eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️مخاطب سه سلام آخر نماز چه كسانى هستند؟ 🔹جمله: «السلام عليك ايها النبى و رحمة‌ الله و برکاته» خطاب به پيامبر گرامى اسلام صلی الله علیه و آله و سلم می‌باشد، همچنان كه قرآن به آن سفارش كرده است. [سوره احزاب، آیه ۵۶] 🔹جمله: «السلام علينا و علی عباد الله الصالحین»، خطاب به خود ما (به ويژه در نماز جماعت) و بندگان نيكوكار خدا است؛ مسلمانان، در هر نمازى پيوند دوستى با همه بندگان نيكوكار خدا را به خود تلقين میكنند و درود صلح را بر بندگان نيكوكار می فرستند. 🔹جمله: «السلام عليكم و رحمة‌ الله و برکاته»، بنابر يك نقلْ خطاب به انبياء، ملائكه و امامان معصوم علیهم السلام می‌باشد، كه نمازگزار آنان را در ذهنش مجسم می‌نمايد و بر آنان درود مى فرستند، [۱] يا خطاب به جميع مؤمنان است؛ يعنى سلام و رحمت و بركات خداوند برشما مؤمنان. [۲] [۳] پی‌نوشت‌ها؛ [۱] شرح لمعه، ج ۱، ص ۸۲؛ شهيد بهشتى، سرود يكتاپرستى، ص ۲۹ [۲] ميرزا جواد تبريزى، صراط النجاة، ج ۳، ص ۳۱۷؛ امام خمينى، توضيح المسائل، ص ۱۵۳، ط ۹ [۳] سعيد شمس، پرسمان قرآنی نماز، سبط اكبر، پاييز ۸۷ ش، ص ۲۴۳ 📕پرسش ها و پاسخ های نماز، سيد حسن موسوی (مركز تخصصی نماز) منبع: وبسایت انوار طاها @tabyinchannel
۲۰ فروردین ۱۴۰۲
۲۰ فروردین ۱۴۰۲
تبیین
⭕️در مادّیات به پایینتر از خود نگاه کن، نه به بالاتر 💠حضرت آیت الله العظمی بهجت (ره): 🔹اوائل امر بلشویکی و حکومت کمونیستی در شوروی سابق، آقایی در ضمن سخنرانی گفته بود: در امور مادی و دنیوی به بالادست خود نگاه نکنید، بلکه به پایین دست خود نظر کنید. همین یک کلمه برایش مایه دردسر شده بود، گویا این سخن با مرام کمونیستی نمی‌ساخت. این کلام که در کلمات قصار حضرت امیر (ع) آمده، معجزه است و به‌ کلی نظام کمونیستی را مردود می‌ شمارد، که می‌فرماید: «أُنْظُرْ إِلی مَنْ هُوَ دُونَک وَ لا تَنْظُرْ إِلی مَنْ هُوَ فَوْقَک؛ به پایین دست خود نگاه کن، نه به بالا دست خود». [۱] 🔹درست است که در بعضی مادیات و ثروت‌ها بالاتر از تو هستند، اما آیا عمر او، صحت او، توسعه او از لحاظ اولاد و… هم از تو بیشتر است، یا اینکه تو در این امور و امور دیگر از نعمت‌های ظاهری و باطنی از او برتری؟! همه چیز را من‌حیث‌المجموع باید نگاه کرد، خداوند علیم و حکیم همه بلاها را با عدل و ترازوی مساوات تقسیم کرده است؛ «أَلْمَصائِبُ بِالسوِیةِ مَقْسُومَةٌ بَینَ الْبَرِیةِ؛ گرفتاری‌ها و ابتلائات به‌ صورت مساوی و یکسان میان مردم تقسیم شده است». [۲] 🔹هر کسی کاسه‌ای از ابتلائات دارد که مطابق وجود و استعداد اوست، و کاسه‌ های اشخاص از بلایا پر شده است، ولی خدا همه را دوست دارد. آیا در برابر طوفان‌ های حوادث، ما را در وسط دریا در کشتی رها کرده است، و یا همواره به فکر ماست؟! در توصیه‌ های رسول اکرم (ص) به ابوذر (ره) آمده است: «خدا همه چیز را در همه وقت می‌بیند و هیچ چیز از او پوشیده نیست». پی نوشت‌ها؛ [۱] ر.ک: بحار، ج۶۷، ص۱۷۳ و ۳۱۸؛ ج۶۹، ص۴۲؛ ج۷۵، ص۱۹۸ و... [۲] مستدرک‌الوسائل، ج۲، ص۴۸۱ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
۲۰ فروردین ۱۴۰۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۲۰ فروردین ۱۴۰۲
⭕️انقلابی عمل نکردن، علت اصلی عقب ماندگی ها 🔹ما در کنار ، هیچگاه عقب ماندگی‌ها در برخی بخش ها را پنهان نکردیم و معتقدیم این در شأن انقلاب اسلامی نبوده و قابل قبول نیست و باید شود. ما بعنوان مسئولان در بروز این عقب ماندگی ها مقصریم و البته ممکن است مردم هم در بخش هایی دخالت داشته باشند. علت اصلی این عقب ماندگی ها، است. هرجا عمل کردیم، عقب ماندگی نداشتیم، 🔹اما هرجا از کوتاه آمدیم و حرکتی ناشی از و بی توجهی، انجام دادیم، به وجود آمد. در زمینه عقب ماندگی ها، در درجه اول وضعیت است و سپس موضوع است که باید این عقب ماندگی ها برطرف و مستقر شود. البته وضع کشور با همین عقب ماندگی ها بسیار جلوتر از وضعیت کشور در است. بیانات‌ رهبر معظم‌ انقلاب در ارتباط‌ تصویری ۹۹/۱۱/۲۹ منبع: وبسایت‌ دفتر حفظ‌‌ و‌ نشر‌ آثار معظم‌ له @tabyinchannel
