✡ تکوین فرضیههای نژادی (5)
🎯 نادرستی فرضیههای نژادی آریا، سامی و ترک (قسمت دوم)
1⃣ #فرانسوا_ولتر فیلسوف #فراماسون، از بزرگان دورهی #روشنگری در فرانسه، جانبدار آزادیهای اجتماعی و فردی و از پیشقراولان فکری #انقلاب_فرانسه، معتقد به طبیعت نزدیک به حیوان #نژادهای_پست انسانی بود. (نژادهای غير سفید و اروپایی)
2⃣ سطح فکر و شخصیت واقعی ولتر زمانی معلوم میشود که به نظریاتش دربارهی گروههای انسانی خارج از قارهی اروپا توجه شود. هر زمان که ولتر دربارهی زنان و مردان #سیاهپوست سخن میگفت از ذکر این نکته صرفنظر نمیکرد که سر سیاهان از پشم (مانند گوسفند) پوشیده شده نه از مو و معتقد بود اگر مردان و زنان سیاهپوست به سرزمینهای با آب و هوای سرد هم فرستاده شوند، مانند همیشه به تولید حیواناتی از نوع خود ادامه خواهند داد.
3⃣ ولتر در توضیح طبیعت ساکنان آفریقا مینویسد: «این امر که در آب و هوای گرم، میمونهای انساننما (Apes) دخترها را به خود جلب و جذب کرده باشند غیرمحتمل نیست». این نظر نشاندهندهی عمق فاجعهی فکری ولتر است که بخش عمدهای از روشنفکران اروپایی بدان دچار بوده و هستند!
4⃣ وقتی سخن از #نژاد_سفید و #اروپاییها در میان است این #روشنفکران از انسان و حقوق انسانی سخن میگویند، امّا به نظرشان قارههای دیگر و انسانهای با مشخصات جسمی دیگر، حیوانی بیش نیستند!
5⃣ ولتر معتقد بود که گروههای انسانی منشأ و خلقت جدا از هم داشتهاند و مینویسد من در قضاوتم اطمینان دارم که آنچه دربارهی گیاهان حقیقت دارد در مورد انسان هم صادق است. گلابی، کاج، بلوط، زردآلو، از یک گیاه حاصل نمیشود و این امر تأیید میکند که #انسان_سفید فعال با سیاهان سر پشمی، آسیاییهای غیرفعال با ارواح مردگانشان، نمیتوانند (اولاد) یک انسان باشند.
🔹 ادامه دارد...
✍️ پروفسور شاپور رواسانی
📖 متن کامل مقاله به همراه منابع:
👉 http://yon.ir/Rassism02
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
🔸 هشتگ اصلی: #نژاد_آریا
✡ تقویم یهودی، مبنای تاریخ شاهنشاهی (3)
1⃣ داستان #آزادی_یهود بهدست #کوروش در #تورات نقل شده و جشنهای ۲۵۰۰ ساله که #محمدرضا_پهلوی راه انداخته بود در واقع به خرج ملت ایران و به خاطر بزرگداشت این واقعهی تاریخی محبوب یهودیها و با رهبری و برنامهریزی صهیونیستها بود.
2⃣ محافل #یهودی و #صهیونیستی نیز در اینباره اعترافات جالب توجهی داشتند که در این نوشتار، فقط به یک نمونه از آنها بسنده شده است.
3⃣ #لطفالله_حی یکی از سران انجمن کلیمیان تهران، نمایندهی مجلس شورای ملی، از مشاهیر و معاریف #فراماسون و عضو برجسته تشکیلات #صهیونیسم که ریاست «شورای یهودیان ایران» در «شورای مرکزی جشنهای ۲۵۰۰ ساله» را عهدهدار بود، در مهرماه ۱۳۴۹، طی اطلاعیهای در میان جامعه #یهود_ایران، در اینباره چنین نوشت:
4⃣ «این جشنها در حقیقت یادبود اولین اعلامیه حقوق بشری در ۲۵ قرن قبل است. همان اعلامیهای که به فرمان کوروش کبیر شاهنشاه بزرگ ایران در آزادی ملت یهود از اسارت بابل و آبادی خانه خدا و معبد دوم در اورشلیم صادر شد و نه تنها بهمنزله لوحه زرینی در بزرگی روحی و عظمت فکر انسانی شاهنشاهی ایران در تاریخ بشریت به یادگار مانده و هنوز هم میدرخشد بلکه مادهی تاریخ ۲۵۰۰ ساله جامعه یهودیان ایران شد. در حقیقت اعلامیه کوروش کبیر ابتدای سکونت یهودیان ایران در ادوار عزرا و نحمیا و زروبابل در این دیار مقدس به شمار میآید.
فیالواقع جشنهای سال آینده برای یهودیان ایران جنبهی جشن ۲۵۰۰ ساله تاریخ ما [یهودیان] در ایران است.
از این حقایق مهمتر آنکه این جشنها در عهد سلطنت پرافتخار پدر تاجدار و انسان بزرگ قرن ما شاهنشاه آریامهر که به حق نزد یهودیان جهان کوروش ثانی لقب گرفته است، انجام میگیرد.
به همین منظور از مدتها قبل از طرف شورای مرکزی جشنهای شاهنشاهی با شرکت گروهی از سرشناسان و افراد بصیر جامعه یهود، شورای یهودیان ایران وابسته به شورای مرکزی جشنهای شاهنشاهی تشکیل و با مطالعهی مستمر و عمیق و مشاورات لازم برنامه اجرایی جامعه ما [یهودیها] را در اینباره تهیه نمود […که] شامل اقدامات مفصلی در زمینههای فرهنگی – بهداشتی جشنها و مشارکت جوامع مختلف یهودیان جهان است به موقع خود به اطلاع همگان خواهد رسید تا هر خانواده یهودی ایرانی سهم خود را در آن ادا نماید.»
5⃣ به هر صورت محافل یهودی صهیونیستی با برگزاری جشنهای مزبور، و تغییر تاریخ و تقویم هجری شمسی ایران به تاریخ ظاهراً شاهنشاهی و در واقع «تاریخ و #تقویم_یهود ایران» سعی در تعقیب مقاصد خود کردند که با پیروزی انقلاب اسلامی و سقوط سلطنت #پهلوی توطئهی آنها نقش بر آب شد.
📖 متن کامل مقاله به همراه منابع:
👉 goo.gl/THkX63
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
✡️ سر «وینستون لئونارد اسپنسر چرچیل» (Sir Winston Leonard Spencer-Churchill) (زادهٔ ۳۰ نوامبر ۱۸۷۴ – درگذشتهٔ ۲۴ ژانویهٔ ۱۹۶۵) سیاستمدار #فراماسون و نویسندهٔ بریتانیایی بود که بین سالهای ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۵، یعنی در طول جنگ جهانی دوم، و بار دیگر بین سالهای ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۵ نخستوزیر بریتانیا بود. چرچیل جایزهٔ نوبل ادبیات را در سال ۱۹۵۳ دریافت کرد. مجلهٔ تایم در سال ۱۹۴۹ وینستون چرچیل را بهعنوان «مرد نیمهٔ اول قرن بیستم» انتخاب کرد. چرچیل در میان عامهٔ مردم مظهر زیرکی و نیرنگ است. چرچیل سال ۱۹۴۰ نیز بهعنوان مرد سال تایم انتخاب شده بود. بهمناسبت سالمرگ این شخصیت مهم تاریخی، منتخبی از مطالب سایت اندیشکده دربارهی او، تقدیم شما میشود.