✳️ امام، همه‌ی زندگی‌ات شده است؟! 🔻 [علی‌بن‌مهزیار] چشمان اشکبارش را با آستین پاک کرد و با دستان لرزان، نامه‌ای را که به خطِ خودِ #امام_جواد علیه السلام برای عموعلی فرستاده شده بود، در آغوش کشید و جمله‌ی طلایی‌اش را زمزمه کرد: - اگر بگویم مانند تو را ندیدم، امیدوارم راستگو باشم... و دلش می‌خواست مثل عمویش باشد برای امامش و نبود...! علی تو چرا مثل عمو نیستی برای امام زمانت؟ چرا کمی؟ چرا کمی؟ چرا کمی؟ و چه خون دلی خورد از دست خودش...! 🔸 که به قول #امام_رضا علیه السلام: - امام ابر بارنده‌ی زندگی‌اش بود و باران تند و پیوسته چون رگباری و آفتاب نورافشان و آسمان سایه‌افکن و زمین گسترده و چشمه‌ی جوشان و پرآب و گلستان پر گل! ❗️امام را داشت و از او غفلت می‌کرد؛ جز گاهی در لحظه‌ی احتیاجی. امام، همه‌ی زندگی‌اش نشده بود! 📚 برگرفته از کتاب #سفر_بیستم | داستان شیدایی علی‌بن‌مهزیار اهوازی 📖 ص ۵۲ 👤 #نرجس_شکوریان‌فرد

➖#امام_زمان عجل‌الله‌فرجه در کلام #امام_جواد علیه‌السّلام و گریه‌ی ایشان 🔰صقر بن أبى دلف گويد: از امام جواد عليه‌السّلام شنيدم كه مى‌فرمود: امام بعد از من فرزندم علىّ‌ است، دستور او دستور من و سخن او سخن من و طاعت او طاعت من است و امام بعد از او فرزندش حسن است، دستور او دستور پدرش و سخن او سخن پدرش و طاعت او طاعت پدرش باشد‌ سپس حضرت سكوت كرد. _گفتم: اى فرزند رسول خدا! امام بعد از حسن كيست‌؟ _حضرت به شدّت گريست و سپس فرمود: بعد از حسن فرزندش قائم بالحقِ منتظَر امام است ❓گفتم: اى فرزند رسول خدا! چرا قائم نامیده شده است؟ _فرمود: زيرا او بعد از آنكه يادش از بين برود و اكثر معتقدين به امامتش مرتدّ شوند قيام مى‌كند ❓گفتم: و چرا منتظر نامیده شده است؟ _فرمود: زيرا او غیبتی دارد که ايّامش زياد و مدّتش طولانى می‌گردد پس افراد مخلِص در انتظار خروج او خواهند بود و شكّاكان انكارش می‌كنند، و منكران، ذکر و يادش را مسخره خواهد نمود و تعيين‌كنندگان وقت ظهورش دروغ گويند، و شتاب‌كنندگان در غيبت هلاك شوند، و تسليم‌شوندگانِ در آن، نجات يابند. 🛑حَدَّثَنَا عَبْدُ اَلْوَاحِدِ بْنُ مُحَمَّدِ العبدوس [بْنِ عُبْدُوسٍ] اَلْعَطَّارُ رَضِيَ اَللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ قُتَيْبَةَ اَلنَّيْسَابُورِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا حَمْدَانُ بْنُ سُلَيْمَانَ قَالَ حَدَّثَنَا اَلصَّقْرُ بْنُ أَبِي دُلَفَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّ اَلْإِمَامَ بَعْدِي اِبْنِي عَلِيٌّ أَمْرُهُ أَمْرِي وَ قَوْلُهُ قَوْلِي وَ طَاعَتُهُ طَاعَتِي وَ اَلْإِمَامُ بَعْدَهُ اِبْنُهُ اَلْحَسَنُ أَمْرُهُ أَمْرُ أَبِيهِ وَ قَوْلُهُ قَوْلُ أَبِيهِ وَ طَاعَتُهُ طَاعَةُ أَبِيهِ ثُمَّ سَكَتَ فَقُلْتُ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ فَمَنِ اَلْإِمَامُ بَعْدَ اَلْحَسَنِ فَبَكَى عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ بُكَاءً شَدِيداً ثُمَّ قَالَ إِنَّ مِنْ بَعْدِ اَلْحَسَنِ اِبْنَهُ اَلْقَائِمَ بِالْحَقِّ اَلْمُنْتَظَرَ فَقُلْتُ لَهُ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ لِمَ سُمِّيَ اَلْقَائِمَ قَالَ لِأَنَّهُ يَقُومُ بَعْدَ مَوْتِ ذِكْرِهِ وَ اِرْتِدَادِ أَكْثَرِ اَلْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِهِ فَقُلْتُ لَهُ وَ لِمَ سُمِّيَ اَلْمُنْتَظَرَ قَالَ لِأَنَّ لَهُ غَيْبَةً يَكْثُرُ أَيَّامُهَا وَ يَطُولُ أَمَدُهَا فَيَنْتَظِرُ خُرُوجَهُ اَلْمُخْلِصُونَ وَ يُنْكِرُهُ اَلْمُرْتَابُونَ وَ يَسْتَهْزِئُ بِذِكْرِهِ اَلْجَاحِدُونَ وَ يَكْذِبُ فِيهَا اَلْوَقَّاتُونَ وَ يَهْلِكُ فِيهَا اَلْمُسْتَعْجِلُونَ وَ يَنْجُو فِيهَا اَلْمُسْلِمُونَ. 📚کمال الدين و تمام النعمة ج ۲، ص ۳۷۸

