4_6012524786389876782.mp3
986K
الهی نامه علامه حسن حسن زاده املی
با صدای استاد معماریان
@shakhehtoba
بود مرد تمامی آن که از تنها نشد تنها
به تنهایی بود تنها و با تنها بود تنها
دیوان اشعار علامه حسن زاده آملی

توضیح:
مصرع اول: تنهای اول جمع است و تنهای دوم مفرد.
مصرع دوم: تنهای اول مفرد و تنهای دوم و سوم جمع و تنهای چهارم مفرد است.
معنای شعر:
مرد تمام آن نیست که از با تن ها بودن تنها باشد، زیرا که باید با جمعیت و اجتماع باشد و نیازمند به معیشت و زندگی در بین همه است، بلکه فرد تمام کسی است که به تنهایی همه است و در عین حالی که با همه است بی همه است و خودش با تنها تنها و یکی است.
***
منبع: شرح قصیده ینبوع الحیاه علامه حسن زاده آملی، صفحه 176
@shakhehtoba
کانال شاخه طوبی
دستوری عرشی در سیروسلوک عرفانی از حضرت علامه حسن زاده آملی
@shakhehtoba
اكنون باز به دوستانم توصيه مى كنم آنچه گوهر ذات شما مى گردد به كار شما می آيد و مايه عزت و شرف شما مى گردد. غذاى جسمانى و زندگى طبيعى، همه، معّدات ترّقى و تكامل انسان اند، نه اين كه مقصود بالذات باشند. درخت به بستن و پيراستن تربيت مى شود و ادب مى پذيرد، حيوان به يوغ و افسار و مانند آنها، و انسان به شنيدن معارف و تحصيل حقائق. به قول عارف رومى:
جانور فربه شود ليك از علف
آدمى فربه ز عزّ است و شرف
آدمى فربه شود از راه گوش
جانور فربه شود از حلق و نوش
در منشآت قائم مقام (ص 233) آمده است كه:
شيخ شبلى را حكايت كنند كه در يكى از سفرها دزد بر كاروان زد و هر كس را در غم مال افغان و خروش برخاست مگر او كه همچنان ساكن و صابر بود و خندان و شاكر؛ كه موجب تعجب سارقان گشته وجه آن باز پرسيدند. گفت اين جماعت را مايه بضاعت همان بود كه رفت، خلاف من كه آنچه داشتم كماكان باقى است و امثال شما را تصرف در آن نيست.
دروس معرفت نفس
@shakhehtoba
11.1M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
ای دریده پوستین یوسفان
گر بدرد گرگت آن از خویش دان
گشته گرگان یک به یک خوهای تو
میدرانند از غضب اعضای تو
آن سخنهای چو مار و کژدمت
مار و کژدم میشود گیرد دمت
سیرتی که اندر نهادت غالب است
هم بر آن تصویر حشرت واجب است
#حضرت_علامه_حسنزاده_آملی
@shakhehtoba
👈می آیند و زود بر می گردند
🔹در اطراف خویش به وفور میبینیم که گرایش افراد به مباحث دینی و سیر و سلوکی نسبتا خوب است اما ثبات قدم و استواری در این مسیر مهمتر از گرایش داشتن است.
💠علامه در این رابطه در مجموعه مقالات میفرمایند: انسان ها اینطوری اند، یک دو قدم پیش می آیند، یک مقدار حرف می شنوند، یک اندازه قابلیت پیدا می کنند، استعداد برایشان حاصل می شود، یک کمی داغ می شوند، باز میبینید به کنار می روند، استقامت و مقاومت و پایداری ندارند تا ملکوتی بشوند و به خوی مجاور در آیند، می آیند و زود بر می گردند.
⬅️سیر و سلوک علامه حسن زاده آملی روحی فدا
@shakhehtoba