eitaa logo
سبک زندگی دینی
133 دنبال‌کننده
6هزار عکس
1.5هزار ویدیو
25 فایل
آیدی ادمین: @mohammaddostmr
مشاهده در ایتا
دانلود
‍ رفتار با نوجوان پرخاشگر زمانی که نوجوان عصبی است و پرخاشگری می‌کند، والدین چه برخوردی می‌کنند؟ به طور معمول، اکثر والدین در این شرایط برای حفظ قدرت خود، پا به پای نوجوان داد می‌زنند. میل به انجام این کار در والدین بسیار طبیعی است. چرا که معمولا والدین تحمل ندارند که قدرت شان توسط فرزندان از بین برود. اما انجام این کار به معنی دعوت نوجوان به یک مبارزه و دعوای بزرگ تر است و به همین ترتیب یک دعوای طولانی میان شما و فرزندتان به وجود می‌آید. برای برخورد بهتر توصیه می‌شود که قبل از شروع دعوا، یک جلسه خانوادگی ترتیب دهید و با آرامش گفتگو کنید. زمانی که شما نوجوان خود را به گفتگو دعوت می‌کنید، در واقع به او احترام می‌گذارید و احساس مهم بودن را به او نشان می‌دهید. همچنین اینگونه برخورد باعث می‌شود که مهارت های اجتماعی، مهارت صحیح حل مساله، مسؤولیت پذیری و همکاری را بیاموزد.
وقتی مادر بچه را از پدر می ترساند، دو تا مشکل پیش می آید: اول اینکه یعنی: «عزیزم، من ضعیف و بی عرضه ام، باید وایستی پدرت تو رو ادب کنه» دوم اینکه وحشت ایجاد می کنیم، زمانی که این پسر یا دختر نیاز به پدر دارد، دیگر پدر ندارد. چون از او می ترسد رابطه قطع است. دوره ی ، آنجاست که متوجه اشتباهمان می شویم. بچه ها را از پدرانشان نترسانیم.
براى كودكان بالاى شش سال و نوجوانانى كه هستند و يا بیشتر وقت خود را جلوی تلوزيون يا كامپيوتر می گذرانند و يا پايینى دارند دو راه پیشنهاد می شود : 1️⃣ آنها را درگير ورزش مخصوصا ورزش گروهى كنيد. 2️⃣ شرايطى را مهيا كنيد تا وقت خود را با همسالان و دوستان خوبشان بگذرانند. آنها را همراه با دوستانشان به پارک يا رستوران ببريد. ✅ ورزش و دوست خوب ، از عوامل اصلى سلامت بچه ها از شش سالگى به بعد هستند.
🔵 نکاتی درباره رفتار با پسران نوجوانی یکی از حساس‌ترین و بحرانی‌ ترین دوره های زندگی است که اگر نوجوان، توانایی و مهارت کافی برای گذر از آن را نداشته باشد، آینده‌اش به خطر می‌افتد. چیزی که در این میان مهم است، در گذر صحیح و سالم نوجوانان از این دوران بحرانی است. شاید بتوان یکی از مهم‌ ترین مسؤولیت‌ها یی که والدین در مقابل نوجوانان خود دارند را وظیفه ی تربیتی آن‌ها به شمار آورد. وظیفه‌ای که اگر خوب و درست از عهده آن برآیند، نتیجه‌اش آینده‌ای درخشان و مطمئن برای فرزندان است. 🔸نکته ی دیگر اینکه فرزندان نسبت به دختران محدودیت کمتری دارند و به اصطلاح آزادترند، خطر بیشتری هم تهدیدشان می‌ کند و این تهدید، مسؤولیت پدر و مادرها را سنگین‌ تر می‌ کند. 