eitaa logo
سیدالعلماء
1.6هزار دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
715 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
سیدالعلماء
‌🔺 سوال و جوابی بسیار مهم 🔹 در برای شما -چه فردی و چه اجتماعی-، ناراحتی‌هایی در پیش است. این ناراحتی‌ها فلسفه‌اش چه چیزی است؟! خب خدایی که از هیچی ما را آفرید و از نطفه ما را آفرید، برای او چه فرقی می‌کرد که جهان را کند و یا به صورت کنونی در بیاورد که درد سر و درد دندان و درد دل و ناراحتی و عَزبی و بی ازدواجی و بی مسکنی و قسط و بدهی و این‌ها، همه‌ی مشکلات را به سر و روی ما بریزد، خب یک جوری درست می‌کرد که این‌ها نباشد. 🔹 این مسئله در سوره مبارکه‌ی پاسخش داده شده که این‌جا آفریده نشده که جای شما باشد. خودتان را بشناسید که این جایی نیستید. شما اینجا هستید. غربت دارید. این‌جا شهر شماست. همان‌طوری‌که در رحم هم انسان غریب بود، چون آن‌جا جای او نبود. آن‌جا فقط باید ۹ ماه تکمیل و بکند، و باید درست شود؛ و لذا همین که تکمیل می‌شود، دیگر درد، مادر را وِل نمی‌کند تا وقتی که این طفل از آن‌جا در بیاید. 🔘 این هم این‌طوری است. این دنیا و ناراحتی‌ها دارد تا شما با امّاره‌ات بجنگی. یک بچه همراه ما هست و باید این را سر و صدایش را بخوابانیم و نگذاریم که بر ما مسلَّط بشود، و دائماً هر چه او می‌خواهد بکند، که البته به ضررش هم هست. این است که در کریم از قول حضرت علیه‌السلام که پیامبر است آمده که: «و ما اُبَرِّئُ نفسی»؛ من نفس خودم را تبرئه نمی‌کنم که بگویم: هیچ عیبی ندارم. نه!. «اِنَّ النَّفسَ لَاَمّارة بِالسّوء»؛ ( علیه‌السلام:۵۳)؛ مگر این‌که انسان و ربّ جهان دستش را بگیرد و نگذارد که این کاری انجام دهد، یا بیرونی کاری انجام دهند یا نابجا انسان را منحرف کنند. این‌جا باید انسان به پناه‌گاه خدایی مُلتَجی بشود و پناه ببرد؛ به درِ خانه‌ی خدا. ۸۵.۷.۳۰ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 ضرورت اغتنام فرصت! ❔ اگر بخواهيم به خدا کنيم، وسیله‌ی ما چيست؟ 🔹 و زاری و ناله و دعا و پناه بردن به مشرفه، مانند مقدس و ، چون در آن‌جا خاص خدا می‌کرده‌اند يا مدفون شده‌اند، در آن تربت پاک و آن خاک پر از برکت و ما بايد به آن‌جا برويم و در آن‌جا را به خدا عرض کنيم و ناله و گريه را آن‌جا ببريم. اين خاصيت رفتن است که سرمایه‌ی خودش را که هيچ‌چيز نيست مگر و خداوند را در حرم با خدا مطرح می‌کند، و اهل‌بيت يا يا و يا مشاهد مشرفه‌ی ديگر مثل حضرت علیه‌السلام يا هر جایی که يک انسان مقرب الی‌الله و نزديک به پروردگار از نظر پاکیِ ، دفن شده برای ما می‌شود وسیله‌ی ناله و گريه و گريستن و از خدا امنيت و خواستن؛ ممکن است خدای ناخواسته در قطار يا در حال مسافرت يا هر وسیله‌ای بشنويم که در مثلاً شده و دچار و نگرانی شويم که و و آشنايان ما چه شدند و دل انسان به تپش در آيد و اشک‌های انسان جاری شود و از هيچ‌کجا هم خبری ندارد که چه شده؟ به همين دليل ما هم که از آينده خود خبر نداريم، اين اشک‌ها را قبل از پيش‌آمدها ذخيره می‌کنیم که بعداً خرج کنيم و نويسندگان حرم‌های شريف که نام دارند و در آن‌جا حضور دارند، اين ناله‌ها و اشک‌ها و زاری‌های ما را و حاجات ما را می‌نویسند و در پرونده ما که خدايا این‌ها، بچه‌ها و جوان‌ها و نوجوان‌ها بودند که به وسيله‌ی معصومين آمدند و آن‌ها را قرار دادند برای ، برای ، برای سرکوب کردن ، برای آمدن باران، برای نيامدن طوفان و و صاعقه و آتش‌سوزی‌ها و هزاران خطری که در شبانه‌روز ممکن است پيش‌آمد کند، و آن چیزی‌که جلوگيری می‌کند از اين حوادث دست غیبی است و ما می‌خواهیم این‌ها را در مشاهد مشرفه مطرح کنيم. و در آن‌جا عرضه می‌کنیم که خدايا: ما را بر خواسته‌های خودت موفق فرما، بر ترک چیزهایی که بر ما کرده‌ای قاطعيت ببخش، ما را بين و و قرار بده که اشتباه نکنيم. دنیایی که ما ايجاد می‌کند، دروغين است و باعث می‌شود به آن دل بسته شويم و به تو دل‌گرمی نداشته باشيم. این‌ها مسائلی است که در اثر صحيح پيدا می‌شود. يک زمانی است که انسان آتش را شناخته ولی الآن خبری از آتش نيست، اما يک وقت هم هست که انسان آتش را لمس می‌کند مثل کسی که یک‌مرتبه می‌بیند خانه و در و ديوار آتش گرفته و هر لحظه شعله زبانه می‌کشد و او هم در اتاق آتش گرفته نشسته، اين را می‌گویند لمس کردن آتش که متفاوت است با حالت ما که این‌جا نشسته‌ایم و خبری هم از آتش در اطراف ما نيست. بايد اين لمس کردن را در زيارت از خدا خواست که خدايا ما بدبختی را لمس کنيم و به تو بياوريم، همان‌طوری‌که حضرت علیه‌السلام و ديگر ائمه این‌گونه بوده‌اند، خصوصی ايشان این‌گونه بوده‌اند. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🏴 صلی الله علیک یا علی بن موسی الرضا؛ ارواحنا لک الفداء ▪مصائب امام رضا علیه‌السلام 🔹 وقتی امام علیه‌السلام دعوت شدند که به تشریف بیاورند، به حسب ظاهر روی فشار تشریف آوردند، ولی در واقع حضرت می‌توانست از خدا بخواهد که خدایا من این را نروم و قبول هم می‌شد ولی این کار را نکردند. سفر غریبانه‌ای بدون رفتند. وقتی هم که خواستند حرکت کنند، دستور دادند اهل و عیال‌شان جمع شدند. فرمودند یک قدری برای من کنید که دیگر مرا نمی‌بینید و آن‌ها هم مجلس درست کردند. سپس حضرت علیه‌السلام را کنار جدّشان بردند و آن را به سپردند که در خدا قرار بگیرد. و این راه طولانی را یِکه و تنها و بدون فرزند و عیال آمدند. در مشهد هم خیلی آزارشان می‌داد؛ و شاید هم که گاهی دچار زحمت می‌شوند، در اثر آن برکاتی باشد که خدا به آن حضرت در غربت و رنج‌ها داد که یک سهمی هم به زائرین داده می‌شود، مثل گیر نیامدن جا یا گیر نیامدن جای راحت، غذا، خواب‌گاه و گاهی هم در راه ماندن. 🔺نعمت خدا به صورت مشکلات 🔹 من یادم هست که در یک‌وقت یکی از بزرگ - خدا رحمتش کند- می‌گفت: من شنیده بودم که هر کسی به زیارت حضرت رضا علیه‌السلام می‌رود یک رنجی به او می‌رسد. رفتم خدمت خواهرشان و عرض کردم که من می‌خواهم بروم برادرتان ولی نمی‌خواهم رنجی به من برسد، از این جهت وقتی آمدم مُشَرَّف شدم و برگشتم هیچ مشکلی برایم پیش نیامد. گاهی آدم می‌شود، گاهی خدای نخواسته در رفتن یا در برگشتن می‌کند. این‌ها آثار این پیوستگی است که خدا به صورت ناخشنودی‌ها به می‌رسد که انسان کم‌کم با خشنودی از خدا علاقه پیدا کند. نکند که ما خدا را می‌پرستیم برای خاطر این‌که وقتی یک زیارت رفتیم یا یا کردیم، فوراً وسائل ما خوب بشود، نه! ما برای این چهار روزه این کار‌ها را نمی‌کنیم. 