآمد آن بدهید و آنان را بپوشانید و با آنان سخن شایسته و نیكو بگویید. 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) هنگام : «14» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ بَارِكْ لَنَا فِي حُلُولِ دَارِ الْبِلَى وَ طُولِ الْمُقَامَةِ بَيْنَ أَطْبَاقِ الثَّرَى وَ اجْعَلِ الْقُبُورَ بَعْدَ فِرَاقِ الدُّنْيَا خَيْرَ مَنَازِلِنَا وَ افْسَحْ لَنَا بِرَحْمَتِكَ فِي ضِيقِ مَلَاحِدِنَا وَ لَا تَفْضَحْنَا فِي حَاضِرِي الْقِيَامَةِ بِمُوبِقَاتِ آثَامِنَا «15» وَ ارْحَمْ بِالْقُرْآنِ فِي مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَيْكَ ذُلَّ مَقَامِنَا وَ ثَبِّتْ بِهِ عِنْدَ اضْطِرَابِ جِسْرِ جَهَنَّمَ يَوْمَ الْمَجَازِ عَلَيْهَا زَلَلَ أَقْدَامِنَا وَ نَوِّرْ بِهِ قَبْلَ الْبَعْثِ سُدَفَ قُبُورِنَا وَ نَجِّنَا بِهِ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ شَدَائِدِ أَهْوَالِ يَوْمِ الطَّامَّةِ وَ بَيِّضْ وُجُوهَنَا يَوْمَ تَسْوَدُّ وُجُوهُ الظَّلَمَةِ فِي يَوْمِ الْحَسْرَةِ وَ النَّدَامَةِ «16» وَ اجْعَلْ لَنَا فِي صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ وُدّاً وَ لَا تَجْعَلِ الْحَيَاةَ عَلَيْنَا نَكَداً خدايا! بر محمّد و آلش درود فرست، و ورود ما را در خانه كهنگى و پوسيدگى، و طول اقامتمان را بين طبقات خاك بر ما مبارك گردان، و قبرها را پس از جدايى از دنيا بهترين منازلمان قرار ده، و تنگى لحد را به رحمتت، براى ما وسعت ده، و در برابر حاضران عرصه قيامت، به گناهان هلاك كننده‏اى كه بر گردن ماست رسوايمان مكن، و به سبب قرآن در جايگاه عرض اعمال، بر ذلّت و پستى وضع ما ترحم فرما، و هنگام لرزش پل جهنم، لغزش گام‏هاى ما را به وقت عبور از آن به وسيله قرآن استوار ساز، و پيش از برپا شدن قيامت، تاريكى‏ گورهاى ما را به قرآن روشن كن، و ما را در سايه قرآن از هر گونه اندوه روز قيامت، و سختى ترس‏هاى روز بلاى بزرگ و بى‏مانند نجات ده، و روزى كه چهره ستم پيشگان سياه مى‏شود- روز حسرت و پشيمانى- چهره‏هاى ما را سپيد كن، و براى ما در دل‏هاى مردم مؤمن، محبّت و دوستى قرار ده، و زندگى را بر ما سخت و دشوار مكن. 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
1 ❇️ بيشتر انسان‏ها درباره به باور يقينى نرسيده‏اند. هر كار ناپسندى را مرتكب مى‏شوند سپس براى پوشاندن گناه خود به هر عذر و بهانه‏اى روى مى‏آورند و به تهديدهاى حق اعتماد نمى‏كنند تا در روز قيامت به پاى ميز محاكمه حاضر شوند. يعنى بعضى از مردم راه را عوضى مى‏روند كه آنان گمراهند و تكليفشان روشن است. ولى برخى از مردم عوضى راه مى‏روند و با توجّه به آگاهى راه را اشتباهى پى مى‏گيرند و تا سرشان به سنگ نخورد بيدار نمى‏شوند؛ مانند آن بيمارى كه رسول اكرم صلى الله عليه و آله او را از خواب غفلتى نابخردانه، بيدار ساخت. «پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله همواره جوياى حال ياران خود مى‏شد. يكى از يارانش بيمار و بسترى شد به عيادت اورفت و بر بالينش نشست. پس از احوال‏پرسى، بيمار گفت: يار رسول اللّه صلى الله عليه و آله نماز مغرب را با شما به جماعت خواندم، شما سوره قارعه را در نماز خوانديد، من آنچنان تحت تأثير قرار گرفتم كه به خدا عرض كردم، اگر در نزد تو گنهكارم، طاقت عذاب آخرت را ندارم در همين