eitaa logo
شعر شیعه
7.4هزار دنبال‌کننده
561 عکس
205 ویدیو
21 فایل
کانال تخصصی شعر آئینی تلگرام https://t.me/+WSa2XvuCaD5CQTQN ایتا https://eitaa.com/joinchat/199622657C5f32f5bfcc جهت ارسال اشعار و نظرات: @shia_poem_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
رباعی۱ ای در پی گنج، گنج و گنجینه علی‌ست ای اهل عمل، دست پر از پینه علی‌ست ای آن که به دنبال خدا می‌گردی دنبال علی باش که آئینه علی‌ست رباعی۲ هرکس که در این جهان گرفتار علی‌ست با قیمت جان و دل خریدار علی‌ست عمری‌ست جهان ریزه‌خور سفره‌ی اوست هرچند که نان‌ونمک افطار علی‌ست رباعی۳ هر دل که شناخته‌ست راهی به‌علی پس رو زده با کوه گناهی به‌علی پیغمبر ما که "مُستَجابُ الدَّعوة" است در سجده چنین گفت؛ "الهی بِعلی" رباعی۴ بر پای تو کوه درد و غم سجده کند نامت که نوشته شد، قلم سجده کند از بس که به سجده رفته ای در دل شب حق است که برتوسجده هم سجده کند رباعی۵ بار غم اگر به شانه برداشت علی در کوفه نهال عشق را کاشت علی هر شب در اوج خلوت نخلستان باچاه قرار درددل داشت علی رباعی۶ یک‌عمر به فکر دیگران بود علی با دشمن و دوست مهربان بود علی تاریخ گواه است که تا روز ابد مظلوم‌ترین مرد جهان بود علی رباعی۷ شب‌های زمین بدون او بی‌بدر است حتی شب قدر بی‌علی بی‌قدر است در زمره‌ی خوبان جهان در تاریخ تا روز حساب نام او در صدر است رباعی۸ بودند اگرچه دورش افراد دورو هرگز دو خورش نبود بر سفره‌ی او از جهلِ زمانه با علی عمری بود؛ خاری در چشم و استخوانی به گلو رباعی۹ امشب خبری نشد از آن مرد کریم خالی مانده‌ست ظرف طفلان یتیم این‌بار به دست کافری معجزه شد در مسجد کوفه ماه گردید دونیم رباعی۱۰ شب شاهد چشم‌های بیدار علی‌ست تاریخ در انتظار تکرار علی‌ست خوشبخت کسی که مُهر پرونده‌ی او امضای "براءَةٌ مِنَ النّارِ" علی‌ست @shia_poem
گُلشهرِ مدینه نورباران شده است از وصلتِ هور و ماه ،تابان شده است در جشنِ پُراز صفای زهرا و علی(ع) خندیده خدا، شَعَف نمایان شده است از ماه و ستاره ، نور جاری شده‌بود با مِهر ، جوابِ ماه ، آری شده‌بود از برکتِ ازدواجِ زهرا و علی (ع) با لُطفِ خدا ، زمان بهاری شده‌بود شد ماه ، عروسِ مهربانِ دلِ او او هم چو ستاره ، نیمه‌ی کاملِ او با یاسِ نبی چو زندگی کرد علی (ع) گُلهای قشنگِ نور شد حاصلِ او @shia_poem
چون آینه حرفِ حق تلاوت می کرد آیاتِ غم و عطش روایت می کرد آن بحرِ علوم و ساقیِ نور و صفا ترویجِ حقیقت و فقاهت می کرد از جنسِ ستاره بود و عینِ باران سرچشمه‌ی نورِناب و عشق و عرفان در عهد و زمانِ پنجمین اخترِ حق بشکُفت علوم و شُد شکوفا قرآن بی نور و چراغ و سایبان ، خاکش هست بی روضه و اشک و روضه خوان،خاکش هست گُلدسته و گُل ، حَرَم ندارد آقا بی برگ و درخت و باغبان ، خاکش هست @shia_poem
