تو یه لکه خونی رو پیرهن سفیدم..

تو یه مخدری واسه ارامشم..

میدونم با تو میرسم تهش ولی تهش نمیرسم بِت.

اگه حال داشتی بعضی وقتا سر بزن به خوابم"

تو زخم نزن؛ نمیخواد چسب زخم باشی جانم:)

سلامم هر کسی به تو. حال هوایت افتابیِ افتابی باشد.. جان من، روزها مثل رعدُ برقی در آنی میگذرد. و همچنان من همانم که در روز های قبل، هفته ها پیش و ماه های قبل بودم. همان طور ارام و همانطور مشوش. در دلم غوغایی به پاست و کتابی از سوال های نپرسیده و بیجواب. اما فقط یک سوال در ذهنم آنقدر میچرخد که سرگیجه بگیرم. لیاقت هم دست خود آدمهاست؟ لیاقتی که سخت به دست می آید و به پلک برهم زدنی نیست نابود میشود.. همین یک کلمه و تفکر،زندگی میسازدُ ویران میکند؛اما آنی که خرابه تحویل گرفت، باید بداند که بر روی خرابه جای خانه ساختن نیست. هر کسی جانم لیاقتت را نثار هر کس ناکسی نکن چون که هر مجنونُ دیوانه سزاوارت نیست. باشد که روز باشد این تیره شب هایت-خدانگهدارِتو.

از اینجا که منم دو دوتای حسین'؏' بینهایته،نه چهار تا!

ترکیب فیروزه ای و زرشکی‌>>>>>

اون وقتی که بعد از مدتها تو با خودت تنها شدی هم بحثش جداست.

تراپی؟نه ممنون بهشت کوچیکم هست.

تو برام خورشید بودی توی این دنیای سرد..

میگفتند حرف زدن بیخود ترین کار دنیاست. اما من میگویم درست حرف نزدن بیخود ترین کار دنیاست. نمیدانیم و نمخواهیم قبول کنیم این مشکلات بخاطر درست حرف نزن است چون دو طرف حق به جانب با خودخواهی تمام حق را به خود میدهند و سکوت میکنند. همین ها حاضرند تا خود قیامت سکوت برقرار کنند تا کلامی از زبانشان بچرخد برای حل مشکلشان. و اینطور میشود که دلگیری ها و دلخوری جمع میشودو جمع میشود تا جایی که مثل بادکنک بیش از حد باد شده بترکند و بوم!