نامه‌ها بر نامه‌ها ۱۳ قسمت ۴ داوود معرف‌اش زبور است. صحف ابراهیم معرف ابراهیم است. کتاب وجودی هر کسی معرف شخصیت اوست. نوشته و مکتوب هر کسی معرف جان اوست. کتاب خاتم انبیاء که قرآن است معرف اوست، درست است که خودش این کتاب را از ناحیه‌ی خودش ننوشته، اما از ناحیه‌ی کسی که آورد چون از مجرای جان خاتم انبیاء وارد شد، معرف شخصیت اوست. می‌خواهی پیغمبر شناسی کنی، باید به تمام ابعاد قرآن دست پیدا کنی تا بتوانی پیغمبر بشناسی. حال که این است، ببین چه‌قدر اهل قرآن هستی؟ به همان اندازه به پیغمبر نزدیک هستی، همان مقدار. چقدر؟ این‌که می‌نشیند چهار سال؛ پنج سال، هر روز فقط لفظ قرآن را حفظ می‌کند! این مثل این که، مثل یک کسی که بچه‌ی کوچک هم هست، اسم پیغمبر را حفظ کرد (به نام محمد صلی الله علیه و آله و سلم) این آقا در این اندازه پیغمبر را شناخته است، یک کسی اسم پیغمبر را حفظ کند چه اندازه است؟ کسی کل قرآن را هم حفظ کند، مثل این‌که اسم پیغمبر را حفظ کرده، همین اندازه. جایی نرفته همین. خبری نشد، هنوز کو؟ ای! یک پِلّه‌اکی پا گذاشته است! تا بیاییم ببینیم که امام امیرالمؤمنین می‌فرماید که من اگر بخواهم "باء" بسم الله الرحمن الرحیمِ سوره‌ی فاتحه‌ی قرآن را برای‌تان تفسیر کنم، آن‌قدر باید حرف بزنم، بشنوید آن‌قدر بنویسید، بنویسید، نه یک جلد کتاب، نه ده جلد کتاب، نه صد جلد، نه هزار جلد، به اندازه‌ای باید بشود که حداقل هشتاد شتر بار کنید! تازه این را هم به اندازه‌ی فهم ما حرف زده است. اگر از من و شما نمی‌ترسید که یک دفعه بگوییم اَه مگر می‌شود آقا؟! خب دارند معرکه می‌گیرند، دارند می‌ترسند از ما حرف بزنند! اگر از ما نمی‌ترسید، حرف این اندازه نبود. اگر نمی‌ترسید (در یک جای دیگر برای اهلش هم گفت) گفت: اگر ما بخواهیم بنا باشد برای شما تفسیر کنیم از ازل تا ابد باید یک‌سره حرف بزنیم و شما بنویسید و فقط حرف گوش کنید! آن‌ها دیگر مال خصیصین است. ما همین هفتاد تا شتر را بشنویم یک "اَه" نگوییم که حال آقا را نگیریم. (هشتاد تا؟ بعضی روایت دارد هفتاد تا، بعضی روایت هشتاد تا، درسته؟ هم سبعین دارد هم ثمانین همه دارد) این فقط گاه‌گاهی "اَه کردن‌ها" آدم را می‌کشد؛ اَه بابا مگر می‌شود؟! این پدر آدم را در می‌آورد، تو که طاقت این دو تا کلمه را نداری، یک اَه گفتی، داری جان من را به لب می‌آوری حالا دلت می‌خواهد که بیشتر از این‌ها حرف بزنم؟ دهن می‌بندم. ول‌اش کن، حرف نمی‌زنم. مگر حرف زدن واجب است؟ کسی که قدرت ندارد بشنود با او حرف نمی‌زنند که! این‌که جناب مولوی در مثنوی اش فرمود، آن متن فرمایش امیرالمؤمنین را دارد به شعر در می‌آورد؛ چون این‌ها حرفی غیر از علی و اولاد علی ندارند. برای این است که راهی ندارند جز این‌که شیعه‌ی علی باشند. حالا هر کس بگوید سُنی است بگوید. مولوی که می‌خواهد مثنوی را به این عظمت پیش ببرد با لطایف‌اش، تو بگو سنی، اما بنده عرض می‌کنم او راهی ندارد که جز این‌که شیعه‌ی علی بود و این گفت. غیر از این نمی‌تواند، بدون ولایت نمی‌شود این‌طور حرف زد. در مسیر ولایت است، که این اسرار را در باطن به انسان می‌دهند. این است که به هر اندازه‌ای که به قرآن نزدیک شده‌ای به همان اندازه به خاتم الانبیا نزدیک هستی؛ به همان اندازه. حالا ببین چه اندازه با قرآن محشور هستی؟ مفهومی، توی مفاهیم قرآن دور می‌زنی؟ که الان خیلی الحمدلله در بین ما مسائل قرآن مطرح شده که آدم واقعاخوشحال است از این استقبال عظیمی که نسبت به قرآن است . ولی الان خیلی زور زدیم، داریم توی مفاهیم دور می‌زنیم. یک عده‌ای هم رفته‌اند توی اعداد و حروف قرآن دخالت کنند. چند تا جزوه برای من آورده‌اند؛ همین اولین سطر جزوه‌شان را که دیدم، دیدم اصلاً از پایه دارند اشتباه می‌روند. اصلاً یک طوری گفتم: آقا! این برای این‌که از همین اساس پایه را کج گذاشته! این معلوم است آدم حرف شنیده‌ای نیست! حالا نه این‌که ما حرف شنیده باشیم، ما هم حرف نشنیده‌ایم، هنوز ماها هم اگر (بنده، خودم را عرض می‌کنم) واقعاً ما الان اگر کسی استادی باشد که من به یقین برسم که این استاد درست قرآن را تلقی کرده، چون پیش هر کسی نشستن هم کار آسانی نیست. آلان این هم یک گرفتاریست. چون چیزهایی آدم می‌شنود که خیلی عجیب است! چرا این حرف‌ها را می‌زنید؟ اگر استادی پیدا شود که این استاد حال داشته باشد، مریضی جسمی نباشد و بتواند از قرآن و از روایات و از علوم و معارف حرف بزند. #شرح_نامه_ها_برنامه_ها۱۳ #حضرت_علامه_حسن_زاده_آملی #استاد_صمدي_آملي #فایل_صوتی۱۳ 🌹کانال شاخه طوبی 🌹 👇👇👇 @shakhehtoba https://eitaa.com/joinchat/2841182208C176d11888a 💢ما را در نشر هر چه بیشتر کانال یاری فرمایید 🙏💢

