انا لله و انا الیه راجعون @sooyesama

#استاد_علی_صفایی #سلوک #تنهایی @sooyesama

او که نوری لایتنهایی است، آن‌قدر بزرگ و عظیم است که اذهان ما صرفاً او را چونان تاریکی می‌بینند... اگر خداوند یا آن‌چه بتواند او را آن‌گونه که هست به ما بنمایاند، دیدنی نباشد، پس برای جستن خداوند باید به فراسوی هر آن‌چه دیدنی است، یعنی به درون تاریکی، رهنمون شد. از آن‌جا که هر آن‌چه نتوان شنید، همو خداست، پس برای جستن او باید به سکوت رو آورد... خداوند را جز با خودِ خداوند نمی‌توان شناخت. اگر بخواهیم او را بشناسیم، برای این کار راهی نداریم جز آن‌که به طریقی به او تبدیل شویم؛ تا جایی که بتوانیم او را آن‌گونه که خودش خودش را می‌شناسد، بشناسیم. باور، مرحله‌ٔ نخست این دگرگونی و تبدّل است؛ زیرا این شناختی است که به مددِ همانندشدنی عاشقانه با خداوندِ حیّ و زنده، بدون توسّل جستن به تصویرها و بازنمایی‌ها، [خداوند را] در تاریکی و ناشناختگی‌اش، می‌شناسد. #تامس_مرتون (عارف مسیحی معاصر) (چرا باور؟، جان کاتینگهام، ص۵۷، نشر علمی و فرهنگی) #شناخت_خداوند #فنای_فی‌الله @sooyesama

می‌بینید شما در اين مهدكودک اين بچه‌ها مشغول بازی اند، سروصدا در مهدكودک زياد است، هركس يكی از اين بچه‌ ها را صدا بزند، اين مشغول بازی است گوش نمی‌دهد. اما وقتی مادر يكی از اين كودكان آمد، اين كودک را به اسم صدا زد، اين كودک می‌بیند اين صدا آشناست، اين غريبه نيست فوراً برمی‌گردد نگاه می‌کند. صدای قرآن برای فطرت ما، گوش جان ما آشناست، حرف بيگانه نيست، حرفی می‌زند كه دل آن حرف را می‌پذیرد. #آیت‌الله_جوادی_آملی #کلام_الهی #ندای_آشنا @sooyesama

#شگفتی‌های_آفرینش گردش آسمان، از نگاه زمین @sooyesama

#استاد_محمدحسین_نائیجی #ذکر #معبد_درونی #محراب_درون @sooyesama

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم ناز بنیاد مکن تا نکَنی بنیادم... رحم کن بر من مسکین و به فریادم رَس تا به خاک در آصف نرسد فریادم #حافظ_شیرازی @sooyesama

چیزی درون توست. چیزی مانند خودت، که تو تنها از آن‌جا به حقیقت خواهی پیوست. اگر حقیقت را می‌جویی، باید آن‌را بپویی. هرچه از بیرون آید، سرانجام روزی خواهد رفت. باید او را در خودت بیابی. دل عزیزم! تو پیش‌تر نیز این‌را حدس می‌زدی. اما اکنون که بزرگان این تجربه را داشته‌اند، پس بی‌گمان راه همین است. پرستش نیز از درون تو به جریان می‌افتد. هیچ راه دیگری نیست. از آلودگی‌هایت مهراس. دروازه درون را بگشا. حقیقت، کریمانه تو را خواهد شست. با کریمان کارها دشوار نیست... #ر_س @sooyesama

