آمده‌ام ای شاه پناهم بده

شاید برای همه جالب باشد كه بدانند ماجرای سرودن این شعر چه بود؟ در ادامه به گزیده‌ای از مصاحبه حبیب الله چایچیان در اين باره اشاره می شود: «اشعارم عنایتی است که از سوی ائمه اطهار(ع) به من می شود. به طور مثال شعر «ای شاه پناه بده» که درباره امام رضا (ع) است زمانی به من الهام شد که با مادرم به مشهد رفته بودیم. مادرم همیشه ارادت ویژه ای به چهارده معصوم (ع) داشت؛ مادر دوبار پشت سر هم و در فاصله زمانی نزدیک به هم سکته کرد. دکتر به من گفت: فردی که اینگونه سکته کند کمتر زنده خواهد ماند. آن موقع به مادرم گفتم که چه آرزویی دارد. او گفت: آرزوی من این است که یک بار دیگر حضرت رضا (ع) را زیارت کنم. با اینکه راه رفتن برایش دشوار بود و حال خوبی نداشت، دو بازویش را گرفتم تا بتواند یواش یواش حرکت کند و به مشهد رفتیم. حرم مثل همیشه خیلی شلوغ بود. وارد شدن به حرم مشکل و برای مادرم غیرممکن بود. گفتم: مادرجان از همین جا سلام بدهی زیارت است. گفت: ما قدیمی ها تا ضریح را نبوسیم به دلمان نمی چسبد گفتم: دل چسبی اش به این است که حضرت جواب بدهند. بازوی مادر را گرفته بودم و همین طور به سمت ضریح حرکت می‌کردیم که در همین حال این شعر را سرودم: آمدم ای شاه، پناهم بده خط امانی ز گناهم بده/ ای حَرمَت ملجأ درماندگان، دور مران از در و راهم بده/ ای گل بی خار گلستان عشق قرب مکانی چو گیاهم بده/ لایق وصل تو که من نیستم، اِذن به یک لحظه نگاهم بده. وقتی شعر به «تخلص» رسید دیدم مادرم با آن ازدحام که آدم سالم نمی توانست برود خودش را به ضریح رساند و ضریح را بوسید؛ من هم ضریح را بوسیدم و این شعر در حقیقت زبان حال مادرم در آخرین لحظات عمرش است.

ان شاء الله امروز راهی سفر مشهد هستم، ان شاء الله دعاگوی دوستانم هستم و نیابتا از شما دوستان هم زیارتی نیابتی خواهم کرد.

ان شاء الله روزی همه دوستان.

