🌷 #هر_روز_با_شهدا #حضور_يكى_از_جاعلين_در_جبهه!! 🌷گفتم: چند سالته؟ گفت: چهارده سال. گفتم: پس چطورى اومـدى جبهـه، چهـارده سـاله ها رو كـه اعـزام نمـى كنند! گفت: از شناسنامه ام فتوكپى گرفتم. بعد فتوكپى رو دستكارى كردم و سن ام رو بيشتر كردم. بعد دوباره از روى اون فتوكپى كردم؛ بـه همـين راحتى...! راوى: رزمنده دلاور على عسگرى ❌❌ الانم داريم ولى اين كجا و آن كجا...؟! #شهدا_را_ياد_كنيم_با_ذكر_صلوات #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

⁉️اولین شهید مدافع حریم آل الله در عراق کیست؟ 🕊شهید مدافع حرم «علیرضا مشجری» اولین شهید مدافع حرم در عراق است. جوانی که در بیست و چهارمین روز از تابستان ۱۳۶۷ در تهران متولد شد. وی در سال ۱۳۹۱ ازدواج کرد و ثمره این ازدواج فرزندی است که هنگام شهادت پدر ۱۴ ماه بیش‌تر نداشت. علیرضا از همان ابتدا به همسر خود گفت، «عاقبت راهی که برگزیده، شهادت است.» او که پرورش یافته مکتب حسینی بود، دانش آموخته دانشگاه امام حسین (ع) نیز شد. اگر چه در سوریه به دنبال شهادت می‌گشت؛ اما روزی او انگار جای دیگری قرار داشت. وی در بیست و سومین روز از خرداد ۱۳۹۳ که هم‌زمان با نیمه شعبان بود، نزدیک به بین‌الحرمین به فیض شهادت نائل می‌آمد و دو روز بعد پیکر مطهرش در قطعه ۲۶ گلزار شهدای بهشت زهرا (س) برای همیشه آرام می‌گرفت... 💐شادی روح پرفتوح شهید صلوات #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