زلف، گیسو و موی، در زبان عارفان، نماد کثرتند. و روی، چهره و رخ، نماد حقیقت زیبای یکتا. موی بر باد سپردن، به‌معنای تلاطم و تموج کثرات است که پرتو وحدت را، متوج و متشعب می‌گرداند. گرچه تلاطم کثرات، در نگاه بیگانگان، پوشنده و پرده وحدتند، اما در نگاه آشنایان، جلوه‌های وحدت و ربایش‌های محبوبند. لسان غیب، چه زیبا سرود: از خلاف آمد عادت، بطلب کام، که من کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم پرتوهای خورشید حقیقت، از لابلای زلف بر باد رفته او، گاه و بی‌گاه، می‌آیند و می‌روند. این آمد و شد، این بود و نبود، نگاه شیدای محب را تشنه‌تر خواهد کرد. درواقع محبوب، آرام‌آرام، محب را با زوایای حقیقت خویش آشنا می‌کند. این طنازی، رازی است بس ارج‌مند، میان عاشق و معشوق. رازی که هردو بدون هیچ توافق پیشین، آن‌را می‌شناسند و می‌پذیرند. #ر_س @sooyesama

#شگفتی‌های_آفرینش آبزیان شیشه‌ای در ژرفای اقیانوس @sooyesama

گوش‌هایم را بگشا و در قلب من نجوا کن که نجاتم خواهی داد. آوایت را به گوش خواهم گرفت و برای در آغوش فشردنت شتاب خواهم کرد. سیمای خویش از من پنهان مدار؛ زیرا برای دیدار آن، مرگ را با خشنودی پذیرا خواهم شد؛ چه محروم ماندن از دیدار آن چهره، به‌واقع، خود مرگ است. جان من، چون خانه‌ای است که به‌سبب کوچکی، آمادهٔ ورود تو نیست. استدعا می‌کنم آن‌را وسعت بخشی. آن خانه، خرابه‌ای بیش نیست، تو از نو برسازش. چیزهایی در این خانه هست که تو از دیدنش خشنود نمی‌گردی. این‌را می‌دانم و پنهانش نمی‌کنم. اما چه کسی می‌تواند این خانه را از این چیزها بپیراید؟ #آگوستین_قدیس (آگوستین، اعترافات، ص۵۰_۵۱، دفتر پژوهش و نشر سهروردی) #نیایش @sooyesama

#شهید_ناصرالدین_باغانی #مراحل_عاشقی @sooyesama

#پیام_مناسبتی #غزه بمبی که عمل نکرد و هراسی که برجا ماند

امام صادق (ع): إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْعَبْدَ أَنْ يَطْلُبَ إِلَيْهِ فِي الْجُرْمِ الْعَظِيمِ وَ يُبْغِضُ الْعَبْدَ أَنْ يَسْتَخِفَّ بِالْجُرْمِ الْيَسِير خداوند بنده‌ای را که برای [ارتکاب] گناه بزرگ به او پناه می‌برد، دوست دارد. اما از بنده‌ای که گناه کوچک را ناچیز می‌شمارد، خشم می‌گیرد. (کلینی، الکافی، ج۲، ص۴۲۷) @sooyesama

هر مخلوقی در فصل شکوفایی‌اش، نیاز بیش‌تری به غذا دارد. لذا در بهار که فصل شکوفایی گیاهان است، نیاز به غذای نباتی افزایش می‌یابد. از این روی گیاهان به آب و نور و هرچه که غذایشان است، احتیاج بیش‌تری پیدا می‌کنند. در حالی‌که در پاییز و زمستان که فصل فسردگی و ایستایی گیاهان است، نیاز به غذا در آن‌ها کم‌تر است. آدمی نیز در فصل شکوفایی‌اش این‌گونه است. ما دو فصل شکوفایی آدمیت داریم: یکی رجب و شعبان و رمضان و دیگری ذی‌قعده و ذی‌حجه و محرم. آدم در این دو فصل شکوفایی نیازش به غذای حقیقی‌اش که توحید است، بیش‌تر است. چرا که زمینه رشد و شکوفایی آدمیتِ آدم در این ایام بیش‌تر است. لذا در این ایام دستورات بیش‌تری از سوی شریعت وارد شده، تا در این بستر آماده، آدمیت ما رشد بیش‌تری داشته باشد. #استاد_محمود_امامی #فصل_شکوفایی_آدمی @sooyesama

