🌴🌴 #علت_نامگذاری_ماه_صفر صَفَر (صفرالخیر یا صفر المظفّر) (به عربی: صَفَر) دومین ماه قمری پس از محرم است. در دوران جاهلیت آن را ناجِر می‌نامیدند. صفر از ریشه «صفر» به معنی تهی و خالی است. دلیل نامگذاری آن این است که چون این ماه پس از ماه محرم است و مردم دوران جاهلیت در ماه محرم - به دلیل اینکه از ماههای حرام بود- از جنگ دست می‌کشیدند، با فرارسیدن ماه صفر به جنگ روی می‌آوردند و خانه‌ها خالی می‌ماند؛ از این رو به آن صفر گفته‌اند. 🌟 رویدادها: اوّل ماه صفر: آغاز جنگ صفین، مطابق نقل مورّخان در سال ۳۷ هجری است. همچنین در این روز در سال ۶۱ هجری (بنا بر روایتی) سَر بریده ‌شدهٔ امام حسین(ع) را همراه کاروان بازماندگان واقعهٔ کربلا وارد شهر شام کردند. دوم ماه صفر: روز کشته‌شدن زید بن علی ع پس از قیام بر ضدّ بنی امیّه در سال ۱۲۰ هجری است؛ وی به هنگام شهادت ۴۲ سال داشت. هفتم ماه صفر: بنا بر نقل شیخ مفید و کفعمی، روز شهادت امام حسن مجتبی ع است. همچنین طبق روایتی زاد روز امام موسی کاظم ع در سال ۱۲۸، در این روز در منطقه «ابواء» (محلّی میان مکّه و مدینه) واقع شده‌است. ✨✨✨ بیستم ماه صفر: روز اربعین چهلمین روز شهادت امام حسین ع و یارانشان در کربلا. بیست و هشتم ماه صفر: در چنین روزی، در سال یازدهم هجری،رسول گرامی اسلام ص رحلت فرمودند. همه مورّخان اتّفاق دارند که روز رحلت خاتم الانبیاء ص، روز دوشنبه بود و ایشان به هنگام رحلت شصت و سه سال داشتند. همچنین بنا بر نقل جمعی از علما و مورّخان، روز بیست و هشتم صفر سال ۵۰ هجری، روز شهادت امام حسن مجتبی ع است و این روایت بیشتر در میان شیعیان مشهور است تا روایت هفتم ماه صفر. روز آخر ماه صفر: بنا بر قول شیخ طبرسی ره و ابن اثیر آخر ماه صفر سال ۲۰۳ هجری، روز شهادت آقاعلی بن موسی الرضاع است که در سنّ پنجاه و پنج سالگی، توسّط مأمون عبّاسی مسموم شدند. 📚شیعه نیوز #ماه_صفر #لبیک_یا_رسول_الله(ص) 🌴🌴

🍃🍃✨✨ #سوال آیا ماه صفر نحوست می باشد؟ #جواب در مورد نحوست ماه صفر باید به چند نکته اشاره شود: 1- در برخى از روایات نحس بودن برخى از ایام براى انجام کارهایى از قبیل ازدواج و سفر آمده است. همچنین آیه 19 سوره قمر و 16 سوره فصلت روزهایى که عذاب بر قوم عاد نازل شده به عنوان روزهاى نحس آمده است. ولى در این که مراد از نحس بودن روزها در این آیات و روایات چیست بحث‏ ها و نظریات مختلفى وجود دارد. برخى معتقدند؛ بعضى روزها واقعا نحس‏اند ولى نحس بودن آن با توکل بر خداوند، صدقه و توسل به خداوند و مقربان درگاه او برطرف می شود و وظیفه ما انجام این اعمال است نه رعایت سعد و نحس بودن ساعات. ✨✨✨ در برابر این نظریه برخى معتقدند؛ سعد و نحس بودن برخى ایام واقعى نیست بلکه به جهت حوادثى است که در این روزها اتفاق افتاده و یا به جهت فال بد زدن مردم به این روزها و نحس دانستن آن از سوى مردم می باشد که ممکن است همین نحس دانستن در نفس‏ هاى ضعیف