۲۱ فروردین ۱۴۰۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۲۱ فروردین ۱۴۰۲
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چرا در قرآن پاره ای از آیات تکرار شده است، و همچنین چرا بعضی از داستان ها در موارد متعدّد آورده شده است؟! 🔹باید توجّه داشت در مدّت ۲۳ سال بر حسب موقعیّت‌ها و حوادث و پیشامدهاى مختلف نازل شده است. «قرآن کریم» یک کتاب خشک قانونى و یا یک کتاب کلاسیک نیست که قوانین و مسائل علمى را بطور دسته بندى شده بیان نماید. قرآن کتاب ارشاد و تبلیغ و هدایت است و هدف آن این است که حقایق زندگى انسانى و دستورات لازم براى رسیدن به کمال انسانى را بیان کند و از راه نفوذ در روح‌ها و افکار مردم و موضع قوانین اجتماعى صحیح، جامعه اى به وجود آورد که کمال مادّى و معنوى را دارا باشد. براى تأمین چنین هدفى، «قرآن مجید» درباره تمام موضوعات مورد لزوم سخن گفته است. قرآن تدریجاً و در حوادث مختلف و براى پاسخگویى به نیازهاى گوناگون در طول ۲۳ سال نازل شده است. 🔹امّا در مورد تکرار: در به دو نوع تکرار برمى خوریم: ۱) تکرار پاره اى از تاریخ ها. ۲) تکرار پاره اى از آیاتى که بیان کننده «واقعیّت خاصّى» است. در مورد داستان هاى تاریخى باید توجّه کنید که هدف اساسى قرآن از ذکر تاریخ گذشتگان، توجّه دادن مردم به قوانین مسلّم زندگى است که بر زندگى انسان هاى پیشین حکومت داشته است. «قرآن» مى خواهد مردم را با این قوانین آشنا کند و آنها را توجّه دهد که علل ترقّى و پیشرفت و یا انحطاط جوامع و ملل گذشته چه بوده است؟ خوددارى آنها از قبول دعوت پیامبران چه نتایج خطرناکى به بار آورده و رواج ظلم و ستم با آنها چه کرده و کدام عامل بود که آنها را به انقراض و سقوط کشانید و بالاخره نقاط ضعف و قوّتشان چه بوده است؟ 🔹 در داستانها مردم را به این قوانین و حقایق متوجّه ساخته و همچنین عاقبت نافرمانى افراد گردنکش و جبّار را نشان داده است. همین حقیقت ایجاب نموده که قرآن سرگذشت جوامع گذشته را زیر و رو کند و جنبه‌هاى مختلف آن را نشان دهد. بنابراین، اگر «قرآن» در موارد مختلفى مثلا از بنى اسرائیل و یا آفرینش آدم سخن میگوید، در هر مورد به قسمت و فراز خاصّى از این موضوع اشاره مى کند و مى خواهد در هر مورد، مردم را به نکته خاصّى توجّه دهد که در مورد دیگر به آنان توجّه نداده است. این حقیقتى است که با دقّت در داستان هاى قرآن به دست مى آید. در موارد دیگرى که پاره اى از آیات قرآن تکرار شده، مثلا تکرار آیه شریفه «فَبِاَىَّ آلاَءِ رَبَّکُمَا تُکَذِّبَانِ» در «سوره الرّحمن» باید توجّه داشت این تکرارى براى نتیجه گیرى از تأثیر خاصّ روانى در روحیّه خوانندگان و شنوندگان قرآن است. 🔹خداوند وقتى براى بیدار ساختن روح و فکر یک جمعیّت سخن مى گوید، گاهى بر روى موضوعاتى که جنبه روانى و عاطفى خاصّى دارد تکیه مى کند و آن را تکرار مى نماید؛ مثلا، در همین سوره «الرّحمن» خداوند در مقام شمردن نعمت هاى مهمّى است که در آفرینش انسان و تشکیل جامعه و تمدّن انسانى و ادامه آن، نقش اساسى دارد؛ و همچنین در این سوره نعمت هاى بزرگى بیان مى شود که در زندگى جهان دیگر براى انسان فراهم شده است، خداوند در خلال شمردن این نعمت‌ها که به منظور تحریک عواطف بشر است، آیه «فَبِاَىَّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ» را تکرار می‌کند و از این راه در خلال شمردن این نعمت‌ها حسّ حق شناسى انسان را بیدار میکند و او را به خضوع در برابر حقیقت وا می‌دارد و وجدان و عواطفش را تحریک میکند. 