✍️ معیشت طلاب با دولت یا مردم... (قسمت چهارم) ✅ در قسمت‌های قبل عرض شد در حالی که طلاب مجبور هستند سالیان طولانی ممحض در تحصیل باشند نیاز به تامین آنها است و حتی بعد از تحصیل نیز در صورتی که معاش طلاب در مسیر تبلیغ با مشکل مواجه باشد باز بایست طلاب تامین شوند. اما چطور؟ و از کجا؟ به نظرات شهید مطهری و یکی از پیشنهادات حضرت امام در این رابطه اشاره شد.👇 https://eitaa.com/sharhe_hal/3694 ✅ در زمان آیت‌الله بروجردی با همکاری کسانی چون حضرت امام و شهید مطهری و جمع دیگری از فضلای حوزه به نام هیئت مصلحین، طرحی تهیه می‌شود که هدف آن تمرکز همه درآمدهای اوقاف و سهم امام و... در یک صندوق واحد بوده است تا با اجازه آیت‌الله بروجردی و امضاء برخی از این فضلا مخارج آن اعم از کیفیت پرداخت شهریه و... مشخص شود. ✅ عملا به کمک این طرح پول‌های سرگردان و غیر متمرکز که در هر منطقه به دست عالم آن شهر می‌رسید و متولیان مختلفی داشت، در یک جا متمرکز شود و خرج کردن آن نیز بی‌ضابطه نباشد. ✅ شهید مرتضی مطهری در تحلیل این مسأله می‌نویسند: 👈 «به نظر ما صِرف اتکاى بودجه روحانیت ایران به عقیده مردم سبب ضعف آن نشده است، بلکه سازمان نداشتن این بودجه سبب این نقص بزرگ شده است و مى‏‌توان با سازمان دادن این بودجه این نقص بزرگ را رفع کرد تا روحانیت شیعه، هم قدرت داشته باشد و هم حرّیت. {...} مرحوم آیت‌الله آقاى بروجردى (اعلى‏‌اللَّه مقامه) {...} (می)گفتند: «تقیه از خودمانى مهم‌تر و بالاتر است. من خودم در اول مرجعیت عامّه گمان مى‏‌کردم از من استنباط است و از مردم عمل، هرچه من فتوا بدهم مردم عمل مى‏‌کنند. ولى در جریان بعضى فتواها که برخلاف ذوق و سلیقه عوام بود، دیدم مطلب این‌طور نیست.» {...} با این توضیح معلوم شد که چرا شخصیت‌هاى برجستۀ ما همین‌که روى کار مى‏‌آیند از انجام منویات خود عاجزند و با اینکه خون‌دل مى‏‌خورند و اندیشۀ اصلاح را همواره در دل مى‏‌پرورانند، در عمل قدرت اجرا ندارند؛ {...} راه اصلاح این نیست که روحانیت ما بودجۀ عمومى نداشته باشد و هرکس از دسترنج شخصى خود زندگى کند. راه اصلاح این نیست که روحانیت ما مانند روحانیت مصر تابع دولت بشود. راه اصلاح یک‌چیز است: سازمان دادن به بودجۀ فعلى روحانیت.» ر.ب: مجموعه‏ آثار استاد شهید مطهرى، ج ‏ ۲۴ صص: ۴۹۶-۵۰۱. ✅ ظاهر خروجی عملی طرح شهید مطهری این بود که طلاب به شکل کارمند حوزه درآیند و پاسخگوی حوزه باشند و معاش آنها نیز از طریق حوزه تامین شود. اما این طرح سرانجام به شکست و اختلاف جدی بین امام و آیت‌الله بروجردی می‌انجامد. شهید مطهری به حالت قهر قم را ترک می‌کنند و حضرت امام نیز درس خود را تا مدتی تعطیل و خانه نشین می‌شوند. 📌ادامه دارد...👇

