🎞 کلیپ تصویری | شعار سرمایه‌دارها 👤رسول لطفی؛ سردبیر رسانه فکرت 📍کارگردان در این فیلم اسیر ایده خودش شده و نتوانسته در لایه پرداخت مفاهیم، از سطح شعار فراتر رود و از این بابت است که فیلمش بیشتر از نقد، به دفاع از سرمایه‌داری تبدیل شده است. بخش‌های کامل این گفتگو را در آپارات فکرت ببینید. ⚜️ @Taammolat74

📍 یادداشت | «مقاومت؛ نرم افزاری برای فردا» "چرا مقاومت پایان ندارد؟ نگاهی به سخنان اخیر رهبری" ▪️ رهبر انقلاب در سخنان اخیر خود درباره سوریه، بار دیگر محور اصلی اندیشه‌ی مقاومت را آشکار کردند: #نرم‌افزار_مقاومت. آنچه از این سخنان برجسته است، نه انکار شکست‌ها، بلکه پذیرش واقعیت‌ها و تکیه بر گفتمانی است که شکست‌های سخت‌افزاری را به دستاوردهای نرم‌افزاری تبدیل می‌کند. سخنان ایشان درس مهمی برای تحلیلگران داخلی دارد. رهبری با تاکید بر نرم‌افزار مقاومت، نشان دادند که حقیقت #مقاومت در جغرافیای ذهن‌ها و قلب‌هاست، نه فقط خاک و جغرافیای فیزیکی. ⚜️ @Taammolat74 👇👇👇

🔸یکی از برجسته‌ترین نکاتی که در سخنان اخیر رهبری درباره #سوریه به چشم می‌خورد، تفاوت نگاه عمیق و راهبردی ایشان با تحلیل‌های رایج داخلی است. بسیاری از تحلیلگران داخلی، در مواجهه با شکست‌های سخت‌افزاری در سوریه، تلاش کردند مسئولیت آن را به گردن دیگران بیندازند؛ یا این‌که شکست‌ها را به ضعف‌های حکومت #بشار_اسد محدود کنند. این نگاه، در ظاهر ساده و مقبول به نظر می‌رسد، اما در حقیقت، یک فرافکنی است که مانع از تحلیل درست و دریافت درس‌های واقعی #جنگ_سوریه می‌شود. 🔹رهبری در این سخنان، نوعی بلوغ سیاسی و راهبردی را به تصویر کشیدند که در آن شکست‌های سخت‌افزاری، پایان ماجرا نیستند. بلکه این شکست‌ها فرصتی هستند برای تحلیل عمیق‌تر شرایط و طراحی راهبردهایی که می‌تواند نرم‌افزار مقاومت را قوی‌تر کند. پذیرش #شکست به معنای #تسلیم شدن نیست، بلکه گامی است به سوی فهمی روشن‌تر و دقیق‌تر از مقاومت. ✔️این نگاه، نه تنها فاصله‌ای جدی با رویکرد فرافکنانه دارد، بلکه نشان‌دهنده‌ی آن است که مقاومت، تنها در #میدان نبرد نظامی تعریف نمی‌شود. آنچه سوریه به ما آموخت این بود که مقاومت اگرچه ممکن است در میدان سخت‌افزاری ضربه بخورد، اما در میدان نرم‌افزاری، جایی که ذهن‌ها و باورها ساخته می‌شوند، همچنان پابرجا و استوار باقی می‌ماند. 🔸مقاومت در نگاه ایشان، یک معنای زنده و پویا است که از شکست‌ها درس می‌گیرد و به مسیر خود ادامه می‌دهد. اگر مقاومت را نرم‌افزاری بدانیم که داده‌های جدید را می‌پذیرد و با هر تجربه‌ای به‌روزرسانی می‌شود، می‌توانیم آینده‌ای متفاوت را برای #جبهه_مقاومت تصور کنیم. 🔹سخنان اخیر رهبری درباره سوریه، نه تنها چراغی برای تحلیل گذشته، که نقشه‌ای برای #آینده است. نقشه‌ای که به ما می‌گوید، شکست‌های سخت‌افزاری نه پایان مسیر، که آغازی برای بازسازی نرم‌افزاری است که پایداری، یادگیری و #امید را در محور خود دارد. روایت دقیق و مسئولانه‌ی از ماجرای سوریه، به ما می‌آموزد که فرافکنی و انکار، نه تنها به ضرر مقاومت است، بلکه آن را از مسیر تکاملی خود منحرف می‌کند..☑️ ⚜️ @Taammolat74