فصلِ عَرَفه بهارِ عِرفان شده است زیباییِ صبحِ عیدِ قربان شده است گُل کرده درختِ حق به دشتِ عَرَفات گُلبانگِ خدا خدا فراوان شده است ________________________ گُلبانگِ اطاعت و عبادت زده است آهنگِ قبولی و اِجابت زده است در روزِ پُر از صفا و نورِ عَرَفه یزدان سَرِمان گُلِ رضایت زده است _________________________ یومُ الْعَرَفه زمانِ عشقِ یار است در دامنِ آن ،گُلِ صفا بسیار است روزِ عرفه روزِ حسینِ ابن علی (ع) میعادِ اِنابه ، گاهِ اِستغفار است @shia_poem
سرچشمه فیض حی سرمد آمد آئینۀ نور حُسن احمد آمد تبریک به ثامن الحجج باید گفت چارم علی آل محمّد آمد *** گلنغمۀ شادی از منادی آمد از سوی مدینه بانگ شادی آمد با آمدن طنین بال جبریل عطر نفس امام هادی آمد @shia_poem
جبریل مکرر این صلا را سر داد بلغ، بلغ... ندا به پیغمبر داد فرمان خداست: بر سر دست بگیر آن دست که در رکوع انگشتر داد چون صبح الست، عهد دیرینه گرفت قرآن مجسم، به روی سینه گرفت فرمود: علی از من و، من از علی‌ام آیینه به روی دست آیینه گرفت آن روز که خم، به دست دو دریا رفت فردوس به خاک‌بوسی صحرا رفت فریاد فلک به «اِکفِیانی» برخواست تا دست محمد و علی بالا رفت خورشید طلوع کرده از لبخندش نور است و هزار رشته در پیوندش دیدند در آسمان دستان رسول دست علی است و یازده فرزندش در آینه مهر و مه، شکوفایی کرد دستان علی، بلند بالایی کرد آن روز خداوند، خودش از مردم با سورۀ «مائده» پذیرایی کرد بت‌خانۀ شرک را شکستی ای دست بر خندق جهل، راه بستی ای دست هر جا که نشان «فوق ایدیهم» بود معنای «ید الله» تو هستی ای دست «والعصر» که آیه آیۀ آن به علی می‌خورد قسم، به دین به قرآن به علی «اِنسانَ لَفی خُسر» بود دشمن او باید که بیاوریم «ایمان» به علی در سجدۀ شکر آفتاب افتاده جای قدم ابوتراب افتاده عمری‌ست که از حلاوت نام علی حتی دهن کویر آب افتاده سرچشمۀ روشن حیات است غدیر عطر ملکوت صلوات است غدیر گرچه به بلندای شکوهش نرسیم کوتاه‌ترین، راه نجات است غدیر @Sheia_poem
عطری ز بهارِ همدلی می آید بربالِ نسیم و مُنجلی می آید در بینِ مدینه،شهرِمکّه، ز غدیر گُلبانگِ ولایتِ علی(ع)می آید * روشن دلِ حق ز عشقِ تابانِ علی(ع) عارف شده دل ز نورِ عِرفانِ علی در موسمِ حج ، کنارِ آن بِرکۀ آب گُل کرده ولایتِ دِرخشانِ علی(ع) * اَکمَلت ُ لکُم به حق تلاوت شده است خورشید، بیانگرِ امامت شده است امروز علی(ع) کِنارِ آن برکه ، غدیر سرفصلِ امامت و ولایت شده است * از عرش ندای حق به زیر آمده است باران به سَواحلِ غدیر آمده است میعاد و زمانِ تابشِ عشق و اُمید ایّامِ امامتِ امیر آمده است * سرچشمه‌ی نابِ حق، روان شد به غدیر گنجینه‌ی شیعیان عیان شد به غدیر با دستِ رسولِ نور ، امروز علی(ع) خورشید و امیرِمؤمنان شد به غدیر * روشن دلِ حق ز عشقِ تابانِ علی(ع) عارف شده دل ز نورِ تابانِ علی در موسمِ حج ، کِنارِ آن برکه ی آب گُل کرده ولایتِ دِرخشانِ علی(ع) @shia_poem