✍️ #دمشق_شهر_عشق #قسمت_سیزدهم 💠 دیگر رمق از قدم‌هایم رفته بود، بدنم هر لحظه سُست‌تر می‌شد و او می‌دید نگاهم دزدانه به طرف در می‌دود که به سمتم آمد و دوباره با انگشتانش به مچم دستبند زد. از سردی دستانم فهمید اینهمه ترس و درد و خونریزی جانم را گرفته و پای فراری برایم نمانده که با دست دیگرش شانه‌ام را گرفت تا زمین نخورم. بدن لختم را به سمت ساختمان می‌کشید و حتی دیدن این حال خرابم رؤیای فتح #سوریه را از یادش نمی‌برد که نبوغ جنگی رفقایش را به رخم کشید :«البته ولید اینجا رو فقط به‌خاطر آب و هواش انتخاب نکرده! اگه بتونیم داریا رو از چنگ بشار اسد دربیاریم، نصف راه رو رفتیم! هم رو جاده #دمشق درعا مسلط میشیم، هم جاده دمشق امان، هم جاده دمشق بیروت! کل دمشق و کاخ ریاست جمهوری و فرودگاه نظامی دمشق هم میره زیر آتیش ما و نفس حکومت رو می‌گیریم!» 💠 دیگر از درد و ضعف به سختی نفس می‌کشیدم و او به اشک‌هایم شک کرده و می‌خواست زیر پای اعتقاداتم را بکشد که با نیشخندی دلم را محک زد :«از اینجا با یه خمپاره میشه #زینبیه رو زد! اونوقت قیافه #ایران و #حزب_الله دیدنیه!» حالا می فهمیدم شبی که در #تهران به بهانه مبارزه با دیکتاتوری با بنزین بازی می‌کرد، در ذهنش چه آتشی بوده که مردم سوریه هنوز در تظاهرات و او در خیال خمپاره بود. 💠 به در ساختمان رسیدیم، با لگدی در فلزی را باز کرد و می‌دید شنیدن نام #زینبیه دوباره دلم را زیر و رو کرده که مستانه خندید و #شیعه را به تمسخر گرفت :«چرا راه دور بریم؟ شیعه‌ها تو همین شهر سُنی‌نشین داریا هم یه حرم دارن، اونو می‌کوبیم!» نمی‌فهمیدم از کدام #حرم حرف می‌زند، دیگر نفسی برایم نمانده بود که حتی کلماتش را به درستی نمی‌شنیدم و میان دستانش تمام تنم از ضعف می‌لرزید. 💠 وارد خانه که شدیم، روی کاناپه اتاق نشیمن از پا افتادم و نمی‌دانستم این اتاق زندان انفرادی من خواهد بود که از همان لحظه #داریا بهشت سعد و جهنم من شد. تمام درها را به رویم قفل کرد، می‌ترسید آدم فروشی کنم که موبایلم را گرفت و روی اینهمه خشونت، پوششی از #عشق کشید :«نازنین من هر کاری می‌کنم برای مراقبت از تو می‌کنم! اینجا به‌زودی #جنگ میشه، من نمی‌خوام تو این جنگ به تو صدمه‌ای بخوره، پس به من اعتماد کن!» 💠 طعم عشقش را قبلاً چشیده و می‌دیدم از آن عشق جز آتشی باقی نمانده که بی‌رحمانه دلم را می‌سوزاند. دیگر برای من هم جز تنفر و وحشت هیچ حسی نمانده و فقط از ترس، تسلیم وحشی‌گری‌اش شده‌ بودم که می‌دانستم دست از پا خطا کنم مثل مصطفی مرا هم خواهد کشت. شش ماه زندانی این خانه شدم و بدون خبر از دنیا، تنها سعد را می‌دیدم و حرفی برای گفتن نمانده بود که او فقط از نقشه جنگ می‌گفت و من از غصه در این #غربت ذره ذره آب می‌شدم. 💠 اجازه نمی‌داد حتی با همراهی‌اش از خانه خارج شوم، تماشای مناظر سبز داریا فقط با حضور خودش در کنار پنجره ممکن بود و بیشتر شبیه #کنیزش بودم که مرا تنها برای خود می‌طلبید و حتی اگر با نگاهم شکایت می‌کردم دیوانه‌وار با هر چه به دستش می‌رسید، تنبیهم می‌کرد مبادا با سردی چشمانم کامش را تلخ کنم. داریا هر جمعه ضد حکومت اسد تظاهرات می‌شد، سعد تا نیمه‌شب به خانه برنمی‌گشت و غربت و تنهایی این خانه قاتل جانم شده بود که هر جمعه تا شب با تمام در و پنجره‌ها می‌جنگیدم بلکه راه فراری پیدا کنم و آخر حریف آهن و میله‌های مفتولی نمی‌شدم که دوباره در گرداب گریه فرو می‌رفتم. 💠 دلم دامن مادرم را می‌خواست، صبوری پدر و مهربانی بی‌منت برادرم که همیشه حمایتم می‌کردند و خبر نداشتند زینب‌شان هزاران کیلومتر دورتر در چه بلایی دست و پا می‌زند و من هم خبر نداشتم سعد برایم چه خوابی دیده که آخرین جمعه پریشان به خانه برگشت. اولین باران پاییز خیسش کرده و بیش از سرما ترسی تنش را لرزانده بود که در کاناپه فرو رفت و با لحنی گرفته صدایم زد :«نازنین!» با قدم‌هایی کوتاه به سمتش رفتم و مثل تمام این شب‌ها تمایلی به هم‌نشینی‌اش نداشتم که سرپا ایستادم و بی‌هیچ حرفی نگاهش کردم. 💠 موهای مشکی‌اش از بارش باران به هم ریخته بود، خطوط پیشانی بلندش همه در هم رفته و تنها یک جمله گفت :«باید از این خونه بریم!» برای من که اسیرش بودم، چه فرقی می‌کرد در کدام زندان باشم که بی‌تفاوت به سمت اتاق چرخیدم و او هنوز حرفش تمام نشده بود که با جمله بعدی خانه را روی سرم خراب کرد :«البته تنها باید بری، من میرم #ترکیه!» #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