📍 یادداشت | «نیروی گمشده گفتمان مقاومت» چرا در گفتمان‌سازی مقاومت موفق نبوده‌ایم؟! ▪️زخم‌های #غزه شعله‌های انگیزه‌اند؛ آنها را ثبت کنیم تا شعله #مقاومت خاموش نشود...! برشی از صحبت‌های دکتر کوروش علیانی ⚜️ @Taammolat74 👇👇👇

🔸 مقاومت بدون تخیل هنری، نمی‌تواند در میدان جنگ نرم پیروز شود؛ مقاومت نیازمند #طراحی هنری است که روح‌ها را تکان دهد؛ اما چرا گفتمان حزب‌اللهی به جای خلق، به بازتکرار بسنده کرده است؟ 🔹ما وقتی می‌توانیم مقاومت را تثبیت کنیم که آن را به یک تصویر، یک آهنگ یا یک داستان تبدیل کنیم؛ #هنر، نیروی گمشده #گفتمان_مقاومت است. 🔸مقاومت بدون نماد و نشانه، در خاطره‌ها گم می‌شود؛ امروز باید به جای صرفاً استدلال کردن، به سراغ خلق تصاویری برویم که در حافظه‌ها حک شوند. 🔹جریان تحریف ۱۴۰۱ را ببینید؛ آن‌ها با نمادسازی، از یک چالش اجتماعی یک جنبش ساختند. چرا ما برای مقاومت چنین تصاویری خلق نکردیم؟ 💢 ما شکست خوردیم، چون مقاومت را به زبان زیبایی‌شناسی جهان ترجمه نکردیم... ⚜ @Taammolat74

پاییز خوب می داند چگونه مبتلا کند آدم ها را هوای سرد نمِ باران و برگ های ریخته در کف خیابان آدم دلش برای خودش هم تنگ می‌شود...🍁 ⚜️ @Taammolat74

📍 یادداشت | «گفتمان انکار» آیا رضا غلامی مسئولیت ناکامی‌های اسلامی‌سازی علوم را به دوش می‌کشد؟ ▪️#رضا_غلامی، که سال‌ها در رأس یکی از مهم‌ترین پروژه‌های علمی کشور در حوزه #اسلامی‌سازی_علوم_انسانی قرار داشت، اخیراً در یک چرخش گفتمانی ناگهانی، اساساً «اسلامی‌سازی علوم» را خطای راهبردی و معرفتی خوانده است. این تغییر موضع نه‌تنها پرسش‌های جدی درباره عملکرد گذشته‌اش مطرح می‌کند، بلکه از زاویه‌ای عمیق‌تر، دلالت‌های پنهانی را نیز در خود جای داده که نیاز به بررسی جدی دارد. ⚜️ @Taammolat74 👇👇👇