🟢برنامه و موفقیت ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸داشتن چشم‌انداز و برنامه راهبردی و برنامه عملیاتی از لوازم مدیریت موفق است. به ویژه در دنیای پیچیده کنونی با رقبا و مخالفان داخلی و بدخواهان و دشمنان خارجی، اگر ندانیم که در چه موقعیتی هستیم و از کجا باید شروع کنیم، و به تفصیل از «قوت‌ها» و «ضعف‌ها» و «تهدیدها» و «فرصت‌ها» آگاهی نداشته باشیم، به ندرت می‌توانیم مدیریت موفقی داشته باشیم. 🔹برای داشتن «کارنامه‌»ای موفق باید «برنامه‌»ای مدبرانه و حکیمانه و سازگار و هماهنگ و حساب شده داشته باشیم. امام جواد عليه السلام در کلامی حکیمانه به زیبایی این حقیقت را متذکر می‌شوند: مَن لَم يَعْرِفِ المَوارِدَ أعْيَتْهُ المَصادِرُ؛ كسى كه راه ورود به كارى را نشناسد، راه برون شدن از آن درمانده‌اش مى‌كند. احمدحسین شریفی #مدیریت #موفقیت #امام_جواد

🟢توصیه امام جواد(ع) به کتمان «ایده‌ها» پیش از نهایی شدن ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #امام_جواد علیه السلام در حکمتی کوتاه می‌فرماید: «إِظْهَارُ الشَّيْ‏ءِ قَبْلَ أَنْ يُسْتَحْكَمَ مَفْسَدَةٌ لَه‏؛ اظهار چیزی پیش از آنکه قطعی شود، موجب تباهی آن می‌شود.» 🔸این حکمت همانطور که در مسائل کلان اجتماعی و نظامی و اقتصادی از راهبردی‌ترین توصیه‌ها به شمار می‌رود، در مسائل فردی و برنامه‌های شخصی هم صدق می‌کند. 🔹به هر حال، جامعه انسانی، هرگز جامعه‌ای معصوم نبوده و نخواهد بود. بلکه همه جوامع، با اختلاف در درجه، مشحون از رذیلت‌هایی چون حسادت و بدخواهی و سودجویی و فرصت‌طلبی و کینه‌توزی و دشمنی‌اند. هر کدام از این رذایل به تنهایی کافی است که پیش از پخته شدن و قطعی شدن برنامه‌ها و ایده‌ها و ...، مانع‌تراشی و مشکل‌تراشی‌هایی را ایجاد کند و اجازه تحقق آن برنامه و عملی شدن آن ایده‌ها را ندهد. احمدحسین شریفی