✍️ #دمشق_شهر_عشق #قسمت_چهاردهم 💠 باورم نمی‌شد پس از شش ماه که لحظه‌ای رهایم نکرده، تنهایم بگذارد و می‌دانستم #زندان‌بان دیگری برایم در نظر گرفته که رنگ از صورتم پرید. دوباره به سمتش برگشتم و هرچقدر وحشی شده بود، همسرم بود و می‌ترسیدم مرا دست غریبه‌ای بسپارد که به گریه افتادم. از نگاه بی‌رحمش پس از ماه‌ها محبت می‌چکید، انگار نرفته دلتنگم شده و با بغضی که گلوگیرش شده بود، زمزمه کرد :«نیروها تو استان ختای #ترکیه جمع شدن، منم باید برم، زود برمی‌گردم!» و خودش هم از این رفتن ترسیده بود که به من دلگرمی می‌داد تا دلش آرام شود :«دیگه تا پیروزی چیزی نمونده، همه دنیا از #ارتش_آزاد حمایت می‌کنن! الان ارتش آزاد امکاناتش رو تو ترکیه جمع کرده تا با همه توان به #سوریه حمله کنه!» 💠 یک ماه پیش که خبر جدایی تعدادی از افسران ارتش سوریه و تشکیل ارتش آزاد مستش کرده و رؤیای وزارت در دولت جدید خواب از سرش برده بود، نمی‌دانستم خودش هم راهی این لشگر می‌شود که صدایم لرزید :«تو برا چی میری؟» در این مدت هربار سوالی می‌کردم، فریاد می‌کشید و سنگینی این مأموریت، تیزی زبانش را کُند کرده بود که به آرامی پاسخ داد :«الان فرماندهی ارتش آزاد تو ترکیه تشکیل شده، اگه بخوام اینجا منتظر اومدن‌شون بمونم، هیچی نصیبم نمیشه!» 💠 جریان #خون در رگ‌هایم به لرزه افتاده و نمی‌دانستم با من چه خواهد کرد که مظلومانه التماسش کردم :«بذار برگردم #ایران!» و فقط ترس از دست دادن من می‌توانست شیشه بغضش را بشکند که صدایش خش افتاد :«فکر کردی می‌میرم که می‌خوای بذاری بری؟» معصومانه نگاهش می‌کردم تا دست از سر من بردارد و او نقشه دیگری کشیده بود که قاطعانه دستور داد :«ولید یه خونواده تو #داریا بهم معرفی کرده، تو میری اونجا تا من برگردم.» 💠 سپس از کیفش روبنده و چادری مشکی بیرون کشید و مقابلم گرفت :«این خانواده #وهابی هستن، باید اینا رو بپوشی تا شبیه خودشون بشی.» و پیش از آنکه نام وهابیت جانم را بگیرد، با لحنی محکم هشدار داد :«اگه می‌خوای مثل دفعه قبل اذیت نشی، نباید بذاری کسی بفهمه ایرانی هستی! ولید بهشون گفته تو از وهابی‌های افغانستانی!» از میزبانان وهابی تنها خاطره سر بریدن برایم مانده و از رفتن به این خانه تا حد مرگ #وحشت کرده بودم که با هق‌هق گریه به پایش افتادم :«تورو خدا بذار من برگردم ایران!» و همین گریه طاقتش را تمام کرده بود که با هر دو دستش شانه‌ام را به سمت خودش کشید و صدایش آتش گرفت :«چرا نمی‌فهمی نمی‌خوام از دستت بدم؟» 