🔹بنابراین، این نوع تکرار هم در جاى خود از نظر ارشاد و هدایت لازم است و مخلّ به فصاحت و بلاغت قرآن نیست، بلکه از محسّنات کلام نیز به شمار میرود؛ زیرا موجب تأکید و تأثیر بیشتر می‌گردد. این قبیل تکرار در ادبیّات فارسى و عربى فراوان است و شواهد بسیارى از قصاید عرب در دست است که مشتمل بر تکرار یک «بیت» و یا یک «مصراع» و یا یک «جمله» میباشد. از جمله در قصیده اى که «عدَّىّ بن ربیعه» دایى «إمْرء القِیس» در مرثیه برادرش «کُلیبْ» سروده است، جمله «عَلى أنْ لَیْسَ عِدْلا مِنْ کَلیبْ» بیست مرتبه تکرار شده است. در اشعار ادباى بزرگ فارسى زبان نیز نمونه هاى زیادى دارد. 📕پاسخ به پرسشهای مذهبی، آیات عظام مکارم شیرازی و جعفر سبحانی، مدرسة الإمام علی بن أبیطالب (ع)، چ دوّم، ص ۵۴۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
۲۱ فروردین ۱۴۰۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۲۱ فروردین ۱۴۰۲
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️باطن «اخلاص» و «ریا» چیست؟ 🔹 دارای شئون و آثاری مثل و است، و اين عقل همان نوری است كه وسيله شناخت و پرستش خدا و در نهايت بهشتی شدن انسان میشود. [۱] هرگاه اين نور بدون هيچ مانع و خسوفی تابش داشت، حالت و ايجاد می‌شود، و هرگاه اين عقل به سبب پيروى از ، مكسوف و پوشيده شد، حالت و بيدار می‌شود. شيخ كلينى (ره) از امام صادق (ع) روايت كرده است: «لَيْسَ بَيْنَ الْإِيمَانِ وَ الْكُفْرِ إِلَّا قِلَّةُ الْعَقْلِ قِيلَ وَ كَيْفَ ذَاكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ قَالَ إِنَّ الْعَبْدَ يَرْفَعُ رَغْبَتَهُ إِلَى مَخْلُوقٍ فَلَوْ أَخْلَصَ نِيَّتَهُ لِلهِ لَأَتَاهُ الَّذِی يُرِيدُ فِی أَسْرَعَ مِنْ ذَلِك‏». [۲] آری مرز ايمان و كفر چيزى جز نيست؛ چون انسان به منظور جلب توجه ديگران عبادت می‌كند در حالی كه اگر اين عبادت را برای خدا خالصانه انجام دهد، خداوند زودتر او را به مطلوبش می‌رساند. شبيه اين روايت نيز از امام باقر (ع) نقل شده كه حضرت فرق بين حق و باطل را «كم ‏عقلی» بيان فرمود. 🔹پس ، است و كسی كه عاقل نيست، مخلص نخواهد بود؛ در نتيجه «ريا» می‌كند. چنانكه عاقل، رياكننده نيست و «رياكار» عاقل نخواهد بود. حذيفة بن يمان می‌گويد: از رسول خدا معنای اخلاص را پرسيدم، حضرت فرمود: «من از جبرئيل و او از خدا سؤال كرد. خدای سبحان فرمود: سرّی است كه در دل محبوب خود قرار ميدهم». [۳] بنده سالك وقتی دوستدار خدای سبحان شد، تابع و پيرو چيزى است كه بر زبان دوست و حبيب خدا نازل شود، و آن كسی نيست جز وجود اقدس رسول اكرم (ص). پيروى او سبب محبوبيت خدای تعالی می‌شود. آرى پيروى از محبوب، محبوبيت می آورد؛ چنانكه خدای سبحان ميفرمايد: «قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللهُ فَاتَّبِعُونی يُحْبِبْکُمُ الله». [آل عمران، ۳۱] در اين صورت، وعده قرب ولایی عملی می‌شود. چون خود وعده فرموده: هر كس به وسيله «نوافل» تقرب جويد، لاجرم محبوب حق تعالی شده به مقامی می‌رسد كه خدا، گوش، چشم و دست وی می‌شود. [۴] 🔹پس «اخلاص» كه اساس در نيت است، حكمتی ملكوتی دارد، كه كسى جز محبوب خدا به آن نمی‏رسد و كسى را خدا دوست ندارد، مگر آنكه نوافل و فرايض را انجام دهد. «ريا»، يعنی اينكه به مردم نشان دهد برای خدا كار ميكنم، در حالی كه برای خدا كار نكند، و معنای «سُمعه» آن است كه به گوش ديگران ميرساند كه برای خدا كار ميكنم، در حالی كه نكند. ريا و سُمعه اگر در متن عمل عبادی باشد، عمل باطل است. لذا در عبادات، نيت را شرط ميكنند و ريا را مبطل عمل می‏دانند. در بعضی از نصوص آمده است كه اگر كسى كار خيری را انجام داد و برای مردم بازگو كرد، مقداری از ثواب آن كم ميشود. اگر چند بار گفت، كم كم بی ‏ثواب ميگردد. مثل اينكه باغبانی زحمت بكشد گُلی را فراهم كند، سپس برگهای لطيف اين گل را مكرر لمس كند اين گل كم كم پژمرده ميشود. عمل خيری كه انسان انجام داد، اگر يكبار برای ديگران گفت، مثل آن است كه يكبار به برگ گل دست بزند، ده بار گفت مثل اينكه ده بار برگ گل را لمس كند، سرانجام، گل به صورت تفاله‌ای درمی‌آيد. 