✍️ معیشت طلاب با دولت یا مردم... (قسمت پنجم) ✅ بعد از انقلاب بحث اصلاح سیستم مالی روحانیت مجدداً توسط کسانی چون شهید بهشتی مطرح گردید، اما این بار خود حضرت امام که در جایگاه زعامت قرار داشتند، با این طرح مخالف بودند.🤔 ✅ حجت‌الاسلام و المسلمین سید عباس نبوی نقل می‌کنند: 👈 «وقتی شورای هماهنگی تبلغات اسلامی را تشکیل دادند اوایل انقلاب، برای اینکه ایده شهید مطهری که برای پرهیز از عوام‌گرایی روحانیت و اینکه روحانیت از دست مردم پول نگیرد طرحی آماده شد که این طرح را شهید بهشتی خدمت امام بردند، آن‌مقداری که ما اطلاع داشتیم این بود که این طرح را شهید بهشتی چندبار خدمت امام بردند و امام مخالفت کردند که روحانیت برای برنامه تبلیغی‌اش بخواهد از یک مجموعه متمرکزی دریافتی داشته باشد و دریافتش از مردم را قطع کند و این جمله‌هم نقل شد که امام فرموده‌اند که شما متوجه نیستید اگر مردم برای دینشان خرج نکنند از دین فاصله می‌گیرند. این بحث سال ۵۹ مطرح شد و خیلی‌ها در جریان بودند، اقای امامی کاشانی و... آن موقع حرف این بود که ما می‌خواهیم ایده شهید مطهری را عملی کنیم و من از زبان اقای امامی کاشانی خودم شنیدم که قرار بود که ما یک مسیر هماهنگی تبلیغات بوجود بیاوریم که این ایده دیگر مطرح نیست. امام اجازه ندادند که شورای هماهنگی اسلامی در قم دفتر فعال و مؤثر ایجاد کند و (قرار شد) به جای آن دفتر تبلیغات قم که خیلی محدود بود شروع به فعالیت کند و بعدها در اعزام مبلغ به جبهه فعال شد. در یک فاصله‌ای در حدود سال ۱۳۸۴ من و آقای محمدی عراقی در جلسه‌ای درحال مرور مسائلی بودیم که من به ماجرای طرح شهید بهشتی و مطهری اشاره کردم و ایشان بلافاصله جزئیات را یادآوری کردند و گفتند در اوایل انقلاب من یکی از کسانی بودم که در این برنامه فعالیت می‌کردم. بحث ما بر سر سیره و خط امام بود و من استشهاد کردم که امام مسیرشان این بود که مسیر رشد انقلاب باید به دست خود مردم و خیزش خود مردم باشد و امام همین را مدیریت کردند و موضوع ما با آوردن پول و اعمال قدرت حل نمی‌شود. ایشان مطلب را با جزئیات بیشتری برای من نقل کردند و گفتند که بار اول شهید بهشتی برده بودند و آمدند نقل کردند که خدمت امام نقل کردیم و امام توجه نکردند و به مسائل دیگر پرداختند تا اینکه بار دوم سعی شد طرح تکمیل شود و مجددا خدمت امام بردیم اما باز هم ایشان عنایت نکردند و بار آخر که صحبت کردیم شهید بهشتی گفتند من این بار به صورت مصرانه و جزم می‌روم و نتیجه را از امام می‌گیریم که بار سوم امام طرح را از شهید بهشتی می‌گیرند و آن را یک طرف می‌اندازند و می‌گویند آقای بهشتی شما متوجه نیستید، آقای مطهری هم متوجه نبودند که مردم اگر برای دینشان خرج نکنند، بی‌دین می‌شوند.» ادامه👇 @sharhe_hal