مؤثر واقع شود و همین اثر نفسانى و دل چرکین شدن موجب بروز حوادثى براى انسان شود به همین جهت در روایات به جهت برطرف شدن این حالت نفسانى به ما دستور داده شده صدقه بدهیم و یا دعا بخوانیم. برخى روایات هم می تواند مؤید این نظریه باشد. در هر صورت توکل بر خداوند، دادن صدقه، خواندن دعاهاى وارده، اثر نحس بودن را برطرف می کند. قابل ذکر این که مطالبى که در تقویم‏ هاى نجومى در ارتباط با سعد و نحس بودن روزها به جهت قرآن و یا مقابله و یا حالات دیگر سیارات آمده است به جز قمر در عقرب که در روایات آمده است دلیلى بر آن نداریم. 2-اما در مورد ماه صفر ، بنا بر آن چه معروف گشته، ماه صفر را «نحوستى» است؛ به خصوص روز چهارشنبه آخرین آن ماه را که به نحس‏ بودن بیشتر معروف شده است و در این باره روایت مخصوصى از ائمه دین(ع) نرسیده و فلسفه آن دقیقاً براى ما روشن نیست. یک احتمال آن است که این نحس دانستن ماه صفر و مخصوصاً آخرین چهارشنبه آن، از این جهت باشد که وفات رسول خدا(ص) در آن روز واقع گشته است و از آن حضرت روایت شده است که مى‏فرماید: «هر کس مرا به خروج ماه صفر مژده دهد، او را مژده بهشت مى‏دهم و از این جهت عقول مردم حکم به نحس بودن آن ماه نموده است»(1) 🌟 آخرین نکته 3- در هر صورت نحوست این ماه به معنای متوقف کردن اموری مانند خرید و فروش و سایر فعالیت ها نمی باشد بلکه باید با خواند دعاهایی که برای دفع نحوست این ماه وارد شده مانند دعائی که در مفاتیح در اول اعمال ماه صفر وارد شده این نحوست را بر طرف نمائیم و نیز براى دفع نحوست این ماه، هیچ چیز بهتر از صدقه دادن و دعاها و استعاذه وارده نیست» (2) 📚 شیعه نیوز 1-میرزا جواد ملکى تبریزى، مراقبات(اعمال السنه) ، ترجمه علیرضا میرزا حکیم خسروانى، انتشارات نور فاطمه، ج 1، ص 49 . 2-شیخ عباس قمى، مفاتیح‏ الجنان، اعمال ماه صفر . 🍃🍃✨✨ https://eitaa.com/shamem_hoozoor #ماه_صفر #لبیک_یا_رسول_الله(ص) #با_قرآن_با_حسین(ع)

✨✨🌷🌷 #داستانک #به_قلم_آلاله_های_بی_قرار #با_ولایت_تا_شهادت بوی باروت و تانک های نیمه سوخته عملیات روز قبل به مشام می رسید. پیکرهای غرقه ی به خون و تکه تکه ی بچه ها بر روی زمین جا خوش کرده بود. غروب غم انگیز زمستان و دلتنگی دوستان غربت و تنهایی بچه ها را مضاعف می کرد. خستگی از تن و روی بی رمق ابراهیم و بچه ها می بارید. بُغض گِلو ها را می فشرد. لب های ترک خورده و چشمان معصومانه آنها داستان هایی از جنس ولایت مداری، وفاداری، عطش ، پیکرهای بی سر، دستان قطع شده ، قساوت قلب بعثی ها، را به نمایش می گذاشت. نزدیکی های اذان بود. صدای اذانِ ابراهیم روح نیایش را در بچه ها زنده کرد. بچه ها نماز را با ابراهیم به جماعت خواندند. دعا ها و نیایش ها با احساس عجیبی همراه شده بود . دریای اشک سَد پِلک ها را شکست. ملکوتیان هم نوا با بچه ها در آسمان دعا و نیایش به پرواز در آمده بودند. بچه ها چند دقیقه ای به استراحت پرداختند. خواب