🔹 در عبادات لازم است ولی در مسائل غير عبادی (توصليات) دستوری نيست كه حتماً برای خدا كاری را انجام دهد. ولی اگر همين توصلی را رنگ عبادی داده در آن ريا كند، خود را گرفتار كرده است. مثلا لازم نيست دست آلوده را با قصد قربت بشويد، بلكه برای پاك شدن، صرف شستن كافی است. ولی اگر شخص نشان دهد كه اين عمل را برای رضای خدا ميكنم، شرك و معصيت محسوب ميشود؛ زيرا او مى توانست عمل را مثل ساير توصّليات انجام دهد، اما اگر خواست ثواب ببرد، بايد به قصد قربت باشد. پس شريك قرار دادن حرام است؛ زيرا اگر كسى در گوشه ‏ای از كارهای خود غير خدا را شريك قرار داد، در آن قسمت ديگر عبد خدا نيست. در نتيجه عمل او به خاطر ناقص بودن مورد قبول پروردگار نبوده و او بنده خدا نيست. در خطبه شعبانيه از رسول خدا (ص) رسيده است كه خدا را با نيتهای صادق و قلب طاهر بخوانيد. امام صادق (ع) ميفرمايد: قلب طاهر قلبی است كه در آن خاطره ‏ای غير [از] خاطره «الله» نباشد. پی نوشت‌ها؛ [۱] سئل عن الصادق(ع) ما العقل؟ قال: «مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمنُ، وَ اكْتُسِبَ بِهِ الْجِنَان‏» (كافی ج۱ ص۱۱) [۲] همان ص۲۸ [۳] روض الجنان و روح الجنان فى تفسيرالقرآن، ابوالفتوح رازى، بنياد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى، ج۲، ص۱۹۰ [۴] «وَ إِنَّهُ لَيَتَقَرَّبُ إِلَيَّ بِالنَّافِلَةِ حَتَّى أُحِبَّهُ فَإِذَا أَحْبَبْتُهُ كُنْت‏...» (كافى، ج۲، ص۳۵۲) 📕حکمت عبادات، جوادی آملی، عبدالله، محقق: شفیعی، حسین، مركز نشر اسراء، چ۱۵، ص۷۵ منبع: وبسایت آیت الله مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
۲۱ فروردین ۱۴۰۲
⭕️امام علی عليه السلام: 🔸«قيلَ لِلعَبدِ الصّالِحِ لُقمانَ: أيُّ النّاسِ أفضَلُ؟ قالَ: المُؤمِنُ الغَنِيُّ، قيلَ: الغَنِيُّ مِنَ المالِ؟ فَقالَ: لا، وَ لكِنَّ الغَنِيَّ مِنَ العِلمِ الَّذي إنِ احتيجَ إلَيهِ انتَفَعَ بِعِلمِهِ، و إنِ استُغنِيَ عَنهُ اكتَفى».  🔹به عبد صالح، يعنى ، گفته شد: كدام يك از ترند؟ گفت: ؛ گفته شد: از ؟ گفت: «نه؛ ليكن برخوردار از كه اگر به او محتاج شدند، از سود برند و اگر از او بى نياز شدند، خودش به آن اكتفا كند». 📕بحار الأنوار، ج ۱۳، ص ۴۲۱، ح ۱۶ @tabyinchannel
۲۱ فروردین ۱۴۰۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۲۲ فروردین ۱۴۰۲
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (ع) چه وصیتی درباره «اصلاح ذات البین» فرموده اند؟ 🔹امام علی (ع) در بخشی از نامه ۴۷ نهج البلاغه (به مخاطبان خود، از فرزندانشان گرفته تا تمام کسانی که تا قيامت اين وصيت نامه به دست ايشان مى رسد، شامل می شود) پس از توصیه به تقوا و نظم، مى فرمايد: «أُوصِيكُمَا وَ جَمِيعَ وَلَدِي وَ أَهْلِي وَ مَنْ بَلَغَهُ كِتَابِي، بِتَقْوَى اللهِ وَ نَظْمِ أَمْرِكُمْ وَ صَلاَحِ ذَاتِ بَيْنِكُمْ، فَإِنِّي سَمِعْتُ جَدَّكُمَا يَقُولُ: صَلاَحُ ذَاتِ الْبَيْنِ أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ الصَّلاَةِ وَ الصِّيَامِ؛ [شما را به] توصيه مى كنم؛ زيرا من از جدّ شما (ص) شنيدم كه مى گفت: اصلاح ميان از تمام نمازها و روزه ها برتر است». اما «اصلاح ذات البين» كه امام علی (ع) از پيغمبر اكرم (ص) نقل فرموده كه از نماز و روزه هم بالاتر است دليل روشنى دارد؛ زيرا اگر مسأله در ميان و رفع كدورت ها و زدودن دشمنى ها و تبديل آن به و دوستى نباشد، منجر به تشتت و تزلزل ميان آنها مى شود و به تعبير قرآن به فشل و سستى مى انجامد. 