eitaa logo
سیدمصطفی
8 دنبال‌کننده
326 عکس
71 ویدیو
8 فایل
جهت ارتباط: 🆔 @smht63
مشاهده در ایتا
دانلود
پنج خصلت مهم امام حسین (علیه السلام) فرمودند: خَمسٌ مَن لَم تَکُن فِیهِ لَم یَکُن فِیهِ کَثیرُ مُستَمتَعٍ: اَلعَقلُ وَ الدِّینُ وَ الأدَبُ وَ الحَیاءُ وَ حُسن ُالخُلقِ؛ پنج خصلت است که در هر کس نباشد، بهره ی چندانی در او نیست: خرد، دین، ادب، حیا و اخلاق نیکو. (حیاة الامام الحسین علیه السلام، ج ۱، ص ۱۸۱) شرح حدیث: درخت وجود آدمی وقتی ثمربخش است که شاخ و برگ و میوه دهد. ثمر این درخت، صفات نیک و خصلتهای پسندیده است. پنج صفتی را که امام حسین(علیه السلام) در این حدیث به عنوان عناصر خیرآفرین از آنها یاد می کند، چه در زندگی فردی و چه در حیات اجتماعی، منبع برکت و آثار نیک است: «عقل»، بزرگترین موهبتی است که خداوند به انسانها عطا کرده است و حجّتی درونی و پیامبری باطنی است که راه زندگی صحیح را به آدمیان نشان می دهد. «دین»، زندگی بر مدار خواست خداوند و به کار بستن اوامر پروردگار، در همه ی ابعاد است. «ادب »، نشان کمال خرد و وارستگی انسان از رذیله ی جهل است و انسان را مورد احترام و محبوبیّت نزد دیگران قرار می دهد. «حیا»، صفتی ارزشمند است که آدمی را از آلوده شدن به مفاسد و حریم شکنی و بی عفتی باز می دارد. «حسن خلق»، برترین فضیلت یک مسلمان است و صفتی است که خداوند، پیامبر محبوبش حضرت محمد(ص) را به خاطر آن ستوده است. افراد خوش اخلاق، زندگی بهتر و روابط صمیمانه تری با دیگران دارند و در خانه ی دلها نفوذ می کنند. این صفات شایسته ی پنجگانه، وجود آدمی را پرثمر می سازد و کسی که از این اوصاف بی بهره باشد، انتظار خیری از او نیست. خود را به این صفات آراسته کنیم و اگر از آنها برخورداریم، بر آنها بیفزاییم. منبع: حکمت های حسینی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام حسین علیه السلام)، جواد محدثی.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📚 پوشیدن لباس مشکی 💠 سوال: برخی افراد از اول تا آخر به احترام حسین (علیه السلام) می پوشند، آیا این کار با اینکه دو ماه طول می کشد باز امر پسندیده ای بوده و کراهت ندارد؟ ✅ جواب: پوشیدن در ایام عزاداری خاندان عصمت و طهارت (علیهم السلام) به منظور تعظیم شعائر الهی و اظهار حزن و اندوه، موجب ترتب ثواب الهی است. 🆔 @leader_ahkam 🆔 @smht11014
💠 🔺 گناه دیگران 🔅 : 🔸 «إيّاكَ أن تَكونَ مِمَّن يَخافُ عَلَى العِبادِ مِن ذُنوبِهِم ويَأمَنُ العُقُوبَةَ مِن ذَنبِهِ؛؛» 🔹 «مبادا از كسانى باشى كه به سبب گناهانِ بندگانِ خدا بر سرنوشت آنان بيمناك است ، ولى خود را از سزاى گناه خويش ايمن مى داند .» 📚 گزیده تحف العقول، ص 37