🔹اظهارات ارتجاعی اخیر رضا غلامی مبنی بر نفی اسلامی‌سازی علوم انسانی، بیش از آنکه «شگفتی‌آور» باشد، «نگران‌کننده» است. گفتار اخیر ایشان بیشتر به‌نظر می‌رسد تلاشی برای مشروعیت‌بخشی به عملکرد گذشته‌اش باشد تا نقدی واقعی، باید جدی گرفته شود. وقتی پروژه‌ای به نتیجه نمی‌رسد، ساده‌ترین راه #فرار از مسئولیت، انکار کل مسیر است. اما چه کسی باید پاسخگوی حجم گسترده‌ای از منابع مالی و انسانی که در این راه هدر رفته باشد؟ آیا این نتیجه‌گیری نمی‌توانست در مراحل ابتدایی با مطالعات دقیق‌تر و #تأملات عمیق‌تر به دست آید؟ 🔸«#گفتمان_انکار»، در این زمینه، به معنای نادیده گرفتن واقعیت‌ها و چالش‌های پیش‌رو است و به نوعی #تاریخ‌زدایی از مسیری که در آن گام برداشته‌ایم. کسانی که زمانی مسئولیت‌های کلیدی در این پروژه را به عهده داشتند، اکنون به سادگی از آن فاصله گرفته یا آن را انکار می‌کنند. از #رضا_داوری_اردکانی تا #رضا_غلامی، شاهدیم که گفتمان اسلامی‌سازی علوم دچار یک بحران جدی شده است. این بحران به وضوح ناکارآمدی سیاست‌گذاری‌های کلان در این حوزه را نمایان می‌کند. 🔹 در این سال‌ها، به‌جای تمرکز بر بازسازی #سنت_علمی و ایجاد زیرساخت‌های لازم، بخش عمده‌ای از سرمایه‌های این حوزه در مسیرهایی صرف شد که نتیجه‌ای ملموس برای جامعه علمی نداشت. #ایده_علوم_انسانی_اسلامی، همچنان می‌تواند بستری برای بازاندیشی در این حوزه باشد. اما این بازاندیشی باید با پذیرش اشتباهات اجرایی، نقد صادقانه و تلاش برای اصلاح آغاز شود، نه انکار تمام دستاوردهای گذشته. 💢سخنان اخیر رضا غلامی باید به فرصتی برای طرح پرسش‌های جدی تبدیل شود. چرا که پاسخ به این پرسش‌ها می‌تواند مسیر جدیدی برای نسل جوان و #اندیشمند امروز فراهم کند. در نهایت، اگر گفتمان علوم انسانی اسلامی با چالش‌هایی مواجه شده، راه حل آن در #نقد_صادقانه و #اصلاح است، نه انکار تمام آنچه که پیش از این ساخته شده است. ⚜️ @Taammolat74

🖇 در همین شب بلند، دلتنگی‌هایی هست که بلندتر از یلدا در دل‌ها سایه انداخته‌اند... «امشب، در این شب بلند، قصه‌هایمان شاید تلخ‌تر از همیشه باشند. اما شاید برای اولین بار یاد او را با شور بیشتری در دل‌هایمان زنده می‌کنیم. یاد مردی که نبودنش نه تنها یک فقدان شخصی، بلکه یک گمشدگی عمیق در دل تاریخ سرزمین میانه است.» قصه او اما هنوز ادامه دارد... 🌹 شاید امشب باید قصه #یلدا را نه با حافظ، که با یاد دلیرمردانی مثل او به پایان ببریم. ✔️ ⚜️ @Taammolat74

📮 «مادر برای تحمل کردن خلق شده ! کدام مصیبتی روی زمین اتفاق می‌افتد که سهمی از آن مال مادرها نباشد؟!» نادر ابراهیمی روز مادر مبارک 💐 ⚜️ @Taammolat74

📍 یادداشت | «چرا جهان امروز به مادرانگی نیاز دارد؟» ▪️در دوران تسلط ماشین‌ها و #هوش_مصنوعی، انسانیت در معرض فراموشی قرار گرفته است. ارزش‌های انسانی مانند شفقت، #عشق بی‌قیدوشرط، صبوری و پرورش که ذات مادرانگی را تشکیل می‌دهند، به حاشیه رانده شده‌اند. در این میان، #مادرانگی می‌تواند به مثابه طرحی احیاکننده عمل کند؛ نه تنها در #خانواده، بلکه در تمام عرصه‌های اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی. ⚜️ @Taammolat74