نامه‌ها بر نامه‌ها ۱۳ قسمت ۵ یکی از افرادی که پیدا می‌شود شبانه‌روز خدمت‌اش بنشیند، ان‌شاءالله ما هستیم. چرا غیر از این باشد؟ هنوز ما هم‌حرف نشنیده‌ایم ،این اندازه‌ای که می‌نشینیم جیک‌جیک می‌کنیم، این‌ها که چیزی نیست، حرف‌ زدنی نیست! ما چون هنوز حرف نشنیده‌ایم این‌ها خیلی حرف‌های مهمی است. حرف، هنوز حرف کو؟ هنوز قرآن خودش را نشان نداده! هنوز اسرار روایات برای ما باز نشده! یک روایت امام امیرالمؤمنین و اهل بیت را : من عرف نفسه فقد عرف ربه صد وجه معنا کردند، هر یک وجه‌اش شاید بگوییم، روزها وقت می‌خواهد تا آدم راجع به آن حرف بزند، یک روایت کوتاه چند کلمه‌ای آقا! حالا تا چه برسد روایاتی که درمورد اسرار خلقت است، اسرار نظام هستی است، در مورد کیفیت خلقت است، آن‌ها را آدم باید چه‌طور حل کند؟ تازه روایاتی که به لحن عموم حرف زده می‌شوند. ببین تا چه اندازه بدان قرب داری؟ بعد هم رسول‌الله فرمود: (صلي الله عليه و آله وسلم ) اِن هذا القرآن مأدُبة الله این قرآن مأدُبه‌ی الهی است . این "مأدُبه" را به تعبیر جناب سید مرتضی‌ علم الهدی اخوی سید رضی صاحب نهج‌البلاغه فرمود: دو جور می‌شود معنا کرد؛ هم مأدُبه بخوانیم، هم مأدِبه بخوانیم‌. اگر مأدِبه بخوانیم می‌شود ادبستان، یعنی قرآن ادبستان الهی است. هر انسانی که می‌خواهد مؤدَب بشود به آداب و اخلاق الهی، قرآن او را مؤدِب است، قرآن ادبستان است، که یواش یواش کلمه‌ی ادبستان مخفف شد، در بین ما الان شد دبستان، این دبستان همان ادبستان است، الف‌اش را برداشتیم شد دبستان. دبستان یعنی چه ؟ یعنی جایی که بچه‌ی خردسالی که تأدیب ندارد، دست او را وقتی یک خودکار مداد کاغذ بدهید، این فقط بلد است خط‌خطی کند. نه می‌تواند یک الف تمیز بنویسد، نه می‌تواند باء تمیز بنویسد، نه می‌تواند ترکیب کند. این دست این کودک ادب ندارد، زبان این کودک حدود الفاظ و عبارات و کلمات را در مقام کتابت، درمقام نوشتن، در مقام تلفظ نمی‌توانند حدود را مراعات کنند! هر موجودی که از حدّ خود بیرون برود، تأدیب ندارد. درخت هم وقتی شاخه‌های او بخواهد از حدّ او فراتر برود، باغبان مؤدِب درخت است. می‌آید این شاخه‌ها را قطع می‌کند، قیچی‌اش می‌کند که این درخت مؤدَب بشود. مؤدَب بشود یعنی چه؟ یعنی جناب درخت ! تو باید در یک حدّ خاصی باشی. هم‌چو نیست که در این باغ تو تک‌درخت بخواهی شاخه‌هایت را ببری آن سر باغ، نمی‌شود مزاحم دیگران بشوی! باید این‌جا شاخه‌ات را قطع کنند. حد‌ّ تو از جنبه‌ی خمیره‌ی تو این است که باید ده متر در ده متر (مثلا) باشی. بخواهی پانزده متر بیست متر بروی، می‌روی تو حدود دیگران دخالت می‌کنی. و لذا باغبان با قیچی جراحی‌اش او را مؤدَب می‌کند، این درخت تأدیب می‌شود. تأدیب می‌شود یعنی چی؟ یعنی باغبان او را در حدّ خودش قرار می‌دهد. ادب؛ نگه داشتن حدّ شئ است. الان این گوش ما، چشم ما، بینی ما به وفق بافت صورت هرکدام از ماها مؤدب است، اگر بخواهد از آن حدّ مخصوص به خودش بیش از حدّ بیرون برود، دیگر می‌بینید مورد استیحاش دیگران می‌شود! می‌بینید عجب گوش‌ ناموزونی است! این‌گوش مؤدَب نیست، تأدیب ندارد. که البته این‌گونه عیوب زیر سر اعمال پدر و مادر است که بچه‌ها ناقص‌الخلقه در می‌آیند و غير مؤدَب می‌شوند؛ تکوینا‌ً. وگرنه آن که نطفه را صورت‌گری می‌کند از آن طرف (فیض) درست می‌خواهد تأدیب‌اش کند، پدرو مادر این وسط آب را گل‌آلود می‌کنند. این مربوط به جای خودش است. این کودک الان به مدرسه نرفت، ادب ندارد. ادب ندارد؛ نه یعنی ( نعوذبالله ) زبان‌اش بد است، فحش می‌دهد، نه. آن مربوط به آن آداب اخلاقی است. یک وقتی بچه‌ای فحش می‌گوید بد می‌گويد ناسزا می‌گوید بچه‌های دیگر را می‌زند، می‌گوییم این بچه بی‌ادب است، این ادب در اصطلاح علم اخلاق است. اما این ادبی که عرض می‌کنم؛ این ادب در اصطلاح فلسفی است. این بچه خردسال است، بخواهد چیزی بنویسد، دست او نمی‌تواند حدود حروف را مراعات کند، برای این‌که الف برای خودش یک حدّی دارد، اگر الف را در حدّ خودش قرار بدهید، این الف مؤدَب است. و ِلذا الان تمام حروف مؤدَب‌اند. شما اگر بخواهی به جای الف، دال بنویسی این حرف شما که به نام‌ الف است، تأدیب نیست . چون دال شکسته قامت است، اما الف راست قامت است. اگر بخواهی به جای دال، الف بنویسی باز دال بی‌ادب است، برای این‌که این دال نیست، دال باید شکسته قامت باشد، در حالی که راست قامت شد. نه؛ حد هر چیزی در موقعیت خودش است. ابرو اگر کچ باشد درست است، مؤدَب است، اما اگر ابرو راست باشد بی ادب می‌شود. این‌که گفت: ابروانت اگر راست بودی کج بودی چون حدّ و ادب ابرو این است که منحنی باشد، اگر این را بخواهند راست‌اش کنند این شخص از جنبه‌ی چهره مؤدَب نیست. #شرح_نامه_ها_برنامه_ها۱۳ #حضرت_علامه_حسن_زاده_آملی #استاد_صمدي_آملي #فایل_صوتی۱۳ 🌹کانال شاخه طوبی 🌹 @shakhehtoba