🔹به همين دليل «اصلاح ذات البين» از برترين عبادت ها شمرده شده است. حتى در روايتى به منزله «جهاد فى سبيل الله» عنوان گرديده كه «جَعَلَ النَّبِىُّ (ص) اَجْرَ المُصْلح بَيْنَ النّاسِ كَاَجْرِ المُجاهِدِ عِنْدَ النّاسِ؛ [۱] پيغمبر اكرم (ص) پاداش كسى را كه در ميان مردم و صفا برقرار سازد، همچون كسى كه در راه خدا جهاد مى كند، قرار داد». بى شك جهاد موجب عزّت اسلام است و كسى كه ميان مردم تفاهم ايجاد مى كند و جامعه اسلامى را به وحدت و اتّحاد سوق مى دهد كار او هم موجب عزت اسلام و مسلمانان است. امام صادق (ع) مى فرمايد:  «صَدَقَةٌ يُحِبُّهَا اللهُ إِصْلاَحُ بَيْنِ النَّاسِ إِذَا تَفَاسَدُوا وَ تَقَارُبُ بَيْنِهِمْ إِذَا تَبَاعَدُوا؛ [۲] بخششى را كه خداوند دوست دارد، همان ميان مردم است، هنگامى كه ميان آنها فسادى شود و نزديك ساختن آنها به يكديگر است به هنگامى كه از هم دور شوند». 🔹اين حديث از امام صادق (ع) معروف است كه به مفضل (يكى از ياران خود) دستور داده بود: «إِذَا رَأَيْتَ بَيْنَ اثْنَيْنِ مِنْ شِيعَتِنَا مُنَازَعَةً فَافْتَدِهَا مِنْ مَالِي؛ هنگامى كه بين دو نفر از پيروان ما مشاجره اى ببينى [كه مربوط به امور مالى باشد] از مال من بپرداز [و آنها را با هم صلح ده]»؛ لذا در روايتى مى خوانيم كه روزى دو نفر از شيعيان با هم اختلافى داشتند، مفضل آنها را به منزل خود دعوت و چهارصد درهم به مدعى پرداخت كرد و نزاع را خاتمه داد، سپس به آنها گفت: بدانيد اين از مال من نبود. [بلكه] از مال امام صادق (ع) بود كه براى حل اين گونه مشكلات در اختيار من گذارده است. [۳] 🔹اين بحث را با حديث ديگرى از احاديث فراوانى كه در اين زمينه وارد شده پايان مى دهيم: رسول خدا (ص) فرمود: «ألا أُخْبِرُكُمْ بِأفْضَل مِنْ دَرَجَةِ الصِّيامِ وَ الصَّلاةِ وَ الصَّدَقَةِ؟ إصْلاحُ ذاتِ الْبَيْنِ فَإنَّ فَسادَ ذاتِ الْبَيْنِ هِيَ الْحالِقَةُ؛ آيا به شما خبر بدهم به چيزى كه از درجه روزه و نماز و صدقه [و زكات] بالاتر است؟ آن است؛ زيرا فساد و اختلاف در ميان مردم نابوده كننده است». مرحوم علاّمه مجلسى پس از نقل روايت نبوى كه در كلام امام (ع) به آن اشاره شده، از امالى شيخ طوسى نقل مى كند كه پس از ذكر اين روايت مى نويسد: «منظور از «عَامَّةِ الصَّلاَةِ وَ الصِّيَامِ» در اينجا نمازها و روزه هاى مستحب است». [۵] گويا اين توضيح شيخ طوسى به قرينه روايت معتبرى از پيغمبر اكرم (ص) است كه فرمود: «هيچ كس بعد از انجام واجبات، عملى بهتر از اصلاح در ميان مردم انجام نداده است». [۶] پی نوشت‌ها؛ [۱] الكشف و البيان عن تفسير القرآن، ثعلبى نيشابورى، چ اول، ج ‏۹، ص ۸۰ [۲] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، چ چهارم، ج ۲، ص ۲۰۹ [۳] همان، ح ۳ و ۴ [۴] مجموعة ورّام‏، ورام بن أبي فراس، مكتبة فقيه‏، ‏چ اول‏، ج ‏۱، ص ۳۹ [۵] بحار الأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ دوم، ج ۷۳، ص ۴۴ [۶] الأمالي، طوسى، دار الثقافة، ‏چ اول‏، ص ۵۲۲ 📕پيام امام اميرالمومنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، چ اول‏، ج ۱۰، ص ۲۶۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
۲۲ فروردین ۱۴۰۲
⭕️چرا چنین آقایی را رها کردی؟ 🔹شخصی در راه مکه گم شد و شاید در دریا افتاد. وقتی که به نجف اشرف برگشت به علیه‌ السلام شد. شب را در دید، حضرت به او فرمود: تو در نزد [۱] است. وی به آمد و سراغ میرزا رحمة‌ الله را گرفت. 🔹او را به خانه راهنمایی کردند. هنگامی که به در خانه ایشان رسید، مرحوم میرزا پیش از ملاقات و باز کردن در خانه و بدون سؤال، از سوراخِ در، را به او داد. وی آن را باز کرد و دید اوست و به محل زندگی خود بازگشت. 🔹وقتی که به محل زندگی بازگشت، به او گفتند: چرا را رها کردی؟! دوباره به قصد خدمت به به مراجعت نمود، ولی وقتی رسید، دید که آقا شده است. شد تا اینکه از دنیا رفت و نزد میرزا دفن شد و اکنون قبر او داخل مقبره میرزا قرار گرفته است. پی نوشت؛ [۱] فقیه و اصولی بزرگ، ابوالقاسم‌ بن‌ حسن شفتی جیلانی معروف به میرزای قمی (۱۱۵۰ـ ۱۲۳۱)، صاحب تألیفات متعدد، از جمله کتاب اصولی معروف قوانین 📕در محضر بهجت، ج۱، ص۴۱ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
۲۲ فروردین ۱۴۰۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۲۲ فروردین ۱۴۰۲