چشمان ابراهیم را ربوده بود اما، فکر عملیات غروب فردا اجازه خواب را به او نمی داد. نقشه را چند بار بررسی کرد. از سنگر خارج شد. لبخند همیشگی اش تَرَک لب های او را بازتر کرده بود. نزدیکی های غروب در هوای سرد و ابری زمستان بچه ها را به صف کرد. آرایش نظامی نیروها را انجام داد. عملیات با رمز یا زهرا(س) آغاز شد. صدای خمپاره و شلیک گلوله ها و مین هایی که بچه ها را ملکوتی می کرد به گوش می رسید. دشمن از هر طرف آتش می ریخت و با هر نقشه ای سعی در تسلیم بچه ها داشت. بچه ها سر سخت تر و با مقاومت بیشتر ادامه می دادند. مین های منور موقعیت بچه ها را نمایان تر می کردند. خستگی و تشنگی بچه ها را بی تاب کرده بود. از هر زخمی صدای ضعیفی از درخواست ، قطره ای آب می آمد. ابراهیم شرمنده و ناراحت چشم هایش به قُمقُمه های خالی آب دوخته شده بود. قُمقُمه هایی که، تا آخرین قطره های وجودیشان را در کام آنها وارد کرده بودند تا وجود خود را فدای وجود بچه ها نمایند. سختی ها و آتش دشمن ثانیه به ثانیه شدت می گرفت. هر تکه ای از بدن بچه ها با اصابت گلوله ای جدا و به گوشه ای می افتاد. ابراهیم با ذکر ، دعا ، رسیدگی به مجروحان و منهدم کردن تانک های دشمن سعی در مقاومت و ایجاد روحیه امید در بچه ها داشت. تعداد شهدا در حال افزایش بود. کمی آن طرف تر خمپاره ای اصابت شد. دست ابراهیم قطع شد. دشمن آن چنان به بچه ها نزدیک شده بود که با کوچکترین صدا به آنها حساس می شد. هر لحظه امکان قتل عام شدید بود. آنها با هم پیمان بسته بودند که تا آخرین قطره خون خویش از دستورات امام(ره) پیروی نمایند. آخرین لحظات مقاومت بچه ها بود. ابراهیم با صدای بریده و خسته فریاد زد: یا زهرا(س)! همگی به حضرت زهرا(س) متوسل شدند ناگهان گروهی از نیرو های تازه نفس همراه با مُهِمات به جمع آنها پیوست . برق امید و شادی در چشمان بی جان و خسته بچه ها شروع به درخشیدن کرد. بچه ها جان تازه ای گرفتند. شهدا و مجروحان را به عقب برگرداندند. ابراهیم برای درمان به عقب برگشت تا در فرصتی دیگر دوباره به جمع آنان بپیوندد. «إِنَّ الَّذينَ قالوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ استَقاموا تَتَنَزَّلُ عَلَيهِمُ المَلائِكَةُ أَلّا تَخافوا وَلا تَحزَنوا وَأَبشِروا بِالجَنَّةِ الَّتي كُنتُم توعَدونَ؛ به یقین کسانی که گفتند: «پروردگار ما خداوند یگانه است!» سپس استقامت کردند، فرشتگان بر آنان نازل می‌شوند که: «نترسید و غمگین مباشید، و بشارت باد بر شما به آن بهشتی که به شما وعده داده شده است.»(1) پی نوشت: 1. سوره فصلت، آیه 30. 2. پرواز شهدا به سرزمین آلاله های بی قرار حامل پیغامی به بلندای تاریخ شد. پیغامی که پیروی از دستورات ولایت فقیه و عمل به تعالیم اسلام حدود و مرز انسانیت را مشخص می نماید. پیغامی که روح پلید استعمار را در بند کشید. ✨✨🌷🌷 https://eitaa.com/shamem_hoozoor #شهادت #ماه_صفر #ولایت_فقیه #دفاع_مقدس