خود بنده این مصاحبه و مصاحبه بعد را که بسیار از نظر تاریخی ارزشمند است، از آقایان حجج اسلام سیدعباس نبوی و محمدی عراقی گرفته‌ام و فایل آن موجود است. در مصاحبه زیر جناب عراقی چون خیلی سال از این خاطره و ماجرا گذشته بود و سنشان بالارفته بود، برخی مطالب را دقیق به یاد نمی‌آوردند و عین مطالب ایشان در متن زیر پیاده شده است.👇

ادامه معیشت طلاب با دولت یا مردم... (قسمت پنجم):👇 ✅ آیت‌الله محمدی عراقی در مورد این ماجرا و نقل حجت‌الاسلام نبوی نقل می‌کنند: 👈 «اصل مطلب درست است اما اینکه تعبیر امام چه بود را من نمی‌توانم تأیید کنم. آنچه واقعیت دارد این است که شهید بهشتی و شهید مطهری همانطور که در مقالۀ «مشکل اساسی در سازمان روحانیت» ایشان هم هست این موضوع را مطرح کردند و آن چیزی که به‌طور خاص ما در جریان بودیم این بود که دفتر تبلیغات فعلی را، آن که آن موقع می‌گفتند دفتر تبلیغات امام، این دفتر که تشکیل شد، قبل از پیروزی انقلاب هم تشکیل شد و فلسفه آن هم این بود که برای اعزام مبلغ به شهرها و استان‌ها، بیشتر هم مبلغین انقلابی، سازماندهی صورت بگیرد. موضوعی که مطرح شد این بود که مبلغین وقتی که برای تبلیغ می‌روند باید زندگی آنها هم تأمین شود و مردم معمولا یک پاکتی به مبلغین می‌دهند، طرح این بود که ما یک کاری کنیم که روحانیون دیگر از مردم پولی نگیریند چون الان دیگر جمهوری اسلامی دارد تشکیل می‌شود و از نظر مالی، امام، دولت و خلاصه دست باز است و نیازی نیست، تعبیر این بود که روحانی دستش را جلو مردم دراز کند، خود ما طلبه‌های جوان هم این نظر را داشتیم و این را یک کسر شأن برای روحانیت و مبلغین می‌دانستیم. می‌گفتیم بهتر است از طرف یک منبع دیگری روحانیون تأمین شوند، روحانیون بی‌نیاز باشند بروند برای خدا تبلیغ کنند و اینکه ما از مردم پول بگیریم این شائبه ایجاد می‌شود و قصد قربت لطمه می‌خورد، از طرفی هم نمی‌شود که زندگی طلبه تأمین نشود طلبه زن و بچه دارد، راه حلی که به ذهنمان رسیده بود، این بود که دولت یا حوزه یک صندوقی داشته باشد که روحانیون را تأمین کند. این مطلب اول در خود حوزه مطرح شده بود و شهید بهشتی و شهید مطهری هم موافقت کرده بودند، و برای تأمین این هزینه گفتند باید برویم از امام بگیریم و از ایشان اجازه بگیریم که یک همچنین ساختار و سازمانی بوجود بیاوریم تحت پوشش دفتر تبلیغات امام که یکی از کارهایش این باشد که مبلغ را اعزام کند و این مبلغین موظف باشند که از مردم کمکی نگیرند، امام با این طرح مخالفت کردند این اندازه که امام مخالفت کردند مسلم است، بعد شهید بهشتی فرمودند که نه شما کارتان را بکنید ما می‌رویم امام را قانع می‌کنیم، ‌ایشان به نظریاتی که می‌رسیدند خیلی اعتماد داشتند و نظرات خودشان را باور داشتند و فکر می‌کردند که می‌روند برای امام استدلال می‌کنند، نباید اینطوری باشد که مبلغ و روحانی چشمش به دست مردم باشد، حوزه باید سازمان پیدا کند و اصلاح شود، بعد که مجددا شهید بهشتی رفتند خدمت امام که ایشان را قانع کنند و ظاهرا صحبتشان هم خیلی طولانی شده بود، شهید بهشتی با همان صراحتی که از نظر خودشان دفاع می‌کردند و رفتند امام را قانع کنند، برگشتند و گفتند ما رفتیم امام را قانع کنیم امام ما را قانع کردند، امام فرمودند شما رابطه مالی روحانیت را با مردم قطع نکنید این کار غلطی است، مردم باید برای دین و تبلیغ دین هزینه کنند و مصلحت در این نیست که مردم به عنوان پشتوانه‌ی حوزه‌های علمیه و روحانیت احساس کنند دولت اسلامی که تشکیل شد وظیفه‌ای ندارند، البته مضامین اینچنین بود تعابیر از بنده است، باید مردم احساس مسؤلیت کنند. حوزه‌ها و روحانیت باید مردمی باقی بماند. ما نباید کاری کنیم که حوزه‌ها و روحانیون وابسته شوند به بودجه دولت اسلامی. ما فکر می‌کردیم هرچه روحانی بی‌نیازتر باشد و از جایی زندگیش تأمین شود و نیازی به مردم نداشته باشد بهتر است ولی بعدا فهمیدیم واقعا این اشتباه است. رمز و راز استقلال روحانیت شیعی از دولت‌ها وابستگی او به مردم بوده است از نظر امام، تعبیری که امام نقل می‌کردند این بود که مردم می‌آیند دست روحانی را می‌بوسند و به او پول می‌دهند نباید بگوئیم این بد است و اگر گرفت اشکال دارد.» @sharhe_hal

🔺 ظریف میگه من در مجلس گفتم در برجام کلمه‌ی "تعلیق" وجود نداره ولی اشتباه از من بود، در تحریم‌های اروپا که مربوط حال نبود بلکه قرار بود در آینده برداشته شود، چهار بار این واژه به کار رفته بود که مذاکره کننده‌ی ما به من نگفته بود. این درباره تحریم های اروپا! توییت بالا هم از آقای فؤاد ایزدی درباره تحریم‌های آمریکاست! 🔹 اهمیت اعتراف آقای ظریف به این است که این حضرات در آن برهه داشتند به مردم و مسئولین آدرس غلط می‌دادند! روحانی گفت «تمام تحریم‌ها بالمرة برداشته می‌شود» وعده‌ی «گلابی‌های باغ برجام» را داد و آب خوردن ما را هم به برجام گره زد. آن مرحوم گفت جناب کری قول داده است و آن مذاکره کننده هم گفت «امضای کری تضمین است»! همین آقای فواد ایزدی به ظریف گفت اگر ترامپ رای آورد و از برجام خارج شد چه می‌کنید؟ ایشان هم گفتند آمریکا نمی‌تواند چنین کند و کسی که چنین حرفی بزند، مدرکش را باید به دانشگاهش پس بدهد. ✅ حتی ممکن است کسی اصل توافق با غرب و امضای برجام را اجتناب ناپذیر بداند ولی این تفکر برجامی و این تفکری که 8سال مملکت را معطل توافق با غرب کرد و همه چیزش را در دست غربی‌ها میدید، قطعا مذموم و خطاست و ان‌شاالله که مملکتمان هیچ وقت دوباره به چنین بلیّه‌ای دچار نشود! 💠به کشکول یک طلبه بپیوندید🔰🔰🔰 🆔 @KashkooleTalabeh