🔸اگر می‌خواهید به عنوان والدینی دلسوز و مسؤول، آینده جسمی و روانی پسران خود را تأمین کنید، رعایت این نکات را فراموش نکنید: 1- پدر و مادر قبل از هر دوست ناباب یا جامعه ناسالمی می‌توانند رفتارهای پرخطر را به فرزندانشان بیاموزند. نتیجه تازه‌ترین تحقیقات روی بیش از 2000 نوجوان که به مصرف سیگار و مواد مخدر و... اعتیاد داشتند، نشان داده که 40 تا 60 درصد از این نوجوانان، برای اولین بار نحوه استعمال مواد دخانی را در خانه و توسط والدین خود آموخته‌اند؛ بنابراین اولین گام در دور نگه داشتن فرزندان از مواد مخدر، استعمال‌ نکردن آن‌ها توسط والدین و بویژه در منزل است. 2- شما نمی‌توانید از نوجوانتان توقع داشته باشید که مدام در محیط‌های آلوده و در مجاورت افراد معتاد قرار داشته باشد و هیچ تمایل یا حس نسبت به مصرف مخدرها از خود نشان ندهد؛ بنابراین از رفت و آمد با دوستان یا اقوامی که اقدام به مصرف مخدرها جلوی اعضای خانواده می‌کنند، خودداری کنید. 3- با پرهیز از رذایل اخلاقی مانند دروغگویی، خشم و عصبانیت بی‌موقع یا ناسزاگفتن، الگوی رفتاری مناسبی برای نوجوانتان باشید. 4- بسیاری از پدران دوست دارند آینده‌ای را که برای خود متصور بوده‌اند و به آن نرسیده‌اند برای پسرانشان ترسیم کنند، اما خیلی از افسارگسیختگی‌ها و فاصله‌های بین والد و فرزند از همین جا شروع می‌شود. شما به عنوان یک پدر خوب، فقط وظیفه شناساندن راه‌های صحیح و غلط به فرزندتان و مشورت کردن با او در مورد علاقه‌مندی‌هایش را دارید و بهتر است انتخاب نهایی را به عهده فرزندتان بگذارید. 5- بسیاری از پسران از گوش دادن به نصیحت‌ها و توصیه‌های همیشگی گله‌مندند و فکر می‌کنند که نصیحت بیش از حد یعنی عدم اعتماد خانواده و کوچک شمردن آن‌ها. می‌توانید با خریدن انواع کتاب‌ها یا فیلم‌های آموزنده، فرزند خود را از نوجوانی درباره مسائل و مشکلات موجود در جامعه به طور غیرمستقیم آگاه کنید. 6- پسران در سنین نوجوانی علاقه خاصی به ، جدا شدن از خانواده و پیوستن به گروه هم‌سالان دارند و نگرانی بسیاری از والدین، از ناشناخته بودن دوستان فرزندشان نزد آن‌هاست. برای اینکه هم فرزندتان را خوشحال کنید و هم با دوستان جدیدش بیشتر آشنا شوید، می‌توانید هر چند وقت یک بار، یک مهمانی دوستانه ترتیب دهید و دوستان فرزندتان را هم با خانواده‌هایشان به صرف یک عصرانه ساده دعوت کنید. می‌توانید برای تسلط بیشتر بر روابط فرزندتان هم، ماهی یک بار، یک برنامه کوهنوردی با دوستان فرزندتان و خانواده آن‌ها بچینید.
برای تأثیر گذاری نصیحت، باید بین خود و نوجوانتان رابطه ای قلبی و عاطفی برقرار کنید. دل فرزند به والدینی روی می آورد که با آنان انس داشته باشد. همچنین هنگام پند دادن، خوشرو باشید. ترشرویی، جلو تأثیر پند را می گیرد.
✅ احساساتش را بپذیرید. والدین باید از برخوردهای منفی و شدید و کوچک جلوه دادن احساسات نوجوان یا گفتن این که چقدر اشتباه کرده است، پرهیز کنند. مثلا مسخره کردن نوجوان تان وقتی از شکست تیم مورد علاقه ورزشی اش ناراحت است، یکی از آن درک نکردن احساسات است. به جای این که به او بگویید «خوب حالا از برد و باخت اون تیم چی به تو می رسه؟» سعی کنید شدت علاقه او را به تیم ورزشی مورد علاقه اش درک یا لااقل سکوت کنید. مسخره کردن او یا بی اهمیت جلوه دادن احساساتش باعث بی اعتماد شدن او به شما می شود و حس می کند دنیای شما خیلی از او دور است، وقتی او را نمی فهمید او نمی تواند در بقیه زمینه ها نیز روی شما حساب کند. پیش بینی می کند مسخره اش خواهید کرد یا درکش نمی کنید.
