eitaa logo
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
240 دنبال‌کننده
4.7هزار عکس
1.3هزار ویدیو
5 فایل
حاج اصغر : ت ۱۳۵۸.۰۶.۳۱، ش ۱۳۹۸.۱۱.۱۳ - حلب رجعت پیکر حاج اصغر به تهران: ۱۳۹۸.۱۲.۰۴ حاج محمد (همسر خواهر حاج اصغر) : ت ۱۳۵۶.۰۶.۱۵، ش ۱۳۹۵.۰۶.۳۱، مسمومیت بر اثر زهر دشمنان 🕊ساکن قطعه ۴۰ بهشت زهرا (س) تهران ناشناس پیام بده👇🌹 ✉️daigo.ir/secret/6145971794
مشاهده در ایتا
دانلود
🍃🌺بسم رب الشهدا و الصدیقین
💖🍃 ای که روی آشنایت قبله گاهِ عاشقان گنبد و گلدسته ات آیینه ی سرِِّ بقاست کربلا ای مقتلِ پاکِ شهیدانِ خدا خاکِ پاکت توتیای چشمهای اولیاست هستی محرابی🖌 عکس از: خضیر فضاله📸 گلدسته‌های رفیع حرم امام حسین‌(ع)‌📸 @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
🌿 ای شهید... بوی خاک گرفته ایم و محتاج طراوت بارانیم خود را به تو میسپاریم هر طور که میخواهی برایمان دعا کن و ... 🕊 @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
🍃🌺بسم رب الشهدا و الصدیقین
🖤🍃 قنوت نماز زائران حرم امام حسین‌(ع) ذکر لبم روبه حرم، لبیک ارباب تو سَیـّدی من نوکرم، لبیک ارباب من از اهـالی دیار روضه هایم نذری کوی دلبرم، لبیک ارباب... حسین ایمانی🖌 @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
🕊 بی روی تو راحت ز دل زار گریزد چون خواب که از دیده بیمار گریزد . . . 🌷دوست شهیدان حاج محمد و حاج اصغر🌷 @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_چهارم #قسمت_دوازدهم باورم نمیشد که خانه بزرگ و #قدیمیمان به همین #سادگی
💠 | نمیخواستم برادرم بیش از این چوب دلنگرانی های را بخورد که چشمانم را گشودم و با بیرنگ خیال مجید را راحت کردم: "من حالم خوبه! آرومم!" و عبدالله که تازه علت این همه جوش و خروشِ را فهمیده بود، از جایش بلند شد، کنار مجید روی زمین نشست و با مهری عذر خواست: "ببخشید الهه جان! ای کاش بهت نمیگفتم!" و مجید هنوز نشده بود که پاسخ شرمندگی عبدالله را با داد: "از این به بعد هر شد به الهه نگو! بذار این دو ماه آخر الهه باشه!" از اینکه این همه برادرم میشد، دلم به درد آمد و خواستم در عوض اوقات تلخی های ، دلش را شاد کنم که با خوش زبانی پرسیدم: "چیزی شده که گفتی گرفتاری؟" و دیگر دل و دماغی برای عبدالله نمانده بود که با لحنی گرفته داد: "نه، یخورده سرم تو مدرسه شلوغ بود، کلاس هم داشتم. ولی امروز دیگه کلاس نداشتم، گفتم بیام بهتون یه سر بزنم..." و مجید حسابی را گرفته بود که با خاطری رنجیده ادامه داد: ولی فکر کنم شدم."   و دست سرِ زانویش گذاشت تا بلند شود که دستش را گرفت و این بار با همیشگی اش تعارف کرد: "کجا؟ حالا بشین! منم دلم برات شده!" ولی عبدالله عزم رفتن کرده بود که با همان چهره گرفته اش، پاسخ گرم مجید را به سردی داد و دوباره خواست برخیزد که مجید با لبخندی عذرخواهی کرد: "ببخشید! نمیخواستم باهات اینجوری حرف بزنم." سپس خندید و در برابر سکوت عبدالله، حرف عجیبی زد: "من که هیچ وقت برادر نداشتم. که بودم برادرم مرتضی بود، ولی اینجا تویی!" و با همین جمله غرق ، مقاومت عبدالله را شکست که خودش دست گردن انداخت و او هم احساس قلبی اش را ابراز کرد: "منم خیلی دوستت دارم مجید جان! ببخشید اذیتت کردم!" و خدا میداند در پس خبری که عبدالله برایم آورده بود، این آشتی شیرین چقدر را شاد کرد که نقش غم از قلبم محو شد. حالا پس از مدتها در این خانه کوچک داشتیم و عبدالله پذیرفته بود که برای پیشمان بماند. خجالت میکشیدم که من بانوی خانه و مسئول غذا بودم، ولی تمام روی کاناپه دراز کشیده و نه تنها کمکی به مجید و نمیکردم که مدام برایم میوه و آب هم می آوردند. ✍️نویسنده: @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_چهارم #قسمت_سیزدهم نمیخواستم برادرم بیش از این چوب دلنگرانی های #همسرم ر