نامه اتحادیه‌های دانشجویی به دادستان کل: اهمالگران در موضوع برجام تعقیب قضایی شوند 🔹اتحادیه‌های بزرگ دانشجویی کشور طی نامه‌ای ضمن اشاره به اظهارات اخیر ظریف، عدم اشراف کامل اطلاعاتی بر جزئیات متن و ضمائم برجام را مصداق بارز اهمال کاری و ترک فعل دانسته و از دادستان کشور خواستند عوامل اهمال‌گر و موثر در این امر را مورد تعقیب قضایی قرار دهد. @Farsna

آشنایی با شهید کمال کورسل. زیاد سر قبر این شهید رفته بودم اما حکایت زیبای زندگی‌اش را نمی‌دانستم. در گلزار شهدای قم شهدای شاخص زیادی است، کاش یک راوی‌هایی مثل راوی‌های راهیان نور را برای گلزار شهدای خود تربیت می‌کردیم که هر پنج‌شنبه عصر یک نفر راوی بلندگو دست بگیرد و برای حاضران یک یا چند شهید را معرفی کند. اردوهای دانش‌آموزی و دانشجویی زیادی از سراسر کشور برای قم داریم، اگر طرح‌های قم‌گردی تعریف شود، این اردوها می‌توانند از آن استفاده کنند و خیلی موثر خواهد بود. قبر علمای شاخص و افرادی مثل شهید فصل‌الله، شهید دیالمه و... در حرم مطهر، قبر شهید نواب و دیگر یارانش، گلزار شهدای قم و... همه فرصت‌هایی است که از آنها غفلت می‌شود و سفرهای زیارتی قم به زیارت حرم و جمکران محدود می‌شود. یکی از عواملی که شهید چمران را در یادها زنده نگه‌داشتن است زیارت‌گاه دهلاویه به عنوان مقتل ایشان و نمایشگاه زندگی ایشان است. این مدل‌ برای شهدای بسیاری از شهرها قابل تکثیر است. @sharhe_hal