☘ ❌نگرانِ ارتباطاتِ خارج ازمنزل دخترتون هستید؟ یک راهکار عالی که نتیجه بخش هست👇 در عینِ ، از 💞ـت، لبریزش کنید: تا به دنبال و دیگری، در بیرون نگرده😔 در سختی ها و نگرانی ها و تفریحات و مسافرت ها و خوشی ها و بازی ها و تحصیلات و خرید ، رستوران، پیاده روی و ...همراهش باشید. ❌اگر بخواهیم در تربیت موفق باشیم باید وقت صرف کنیم ❌
برخی از والدین را یک نیاز جانبی می‌دانند که اگر پاسخ داده شود بد نیست؛ اما اگر به آن بی‌توجه باشیم اتفاق خاصی رخ نمی‌دهد.  👈 این دسته از والدین، نیازهای ظاهری مثل غذا، پوشاک، مسکن و ... را اصلی‌ترین نیازها می‌دانند که اگر تأمین شد، زندگی فرزندشان تأمین شده و اگر هم تأمین نشد، زندگی فرزندشان پا در هوا است. 📣 نباید فراموش کرد که بسیاری از ناهنجاری‌های تربیتی ریشه در احساس نیاز شدید فرزندان به محبت دارد.  برای اثبات این مدعا کافی است سری به کانون‌های اصلاح و تربیت بزنیم و ببینیم چه تعداد از کودکان و نوجوانانی که مرتکب و جنایت شده و به این کانون‌ها آمده‌اند، نیازشان به محبت از سوی خانواده تأمین شده است؟!
. نوجوان درست به اندازه یک نوزاد نیاز به مراقبت عشق، توجه، همدلی و همراهی دارد. با اين تفاوت که نوزاد صبورانه این توجه را جذب می کند و نوجوان لجوجانه اين توجه را پس می زند، اما واقعیت اين است كه به عشق ما بزرگسالان نیاز دارد. این مسؤوليت ما بزرگسالان است که عشق بیشتری به نوجوانان خود نثار کنيم. 🔴 به قلـــــــــب نـوجـوانت نفــــوذ کن در بازی‌های نوجوانها ؛ چه فیزیکی و چه کامپیوتری؛ تا جایی که می‌تونید هم‌بازی بشید.وقتی بابچه‌ها همبازی میشید،بهتر درک میکنین در دنیـــای بازی چه اتفاقاتی برای اونها رخ میده. هـم به بـازی بچه ها نگاه کنید و توجه بدید و هم در دل بـازی اونها حضور داشته باشین👌 ⁉️می‌دونید وقتی در دل بازی نوجوانها حضـــور دارید چـه اتفــاقی میفته؟👇 مشخصه که بچه‌ها در بازی‌ها؛ بخصوص بـازی‌های کامپیـوتری؛ مسلط‌تر هستن و نتیجه بازی، ده- هیچ به نفــع بچه میشه اماااااااا برنده‌ اصلی این‌ بازی شما والدین هستین➖چرا که با هرگُلی که فرزند به شما میزنه، شما یک پرچـــم وسط قلبش کاشتـــید و اینجـوری جایــگاه خـودتـون رو مستحکم‌تر کردید☺️
🔹عوامل روان‌شناختی پرخاشگری احساس حقارت😰 🔸آدمی در دوران کودکی همواره طفیلی پدر و مادر است و با حمایت آنان زندگی می‌کند، ولی آشکار شدن بلوغ و تحولات جسمانی در نوجوان میل به احراز شخصیت و استقلال را در او پدید می‌آورد.😎 در این دوران او انتظار دارد وی را به دیده کودک نگاه نکنند و به شخصیت فکر و عملش اهمیت دهند از این روی اگر اطرافیان به او توجه نکنند و به شخصیت او بی‌احترامی و آن را تحقیر کنند، زمینه ایجاد احساس حقارت در وی فراهم می‌شود.😔 این احساس حقارت به شکل‌های گوناگون در نوجوان بروز می‌کند و بنا بر موقعیتی که نوجوان دارد، می‌تواند به خجالت انزوا پرخاشگری رفتارهای نامناسب و... بینجامد.😱 پس به طور خلاصه تحقیر نوجوان و در پی آن به وجود آمدن احساس حقارت در او می‌تواند آثار گوناگونی پدید آورد که یکی از آنها رفتارهای پرخاشگرانه است.
علل لجبازی نوجوان🤔 نوجوانی یک دوره مهم در زندگی است که در آن احساسات، افکار و رفتارهای مختلفی در جوانان بروز می‌کند.😒 “لجباز” به نوجوانانی اطلاق می‌شود که در نظرات یا افکار خود به شدت پافشاری می‌کنند، حتی اگر شرایط یا دلایل دیگری وجود داشته باشد.😤 لجبازی می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، از جمله؛ 🧐 جستجوی خودمختاری: نوجوانان در این سن به دنبال هویت و استقلال خود هستند که ممکن است باعث شود گاهی اوقات در نظرات خود لجوج شوند.😎 تغییرات احساسی: تغییرات هورمونی و نوسانات عاطفی می‌توانند نوجوانان را لجباز کنند.😏 فشار اجتماعی: انتظارات دوستان و محیط اجتماعی نیز می‌تواند بر رفتار نوجوانان تأثیر بگذارد و باعث شود که آن‌ها در نظرات خود پافشاری کنند.🤯