«إنّ الدِّينارَ و الدِّرهَمَ أهلَكا مَن كانَ قَبلَكُم، و هُما مُهلِكاكُم»  دينار و درهم، كسانى را كه پيش از شما بودند نابود كرد و اين دو نابود كننده شماست  این یک هشداری است از سوی پیامبر مکرّم برای همه امّت اسلامی؛ می فرماید : درهم و دینار امتّهای قبل از شما را به هلاکت انداخت . مراد از هلاکت لزوماً هلاکت مادی نیست ، هلاکت معنوی نیز می تواند باشد؛ یعنی خسران، عقب گرد، دچار شدن به انحراف از راه حق و راه خدا . 🔵👈حالا هلاکت افتادن انسان به خاطر پول در چند مرحله خودش را نشان می دهد ؛ یکی در طلب پول ، چقدر انسانها برای اینکه به پول برسند کارهای خلاف می کنند،از سجایای نفسانی صرف نظر می کنند ، سخاوت را،کرم را از دست می دهند، دچار حرص و بخل می شوند. مرحله دیگر، بعد از پول دار شدن است . 🔵👈 بعضی از انسانها تا وقتی زندگی متوسط معمولی دارند، اهل خیرند ، اهل ذکر و توسلند ، و ... به مجرد اینکه ثروتی به آنها رو می کند ، همه این خیرات و مبرّات را از یاد می برند. 🔵👈و اهل فسق و فجور می شوند و این فسق و فجور روی عقاید و افکار آنها، در گرایش های قلبی آنها اثر می گذارد. در زمان خود ما ، بعضی ها انقلابی ، صادق ، سالم، خوب و با اخلاص بودند به مجرد اینکه دنبال دنیا افتادند ، به تدریج افکار و عقایدشان ، راهشان عوض شد. این درس است برای ما. شرح حدیث از حضرت آیت الله امام خامنه ای (حفظه الله) قبل از درس خارج آذرماه 1388) ❤️ ❤️
8.86M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
شهید مطهری: معرفت واقعی امام حسین(ع) تو را این‌چنین متحول می‌کند!
•┈┈••✾❀✾••┈┈• ▪️ : 🔸 إنَّ القَرابَةَ الَّتي أمَرَ اللّهُ بِصِلَتِها وعَظَّمَ مِن حَقِّها وجَعَلَ الخَيرَ فيها ، قَرابَتُنا أهلَ البَيتِ الَّذينَ أوجَبَ اللّهُ حَقَّنا عَلى كُلِّ مُسلِمٍ . 🔹 نزديكى و خويشى اى كه خداوند به پيوند با آن و بزرگداشت حقّش فرمان داده و خير را در آن نهاده ، نزديكى و خويشىِ ما اهل بيت است كه خداوند ، حقّ ما را بر هر مسلمانى واجب كرده است . 📚 تأويل الآيات الظاهرة : ج 2 ص 545 ح 9
🔰 وقایع در بیان 👈 دعوت حبیب بن مظاهر از قبیله بنی اسد در روز ششم محرم/بنی اسد و سستی در یاری امام حسین (علیه السلام)/روز ششم؛ نامه امام(علیه السلام) از کربلا به برادرش محمد بن حنفیه و بنی هاشم‌