💠 خودم را از میان دستانش بیرون کشیدم که حرارت احساسش مثل جهنم بود و تنم را می‌سوزاند. با ضجه التماسش می‌کردم تا خلاصم کند و اینهمه باران گریه در دل سنگش اثر نمی‌کرد که همان شب مرا با خودش برد. در انتهای کوچه‌ای تنگ و تاریک، زیر بارش باران، مرا دنبال خودش می‌کشید و حس می‌کردم به سمت #قبرم می‌روم که زیر روبنده زار می‌زدم و او ناامیدانه دلداری‌ام می‌داد :«خیلی طول نمی‌کشه، زود برمی‌گردم و دوباره می‌برمت پیش خودم! اونموقع دیگه #سوریه آزاد شده و مبارزه‌مون نتیجه داده!» 💠 اما خودش هم فاتحه دیدار دوباره‌ام را خوانده بود که چشمانش خیس و دستش به قدرت قبل نبود و من نمی خواستم به این خانه بروم که با همه قدرت دستم را کشیدم و تنها چند قدم دویدم که چادرم زیر پایم ماند و با صورت زمین خوردم. تمام چادرم از خاک خیس کوچه گِلی شده بود، ردّ گرم خون را روی صورتم حس می‌کردم، بدنم از درد به زمین چسبیده و باید #فرار می‌کردم که دوباره بلند شدم و سعد خودش را بالای سرم رسانده بود که بازویم را از پشت سر کشید. 💠 طوری بازویم را زیر انگشتانش فشار داد که ناله در گلویم شکست و با صدایی خفه تهدیدم کرد :«اگه بخوای تو این خونه از این کارا بکنی، زنده‌ات نمی‌ذارن نازنین!» روبنده را از صورتم بالا کشید و تازه دید صورتم از اشک و #خونِ پیشانی‌ام پُر شده که چشمانش از غصه شعله کشید :«چرا با خودت این کارو می‌کنی نازنین؟» با روبنده خیسم صورتم را پاک کرد و نمی‌دانست با این زخم پیشانی چه کند که دوباره با گریه تمنا کردم :«سعد بذار من برگردم #ایران...» 💠 روبنده را روی زخم پیشانی‌ام فشار داد تا کمتر خونریزی کند، با دست دیگرش دستم را روی روبنده قرار داد و بی‌توجه به التماسم نجوا کرد :«اینو روش محکم نگه دار!» و باز به راه افتاد و این جنازه را دوباره دنبال خودش می‌کشید تا به در فلزی قهوه‌ای رنگی رسیدیم. او در زد و قلب من در قفسه سینه می‌لرزید که مرد مُسنی در خانه را باز کرد. با چشمان ریزش به صورت خیس و خونی‌ام خیره ماند و سعد می‌خواست پای #فرارم را پنهان کند که با لحنی به ظاهر مضطرب توضیح داد : «تو کوچه خورد زمین سرش شکست!»... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