«ندای رجب ۱» قال رسول اللّه (ص): «إنَّ اللّهَ تَعالى نَصَبَ فِي السَّماءِ السّابِعَةِ مَلَكا يُقالُ لَهُ الدّاعي. فَإِذا دَخَلَ شَهرُ رَجَبٍ يُنادي ذلِكَ المَلَكُ كُلَّ لَيلَةٍ مِنهُ إلَى الصَّباحِ: طوبى لِلذّاكِرينَ! طوبى لِلطّائِعينَ! و يَقولُ اللّهُ تَعالى: أنا جَليسُ مَن جالَسَني، ومُطيعُ مَن أطاعَني، وغافِرُ مَنِ استَغفَرَني، الشَّهرُ شَهری، وَ العَبدُ عَبدي، وَ الرَّحمَةُ رَحمَتي، فَمَن دَعاني في هذَا الشَّهرِ أجَبتُهُ، و مَن سَأَلَني أعطَيتُهُ، و مَنِ استَهداني هَدَيتُهُ، و جَعَلتُ هذَا الشَّهرَ حَبلاً بَيني و بَينَ عِبادي؛ فَمَنِ اعتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إلَيَ». پيامبر خدا (ص): «خداوند متعال، در آسمان هفتم، فرشته‌اى گماشته است كه به آن ، «داعى» مى‌گويند. چون ماه رجب فرا رسد، آن فرشته، هر شبِ آن ماه را تا صبح، ندا مى‌دهد: خوشا بر ذاكران، خوشا بر طاعت كنندگان! خداوند متعال مى‌فرمايد: من، همنشين كسى هستم كه با من همنشين باشد، و مطيع كسى هستم كه اطاعتم كند، و آمرزنده كسى هستم كه از من آمرزش بخواهد. ماه، ماه من است و بنده، بنده من و رحمت، رحمت من. هركه مرا در اين ماه بخوانَد پاسخش مى‌گويم و آنکه از من [چيزى] بخواهد، عطايش مى‌كنم و هركه از من هدايت جويد، راهنمايش باشم. اين ماه را رشته‌اى بين خودم و بندگانم قرار داده‌ام. هركس به اين ريسمان چنگ زند، به من مى‌رسد». (سید بن طاوس، إقبال الأعمال، ج۲، ص۶۲۸) #ملک_داعی #ندای_رجب۱ @sooyesama

🔰 امام باقر (ع): تَعَرَّض لِرِقَّةِ القَلبِ بِكَثرَةِ الذِّكرِ فِي الخَلَواتِ با یاد بسيار خدا در تنهايی‌ها، نازک‌دلی بجوى (تحف العقول، ص ۲۸۵) @sooyesama

امام هادی (ع): الْحِكْمَةُ لَا تَنْجَعُ فِي الطِّبَاعِ الْفَاسِدَةِ حکمت در سرشت‌های آلوده نمی‌نشیند (مجلسی، بحارالانوار، ج۷۵، ص۳۱۰) @sooyesama

در شب جمعه يازدهم رجب ۱۳۸۸ ه‍ ق مطابق با ۱۳۴۷/۷/۱۲ ه‍ ش، بر اثر مراقبت و حضور، التهاب و اضطراب شديدى داشتم؛ و با برنامه عملى جناب استاد علامه طباطبايى -رضوان الله عليه- روزگار مى‌گذراندم؛ تا قريب يك ساعت به اذان صبح كه به ذكر كلمه طيبه لا اله الا الله اشتغال داشتم، ديدم سرتاسر حقيقت و همه ذرات مملكت وجودم با من در اين ذكر شريف همراهند و سرگرم به گفتن لا اله الا الله اند. ناگهان به فضل الهى جذبه‌اى دست داد كه بسيار ابتهاج به من روى آورد؛ مثل اين كه تندبادى سخت وزيدن گيرد آن‌چنان صدايى پى در پى بدون هيچ مكث و تراخى بر من احاطه كرد، و سيرى سريع پيش آمد كه هزار بار از سرعت سير جت سريع السير در فضا فزونتر بود، و رنگ عالم را بدان گونه كه ديده‌ام از تعبير آن ناتوانم. عجب اينكه در آن اثناء گفتم: چه خوش است كه به دنيا برنگردم. وقتى اين معنى در دلم خطور كرده، به ياد عائله افتادم كه آنها سرپرست مى‌خواهند، باز گفتم: آنها خودشان صاحب دارند، به من چه. تا چيزى نگذشت كه از آن حال شيرين باز آمدم و خودم را در آنجا كه نشسته بودم ديدم. ان الله سبحانه فتّاح القلوب و منّاح الغيوب. از رویداد اين حالت گفته‌ام: از مردمِ ديو و دَد بریدن چه خوش است در گوشۀ خلوت آرميدن چه خوش است بى ديدنِ چشم و راه پيمودنِ پا سيرِ دو جهان كردن و ديدن چه خوش است #علامه_حسن‌زاده_آملی (انسان در عرف عرفان، ص۶۹) #ماه_رجب #عروج @sooyesama