🔸مادرانگی دیگر صرفاً به معنای نقش زیستی یا خانوادگی یک زن نیست؛ بلکه می‌تواند به معنای پرورش جامعه‌ای باشد که در آن همدلی، پذیرش و حمایت از دیگران جایگزین رقابت بی‌پایان می‌شود. مادرانگی در معنای نوین خود، می‌تواند الهام‌بخش سیاست‌هایی باشد که محورشان مراقبت از طبیعت، بازسازی روابط انسانی و ایجاد تعادل در نظام اقتصادی است. 🔹 از منظر فلسفی، مادرانگی نه صرفاً یک نقش اجتماعی یا زیستی، بلکه مفهومی بنیادین است که به معنای "آفرینش، پرورش، و مراقبت" در جهان تعبیر می‌شود. این مفهوم، هم درونی‌ترین لایه‌های وجود انسانی را شکل می‌دهد و هم ریشه در نظام‌های معنایی و ارزش‌های مشترک بشری دارد. اما چرا جهان امروز، در این پیچیدگی‌ها و بحران‌های مدرن، بیش از هر زمان دیگری به مادرانگی نیاز دارد؟ 🔸 فلاسفه‌ای مانند هانا آرنت به این نکته اشاره کرده‌اند که مدرنیته، با تأکید بر فردگرایی و عقلانیت ابزاری، بسیاری از ارزش‌های انسانی را که در دل پیوندهای عاطفی و اجتماعی نهفته‌اند، از دست داده است. در چنین جهانی، انسان‌ها به ماشین‌های تولید و مصرف تبدیل شده‌اند و نظام‌های اقتصادی و سیاسی، به جای تقویت انسانیت، به بیگانگی بیشتر دامن زده‌اند. مادرانگی، در معنای فلسفی آن، قدرت بازگشت به این ارزش‌های از دست رفته را دارد. 🔹 مادرانگی در فلسفه، با مفهوم آفرینش در ارتباط است؛ آفرینش زندگی، ایده‌ها، و جهان‌هایی جدید. در اینجا می‌توان به اندیشه‌های مارتین هایدگر اشاره کرد که از مفهوم "بودن در جهان" صحبت می‌کند. هایدگر تأکید می‌کند که انسان باید رابطه‌ای خلاقانه با جهان خود برقرار کند. مادرانگی، با ذات آفرینش‌گر خود، می‌تواند این رابطه خلاقانه را دوباره احیا کند و به زیست‌جهانی نوین روح ببخشد. 🔸یکی از بحران‌های بزرگ دنیای امروز، کاهش مسئولیت‌پذیری و اخلاق مراقبت است. کارول گیلیگان، فیلسوف و روان‌شناس، بر اهمیت اخلاق مراقبت در روابط انسانی تأکید دارد و معتقد است که بدون این اخلاق، جامعه به سمت فروپاشی پیش می‌رود. مادرانگی، در بطن خود، تجسمی از این اخلاق است؛ مراقبت از دیگری، پرورش دیگری، و حفظ پیوندهایی که جهان انسانی را معنادار می‌کند. 💢 جهان امروز، خسته از بی‌احساسی و مصرف‌گرایی، نیازمند بازگشت به ریشه‌های خود است؛ به مادرانگی به عنوان نیرویی که نه تنها حیات می‌بخشد، بلکه انسانیت را بازسازی می‌کند. اگر بتوانیم مادرانگی را در تمامی ابعاد زندگی روزمره و اجتماعی وارد کنیم، شاید بتوانیم زیست‌جهانی نوین خلق کنیم؛ جهانی که در آن عشق، همدلی و پرورش، جایگزین خشم، جدایی و بی‌ثباتی می‌شود. ⚜️ @Taammolat74