eitaa logo
به سوی سماء
956 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
480 ویدیو
38 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم مطالب معرفتی، اخلاقی و گه‌گاه هنری
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از به سوی سماء
مهم‌ترین مراقبات ماه رمضان: ۱- دعاهای سه‌گانه ذیل پس از نمازهای فریضه: (یا علی و یا عظیم...) + (اللهم ادخل علی اهل القبور...) + (اللهم ارزقنی حج بیتک الحرام...) ۲- تلاوت قرآن (یک جزء) ۳- تسبیحات ده‌گانه روزها: (سبحان الله بارئ النسم...) ۴- دو رکعت نماز، هر شب، پس از نماز مغرب: (هر رکعت: حمد و ۳مرتبه توحید + پس از اتمام نماز: «سبحان من هو حفیظ لا یغفل، سبحان من هو رحیم لا یعجل، سبحان من هو قائم لا یسهو، سبحان من هو دائم لا یلهو» + سپس هفت مرتبه تسبیحات اربعه + سپس: «سبحانک سبحانک سبحانک، یا عظیم إغفر لی الذنب العظیم» + سپس: ده مرتبه صلوات) ۵- تلاوت فرازهایی از دعای «جوشن کبیر»، «ابوحمزه» هنگام سحر ۶- صد مرتبه: «سبحان الضار النافع، سبحان القاضی بالحق، سبحان العلی الأعلی، سبحانه و بحمده، سبحانه و تعالی». (منبع: مفاتیح الجنان) یادآوری: ۱- عنایت بیشتر به نمازهای نافله و تذکر مَلَک داعی، بسیار مورد توجه است. هم‌چنین اشتغال به معرفت‌الله و علوم مرتبط با آن، مورد تاکید است. ۲- شایسته است حجم برنامه عبادی، مناسب با توان افراد، انتخاب شده، و مداوم باشد. @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
یکی از دعاهایی که حضرت علامه (ره) پیوسته می‌خواند این بود که: "اللهم غیّر سوء حالنا الی حسن حالک". حال ما حال خوبی نیست؛ یا حال شیطانی است، یا نباتی یا حیوانی. اما خداوند بهترین حال را داراست. این دعا خیلی عظیم است که حال ما به حال الهی تغییر یابد. این دعای ماه مبارک رمضان را قدر بدانیم و با توجه بخوانیم. @sooyesama
امام صادق (ع): إِذَا صُمْتَ فَلْيَصُمْ سَمْعُكَ وَ بَصَرُكَ وَ شَعْرُكَ وَ جِلْدُكَ وَ لاَ يَكُونُ يَوْمُ صَوْمِكَ كَيَوْمِ فِطْرِكَ آن‌گاه که روزه می‌داری باید چشم، گوش، مو و پوست تو نیز روزه‌دار باشد. روز روزه‌‌دارى تو نبايد همانند روزهای دیگرت باشد. (کلینی، الکافی، ج ۴، ص ۸۷) @sooyesama
مهم‌ترین ذکر مراقبت است که همان مقام عندیت است و مصاحبت با حق تعالی. همنشین از همنشین خو می‌گیرد و بدان شناخته می‌شود. فتدبر! @sooyesama
امیر مومنان (ع): أَشَدُّ اَلذُّنُوبِ مَا اِسْتَهَانَ بِهِ صَاحِبُهُ بدترین گناه، آن است كه گناه‌كار آن‌را ناچیز بشمارد. (نهج‌البلاغه، حکمت ۳۴۸) @sooyesama
شما وقتی تلاوت می‌کنید، چه کار می‌خواهید بکنید؟ قرآن را می‌خواهید نشان بدهید یا خودتان را می‌خواهید نشان بدهید؟ خب ماها که ضعیفیم؛ این‌که بکلّی خودمان را کنار بزنیم، از امثال بنده، آدم‌های ضعیف که برنمی‌آید؛ امّا حدّاقل توجّه داشته باشیم که هدف اصلی، مطرح کردن قرآن است... این در نوع تلاوت شما خیلی فرق ایجاد می‌کند. یک جاهایی آدم می‌بیند که این قاری‌های معروف بزرگی که هستند، این نکته بعضاً در کارشان مشاهده نمیشود. خب، فرض کنید تکرار [آیات] در یک آیاتی خوب است؛ امّا چه‌قدر تکرار؟ تلاوتی را من گوش می‌کنم، یک آیه‌ای که هیچ لزومی هم ندارد تکرار بشود، قاری این آیه را ده بار تکرار می‌کند! معنای این چیست؟ معنایش این است که این قاری موسیقی‌دان خوبی است، صدای خوشی هم دارد، می‌خواهد این را با شکل‌های مختلف بخواند... این، آن چیزی نیست که انسان از قاری توقّع دارد؛ خود قرآن یک اثر هنریِ خدایی و الهی است. (محفل انس با قرآن کریم؛ ۱۴۰۲/۱۲/۲۲) @sooyesama