طفل شیرخوار چگونگی شهادت طفلی شیرخوار از فرزندان امام حسین(ع) دوگونه گزارش شده است: 1️⃣ گزارش نخست از چگونگی شهادت او هنگامى كه حسين(ع)، شهادت جوانان و محبوبانش را ديد، تصميم گرفت كه خود به ميدان برود و ندا داد: آيا مدافعى هست كه از حرم پيامبر خدا(ص)، دفاع كند؟ آيا دادرسى هست كه برای خدا، به داد ما برسد؟ هَل مِن ذابٍّ يَذُبُّ عَن حَرَمِ رَسولِ اللّهِ؟ هَل مِن مُغيثٍ يَرجُو اللّهَ بِإِغاثَتِنا؟ پس صداى زنان، به ناله برخاست؛ فَارتَفَعَت أصواتُ النِّساءِ بِالعَويلِ. امام(ع)، به جلوى درِ خيمه آمد و به زينب(س) فرمود: كودک خُردسالم را به من بده تا با او، خداحافظى كنم؛ ناوِليني وَلَدِيَ الصَّغيرَ حَتّى اُوَدِّعَهُ. او را گرفت. همینکه ‌خواست برای آخرین بار بوسه‌ای بر چهرۀ مظلوم آن طفل تشنه‌کام بزند تیر حرمله بر لبان خشک پدر سبقت گرفت و چون خنجری بر حنجر خشکیدۀ طفل نشست و آن را بُرید؛ فَأَخَذَهُ و أومَأَ إلَيهِ لِيُقَبِّلَهُ، فَرَماهُ حَرمَلَةُ بنُ الكاهِلِ بِسَهمٍ فَوَقَعَ في نَحرِهِ فَذَبَحَهُ. امام(ع) به زينب(س) فرمود: او را بگير (خُذيهِ)! سپس، كف دستانش را زير گلوى او گرفت تا از خون پُر شد؛ ثُمَّ تَلَقَّى الدَّمَ بِكَفَّيهِ حَتَّى امتَلَأَتا. خون را به سوى آسمان پاشيد و فرمود: آنچه بر من وارد می‌شود، برايم آسان است؛ چون شاهد و ناظر است. امام باقر(ع) فرمود: از آن خون، يک قطره هم به زمين، باز نگشت؛ فَلَم يَسقُط مِن ذلِكَ الدَّمِ قَطرَةٌ إلَى الأَرضِ. 2️⃣ گزارش دوم از چگونگی شهادت طفل شیرخوار وقتى حسين(ع) ديد كه آنها بر كُشتن او پافشارى می‌كنند قرآنى را گرفت و آن را باز كرد و بر سرش نهاد و ندا داد: كتاب خدا و نيز جدّم محمّد، فرستادۀ خدا، ميان من و شما داورى كند. اى مردم! براى چه خونم را حلال می‌‏شمريد؛ يا قَومِ! بِمَ تَستَحِلّونَ دَمي؟! همچنين به سوى يكى از كودكانش كه از تشنگى می‌گريست رفت؛ فَالتَفَتَ الحُسَينُ ع فَإِذا بِطِفلٍ لَهُ يَبكي عَطَشاً. او را بر سرِ دست گرفت و گفت: اى قوم! اگر بر من رحم نمی‌كنيد به اين كودک، رحم كنيد؛ يا قَومِ، إن لَم تَرحَموني فَارحَموا هذَا الطِّفلَ. در اين حال، مردى از آنان، تيرى به سوى او انداخت و ذبحش كرد؛ فَرَماهُ رَجُلٌ مِنهُم بِسَهمٍ فَذَبَحَهُ. حسين(ع) می‌گريست و می‌گفت: خدايا! ميان ما و گروهى كه ما را دعوت كردند تا ما را يارى دهند، امّا ما را كُشتند، داورى كن؛ فَجَعَلَ الحُسَينُ(ع) يَبكي و يَقولُ: اللّهُمَّ احكُم بَينَنا و بَينَ قَومٍ دَعَونا لِيَنصُرونا فَقَتَلونا. در اين هنگام، از آسمان، ندايى رسيد: حسین! او را وا گذار كه در بهشت، به او شیر خواهند داد؛ فَنودِيَ مِنَ الهَوا: دَعهُ يا حُسَينُ؛ فَإِنَّ لَهُ مُرضِعاً فِي الجَنَّةِ.