💠 | شام که تمام شد، عبدالله کنار من نشست و برای شستن به آشپزخانه رفت. حالا برای من که این مدت از دوری و نزدیکترین عزیزانم حسابی دل شکسته بودم، این خلوت با برادرم به قدری بود که احساس میکردم میتوانم تمام غمهایم را به این شب رؤیایی ببخشم. هر چند هنوز ته دلم برای میلرزید، اما به همین شادی شیرین به قدری انرژی گرفته بودم که کردم از همین امشب با همه غم و مبارزه کنم تا فرزندم به متولد شود. مجید کارش که تمام شد، با پیش دستی کوچکی که از رطب تازه پُر کرده بود، از بیرون آمد. با عشقی که از سرانگشتانش میچکید، پیش دستی را کنارم روی گذاشت و با مهربانی کرد: "ماهی سرده، بخور تنت گرم شه..." و هنوز حرفش به آخر نرسیده بود که صدای زنگ از اتاق خواب بلند شد و رفت تا موبایلش را جواب بدهد که عبدالله صدایش را کرد و طوری که مجید نشنود، پرسید: "مجید خیلی نگرانته! چی شده؟" با دو انگشتم برداشتم و نمیخواستم نگرانش کنم که با لبخندی دادم: "چیزی نشده، فقط امروز دکتر گفت باید تا میتونم استراحت کنم و نداشته باشم..." که صدای بلند مجید که با کسی جر و بحث میکرد، نگذاشت را تمام کنم. درِ اتاق خواب را بسته بود تا صدایش را و باز به قدری شده بود که فریادهایش تا اتاق پذیرایی میرسید: "آخه یعنی چی؟!!! ما هنوز دو نیس بستیم! زندگی من طوری نیس که بتونم این کارو بکنم!" و هرچه طرف مقابلش میکرد، مجید محکم روی حرف خودش ایستاده و با قاطعیت پاسخ میداد: "امکان نداره من این کار رو بکنم! حاجی نکن، باور کن نمیتونم!" و دست آخر با خداحافظی کرد و از اتاق بیرون آمد. من و عبدالله فقط با متحیر نگاهش میکردیم که خودش با حالتی عصبی داد: "من نمیدونم مردم چرا اینجوری شدن؟!!! امروز حرف میزنن، قرارداد امضا میکنن، فردا میزنن زیر همه چی!" و سؤالی که در دل من بود، عبدالله پرسید: "مگه چی شده؟" خودش را روی رها کرد و با اخمی که صورتش را پوشانده بود، پاسخ داد: "هیچی! یه کاری بود. میخواست کنه، منم گفتم نمیشه!" از لحنش پیدا بود که نمیخواهد بیش از این توضیح دهد و شاید نمیخواست دل بلرزاند که سعی کرد بخندد و با آرامشی ساختگی بحث را کند، ولی خیال من به این سادگی نمیشد و منتظر فرصتی بودم تا علت این همه عصبانیتش را بفهمم که عبدالله رفت و من با دقتی زنانه را آغاز کردم. ✍️نویسنده: @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
❤️🍃 آنچنان در دل من جا شده ای که برایم همه دنیا شده ای... 🌱 🎂 @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
🌿 مَحـال است بہ خنده اش نگاه ڪنی و حال دلت عوض نشود خندیـدنَش فرق دارد از عمق وجودش مےخندد از جایے ڪہ اسمش "حَــــرمُ الله " ست ... 🥀 🕊 @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
🍃🌺بسم رب الشهدا و الصدیقین
🖤🍃 کربلای حسین‌(ع) حلّال تمام مشکلات است ابری ام، بارانی ام، حال و هوایم خوب نیست چشم سر، خیس است امّا چشم دل، مرطوب نیست این دل بی در اگرچه جای این و آن شده غیر تو اصلاً برای من کسی محبوب نیست محمد فردوسی🖌 @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