بنای ریاضت بر گرسنگی است و اگر کسی خواهد که مجاهده کند، گرسنگی نکشد هیچ حاصل نشود. هر آفتی که پیدا می‌شود از سیری و پر خوردن است. بعد از گرسنگی، فکر دائم است در نعمات حق تعالی در عالم عنصریات و عالم ملکوت. فکر باید بعد از ذکر باشد و ذکر را تأثیر عظیم است و پیری باید که ذکر تلقین کند و بی پیر، کار به‌جایی نرسد. (مجموعه مصنفات شیخ اشراق، ج۳، ص ۳۹۶-۳۹۹) @sooyesama
الهی ابوجهل از کعبه می‌آید و ابراهیم از بت‌خانه. کار به عنایت بود، باقی بهانه. @sooyesama
تا زمانى‌كه سالك به تجرّد خود راه نيافته، نمى‌‏تواند به توحيد واقعى نايل گردد، بل‌كه همواره به خدايى كه از راه عقل و استدلال، يا خيال، يا كتاب، يا پدر و مادر خويش [دست] يافته، سرگرم و معتقد خواهد بود. ولى اگر به تأييد حضرت حقّ، راه معنويت را با اعمال صالحه بپيمايد، دیدهٔ دلش به نور ايمان‏ گشوده گرديده و شناسايى واقعى حضرت حق سبحانه نصيبش خواهد شد. (راز دل، ص۴۶) @sooyesama
ارواح کلی مقدسِ کامل را هیچ کاری از کار دیگر باز نمی‌دارد و هیچ عالمی از عالم دیگر نمی‌پوشاند؛ چون در برزخ محبوس نیستند بل‌که آن‌ها را توان ظهور در این جهان هرگاه که بخواهند هست. ازاین‌رو از این عالم به کلی روی نگردانیده‌اند. ما به حقیقت آن، راه پیدا کرده و آن‌را و گروهی که آن عالم را مشاهده کرده‌اند، دیده‌ایم. شیخ ما [محیی‌الدین]... با هرکس از انتقال‌یافتگان به جهان آخرت که دارای این صفت‌اند، هرگاه از شب و یا روز که بخواهد، گرد می‌آید و من این را بارها تجربه کرده‌ام. (فکوک، فک ختم فص عُزیری، ص۹۱) @sooyesama
مرحوم حضرت آقای حداد رضوان الله تعالی علیه می‌فرمود: بالاخره همه ما باید به وحدانیّت پروردگار اقرار کنیم؛ پس چه بهتر که قبل از این‌که از ما اقرار بگیرند و با زور در عوالمی که در پیش‌رو داریم سیر دهند، در همین دنیا با سهولت و راحتی به توحید خداوند اقرار کنیم. (جذبه عشق، ص۱۸۰) @sooyesama
انسان پس از خروجش از دنیا، ممکن است در بعضی برازخی که میان دنیا و آخرت است، روزگارانی دراز یا کوتاه، محبوس و زندانی باشد. و امکان دارد که به‌واسطهٔ نور معرفت، یا به نیروی طاعت، یا به جذبه ربانی، یا به شفاعت شافعان، که آخرین شفیعان ارحم الراحمین است، تند و شتابان به مقامات برین راه برد. (اسفار اربعه، سفر چهارم، باب یازدهم: معاد جسمانی، فصل اول) @sooyesama
پیامبر خاتم (ص): من قرأ القرآن فكأنما أدرجت النبوة بين جنبيه إلا أنه لا يوحى إليه هرکه قرآن بخواند گویا نبوت در سینه اش درج شده است، جز این‌که به او وحی نمی‌شود (وسایل الشیعه، ج۶، ص۱۹۱) @sooyesama
الهی تا به حال می‌گفتم گذشته‌ها گذشت. اکنون می‌بینم که گذشته‌هایم نگذشت، بل‌که همه در من جمع است. آه آه از یوم جمع. @sooyesama