🔺 راهی برای کم کردن مشکلات زیارت 🔹 پیش‌آمدها هم هرچه شده یا خدای نکرده می‌شود، باید ازشان خواست که خودشان جلوگیری کنند. از این جهت به ما دستور دادند که هر وقت خواستید جایی بروید، اول بروید پیش آن یا که در جوار شماست مثل حضرت علیه‌السلام یا حضرت علیهاالسلام، سلامی عرض کنید و ازشان بخواهید که ما می‌خواهیم فرستاده‌ی شما به خدمت پسر عموی‌تان باشیم، به خدمت برادرتان باشیم و شما را ببریم و به ایشان بدهیم. این باعث می‌شود که فیض علی حدّه‌‌ای نصیب بشود و انسان یک قدری پیش‌آمدش رفع بشود. وقتی هم می‌خواهد برگردد باز خدمت حضرت می‌رود و سلام و می‌کند و می‌گوید می‌خواهم خدمت پسر عموی شما یا خواهر شما در یا در برسم و سلام شما را برسانم. آن‌وقت او که حامل پیام حضرت شد، ان‌شاءالله از ناراحتی‌ها محفوظ می‌ماند. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
‌🔺 سوال و جوابی بسیار مهم 🔹 در برای شما -چه فردی و چه اجتماعی-، ناراحتی‌هایی در پیش است. این ناراحتی‌ها فلسفه‌اش چه چیزی است؟! خب خدایی که از هیچی ما را آفرید و از نطفه ما را آفرید، برای او چه فرقی می‌کرد که جهان را کند و یا به صورت کنونی در بیاورد که درد سر و درد دندان و درد دل و ناراحتی و عَزَبی و بی‌ازدواجی و بی‌مسکنی و قسط و بدهی و این‌ها، همه‌ی مشکلات را به سر و روی ما بریزد، خب یک‌جوری درست می‌کرد که این‌ها نباشد. این مسئله در سوره مبارکه‌ی پاسخش داده شده که این‌جا آفریده نشده که جای شما باشد. خودتان را بشناسید که این‌جایی نیستید. شما این‌جا هستید. غربت دارید. این‌جا شهر شماست. همان‌طوری‌که در رحم هم غریب بود، چون آن‌جا جای او نبود. آن‌جا فقط باید ۹ ماه تکمیل و بکند، و باید درست شود؛ ولذا همین‌که تکمیل می‌شود، دیگر درد، مادر را وِل نمی‌کند تا وقتی‌که این طفل به دنیا بیاید. این هم این‌طوری است. این دنیا و ناراحتی‌ها دارد تا شما با امّاره‌ات بجنگی. یک بچه همراه ما هست و باید این را سر و صدایش را بخوابانیم و نگذاریم که بر ما مسلَّط بشود، و دائماً هر چه او می‌خواهد بکند، که البته به ضررش هم هست. این است که در کریم از قول حضرت علیه‌السلام که پیامبر است آمده که: «و ما اُبَرِّئُ نفسی»؛ من نفس خودم را تبرئه نمی‌کنم که بگویم: هیچ عیبی ندارم. نه!. «اِنَّ النَّفسَ لَاَمّارة بِالسّوء»؛ ( علیه‌السلام:۵۳)؛ مگر این‌که انسان و ربّ جهان دستش را بگیرد و نگذارد که این کاری انجام دهد، یا بیرونی کاری انجام دهند یا نابه‌جا انسان را منحرف کنند. این‌جا باید انسان به پناه‌گاه خدایی مُلتَجی بشود و پناه ببرد؛ به درِ خانه‌ی خدا. ۸۵٫۷٫۳۰ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🏴 صلی الله علیک یا علی بن موسی الرضا؛ ارواحنا لک الفداء ▪مصائب امام رضا علیه‌السلام 🔹 وقتی امام علیه‌السلام دعوت شدند که به تشریف بیاورند، به حسب ظاهر روی فشار تشریف آوردند، ولی در واقع حضرت می‌توانست از خدا بخواهد که خدایا من این را نروم و قبول هم می‌شد، ولی این کار را نکردند. سفر غریبانه‌ای بدون رفتند. وقتی هم که خواستند حرکت کنند، دستور دادند اهل و عیال‌شان جمع شدند. فرمودند یک قدری برای من کنید که دیگر