✍ خاطره شهید انگشترهایی که براخودش تهیه میکرد معمولا بارکاب های خوبی بود، اما یکی دوماه بیشتر در انگشتش نمیدیدی. هرکدام از دوستانش که خوشش می امد به او می بخشید. در مورد لباس هایش هم همینطور بود، لباسی که امانت میداد، محال بود پس بگیرد. برای عروسی دوستانش که می رفت محال بودکه دست خالی برود، مقید بودکه حتما هدیه ای تهیه کند ودوستان دیگرش را هم مجاب میکردکه باهم یا یک سکه طلا بخرند یا پاکت پولی را هدیه بدهند. میگفت اول زندگیشان هست باید کمکشان کنیم...!!! 🔺 راوی: مادر بزرگوار شهید شهید رسول خلیلی #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

خــــدایا داده هــایت نـداده هـــایت و گرفته هــــایت را شڪـــــــر میگویم.... چون داده هایت نعمـت نداده هـایت حڪمت و گرفته هایت امتحــان است. ✨خـــدایا شڪرت✨ #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

🌷 #هر_روز_با_شهدا #مشيت_الهى_و_سرنوشت_من.... 🌷زمانى كه در جنگ و نبرد با ضـدانقلاب بـوديم، يكى از خطراتـى كـه هميشه نيروهاى ما را تهديد مى كرد، كمين دشمن بود. ضدانقلاب به دليل آشنايى با منطقه كمينگاهها را خوب مى شناخت و مرتب در سر راه رزمندگان ما كمين مى كردند و تعـداد زيـادى از نيروهـاي رزمنده در اين كمينها به شهادت رسيدند. 🌷چند سال از آن دوران مى گذشت و امنيت پايدار بـه كردسـتان برگـشته بود. يك روز در كنار خيابان منتظر تاكسى بودم كـه يـك تاكـسى در مقـابلم توقف كرد و با اسم مرا صدا زد، اما من راننده تاكسى را نمـى شناختم. سـوار شدم. راننده گفت: حاجى مرا مى شناسى؟ گفتم: نـه! گفت: مـن يكى از افراد توّاب هستم كه قبلاً همراه گروهكها بوده ام. من خدمه آر.پى.جى هفت بودم. 🌷....يك روز در يكى از كمينگاهها كمينى گذاشـته بـوديم و منتظـر آمـدن ماشين شما بوديم. ماشينى كه شما در آن بوديـد و ٩ نفـر سرنـشين داشـت، وارد كمينگاه شد و كاملاً در تيررس ما بود. من سه بار ماشه آر.پـى.جى را چكاندم، اما عمل نكرد. تا اينكه شما از تيررس خارج شديد و وارد كمينگاه بعدى شديد. سپس آر.پى.جى خود به خود عمل كرد! 🌷من در آن لحظـه جـز به مشيت الهى فكر نكردم و در همان جا بود كه متحول شدم و به اين يقـين رسيدم كه خدا با شماست و بعد از چند روز خـودم را بـه نيروهـاى اسـلام تسليم كردم. راوى: محمدفايق فرجى از پيشمرگان مسلمان كرد #شهدا_را_ياد_كنيم_با_ذكر_صلوات #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

من یاد دل و دل یاد تو را میگیرد دانی دل اگر یاده برادر نکند میمیرد؟ #گلبرگی_از_خاطرات_شهید حضرت آقا (مقام معظم رهبری) به گنبد آمده بودند و آقا روح‌الله محافظ ایشان بودند. ظهر بود و سفره ناهار پهن شد. آقا روح‌الله آن‌قدر محو ابهت حضرت آقا شدند، طوری که ایشان به آقا روح‌الله اشاره کردند و گفتند: «جوان به این رعنایی چرا غذا نمی‌خوری؟» بعد گفتند که «بیا و کنار من بنشین». آقا روح‌الله رفت و کنار حضرت آقا نشست و ایشان از آقا روح‌الله پرسید «بچه کجایی؟» آقا روح‌الله گفت: «من آملی هستم و از مازندران». حضرت آقا هم گفتند «دانه بلند مازندران». وقتی به خانه برگشت آن‌قدر که محو جمال حضرت آقا بود که می‌گفت: «خدا قسمتت کند یک‌بار حضرت آقا را ببینی». ✍ به روایت: همسربزرگوار شهید #شهید #روح‌الله_سلطانی‌🌷 #ایام_شهادت #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

🔴روایت حاج قاسم از حادثه‌ی هولناک اسپایکر و بلایی که بر سر دختران ایزدی آمد... حتی شنیدنش هم سخته چه برسه به دیدن این صحنه‌ها، چه ایثاری کردند مدافعان حرم #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

#دلنوشته سرِدوراهیِ گُناه وثَواب به حُب شَهادت فِکرکُن... به نِگاه امام زَمانت فکرکُن...به بِبین میتونی ازگُناه بِگذَری...؟! ازگُناه که گُذشتی ..ازجونِت هَم میگذَری...🖐 #اَللّهُم_َالرزُقنا_تُوفیقِ_شهادَت_فی_سَبیلَک #شهید_محمودرضا_بیضایی #شهید_مدافع_حرم🌹 #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

🍃🌸 #شهیدانہ🕊 فرمانده بود اما براے گرفتن غذا مثل بقیه رزمنده‌ها توی صف می‌ایستاد... سرصف غذا هم جلویی‌ها به احترامش ڪنار می‌رفتند، میخواستند او زودتر غذایش رو بگیره ولے او هم عصبانی می‌شد، رها می‌ڪرد و می‌رفت، نوبتش هم ڪه می‌رسید، آشپزها غذاے بهتر برایش می‌ریختند او هم متوجه مے‌شد و مییداد بہ پشت سرش... #شهیدمحمودڪاوه🌷 #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