دنيا مرا عذاب كن. اكنون رسول خدا مى‏بينى كه بيمار شده‏ام. پيامبر فرمود: دعاى خوبى نكرده‏اى، چرا نگفتى: رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِى الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِى الْأَخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ پروردگارا! به ما در دنيا نيكى و در آخرت هم نيكى عطا كن، و ما را از عذاب آتش نگاه دار. آنگاه پيامبر براى او دعا كرد و او از بيمارى نجات يافت.» «2» بشر با وضع اسفبارى به صحنه قيامت وارد مى‏شود و براى دفاع از نفس و عمل خود از هر برخورد و كيفرى به جدال و اهانت روى مى‏آورد و فراموش كرده كه خداوند به او فرموده بود: يأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ قُواْ أَنفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلئِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَّايَعْصُونَ اللَّهَ مَآ أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ» اى مؤمنان! خود و خانواده خود را از آتشى كه هيزم آن انسان ها و سنگ ها است، حفظ كنيد. بر آن فرشتگانى خشن و سخت‏گير گمارده شده‏اند كه از آنچه خدا به آنان دستور داده، سرپيچى نمى‏كنند، و آنچه را به آن مأمورند، همواره انجام مى‏دهند. پس در دادگاه الهى و پاسخگويى حاكم مطلق در مى‏ماند كه چرا وَقُودُهَا النَّاسُ شده است. يعنى او عامل توليد فساد و مواد آتش‏زاى جهنّم شده است. هنگامى كه تجسّم عمل انسان در قيامت باشد همه خصلت‏ها و اعمال زشت او در دنيا، در آن روز آتش‏گيره مى‏شود. ادعاى ايمان و مسلمانى كافى نيست. حراست از جان و خانواده از خطرات و آسيب‏ها مهم است. پس بايد مراقبت نمود كه به جدال با حق نيانجامد. يَوْمَ تَأْتِى كُلُّ نَفْسٍ تُجدِلُ عَن نَّفْسِهَا وَ تُوَفَّى‏ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَ هُمْ لَا يُظْلَمُونَ [ياد كن‏] روزى را كه هر كس [به پيشگاه حق‏] مى‏آيد [براى مصون ماندنش از عذاب‏] از خود دفاع مى‏كند و هر كس هر عملى انجام داده است [همه آن‏] به طور كامل به او داده مى‏شود و مورد ستم قرار نخواهند گرفت. روزى هشام بن عبدالملك، بر يكى از مستخدمان خود خشم گرفته و با عصبانيّت او را سرزنش مى‏كرد. آن بيچاره ايستاده بود و در مقام عذرخواهى، طلب عفو و گذشت و احسان مى‏نمود. در اين حال هشام بر سر او فرياد كشيد و گفت: هنوز در نزد من با فصاحت و درشتى عرض اندام مى‏كنى؟! آن خدمتگزار گفت: اى امير! با آن همه گناه و جرمى كه در نامه اعمال بندگان مى‏باشد، آفريدگار جهان در روز قيامت به آنها فرصت مى‏دهد كه از خود دفاع كرده و با خداوند سخن بگويند، چنانكه در قرآن مى‏فرمايد: كُلُّ نَفْسٍ تُجدِلُ عَن نَّفْسِهَا هر انسانى براى برداشتن كيفر از خود به جدل و دفاع برمى‏خيزد. مجرمان مى‏توانند سخن بگويند و عذر خود را بيان كنند، چرا با تو سخن نتوان گفت! امير گفت: اى واى بر تو! بگو آنچه مى‏خواهى. سپس خشم او فرونشست و او را آزاد كرد. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏11، ص: 182 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
❇️دعای #چهل_دو 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " درپناه بردن به خدا " 📜 متن با ترجمه " اینجا " 🎥 صوتی تصویر " 1 2 " 🔊 صوت عربی " اینجا " ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2