گفته‌های نامعتبر دربارۀ طفل شیرخوار 1️⃣ شش ماهه بودن او. منشأ اين سخن، احتمالًا نسخه منتشر شدۀ مقتلِ ضعيفِ منسوب به ابومِخنَف باشد كه در آن آمده :«از عُمْر او(على اصغر) شش ماه گذشته بود.» گفتنى است كه اين سخن، نه تنها در هيچ منبع معتبرى نيامده است؛ بلكه در نسخه خطی‌اى از همين كتاب كه در كتابخانۀ تخصّصى حديث( قم/ دارالحديث)، موجود است اين جمله نيامده است.‏ 2️⃣ در ميان لشكر عمربن‌سعد، دربارۀ آب‌دادن به على اصغر، اختلاف افتاد. ابن‌سعد به حَرمَله گفت: اين نزاع را پایان بِده.‏ 3️⃣ حرمله به مختار گفت: اكنون كه مرا می‌كُشى، بگذار كارهاى خودم را بگويم تا قلبت را بسوزانم. اى امير! من، سه تير سه‌‏شاخه داشتم كه آنها را با زهر، آميخته كرده بودم. با يكى از آنها، گلوى على اصغر را در آغوش حسين، دريدم؛ با دومى، قلب حسين را نشانه رفتم ... و با سومى، گلوى عبداللّه بن حسن را. 4️⃣ على اصغر، بعد از تير خوردن، به روى پدر نگريست و تبسّمى كرد و سپس به شهادت رسيد. 5️⃣ سپاهيان ابن سعد، بعد از واقعۀ عاشورا قنداقۀ على اصغر را از زير خاک، بيرون آوردند و سرِ او را به نيزه زدند. 📖 ر.ک به دانشنامه امام حسين «عليه السلام» بر پايه قرآن، حديث و تاريخ، ج‏7، ص33.
💠 🔸امام رضا(ع): إن بَكَيتَ عَلَى الحُسَينِ حَتّى تَصيرَ دُموعُكَ عَلى خدَّيكَ غَفَرَاللّه ُ لَكَ كُلَّ ذَنبٍ أذنَبتَهُ 🔹 اگر بر حسين بگريى ، چندان كه اشك هايت بر گونه ات جارى شود ، خداوند تمام گناهانت را مى آمرزد. 📚 بحار الأنوار، ج 44، ص 286
💠وقایع روز هفتم محرم سال61💠 ✍ عمر بن سعد نامه‌ای بدین مضمون از عبیدالله دریافت کرد که: با سپاهیان خود بین امام حسین(ع) و اصحابش و آب فرات فاصله بینداز، به طوری که حتی قطره‌ای آب به امام (ع) نرسد،‌‌ ✅ یکی از آن‌ها فریاد زد:‌ ای حسین!... به خدا سوگند که قطره‌ای از این آب را نخواهی آشامید تا از عطش جان دهی! 🌺 حضرت فرمود: «خدایا! او را از تشنگی هلاک کن و هرگز او را مشمول رحمتت قرار مده.» حمید بن مسلم می‌گوید به چشم خود دیدم که نفرین امام(ع) عملی گشت. 🌷 امام حسین (ع) سپاه دشمن را چنین نفرین کرد: بار خدایا! باران آسمان را از اینان دریغ کن، و بر ایشان تنگی و قحطی (همچون سالهای قحطی یوسف در مصر) پدید آور و آن غلام ثقفی (حجاج بن یوسف) را بر ایشان بگمار تا جام زهر به ایشان بچشاند. زیرا آن‌ها به ما دروغ گفتند و ما را خوار ساختند و خداوند انتقام من و اصحاب و اهل بیت و شیعیان مرا از اینان بگیرد. ✅ تعداد نظامیانی که لباس و سلاح جنگی و حقوق از حکومت غاصب بنی امیه گرفته و به جنگ امام حسین(ع) آمده بودند را، بالغ بر ۳۰ هزار جنگجو نوشته‌اند. ---------------------------- پی نوشت: ۱. فیض الاعلام و وقایع الایام شیخ عباس قمی، ۲. مقتل الحسین(مقرّم)، ص۱۹۹. ۲. بحارالانوار، ج۴۴، ص۳۸۶.