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️بر اساس آیات قرآن کریم «شاهد بر خلق» در هر عصر و زمان بايد دارای چه صفاتی باشد؟ 🔹در «قرآن مجيد»، آياتی هست كه به صراحت می گوید خداوند در ميان هر امتى كسى را به عنوان «شاهد» قرار داده تا در روز قيامت بر آنها احتجاج كند؛ به عنوان نمونه در «آیه ۸۹ سوره نحل» آمده: «وَ یَوْمَ نَبْعَثُ فی‏ کُلِّ اُمَّهٍ شَهیداً عَلَیْهِمْ مِنْ اَنْفُسِهِمْ وَ جِئْنا بِکَ شَهیداً عَلى‏ هوُلاءِ؛ روزى که ما در هر امتى از میان خودشان گواهى بر آنان برانگیزیم و تو را [اى محمد] بر این امت گواه آوریم». از آيات قرآن استفاده مى شود كه شاهد بر امت یعنی همان بايد داراى صفاتى چند باشد. از جمله اينكه: 1⃣از جنس بشر باشد: «شَهيداً عَلَيْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِم». [نحل، ۸۹] 2⃣در هر زمان يكى باشد؛ زيرا از صيغه مفرد استفاده شده است: «شَهِيداً». 3⃣داراى احاطه علمى باشد. 4⃣داراى علم به كتاب باشد: «وَ يَقُولُ الَّذينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ كَفى‏ بِاللهِ شَهيداً بَيْنی وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتاب؛ [رعد، ۴۳] و كافران بر تو اعتراض می كنند كه تو رسول خدا نيستى، بگو تنها گواه بين من و شما، خدا و كسانى كه نزدشان علم كتاب است خواهد بود». ابو سعيد خدرى مى گويد: «از رسول خدا (صلى الله عليه و آله) درباره اين آيه سؤال كردم كه مقصود از آن كيست؟ فرمود: آن، برادرم است». [۱] پی نوشت: [۱] الميزان فى تفسير القرآن، طباطبايى، سيد محمد حسین، ج ‏۱۱، ص ۳۸۸ 📕موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، چ هفتم، ۱۳۹۰ش، ص ۲۹۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
۲۲ فروردین ۱۴۰۲
⭕️ما محتاج به اصلاح نفس هستیم تا آن دم آخر 🔹از همه بالاتر این است که انسان خودش را اصلاح کند در «ماه رمضان»، ما محتاج به اصلاح هستیم، محتاج به «تهذیب نفس» هستیم، تا آن دم آخر ما محتاجیم. پیغمبرها هم محتاجند. انبیای بزرگ هم محتاجند، منتها آنها احتیاج خودشان را فهمیده‌اند و دنبالش عمل کرده‌اند، و ما از باب اینکه حجاب داریم نتوانستیم بفهمیم و به تکالیف خودمان عمل نکردیم. بیانات‌ حضرت‌ امام ۶۳/۰۳/۰۹ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) @tabyinchannel
۲۳ فروردین ۱۴۰۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۲۳ فروردین ۱۴۰۲
⭕️امیرالمومنین امام علی عليه السلام:  🔸ما المُجاهِدُ الشَّهيدُ فی سَبيلِ اللهِ بِأعظَمَ أجرا مِمَّن قَدَرَ فعَفَّ.  🔹كسى كه در راه خدا جهاد كند و به شهادت رسد، اجرش بيشتر از آن كسى نيست كه بتواند كند و ورزد. 📕نهج البلاغه، حكمه ۴۷۴ @tabyinchannel
۲۳ فروردین ۱۴۰۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۲۳ فروردین ۱۴۰۲
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چرا از «سوء ظن» نهی شده است؟ 🔹هرگاه «بدگمانى» به صورت يك حالت درونى درآيد، از مهمترين رذايل اخلاقى محسوب شده، و موجب از هم پاشيدن خانواده ها، و گروهها و جوامع انسانى می شود. نخستين ثمره شوم «بدگمانى»، عدم اعتماد است و با از بین رفتن اعتماد، همكارى غير ممكن مى شود، و با از ميان رفتن همكارى، جامعه انسانى تبدیل به جهنم سوزانی مى شود كه همه از يكديگر ترسیده و در فكر خنثى كردن فعاليت هاى يكديگرند. 🔹به همين دليل «اسلام» كه براى اعتماد متقابل افراد و امت ها اهميت فوق العاده اى قائل است، از مسأله «بدگمانى» به شدت نهى كرده است، و آنچه را که سبب بدگمانى مى شود ممنوع شمرده و به عكس از آنجا كه «حسن ظن» سبب جوشش محبت، اعتماد، همكارى و پيشرفت و تعالى می شود، آن را از صفات و اعمال برجسته شمرده و با تعبيرات بسيار محكم به سوى آن دعوت می نماید. بى شك ممكن است در بعضی موارد حسن ظن خساراتی را به همراه داشته باشد، اما هرگز خسارات آن با پيامدهاى شوم سوء ظن قابل مقايسه نيست. 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسة الامام على بن ابى طالب (ع)،‏ چ اول‏، ج ۳، ص ۳۲۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