🔰 شرح رساله لقاء الله ⚫️ حضرت علامه حسن زاده آملی (رضوان الله تعالی علیه ) 🔷 پیرامون آداب سالک الی الله جلسه ۱۳۳ - ۴ 💠 فایل صوتی افاضات استاد صمدی آملی تاریخ ۱۴۰۳/۱۰/۱۳ ................................ 🌐مجموعه فرهنگی قائم آمل https://eitaa.com/joinchat/4169334897C0926095398

الهى ساليانى مى پنداشتم كه ما حافظ دين توایم استغفرك  اللهم در اين ليلة الرغائب  هزار و سيصد و نود فهميدم كه دين تو حافظ ما است  الحمدك اللهم . 🌹کانال شاخه طوبی 🌹 @shakhehtoba https://eitaa.com/joinchat/2841182208C176d11888a

#قرآن_ص_۵۵۱ جزء #بیست_و_هشتم #سوره_ممتحنه۱۲_۱۳ #سوره_صف @shakhehtoba

دستورالعمل: عزیزان من مراقب خودتان باشید، هرگاه در عالم قلبتان و در سِرّ و حقیقتتان هر اسمی مطابق اوضاع و احوالتان، در هر وقتی و طوری، تجلی خاص پیدا کرد، همان وقتی که تجلی کرد همان اسم را بگیرید و دنبال کنید و بگذارید که سلطان آن اسم در سِرّ شما پیاده شود. 📗#دروس_شرح_فصوص_الحکم_قیصری، ج۱، ص ۹۸، حضرت علامه حسن زاده آملی 🌹کانال شاخه طوبی 🌹 👇👇👇 @shakhehtoba https://eitaa.com/joinchat/2841182208C176d11888a 💢ما را در نشر هر چه بیشتر کانال یاری فرمایید 🙏

‍ 💠سحرها را خيلى ستودند، چون هوا تلطيف شده و بدن از خستگى به در آمده و استراحت كرده و غذا هضم‏ شده است، اما روز، شغل‏هاى مردم گوناگون و هوا آلوده است و به پاى شب نمى ‏رسد. 💠 لذا در سحر به سرعت انسان مطالب را حفظ مى‏كند و به خوبى در حافظه مى‏ ماند، چنان‏كه فراگيرى هم از كيفيت عالى برخوردار است. مطلقا شب به خصوص سحر در سير به سوى مرسلات و عالم كليات و حقايق شأنى دارد: «ومن الليل فتهجد به نافلة لك عسى أن يبعثك ربك مقاما محمودا» (اسراء (17) آيه 79). 💠اين وقت حساب ديگرى دارد، زيرا بدن از خستگى در آمده و غذا هضم شده و شخص نشاط دارد، هوا و فضا هم نشاط دارد اينها همه با همديگر مناسبند و براى انتقال انسان دخيلند. # شرح_فارسی_اسفار #ص66 #جلد_سوم- حضرت علامه حسن زاده آملی ره #شاخه_طوبي 🌹کانال شاخه طوبی 🌹 👇👇👇 @shakhehtoba https://eitaa.com/joinchat/2841182208C176d11888a 💢ما را در نشر هر چه بیشتر کانال یاری فرمایید 🙏

زیارت عاشورا به همراه متن با صدای علی فانی #زیارت_عاشورا #از_همگی_التماس_دعا #اعمال_ماه_رجب #چله.. هر روز زیارت امام حسین ع 🌹🌹کانال شاخه طوبی 🌹 👇👇👇 @shakhehtoba https://eitaa.com/joinchat/2841182208C176d11888a

#دعای_عهد #سلام‌امام‌زمانم #هرروزصبح #امام_زمان

ما سامرا نرفته گدای تو می‌شویم ای مهربان امام فدای تو می‌شویم هادی خلق، کوری چشمان گمرهان پروانگان شمع عزای تو می‌شویم ◾️سالروز شهادت امام علی‌النقی الهادی (ع) تسلیت باد