🔹علی علی گفتن🔹 چون نخل، در ایستادگی، خفتن توست دل مشتری شیوۀ دُرّ سفتن توست هر چند رطب‌های تو شیرین باشد شیرین‌تر از آن علی علی گفتن توست :: آیینه‌اش از غبارها تار نبود بر لوح دلش به غیر دلدار نبود بر دار زبان او بریدند ولی از گفتن عشق دست بردار نبود @shia_poem
بر غمزده گان بابِ نجات است صلوات بر مرده دلان آبِ حیات است صلوات پیغمبرِ ما بَه که چه زیبا فرمود سر چشمه ی خیر و برکات است صلوات! * شد نامِ تو زیبنده ی هر صوم و صلات نازل شده بر اهلِ ولا این برکات گفتا که اگر طالبِ فیضی بفرست آن چهره ی پاکِ مصطفی را صلوات! * تا نامِ تو بردم به دلم گشت برات لازم شده بر من، بفرستم صلوات حقا برسد تا به تجلّی گهِ ذات هر آن که فرستد به جمالت صلوات * خواندیم به هر شاخه نباتی متبرک از صورتِ قرآن کلماتی متبرک اعجازِ محمّد(ص) کند این بزمِ تولّی قلبِ همه را با صلواتی متبرک! @shia_poem
یاران وفادار پیمبر بودند ای کاش که در کنار حیدر بودند دستان علی بسته نمی‌شد آن‌روز در کوچه اگر حمزه و جعفر بودند آرامش مطلق صدای تو کجاست؟ لبخند همیشه آشنای تو کجاست؟ ای آن‌که تو را «ابوالمساکین» خواندند مسکینم و مُستَکین، سرای تو کجاست؟ در معرکه قهرمان پیکار شدند در قامت یک حماسه تکرار شدند در موته و علقمه، دو سردار رشید بی‌دست، میان خون علمدار شدند باقی‌ست همیشه قصۀ کوتاهش این مرد که انتها ندارد راهش در عرصۀ کربلا حضورش پیداست در قامت دو جوان عبداللّهش @shia_poem
بر کوثر و طوبای محمد صلوات بر ام ابیهای محمد صلوات یک دختر و این همه جلال نبوی بر فاطمه زهرای محمد صلوات @shia_poem
در علم و فضیلت و ادب، دریایی در عصمت و صبر و حلم، بی‌همتایی سجاده‌ي تو شمیم کوثر دارد تو آینه‌ي حقیقی زهرایی * اي روح زلال! نور کوثر داري تو عطر گل یاس پیمبر داري در حجب و حیا آینه‌ي فاطمه‌اي در وقت خطابه شور حیدر داري * اي پشت و پناه قافله، چون زینب همراز نماز نافله، چون زینب در شام نیفتاده‌اي از پا، بانو! یک لحظه در این مقابله چون زینب * هر چند که بی‌صبر و قراري بانو! هرچند غریب و داغداري بانو! در کوفه‌ي بی‌کسی و شام غربت چون کوه وقار، استواري بانو! * در روز دهم چو شمع افروخته‌اي در آتش بی‌کسی و غم سوخته‌اي تا سر حد جان، حمایت از مولا را از مادر خود فاطمه آموخته‌اي * از دیده اگر چه خون دل افشاندي آن روز تمام کوفه را لرزاندي اي دخت علی! هیمنه‌ي کوفی‌ها می‌ریخت به هر خطابه که می‌خواندي * آن روز رسیده بود جانت بر لب می‌سوخت تمام پیکر تو در تب پروانه صفت گرم طواف عشق و ذکر لب خسته‌ي تو: زینب زینب * آن ماتم بی‌کرانه را معنا کن آن غربت جاودانه را معنا کن یک‌بار براي زائرانت بانو! تو طعنه‌ي تازیانه را معنا کن * شش ماه شبیه روضه‌خوان می‌خواندي از غربت و داغ بی‌کران می‌خواندي از نیزه و قتلگاه و خون می‌گفتی از طشت طلا و خیزران می‌خواندی @shia_poem