۲۳ فروردین ۱۴۰۲
⭕️یک منبر و هدایت چهار هزار نفر 🔹نقل کرده‌اند: در اثر یک منبر عالِمی، «چهار هزار نفر» شیعه شدند. کسی که این‌گونه بیان داشته باشد، در ثواب، از مراجع بالاتر است؛ زیرا در روایت آمده است: «لأنْ یهدِی الله عَلی یدَیک رَجُلاً، خَیرٌ مِما طَلَعَتْ عَلَیهِ الشمْسُ وَ غَرُبَتْ؛ اگر خداوند یک نفر را به‌ وسیله تو هدایت کند، قطعاً بهتر از تمام آنچه آفتاب بر آن می‌تابد و غروب می‌کند، خواهد بود». [۱] 🔹خدا می‌داند چقدر ارزش دارد. البته نباید از اول کار چنان بار تکلیف را سنگین کرد که طرف مقابل از مذهب بیزار گردد، و «أَدْخَلَهُ فی شَیءٍ أَخْرَجَهُ مِنْهُ؛ او را از چیزی که در آن وارد نموده بود، خارج کرد» [۲] صدق کند، بلکه باید با رفق و مدارا رفتار نمود. 🔹در هر حال، مرحوم آقا میرزا حبیب‌ الله رشتی [۳] که خیلی معتقد بوده و از روی ایمان مطالب را تحصیل می‌کرده است، پیشانی آن آقا را بوسید و گفت: «حاضرم همه ریاضت‌ هایی را که کشیدم به تو بدهم و در عوض، ثواب این یک منبر را به من بدهی». خدا کند آثار قَیّمه و گران بهایی را که بالوراثة داریم، اختیاراً از دست ندهیم و گرگ‌ها از دست ما نگیرند! پی نوشت‌ها؛ [۱] اصول کافی، ج۵، ص۲۸ و ۳۶؛ تهذیب، ج۶، ص۱۴۱ [۲] وسائل‌الشیعة، ج۱۶، ص۱۶۰؛ بحارالانوار، ج۶۶، ص۱۶۱. [۳] فقیه بزرگ، میرزا حبیب‌ الله‌ بن‌ محمدعلی نجفی رشتی قرن۱۳، صاحب تألیفات بسیار از جمله «بدایع‌الافکار». 📕در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۳۰ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
۲۴ فروردین ۱۴۰۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۲۴ فروردین ۱۴۰۲
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (ع) در خطبه ۲۳۷ نهج البلاغه درباره غنیمت شمردن فرصت زندگی چه بیاناتی دارند؟ 🔹 (ع) در خطبه ۲۳۷ نهج البلاغه در عباراتى كوتاه و پرمعنا همه مخاطبان خود را به «استفاده از فرصت ها» تشويق مى كند و به همگان هشدار مى دهد كه اين فرصت دائمى نيست و دير يا زود از دست خواهد رفت، بكوشيد تا جامه «حسرت و يأس» نپوشيد. در مورد چگونگى فرصتها به پنج نكته اشاره مى كند: نخست مى فرمايد: «فَاعْمَلُوا وَ أَنْتُمْ فِی نَفَسِ الْبَقَاءِ؛ اكنون كه در متن زندگى و حيات هستيد، عمل كنيد [زيرا مهم ترين نتيجه عمر، عمل است]». تعبير به «نَفَسِ الْبَقَاءِ» اشاره لطيفى به اين معناست كه گويى بقاى در دنيا را به موجود زنده اى تشبيه كرده كه دارد نفس مى كشد، و پيش از آنكه از نفس بيفتد بايد از آن استفاده كرد. در جمله دوم مى فرمايد: «وَ الصُّحُفُ مَنْشُورَةٌ؛ نامه هاى عمل گشوده است». اشاره به اينكه با گشوده بودن پرونده ها هرگونه اضافه و اصلاح و كم كردن نقطه هاى ضعف امكان پذير است. در جمله سوم مى فرمايد: «وَ التَّوْبَةُ مَبْسُوطَةٌ؛ بساط توبه گسترده است». روشن است كه تا درهاى «توبه» باز و سفره توبه گسترده است، راه بازگشت باز است و با آب توبه مى توان آتش هاى برافروخته و سوزان «گناه» را خاموش كرد. در چنين حالتى انسان به درگاه خدا مى رود، اظهار ندامت مى كند و قطره اشكى مى ريزد كه حاصل توبه اى خالص است و دريايى از آتش را خاموش مى كند. 