در «اوپانیشاد» گفته‌اند: روح مسعودی که به آزادی ممتاز شده، مراتب هستی را می‌پیماید، ابتدا به درخت «ایلیا» می‌رسد و در آنجا رایحهٔ سُکرآور برهمن به مشامش می‌رسد (شایگان، ادیان و مکتب‌های فلسفی هند، ج۱، ص۹۳). برهمن گاه به صیغهٔ خنثی استعمال می‌شود و در این صورت اشاره به ذات نامتناهی و بُعد تنزیهی حق است (همان، ص ۲۷۴-۲۷۵). #اوپانیشاد #درخت_ایلیا #رائحه_حقیقت @sooyesama

یکی محجوب به زهدِ خویش است، و دیگری محجوب به عبادتِ خویش و دیگری به علمِ خویش. و بهشت، حجابِ اکبر است؛ زیراکه اهل بهشت به بهشت آرام یافته‌اند، و هرکه جز به حقّ به چیزی آرام گیرد، در حجاب است. #بایزید_بسطامی #حجب_نوری @sooyesama

گفتیم: مگر که اولیاییم، نه‌ایم یا صوفی صفهٔ صفاییم، نه‌ایم آراسته ظاهریم و باطن، نه چنان القصه، چنان‌که می‌نماییم، نه‌ایم #شیخ_بهایی @sooyesama

رغبت يعني ميل نه آرزو؛ ليلة الرغائب به معناي شب آرزوها نيست بلکه شب رغبت‌ها و گرايش‌ها و مجذوب شدن‌هاست... خداي سبحان جنّاتي دارد كه ما را به آنها ترغيب كرده و براي روح ما هم بهشتي دارد كه ما را به آن هم ترغيب كرده است. در بخش پاياني سوره مباركه «قمر» چنين آمده «إنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنّاتٍ وَنَهَرٍ ٭ فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ»؛ يعني مردان باتقوا بهشتي دارند همين «جَنَّاتٌ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ» جنت جسم و بدن است و لذايذ مادي... اما يك بهشت ديگري دارد كه آن براي روح ماست... براي جان ماست كه نزد خدا قرار بگيريم. اوساط اهل ايمان، رغبتشان در ليلةالرغائب به «جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ» است و اوحدي از اهل ايمان گذشته از اينكه «جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ» را طالب هستند، «فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ» را هم مورد رغبت و ميل و گرايش و انجذاب خود قرار مي‌دهند. آن‌گاه درباره چنين گروهي گفته مي‌شود: «وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ» هم جنّت بدن است هم جنّت جان است هم لذّت روح است هم لذّت تن است كه ان‌شاءالله در ليلةالرغائب به اين رغبت‌ها بار مي‌يابيم... بنابراين ليلةالرغائب مي‌تواند رغبت‌هاي گوناگون و مراحل فراواني را در پيش‌رو داشته باشد كه ان‌شاءالله در اوّلين شب جمعه ماه پربركت رجب همه شما آن توفيق را داشته باشيد هم به جنّت جسماني برسيد هم به جنّت روحاني. #آیت‌الله_جوادی_آملی #لیلةالرغائب @sooyesama