💔


✨ انتشار برای اولین بار✨


#رمان_آنلاین #حسین_پسر_غلامحسین 
#قسمت_سی_و_پنج


یک بار توفیقی حاصل شد و من خودم دو شب مهمان بچه های اطلاعات شدم. آنجا از نزدیک دیدم که محمدحسین چطور به نیروهایش رسیدگی می کرد.

سر شب وقتی بچه ها می خواستند شناسایی بروند، او نیز همراهشان رفت. وقتی به سنگر برگشت، بیدار نشست و مشغول ذکر و دعا شد.

 قبل از آمدن بچه ها بلند شد و برایشان چای درست کرد.
 غذا را آماده کرد و سنگر را از هر لحاظ برای ورود آن ها مهیا کرد، چون می دانست بچه ها چه ساعتی بر می گردند.

خودش زودتر برای استقبال آن ها به اول محور رفت و منتظرشان نشست و بعد همگی با هم به داخل سنگر آمدند. 

نیروها خسته بودند و زود خوابیدند، اما محمدحسین همچنان بیدار بود. روی بچه ها پتو می کشید و مواظب بود تا سرما نخورند.

می گفت :« اینها آن قدر خسته اند که نصف شب اگر سردشان بشود، بلند نمی شوند خودشان را بپوشانند، آن وقت سرما می خورند.»


خلاصه در یک کلام، محمدحسین نسبت به همه چیز و همه کس احساس مسئولیت می کرد، چه در مورد نیروهایش و چه در مورد وظیفه ای که به دوشش گذاشته بودند. 

گوهر پاک تو از مدحت ما مستغنی است
فکر مشّاطه چه با حسن خدا داد کند


#ادامه_دارد... 
#آھ_اے_شھادت...
#نسئل_الله_منازل_الشھداء


💞 @aah3noghte💞


#فقط‌فرواردکنید 
#کپےپیگردالهےدارد

💔


✨ انتشار برای اولین بار✨

#رمان_آنلاین #حسین_پسر_غلامحسین 
#قسمت_سی_و_شش



پاسگاه زید


سال شصت و چهار، بعد از عملیات بدر، در پاسگاه زید بودیم. همه ی شناسایی ها در هور انجام می شد، به همین دلیل تمام زندگی مان روی آب بود. 

یک شب که دو نفر از بچه ها برای شناسایی رفته بودند، دیگر برنگشتند. محمدحسین طبق معمول بچه ها را تا نزدیک معبر همراهی کرد و بعد همان جا منتظر ماند تا برگدند. 


آن شب خیلی دیر کرد، همه نگران شده بودیم، معمولا ساعت حرکت و بازگشت بچه ها مشخص بود، اما این بار از ساعت مقرر خیلی گذشته بود، معلوم بود که حتما اتفاقی افتاده است.

اواخر شب دیدیم محمدحسین آمد، ناراحت و افسرده و با حالی خراب توی خودش بود. زیر لب اشعاری را زمزمه می کرد.
 بغضی گلویش را گرفته بود، اما گریه نمی کرد.

شاید ملاحظه ی نیرو ها را می کرد. گویا در طول مسیر بچه ها، خمپاره ای به بلمشان اصابت کرده بود و هر دو شهید شده بودند و محمدحسین که ابتدای محور منتظرشان بود، زودتر از همه با خبر شد.

حالا دست خالی آمده بود و غم رفتن بچه ها بر دلش سنگینی می کرد. از ته دل آه می کشید و می گفت :«آقا اینها رسیدند، به مقصد خودشان، اما ما هنوز مانده ایم. آن ها هم رفتند.»
حسرت می خورد که چرا خودش مانده است.


#ادامه_دارد... 
#آھ_اے_شھادت...
#نسئل_الله_منازل_الشھداء


💞 @aah3noghte💞


#فقط‌فرواردکنید 
#کپےپیگردالهےدارد