مرا نمی‌بینید و آن‌ها هم مجلس درست کردند. سپس حضرت علیه‌السلام را کنار جدّشان بردند و آن را به سپردند که در خدا قرار بگیرد. و این راه طولانی را یِکه و تنها و بدون فرزند و عیال آمدند. در مشهد هم خیلی آزارشان می‌داد؛ و شاید هم که گاهی دچار زحمت می‌شوند، در اثر آن برکاتی باشد که خدا به آن حضرت در غربت و رنج‌ها داد که یک سهمی هم به زائرین داده می‌شود، مثل گیر نیامدن جا یا گیر نیامدن جای راحت، غذا، خواب‌گاه و گاهی هم در راه ماندن. 🔺 نعمت خدا به صورت مشکلات 🔹 من یادم هست که در یک‌وقت یکی از بزرگ - خدا رحمتش کند- می‌گفت: من شنیده بودم که هر کسی به زیارت حضرت رضا علیه‌السلام می‌رود یک رنجی به او می‌رسد. رفتم خدمت خواهرشان و عرض کردم که من می‌خواهم بروم برادرتان ولی نمی‌خواهم رنجی به من برسد، از این جهت وقتی آمدم مُشَرَّف شدم و برگشتم هیچ مشکلی برایم پیش نیامد. گاهی آدم می‌شود، گاهی خدای نخواسته در رفتن یا در برگشتن می‌کند. این‌ها آثار این پیوستگی است که خدا به صورت ناخشنودی‌ها به می‌رسد که انسان کم‌کم با خشنودی از خدا علاقه پیدا کند. نکند که ما خدا را می‌پرستیم برای خاطر این‌که وقتی یک زیارت رفتیم یا یا کردیم، فوراً وسائل ما خوب بشود، نه! ما برای این چهار روزه این کار‌ها را نمی‌کنیم. 🔺 راهی برای کم کردن مشکلات زیارت 🔹 پیش‌آمدها هم هرچه شده یا خدای نکرده می‌شود، باید ازشان خواست که خودشان جلوگیری کنند. از این جهت به ما دستور دادند که هر وقت خواستید جایی بروید، اول بروید پیش آن یا ای که در جوار شماست مثل حضرت علیه‌السلام یا حضرت علیهاالسلام، سلامی عرض کنید و ازشان بخواهید که ما می‌خواهیم فرستاده‌ی شما به خدمت پسر عموی‌تان باشیم، به خدمت برادرتان باشیم و شما را ببریم و به ایشان بدهیم. این باعث می‌شود که فیض علی حدّه‌‌ای نصیب بشود و انسان یک قدری پیش‌آمدش رفع بشود. وقتی هم می‌خواهد برگردد باز خدمت حضرت می‌رود و سلام و می‌کند و می‌گوید می‌خواهم خدمت پسر عموی شما یا خواهر شما در یا در برسم و سلام شما را برسانم. آن‌وقت او که حامل پیام حضرت شد، ان‌شاءالله از ناراحتی‌ها محفوظ می‌ماند. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
‌🔺 سوال و جوابی بسیار مهم 🔹 در #زندگی برای شما -چه فردی و چه اجتماعی-، ناراحتی‌هایی در پیش است. این ناراحتی‌ها فلسفه‌اش چه چیزی است؟! 🔹 خب خدایی که از هیچ ما را آفرید و از نطفه ما را آفرید، برای او چه فرقی می‌کرد که جهان را #بهشت کند و یا به صورت کنونی در بیاورد که درد سر و درد دندان و درد دل و ناراحتی و عَزَبی و بی‌ازدواجی و بی‌مسکنی و قسط و بدهی و این‌ها، همه‌ی مشکلات را به سر و روی ما بریزد، خب یک‌طوری درست می‌کرد که این‌ها نباشد. 🔹 این مسئله در سوره مبارکه‌ی #عنکبوت پاسخش داده شده که این‌جا آفریده نشده که جای شما باشد. خودتان را بشناسید که این‌جایی نیستید. 🔹 شما این‌جا #غریب هستید. غربت دارید. این‌جا شهر #غربت شماست. همان‌طوری‌که در رحم #مادر هم #انسان غریب بود، چون آن‌جا جای او نبود. آن‌جا فقط باید ۹ ماه تکمیل #چشم و #گوش بکند، #معده و #مری باید درست شود؛ ولذا همین‌که تکمیل می‌شود، دیگر درد، مادر را وِل نمی‌کند تا وقتی‌که این طفل به دنیا بیاید. این #دنیا هم این‌طوری است. این دنیا #مشکلات و ناراحتی‌ها دارد تا شما با #نفس امّاره‌ات بجنگی. 