🔹در كتاب كافى در حديثى که از امام باقر يا امام صادق (ع) نقل شده است، مى خوانيم: «آدم به خداوند عرضه داشت: پروردگارا شيطان را بر من مسلّط كردى و او را همچون خون در رگ‌هاى من جارى ساختى، در برابر آن چيزى براى من قرار ده [كه آن را جبران كند] فرمود: اى آدم اين فضيلت را براى تو قرار دادم كه هركس از فرزندان تو تصميم بر گناهى بگيرد چيزى بر او نوشته نمى شود، و اگر آن را عمل كند تنها يك گناه براى او مى نويسند، و اگر تصميم بر حسنه اى بگيرد، حتى اگر عمل نكرده باشد يك حسنه براى او مى نويسند، و اگر عمل كند ده حسنه نوشته خواهد شد. آدم عرض كرد پروردگارا لطف بيشترى كن؛ فرمود: اين فرصت را براى تو قرار دادم كه هركس گناهى كند سپس نمايد او را مى بخشم؛ آدم عرض كرد: پروردگارا لطف بيشترى كن فرمود: درهاى را به روى آنها گشوده ام تا زمانى كه جان آنها به گلوگاه برسد [و آخرين لحظه جدايى از دنيا فرا رسد] آدم عرضه داشت: كافى است». [۱] در جمله چهارم و پنجم مى فرمايد: «وَ الْمُدْبِرُ يُدْعَى وَ الْمُسِيءُ يُرْجَى؛ در حالى كه فراريان از طاعات خدا به سوى او فراخوانده مى شوند و به بدكاران و گنهكاران اميد عفو داده مى شود». 🔹در جاى جاى آيات قرآن آثار اين «دعوت» و «اميد» ديده مى شود. خداوند مى فرمايد:  «قُلْ يَا عِبَادِى الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لاَ تَقْنَطُوا مِنْ رَّحْمَةِ اللهِ إِنَّ اللهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ؛ [زمر، ۵۳] بگو اى بندگان من كه بر خويشتن ظلم و اسراف كرديد از رحمت خدا مأيوس نشويد خداوند همه گناهان را مى بخشد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است». باز مى فرمايد: «وَ أَنِيبُوا إِلَى رَبِّكُمْ وَ أَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لاَ تُنْصَرُونَ؛ [زمر، ۵۴] به درگاه پرورگارتان باز گرديد و در برابر او تسليم شويد، پيش از آنكه عذاب به سراغ شما بيايد، سپس از سوى هيچ كس يارى نشويد». در ششمين، هفتمين و هشتمين جمله مى فرمايد: «قَبْلَ أَنْ يَخْمُدَ الْعَمَلُ، وَ يَنْقَطِعَ الْمَهَلُ، وَ يَنْقَضِيَ الاَْجَلُ؛ پيش از آنكه چراغ عمل خاموش گردد، مهلت قطع شود و اجل پايان گيرد». آرى! تا باقى است، تنور عمل داغ و برافروخته و مهلت باقى است و فرصت برقرار، و در آن لحظه كه انسان چشم از اين جهان بر بندد، همه اينها پايان مى گيرد. در نهمين و دهمين جمله مى فرمايد: «وَ يُسَدَّ بَابُ التَّوْبَةِ، وَ تَصْعَدَ الْمَلاَئِكَةُ؛ پيش از آنكه در توبه بسته شود و فرشتگان [كه مأمور ثبت اعمال نيك و بدند] به آسمان صعود كنند [سخت بكوشيد و فرصت را غنيمت بشماريد]». پی نوشت: [۱] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، چاپ چهارم، ج ‏۲، ص ۴۴۰ 📕پيام امام امير المومنين(ع)‏، مكارم شيرازى، دار الكتب الاسلاميه‏، چاپ اول‏، ج ۸، ص ۵۶۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
۲۴ فروردین ۱۴۰۲
⭕️مدیریّت‌ قوی‌ وضدّ فساد و وجود ظرفیّت های زیاد، شرط شکوفایی اقتصاد 🔹به خاطر نابسامانی‌ هایی که در وضع اقتصاد و معیشت مردم وجود دارد، بعضی‌ ها فرصت پیدا می‌ کنند برای منفی‌ بافی و آیه‌ یأس خواندن که «آقا! هیچ فایده ندارد، کاری نمی‌ شود کرد»؛ بعضی این جورند؛ چه در فضای مجازی، چه در برخی از مطبوعات ما و متأسّفانه عمدتاً در تبلیغات خارجی؛ چون مشکلاتی بالفعل در پیش روی مردم هست، این را وسیله قرار می‌ دهند برای اینکه بکلّی راه را بن‌بست نشان بدهند و بگویند کاری نمی‌ شود کرد؛ نخیر، بنده عرض بکنم به هیچ وجه این جور نیست؛ 🔹اقتصاد ما با ظرفیّت ها و قابلیّت هایی که در داخل دارد، می‌ تواند یکی از شکوفاترین اقتصاد های منطقه باشد، و حتّی می‌ تواند یکی از شکوفاترین اقتصادهای دنیا باشد. ما ظرفیّت های‌ زیادی‌ داریم، امکانات فراوانی داریم؛ استفاده‌ی از این امکانات هم احتیاج به معجزه ندارد، اینها مسائلی است که مسئولان و مدیران ذیربط با اهتمام، با احساس‌ مسئولیّت و همّت بالا می‌ توانند آنها را حل کنند. شرطش این است که یک «مدیریّت‌ قوی» وجود داشته باشد، «مدیریّت‌ ضدّ فساد» بر کشور حاکم باشد و یک «برنامه‌ جامع‌ اقتصادی» هم وجود داشته باشد؛ اگر باشد، از این ظرفیّت هایی که هست می‌توان استفاده کرد. بیانات مقام معظم رهبری ۱۴۰۰/۰۱/۰۱ منبع: وبسایت‌دفترحفظ‌ونشرآثارمعظم‌له @tabyinchannel
۲۴ فروردین ۱۴۰۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۲۴ فروردین ۱۴۰۲