📝 تأملی در مکتب "نصرالله" (آسیب‌شناسی نوع کنش‌گری ما جبهه انقلاب) 0. طرح مسئله 🔹 این روزها تأمل در زندگانی #سیدحسن_نصرالله و بیش از آن آقا برایم بسیار رشک برانگیز است که چگونه چنین بنیان مرصوصی را بنانهادند و جهان استکبار را به چالش حیاتی کشیدند. امروز بیش از سوگ سیدحسن به سیره سیدحسن محتاجیم. 🔹 ما در طول حیات انقلابی مان نیاز به ارزیابی مسیر و نوع کنش‌گری خود داریم. اینکه آیا جایی که ایستاده‌ایم درست است؟ نقشی که ایفا می‌کنیم درست است؟ آیا ما باری از روی دوش انقلاب برمی‌داریم؟ آیا مسئله‌ای از مسائل رهبری را حل می‌کنیم؟ اینکه چرا سیدحسن و حاج قاسم و... برای دشمن خطر هستند؟ مواردی را مرور کنیم که فقدان آن در زندگی ما به کاهش اثرگذاری منجر شده: 1. تشخيص نقطه تمرکز 🔹 آقا فرمودند: "هر تلاش خوب و به‌جایی، جهاد نیست. جهاد یعنی تلاش برای هدف‌گیری دشمن، و در هر زمان باید عرصه جهاد را به درستی تشخیص داد." 🔹 خیلی از ما معمولاً زیاد کار می‌کنیم، تلاش می‌کنیم اما ثمره خاص یا فایده چشمگیری نمی‌بینیم، چون #نقطه_کانونی_تمرکز را درست تشخيص نمی‌دهیم و متمرکز بر #طرح_دشمن کار نمی‌کنیم. اقدام‌های در خلاء، بدون نسبت جدی با موقعیت، بدون ادراک #طرح_رهبری در آن نقطه و در نتيجه بدون هرگونه خطر و تهدید برای دشمن! بیش از این، فرآیند اخذ مسئله ما روشن نیست که با چه مکانیسمی و از کجا و چگونه مسئله خود را انتخاب می‌کنیم که تفصیل آن بماند برای بعد. 2. تمحض و تمرکز 🔹 آقا فرمودند: "در جمهوری اسلامی، هرجا که قرار گرفته‌‌‌اید، همان‌‌‌جا را مرکز دنیا بدانید و آگاه باشید که همه‌‌‌ی کارها به شما متوجه است." 🔹 ما معمولاً کارهایی را که انجام می‌دهیم بنابر ادبیات قرآني "أخذ به قوه" نمی‌کنیم. یک کار در کنار ده‌ها کار... ما معمولاً صاحب یک پروژه و #طرح_کلان که تمرکز عمری ما را به خود اختصاص دهد، نیستیم. 🔹 ما معمولاً کارهای متفرق و متعددی انجام می‌دهیم که کثرت در عین کثرت هستند، درحالی‌که انسان دارای پروژه همه کارهایش از جنس "وحدت در عین کثرت" است و در واقع یک کار را به پیش می‌برد. لذا بعد از سال‌ها کار و تلاش هیچ #اثرگذاری ملموس و عینی نداریم به‌نحوی که بتوان گفت ما فلان بار را برداشتیم یا فلان #مسئله_انقلاب را حل کردیم یا به پیش بردیم. چند یادداشت سابقاً با این موضوع تقدیم شد که مناسب است الان ذیل این طرح بحث مجدد دیده شود. 🔻🔻 📝 تحول، رهین تمحض https://eitaa.com/taalighat/999 3. اتقان در انجام کار 🔹 ما کار زیاد انجام می‌دهیم، کارهای خوب هم انجام می‌دهیم اما کار زیاد و خوب را خوب و با اتقان انجام نمی‌دهیم. برای توضیح بیشتر: کار را با اتقان انجام دادن یعنی: مراحل و ابعاد یک حرکت را موشکافانه و دقیق دیدن، برای حل یک مسئله وقت گذاشتن، طراحی کردن، دخیل کردن اندیشه، بهره‌مندی از عنصر تجربه و... 4. اعتقاد به صبر راهبردی صبر در اندیشه رهبران الهی و در نگاه آقا یک عنصر راهبردی است. #صبر_راهبردی بخشی از مبارزه و بلکه یکی از سخت‌ترین مراحل #مبارزه است. در بستر صبر راهبردی است که #امکان_ساختن بنیان مرصوص فراهم می‌آید. بماند که عده‌ای سهل‌اندیش این جنس عناوین را به سخره گرفتند و معمولاً هرمفهوم مهمی را چنين سخیف می‌کنند، اما این یک عنصر مهم در اندیشه رهبری است. 5. عبودیت و معنویت اگر کار امام ثمر داد، اگر کار آقا و سیدحسن نصرالله ثمر داد، تنها برای این است که چیزی جز #عبودیت نبوده است. فعل انقلاب، فعل عبادی روح‌الله بود. تا زمانی‌که جزءجزء کارهای ما از بستر عبودیت برنخیزد، ریشه در آب دارد و هبا منثوراً است. و انسان اهل عبودیت، انسان اهل معنا و معنویت می‌شود و در بستر معنویت است که #طرح_ولایت را می‌توان به دوش کشید. و اینجا #اکسیر_اشک راهگشا و بی‌بدیل است... 🔻 لزوم توجه به مکانیسم تحقق اهداف جامعه ولایی اعضای جامعه ذیل طرح و اندیشه ولایت، اجزای به‌هم پیوسته‌ای هستند که باهم یک طرح را به پیش می‌برند. در #جامعه_ولایی هر عضو کوچک و بزرگی در جای خود دارای اهمیت است. اگر هرکسی در همان نقطه‌ای که هست، کار را صحیح و ممحض و متقن انجام دهد، عملاً به #پیشرفت کلیت حرکت جامعه ولایی مدد رسانده است و اگر کم بگذارد، به‌همان میزان مسیر را کند کرده است. منطق کلام آقا مبنی براینکه هرجا ایستاده‌اید آنجا را مرکز عالم بدانید اینطور تبیین می‌شود. اگر هریک از ما در نقطه‌ای که ایستاده‌ایم اقدامات مان دارای این اوصاف باشد یعنی: هم ناظر به طرح دشمن باشد هم با تمحض و تمرکز باشد هم با اتقان انجام شود هم با صبر و استقامت پیش رود هم با محوریت عبوديت باشد این را ضرب کنید در همه اضلاع کنش‌گر جامعه ولایی، خروجی چه می‌شود؟ عناصری مترابط و متراکم و متضاعد هدف واحدی را پیش می‌برند. 🆔 @taalighat