🔹 یک بچه همراه ما هست و باید این را سر و صدایش را بخوابانیم و نگذاریم که بر ما مسلَّط بشود، و دائماً هر چه او می‌خواهد بکند، که البته به ضررش هم هست. 🔷 این‌جا باید انسان به پناه‌گاه خدایی مُلتَجی بشود و پناه ببرد؛ #پناه به درِ خانه‌ی خدا. ۸۵٫۷٫۳۰ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 ضرورت اغتنام فرصت! ❔ اگر بخواهيم به خدا کنيم، وسیله‌ی ما چيست؟ 🔹 و زاری و ناله و دعا و پناه بردن به مشرفه، مانند مقدس و ، چون در آن‌جا خاص خدا می‌کرده‌اند يا مدفون شده‌اند، در آن تربت پاک و آن خاک پر از برکت و ما بايد به آن‌جا برويم و در آن‌جا را به خدا عرض کنيم و ناله و گريه را آن‌جا ببريم. اين خاصيت رفتن است که سرمایه‌ی خودش را که هيچ‌چيز نيست مگر و خداوند را در حرم با خدا مطرح می‌کند، و اهل‌بيت يا يا و يا مشاهد مشرفه‌ی ديگر مثل حضرت علیه‌السلام يا هر جایی که يک انسان مقرب الی‌الله و نزديک به پروردگار از نظر پاکیِ ، دفن شده برای ما می‌شود وسیله‌ی ناله و گريه و گريستن و از خدا امنيت و خواستن؛ ممکن است خدای ناخواسته در قطار يا در حال مسافرت يا هر وسیله‌ای بشنويم که در مثلاً شده و دچار و نگرانی شويم که و و آشنايان ما چه شدند و دل انسان به تپش در آيد و اشک‌های انسان جاری شود و از هيچ‌کجا هم خبری ندارد که چه شده؟ به همين دليل ما هم که از آينده خود خبر نداريم، اين اشک‌ها را قبل از پيش‌آمدها ذخيره می‌کنیم که بعداً خرج کنيم و نويسندگان حرم‌های شريف که نام دارند و در آن‌جا حضور دارند، اين ناله‌ها و اشک‌ها و زاری‌های ما را و حاجات ما را می‌نویسند و در پرونده ما که خدايا این‌ها، بچه‌ها و جوان‌ها و نوجوان‌ها بودند که به وسيله‌ی معصومين آمدند و آن‌ها را قرار دادند برای ، برای ، برای سرکوب کردن ، برای آمدن باران، برای نيامدن طوفان و و صاعقه و آتش‌سوزی‌ها و هزاران خطری که در شبانه‌روز ممکن است پيش‌آمد کند، و آن چیزی‌که جلوگيری می‌کند از اين حوادث دست غیبی است و ما می‌خواهیم این‌ها را در مشاهد مشرفه مطرح کنيم. و در آن‌جا عرضه می‌کنیم که خدايا: ما را بر خواسته‌های خودت موفق فرما، بر ترک چیزهایی که بر ما کرده‌ای قاطعيت ببخش، ما را بين و و قرار بده که اشتباه نکنيم. دنیایی که ما ايجاد می‌کند، دروغين است و باعث می‌شود به آن دل بسته شويم و به تو دل‌گرمی نداشته باشيم. این‌ها مسائلی است که در اثر صحيح پيدا می‌شود. يک زمانی است که انسان آتش را شناخته ولی الآن خبری از آتش نيست، اما يک وقت هم هست که انسان آتش را لمس می‌کند مثل کسی که یک‌مرتبه می‌بیند خانه و در و ديوار آتش گرفته و هر لحظه شعله زبانه می‌کشد و او هم در اتاق آتش گرفته نشسته، اين را می‌گویند لمس کردن آتش که متفاوت است با حالت ما که این‌جا نشسته‌ایم و خبری هم از آتش در اطراف ما نيست. بايد اين لمس کردن را در زيارت از خدا خواست که خدايا ما بدبختی را لمس کنيم و به تو بياوريم، همان‌طوری‌که حضرت علیه‌السلام و ديگر ائمه این‌گونه بوده‌اند، خصوصی ايشان این‌گونه بوده‌اند. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama