🌟جلباب نوعی پوشش سراسری بوده که روی لباسها می‌پوشیده‌اند. شاید چیزی شبیه عبای امروز یا پیراهن بلند عربی. حضرت آن پوشش سراسری را هم طوری بر سر افکندند که محیط بر تمام بدن ایشان بود. ‌ ⭐️«وَ أقْبَلَتْ فی لُمَّهٍ مِنْ حَفَدَتِها وَ نِساءِ قَوْمِها». حضرت زهرا (سلام الله علیها) همراه با گروهی هم سن و سال یا هماهنگ، یا از یاران، اعوان و خویشاوندان ایشان بودند حرکت کردند.

👆👆تا اینجا یکی از مسائل قابل توجه، مسئله پوشش حضرت است که ایشان برای وارد شدن در مسجد که مردان در آنجا حضور داشتند، چگونه خودشان را از نظر پوشش آماده کردند.

✳️نکته دیگر توجه به جماعتی است که آن حضرت را در حرکت به سمت مسجد همراهی کردند و احتمال زیاد دارد که منظور همراهان از این کار، یاری حضرت زهرا (سلام الله علیها) باشد. همان‌طور که امروز اگر کسی برای حضور در مجلس احتجاج حرکت می‌کند، گروهی از همفکرانش نیز او را همراهی می‌کنند. 👇👇

⏪⏪⏪پس در این اقدام حضرت، دو احتمال وجود دارد. اول آنکه شخصیت ظاهری ایشان محفوظ بماند، دوم اینکه پیکره ظاهری حضرت هم در بین مردها نمایان نشود و درمیان گروه زنان، پوشیده بماند.

✳️«تَطَأُ ذُیُولَها». در راه رفتن، پا روی پایین لباسش می‌گذاشت. (یا بر اثر ناراحتی با شتاب حرکت می‌کرد.) در اینجا به طور مسلم منظور این است که لباس ایشان آنقدر بلند بود که گاه زیر پا قرار می‌گرفت و چون ممکن است از این عبارت، استشمام شود که حضرت در راه رفتن عجله داشتند، در ادامه آمده است:👇👇👇

✅«ما تَخْرِمُ مِشْیَتُها مِشْیَهَ رَسولِ الله». راه رفتن حضرت، هیچ کم از راه رفتن پیغمبر اکرم (صل الله علیه و آله و سلم) نداشت. ♻️«مِشْیَه» بر وزن فعله، نوع و هیئت فعل را می‌رساند. یعنی روش راه رفتن حضرت، هیچ از روش راه رفتن پدرشان کم نداشت.

👈👈👈یعنی با همان متانت و وقار رسول اکرم (صل الله علیه و آله و سلم) حرکت می‌کرد و آن عظمت و وقار و متانت در راه رفتن او بود و همه آنچه را که شایسته یک زن است رعایت کرده بود. 👈👈👈در این عبارت دو نکته وجود دارد: اول آنکه رفع این شبهه است که چرا حضرت تند می‌رفت و عجله داشت که پاسخ می‌گوید مشی او مثل پدرش رسول اکرم (صل الله علیه و آله و سلم) بود یعنی با همان متانت و وقار و دوم اینکه شاید به دلیل بلند بودن، لباس قهراً زیر پا قرار می‌گرفته است.

👈👈سپس حضرت وارد مسجد شد در حـالی کـه گرداگـرد خلیفه اول ابی بکر را جمـع زیادی از مهاجرین و انصار و دیگر مسلمین گرفته بودند. ♻️همین که خبردار می شوند دختر پیغمبر(صل الله علیه و آله و سلم) در راه مسجد است یا به محض ورود ایشان محیط را آماده می‌کننـد و برای حفظ حضرت از نگاه مـردان، پـرده ای بین ایشان و مهـاجرین و انصـار حاضر در مسجد نصـب می‌کنند و این روش و احترام به صورت سنّت درآمده است و امروزه نیز در مجالس مذهبی رعایت می‌شـود .

✳️در مقدمه خطبه آمده است حضرت زهرا (سلام الله علیها) قبل از آغاز سخن ناله ای کرد و ناله‌اش آنچنان جانسوز بود که تمام مهـاجرین و انصار و زن و مردی که در مسجد بودند شروع کردند به گریه کردن اما گریـه ای که معمـولی و عادی نبود.👇👇👇

✳️حمد الهی و شکر نعمت‌ها حضرت با این کلام خطبه را آغاز کردند: «فَقالتَ: اَلْحمد للهّ علی ما أنعْم و لهَ الشّکْرُ علی ما ألَهم.» ستایش خداوند را بر آنچه انعام فرمـود و شـکر خـدای را بـر آنچـه کـه بـه انسانها الهام کرد.👇👇👇

✅حمد، ستایش نسبت به کمال است و شکر عبارت از قدردانی نسبت به فعل است. ✅شکر یا به این معنا است که یا انسان در خود نعمت، منعم را شهود میکند و یا اینکه از نعمـت بـه مـنعم راه می‌یابد و لـذا در ابعـاد وجـودی انسان آثار مختلفی دارد. ♻️اثر شکر در قلب بـه صـورت خضـوع، خشـوع، محبت، خشیت و امثال این صفات ظهور مـی کنـد . شـکر در زبـان بـه شـکل ثنـا و حمـد وستایش خود را نشان می دهد و در اعمال و افعال قالبیه انسان بـه صـورت اطاعـت و به کارگیری نعمت در راه رضای منعم و… بنابراین حمد و شکر از نظر بروز و ظهور بـه اصـطلاح زبـانی نسبت به خداوند یکی است. ⏪⏪⏪اما اگر مثلاً از ملکه جود سـتایش شـود حمـد صـورت گرفتـه زیرا حمد ستایش از صفت است اما شـکر قـدردانی از فعـل اسـت کـه فعـل خـود ناشـی از صفت است. پس دایره شکر محدودتر از حمد است.

🌹 ادامه دارد ......

صالحین خراسان رضوی لشكر سايبري صالحين خراسان رضوي امام خميني(ره): #تربيت انسان از #حكومت و #انقلاب هم مهمتر است. https://eitaa.com/salehin_razavi

لطفاً دوستان را به کانال صالحین دعوت بفرمایید

✅در اینجا منظور از الهام آن معرفت و شعور درونی اسـت کـه خداونـد بـه انسان عنایت فرموده است. وحی اعم از الهام است👇👇👇

⏪⏪زیرا وحـی نسـبت بـه جمیـع موجـودات اطلاق می شود؛ حتی حیواناتی مثل زنبور عسل و… اما الهام دایره اش محدودتر است. ❇️شاید در قرآن اصلاً الهام را نسبت به غیر انسان به کار نبسته است. پس یـک الهـام عمـومی نسبت به انسـانها داریـم کـه حضرت(سلام الله علیها) فرمودند «و لهَ الشّکْرُ علی ما ألَهم»؛ از این الهام آنچه که عمومی اسـت

✳️و به اصطلاح عقل عملی می گویند یعنی ادراک خوبیها و بدیها که هر انسانی از نظر خلقت به این ادراک و شعور مرموز درونی مفطور است و زیبایی امور مثل عدل و زشتی امـوری مثل ظلم را هر انسانی از نظر درون درک می‌کند. خدا خود این را به انسـان یـاد داده و به همه الهام کرده است

⏪⏪⏪به هر حال الهام همان القاء است که از ناحیه خداست و عمومیـت دارد .

✳️ثنای الهی و هدف از خلقت حضرت در ادامه با جملاتی آسمانی به ثنای حق تعالی و به اقرار توحید می پردازند و گواهی می دهد که خدایی جز الله تعالی ذات مستجمع جمیع صفات نیست و شریکی برای او وجود ندارد. سپس ایشان پس از بیان اینکه خداوند موجودات را خلق کرد بدون آنکه محتاج به آنان باشد یا سودی از این کار برای او حاصل شود به هدف خلقت اشاره می کند:👇👇👇👇