💔


✨انتشار برای اولین بار✨

#حسین_پسر_غلامحسین 
#قسمت_شانزدهم 


قرار شد همان اول شب، من و محمد حسین با همان گروه سمت راست که حدود صد متر با دشمن فاصله داشت، بار دیگر به شناسایی برویم.
این کاری بود که معمولا ما در همه عملیات ها انجام می دادیم، یعنی تا آنجا که ممکن بود به دشمن نزدیک می شدیم و تمام موقعیت ها را بررسی  می کردیم.


آن شب داخل محور تا پشت میدان مین عراقی ها پیش رفتیم. موانع، عمق خاک دشمن و سایر مسایل را شناسایی کردیم. 

زمان برگشت به شیاری رسیدیم که از قبل برای خوابیدن نیروهای عمل کننده پیش بینی شده بود. همین که وارد شیار شدیم، یک دفعه دیدم تمام بچه ها روی زمین افتادند. فکر کردم حتما به گشتی های عراقی برخوردیم، به اطراف نگاه کردم، می خواستم خودم را روی زمین بیندازم، اما دیدم از دشمن خبری نیست و بچه ها خیز نرفته اند، بلکه در حال سجده هستند. 
گویا سجده ی شکر بود. 
بعد همگی بلند شدند و دو رکعت نماز خواندند. خیلی تعجب کردم!

محمدحسین را کناری کشیدم : « این چه کاری بود که کردید؟» 
گفت : «سجده ی شکر به جا آوردیم و نماز شکر خواندیم. این کار هرشب ماست.»

گفتم :« خب! چرا اینجا؟! صبر می کردید تا به خط خودمان برسیم، بعد!»
گفت :«نه! ما هر شبی که وارد معبر می شویم، موقع برگشت همان جا پشت میدان مین دشمن، یک سجده ی شکر و دو رکعت نماز به جا می آوریم و بعد به عقب بر می گردیم.»


این نمونه ای از حال و هوای بچه های اطلاعات بود؛ حال و هوایی که بیشتر به برکت وجود محمدحسین ایجاد شده بود....



ای دل! اگر دلی، دل از آن یار درمدزد 
وی سر اگر سری، مکن این سجده سرسری



#ادامه_دارد... 
#آھ_اے_شھادت...
#نسئل_الله_منازل_الشھداء


💞 @aah3noghte💞


#فقط‌فرواردکنید 
#کپےپیگردالهےدارد