دربارۀ داستان «عروسی حضرت قاسم» این داستان از آورده‌های کاشفی در کتاب «روضة الشهداء» است. 🔸 دربارۀ این کتاب و نویسندۀ آن حسين‌بن‌على واعظ كاشفى (م910ق) که سنی یا شیعه بودنش معلوم نیست کتابی تخیلی به سبک قصه‏‌پردازى از رخدادهای عاشورا دارد به نام «روضة الشهداء». این کتاب به دلایلی چون فارسی‌بودن متن و داشتن داستان‌های شگفت‌انگیز و ... به سرعت میان گویندگان مجالس حسینی دست‌به‌دست شد و تا امروز جا خوش کرده است. تا آنجا که سخنران و مرثیه‌خوانِ مجالس سوگ را ‏«روضه»‌خوان می‌نامند. توجه و تمرکز گویندگان زودباور و بیگانه با تحقیق، به این کتاب که راست و دروغ را به هم آمیخته است سبب شد سخنان نادرست بسیاری وارد محافل حسینی شده از مسلّمات شود. نمونه‌هایی از داستان‌سرایی‌های نویسنده در این کتاب: بيست‌ودو هزار زخم در پيكر امام حسين(ع)، قصّه زعفر جنّى. داستان عروسى قاسم یکی از قصه‌های این کتاب است که هیچ منبع و مدرکی ندارد. گذشته از این چگونه می‌توان باور کرد در میان آن کارزارِ آتش و خون که امام(ع) و یارانش حتی مجال نمازخواندن هم ندارند بساط عقدکنان پهن شود و ... شگفتا به مردم امروز که پس از آشکارشدن این دروغ از سوی دانشمندان، همچنان مجالس سوگ را آزین می‌بندند و گاه در مجلس سوگ حسین(ع) هِل‌هِله سَر می‌دهند. #اعتبار_سنجی_روایت #حضرت_قاسم #عروسی