آرزوهای یک دختر شهید در ۵ کلمه خلاصه می شود💔 ”برم بابامو تو بهشت ببینم“ نازدانه شهید مدافع حرم جواد محمدی🌹 #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی شهدا محور #عزّت و کرامت همه ما هستند. نه براے امروز، بلڪہ همیشہ اینها بہ دریاے واسعہ خداوند سبحان اتصال یافته‌اند. آنها را در چشم دل و زبان خود #بزرگ ببینید... #سرداردلـــــها❤️ شبتون شهدایی✨🌹✨ #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

وطن خودتو به چی فروختی؟؟؟ به یه مشت دلار؟!!! خون شهدا رو کی جواب میده؟! #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

❤️ تو مال منی و من گـدایت شده ام دلتنگِ شنیدن صـدایت شده ام تو رفته ای و هنوز من خوبم، شکر چیزی نشده، فقط فـدایت شده ام 💔 وداع تلخ و جانگداز دردانه های شهید مدافع حرم جواد الله کرم با پدرشان در معراج الشهدا تهران #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

#راه_درست_همینه🍀🍃 پیامبر اکرم (ص): 🔹شهادت برترین مرگهاست. #رسم_خوبان🌹 🔸شهید زنده است، من و تو مرده‌ایم، شهدا صدق و استقامت خویش را در آن عهد ازلی ڪه با خدا بسته بودند اثبات کرده‌اند، کاش ما از خیلِ منتظرانِ شهادت باشیم.. #شهید_سید_مرتضی_آوینی🌷🕊 عاشقان را سر شوریده به پیکر عجب است دادن سر نه عجب، داشتن سر عجب است‌ 💟#شهید #یاد_شهدا_با_ذکر_صلوات اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُمْ وَ الْعَنْ اَعْدٰاءَهُم ْاْجمَعین #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

امام خمینے #شهادت یڪ هدیہ اے است ازطرف خداوندتبارڪ و تعالے براے آن ڪسانےڪہ #لایق هستند. #شهیدآناتولےمیرزایی مسیحی تازه مسلمان شده لایق #شهادت شد درحالےکه مسلمانان پیشانےپینه بسته #مردند. #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 🔺بی تو نفس کشیدنم عمر تباه کردن است ... ✨هر شهیدی که می آوردن می‌رفت توی سردخانه معراج می دید. یه بار بهش گفتم: چطوری تو را راه میدن معمولا سخت می گیرند. گفت: 🔺اگه بری التماس کنی نمیزارند ولی من سرم را می اندازم زیر یه سلام می کنم وارد می شوم. اونا هم فکر می کنند کاره ای هستم جلوم را نمی گیرند گفتم: ✨خب حالا این چه لذتی داره که این قدر با شوق می‌ری جنازه‌‌های شهدا را می‌بینی. 🔺گفت: می رم توی گوششون یه چیزی میگم پا می شم میام، گفتم: چی میگی ، گفت: بعدا میفهمی ✨وقتی جنازه علی را آوردند رفتم و کنارش نشستم تویِ گوشش گفتم: علی من را یادت نره...... 🔺یک آن یاد علی آقا افتادم که سالها توی گوش شهدا چی می گفته ... 🌷#شهید_علی_پیرونظر🌷 #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

در روز شهادت شهید حسن عشوری یادی کنیم از شهدای گمنام امام زمان (عج) باذکر صلوات... #شهید_حسن_عشوری #وزارت_اطلاعات #حادثه_تروریستی_سیستان... #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

🌹 #امام_خامنه_ای : گاهی #شهید_شدن آسان تر از زنده ماندن است. حقّا که چنین است. این نکته را اهل معنا و حکمت و دقت خوب درک میکنند . گاهی #زنده_ماندن و زیستن و تلاش کردن در یک محیط، به مراتب مشکل تر از کشته شدن و شهید شدن و به لقای خدا پیوستن است ۷۵/۳/۲۰ #شهادت #حضرت_آقا #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

تو کجایی؟ در گستره‌ی بی مرز این جهان تو کجایی؟ من در دور دست‌ترین جای جهان ایستاده‌ام: دور از تو #شهیدمحسن_حججی #یادش_باصلوات #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

💞 عاشقانه شهدا 🍃بابام تو#دماوند یه باغچه ای داره #سیزده_بدر رفته بویم اونجا داشتیم تو کوچه‌باغا قدم میزدیم که یکم جلوتر از من رفت و گفت "حاج خانوم عکس شهادتمو بنداز."😍 🍃من هم شوخی‌شوخی چند تا عکس گرفتم گفت "#شهید که شدم اینارو بذار #پروفایلت ...!" همیشه بهم میگفت "بعد شهادتم صبور باش و مقاوم" خدا هم واقعاً منو واسه شهادتش آماده کرده بود👌 🍃اخلاقش جوری بود که میدونستم بالاخره شهید میشه و به دلم افتاده بود چون رفتنی بود و من مخالفت میکردم با#سوریه رفتنش آخرشم خود #داعش اومد سراغ #همسر دلاورم😔 🍃همسرم به فدای امام حسین علیه‌السلام ناراحت نیستم چون همسرم تو بهشت منتظرمه حالا هم کنارمه و مراقبمه🌹 🍃این آخریا درباره شهادتش خوابای عجیبی میدیدم آخرین خوابم این بود که خودمو تو جایی مثه#بهشت دیدم، سبز و زیبا، با چادر مشکی‌ ایستاده بودم،روبروی یه تابوت مزین به #پرچم_ایران رفتم جلوتر همسرم بود. نشستم کنارش و باهاش حرف میزدم که یهو از خواب پریدم 🍃گفتم: "خیره ان‌شاءالله...! حتماً طول عمرش بیشتر میشه"❤️ ولی روزی که آوردنش#معراج_شهدا، درست همون صحنه‌ای بود که تو خواب دیده بودم❗️ به روایت همسر شهید #جواد_تیموری🌹 #شهید_حمله_تروریستی_داعش_به_مجلس #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

🌹‏به کسی که لواسون به نامت میزنه نمیگن رفیق رفیق اونیه که نه تنها تو رو بهشتی میکنه که پا به پات تا بهشت هم میاد... #یاد_شهدا_با_صلوات #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

✍ #دمشق_شهر_عشق #قسمت_پانزدهم 💠 صورت بزرگ مرد زیر حجم انبوهی از ریش و سبیل خاکستری در هم رفت و به گریه‌هایم #شک کرده بود که با تندی حساب کشید :«چرا گریه می‌کنی؟ ترسیدی؟» خشونت خوابیده در صدا و صورت این زندان‌بان جدید جانم را به لبم رسانده بود و حتی نگاهم از ترس می‌تپید که سعد مرا به سمت خانه هل داد و دوباره بهانه چید :«نه ابوجعده! چون من می‌خوام برم، نگرانه!» 💠 بدنم به‌قدری می‌لرزید که از زیر چادر هم پیدا بود و دروغ سعد باورش شده بود که با لحنی بی‌روح ارشادم کرد :«شوهرت داره عازم #جهاد میشه، تو باید افتخار کنی!» سپس از مقابل در کنار رفت تا داخل شوم و این خانه برایم بوی #مرگ می‌داد که به سمت سعد چرخیدم و با لب‌هایی که از ترس می‌لرزید، بی‌صدا التماسش کردم :«توروخدا منو با خودت ببر، من دارم سکته می‌کنم!» 💠 دستم سُست شده و دیگر نمی‌توانستم روی زخمم را بگیرم که روبنده را رها کردم و دوباره خون از گوشه صورتم جاری شد. نفس‌هایش به تپش افتاده و در سکوتی ساده نگاهم می‌کرد، خیال کردم دلش به رحم آمده که هر دو دستش را گرفتم و در گلویم ضجه زدم :«بذار برم، من از این خونه می‌ترسم...» و هنوز نفسم به آخر نرسیده، صدای نکره ابوجعده از پشت سرم بلند شد :«اینطوری گریه می‌کنی، اگه پای شوهرت برای #جهاد بلنگه، گناهش پای تو نوشته میشه!» 💠 نمی‌دانست سعد به بوی غنیمت به #ترکیه می‌رود و دل سعد هم سخت‌تر از سنگ شده بود که به چشمانم خیره ماند و نجوا کرد :«بذارم بری که منو تحویل نیروهای امنیتی بدی؟» شیشه چشمانم از گریه پر شده و به سختی صورتش را می‌دیدم، با انگشتان سردم به دستش چنگ زدم تا رهایم نکند و با هق‌هق گریه قسم خوردم :«بخدا به هیچکس هیچی نمیگم، فقط بذار برم! اصلا هر جا تو بگی باهات میام، فقط منو از اینجا ببر!» 💠 روی نگاهش را پرده‌ای از اشک پوشانده و شاید دلش ذره‌ای نرم شده بود که دستی #چادرم را از پشت سر کشید و من از ترس جیغ زدم. به‌سرعت به سمت در چرخیدم و دیدم زن جوانی در پاشنه درِ خانه، چادرم را گرفته و با اخم توبیخم کرد :«از #خدا و رسولش خجالت نمی‌کشی انقدر بی‌تابی می‌کنی؟» سعد دستانش را از حلقه دستانم بیرون کشید تا مرا تحویل دهد و به جای او زن دستم را گرفت و با یک تکان به داخل خانه کشید. 💠 راهرویی تاریک و بلند که در انتهایش چراغی روشن بود و هوای گرفته خانه در همان اولین قدم نفسم را خفه کرد. وحشتزده صورتم را به سمت در چرخاندم، سعد با غصه نگاهم می‌کرد و دیگر فرصتی برای التماس نبود که مقابل چشمانم ابوجعده در را به هم کوبید. باورم نمی‌شد سعد به همین راحتی رهایم کرده و تنها در این خانه گرفتار شدم که تنم یخ زد. در حصار دستان زن پر و بال می‌زدم تا خودم را دوباره به در برسانم و او با قدرت مرا به داخل خانه می‌کشید و سرسختانه نصیحتم می‌کرد :«اینهمه زن شوهراشون رو فرستادن #جهاد! باید محکم باشی تا خدا نصرت خودش رو به دست ما رقم بزنه!» و من بی‌پروا ضجه می‌زدم تا رهایم کند که نهیب ابوجعده قلبم را پاره کرد :«خفه شو! کی به تو اجازه داده جلو #نامحرم صداتو بلند کنی؟» 💠 با شانه‌های پهنش روبرویم ایستاده و از دستان درشتش که به هم فشار می‌داد حس کردم می‌خواهد کتکم بزند که نفسم در سینه بند آمد و صدایم در گلو خفه شد. زن دوباره دستم را کشید و با غیظی که گلویش را پُر کرده بود، تحقیرم کرد :«تو که طاقت دوری شوهرت رو نداری، چطوری می‌خوای #جهاد کنی؟» میان اتاق رسیده بودیم و دستم هنوز در دستش می‌لرزید که به سمتم چرخید و بی‌رحمانه تکلیفم را مشخص کرد :«تو نیومدی اینجا که گریه کنی و ما نازت رو بکشیم! تا رسیدن #ارتش_آزاد به داریا، ما باید ریشه #رافضی‌ها رو تو این شهر خشک کنیم!» 💠 اصلاً نمی‌دید صورتم غرق اشک و #خون شده و از چشمان خیس و سکوت مظلومانه‌ام عصبی شده بود که رو به ابوجعده اعتراض کرد :«این لالِ؟» ابوجعده سر تا پای لرزانم را تماشا کرد و از چشمانش نجاست می‌بارید که نگاهش روی صورتم چسبید و به زن جواب داد :«#افغانیه! بلد نیس خیلی #عربی صحبت کنه!» و انگار زیبایی و تنهایی‌ام قلقلکش می‌داد که به زخم پیشانی‌ام اشاره کرد و بی‌مقدمه پرسید :«شوهرت همیشه کتکت می‌زنه؟» 💠 دندان‌هایم از #ترس به هم می‌خورد و خیال کرد از سرما لرز کرده‌ام که به همسر جوانش دستور داد :«بسمه! یه لباس براش بیار، خیس شده!» و منتظر بود او تنهایمان بگذرد که قدمی دیگر به سمتم آمد و زیر لب پرسید :«اگه اذیتت می‌کنه، می‌خوای #طلاق بگیری؟»... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313