✍شفافیت یا محرمانه بودن اموال مسئولان... ✅ چندی پیش یک روزنامه اصلاح‌طلب به یکی از طرح‌های در دست بررسی مجلس کنونی اشکالی وارد کرد که این مجلس که مدعی شفافیت است به دنبال تصویب محرمانه بودن اموال مسئولان است! ✅ برخی نمایندگان اصولگرای مجلس کنونی نیز به آنها پاسخ دادند که این مطلب حقیقت ندارد بلکه کاملا وارونه نشان داده شده است. 👈ماجرا از این قرار است که در تیر ماه ۱۳۸۴ در مجلس هفتم به ریاست حداد عادل کمیسیون قضایی مجلس در راستای اجرای اصل ۱۴۲ قانون اساسی، طرحی تحت عنوان «صیانت جامعه در برابر مفاسد اقتصادی» را به هیئت‌رئیسه مجلس ارائه کرد. 👈اصل ۱۴۲ به این شرح است: «دارایی رهبر، رئیس‌جمهور، معاونان رئیس‌جمهور، وزیران و همسر و فرزندان آنان قبل و بعد از خدمت، توسط رئیس‌قوه قضائیه رسیدگی می‌شود که بر خلاف حق، افزایش نیافته باشد.» 👈این طرح پس از ۷ سال در اردیبهشت ۹۱ در مجلس نهم به ریاست علی‌لاریجانی به تصویب رسید اما شورای نگهبان به برخی از بندهای این قانون اشکال داشت که سرانجام در سال ۹۴ با تشخیص مجمع تشخیص مصلحت نظام به ریاست مرحوم هاشمی با قید محرمانه بودن اموال مسئولان برای غیر از مسئولان نظارت، تصویب شد. 👈 پس از تصویب این قانون، قوه ق سامانه‌ای برای ثبت اموال مسئولان راه‌اندازی نمود و آقای رئیسی نیز در زمان ریاست قوه، آیین‌نامه‌ای را تهیه کرد که بر اساس آن، دامنه این قانون به ۲۴ گروه از مسئولان، مقامات و کارگزاران نظام تعمیم یافت و حتی اعضای شوراهای اسلامی شهر و روستا و بسیاری از مدیران را در بر می‌گرفت. 👈 اما با وجود تصویب قوانین لازم به علت نبود سازوکارهای کشف و ثبت و ضبط اموال مسئولان این قانون تا کنون اجرایی نشده بود و مجلس فعلی برای اجرایی شدن آن، تدابیری برای اتصال سامانه ثبت اموال مسئولان به سامانه‌هایی همچون ثبت و اسناد املاک، بانک‌ها و مؤسسات اعتباری، راهور، نیروی انتظامی، شهرداری، امور مالیاتی و بورس اندیشید. 👈 برای اتصال این سامانه‌ها باید یک‌سری الزامات فنی و امنیتی رعایت می‌شد که احوال شخصی و اطلاعات مربوط به مسئولان در رده‌های مختلف مورد سوءاستفاده قرار نگیرد. ✅ اصل قضیه این بوده است و اینکه آیا اموال مسئولان تا چه سطحی از آن‌ها و به چه نحو برای عموم شفاف شود اصلا مطرح نبوده است و واقع امر این است که اجرای این قانون در سطح شفافیت برای رئیس قوه نیز البته با گستره گروه‌های اضاف شده از مسئولان، هنوز عملی نشده است. ✅ حال که اصل این دعوا مشخص شد بیایید از زاویه دیگری به ماجرا نگاه کنیم.🤔 ✅ یکی از روش‌های پنهان ماندن حقیقت و به انحراف رفتن از مسیر حقایق جدل است. در جدل شما به دنبال حق نیستی به دنبال محکوم کردن مخاطب خود هستی حالا حق با شما باشد یا نباشد. این دعوا که چه کسی محرمانه بودن اموال مسئولان و جرم‌انگاری افشای آن را تصویب کرده است، برای ما ارزش خاصی ندارد، آنچه مهم است کنترل مسئولان در برابر سوء استفاده از جایگاه‌شان برای مال‌اندوزی و برخورد با آنها در صورت اثبات سوء استفاده آنان است. ✅ یکی از راه‌های کنترل مسئولان که در قانون اساسی پیش‌بینی شده است نیز نظارت رئیس قوه قضائیه بر اموال مسئولان، قبل از مسئولیت و در زمان پایان مسئولیت است. ✅ یکی از راه‌هایی هم که در جهان امروز بسیار مرسوم است و البته در کشور ما چندان از آن استفاده نمی‌شود استفاده از ابزار شفافیت و نظارت عمومی است.👇 http://daad.ir/2018/03/19 ✅ در باب کم و کیف استفاده از ابزار نظارت عمومی و شفافیت، اختلاف نظرهایی است، مثلا آیا نیاز است اطلاعات مالی مسئولان با جزئیات حساب بانکی و ... برای مردم نیز شفاف شود؟ برخی معتقدند افشای جزئیات اموال مسئولان ممکن است از نظر امنیتی مشکلاتی بوجود آورد و یا موجبات تضییع حقوق آنان را فراهم کند. اما کلیات آن و میزان تغییر حجم کلی آن چه؟ اینکه مشکل امنیتی را به دنبال ندارد. ✅ آیا از نگاه دینی شفاف نمودن این امور مجاز است؟ سابقه‌ای در سیره اهل بیت در اعلام عمومی اموال مسئولان یا اموال خودشان وجود دارد؟ احکام مسلمی مثل عدم اجازه تجسس در زندگی دیگران شامل چه موضوعات و چه افرادی است؟ آیا تجسس در اموال مسئولان استنثاء شده است؟ اگر بله تا چقدر و برای چه کسی؟! ✅ ای کاش عوض اینکه کار به دعوای جناحی کشیده شود و یک عده تصویب محرمانه بودن آن را گردن مجمع تشخیص یا فلان مجلس اصول‌گرا یا افراد اصلاح‌طلب بیاندازند و... کمی هم به اصل ماجرا که عدم لزوم یا لزوم شفافیت اموال مسئولان برای عموم و کم و کیف آن است، پرداخته می‌شد. ✅ ما اگرچه از تجربیات دیگران استفاده می‌کنیم اما مقلد صرف نیستیم، در نگاه ارزشی خود تجربیات دیگران را بررسی می‌کنیم و متناسب با آنچه درست می‌یابیم آن را دنبال می‌کنیم. ادامه👇 https://eitaa.com/sharhe_hal