eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
428 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️فرزند آوری در آئینه آیات قرآن (بخش ششم) 🔸در بسیاری از آیات با ویژگی ها و تعابیر بسیار ستوده‌ای توصیف شده که جای هیچ شک و شبهه ای را باقی نمی گذارد که در گفتمان وحیانی این کتاب مقدس، موضوع فرزندآوری و و پسندیده است، ضمن اینکه بسیاری از احکام و دستورات دین اسلام به صورت صریح و جزئی تر  در آئینه روایات منعکس شده است. 💠به برخی از آیات قرآن که تعابير بسیار پسندیده ای برای فرزند و فرزندآوری در آنها وجود دارد اشاره می‌کنیم: 8⃣ آیات ۷۴ و ۷۵ سوره فرقان: در این آیات و در توصیف گروهی از رستگاران میخوانیم: «وَالَّذينَ يَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّيَّاتِنا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقينَ إِماماً * أُوْلئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِما صَبَرُوا وَ يُلَقَّوْنَ فيها تَحِيَّةً وَ سَلاماً؛ و كسانى كه میگویند: پروردگارا! از همسران و فرزندان مان مايه روشنى چشم ما قرار ده، و ما را براى پرهيزگاران پيشوا گردان* [آرى] آنها هستند كه درجات عالى بهشت در برابر شكيبايی شان به آنان پاداش داده میشود و در آن، با تحيّت و سلام رو به رو مى شوند». در اینجا شاهدیم که مؤمنان راستین از خداوند می خواهند که را یکی از عواملی که می تواند برای آنها مایه «چشم روشنی» باشد قرار دهد. 🔹اصطلاح «قرّة عين» که در این آیه کریمه به کار رفته، معادل اصطلاح فارسی «نور چشم» است و كنايه است از كسى كه مايه سرور و خوشحالى می گردد. اين تعبير در اصل از كلمه «قرّ» گرفته شده كه به معنى سردى و خنكى است [۱] و از آنجا كه معروف است - و بسيارى از مفسران به آن تصريح كرده اند - اشک شوق همواره خنك و اشك هاى غم و اندوه داغ و سوزان است لذا «قرّة» عين به معنى چيزى است كه مايه خنك شدن چشم انسان مى شود يعنى اشك شوق از ديدگان او فرو مى ريزد و اين كنايه زيبايى است از سرور و شادمانی. [۲] این موضوع نشانگر جایگاه والای همسران و است که میتوانند مایه افتخار و سرور و سعادت مؤمنین گردد. آن هم نه مؤمنین عادی، بلکه مؤمنین راست‌کرداری که دارای مراتب عالی هستند، تا آنجا که خود را لایق پیشوایی دیگر پرهیزکاران می بینند و چنین چیزی را از خداوند مسئلت می نمایند و در بالاترین درجات بهشت نیز جا دارند. 🔹ممکن است پرسیده شود که همسران و فرزندان چگونه می توانند مایه افتخار و چشم روشنی انسان گردند؟ در پاسخ می گوییم دعای مؤمنین این است که همسران و فرزندانشان موفق به طاعت خدا و اجتناب از معصيت او شوند و در نتيجه از عمل صالح آنان، چشم ايشان روشن گردد، و اين دعا مى رساند كه بندگان رحمان غير از اين، ديگر حاجتى ندارند؛ و نيز مى رساند كه بندگان رحمان اهل حق و حقیقت اند و پيروى هواى نفس نمى كنند، زيرا هر همسر و هر ذريه اى را دوست نمى دارند، بلكه آن همسر و ذريه را دوست مى دارند كه بنده خدا باشند. [۳] ... پی نوشت‌ها؛ [۱] فرهنگ معاصر عربی فارسی، آذرنوش، آذرتاش، نشر نی، چ دهم، ص ۵۳۴ [۲] تفسیر نمونه، ج ۱۵، ص ۱۶۷ [۳] المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۱۵، ص ۳۳۹ نویسندگان: حجّة الاسلام احمد حیدری -  علی غبیشاوی منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️فرزند آوری در آئینه قرآن (بخش هفتم) 🔸در ، آیاتی نقل شده اند که بر تمنّی و دعای برخی از برای دلالت می کنند. این دعا و طلب ها از محضر الهی و متعاقب آن اجابت آنها و تعابیری که خداوند متعال از این اجابت می فرماید، همگی دالّ بر و برکت این موضوع در قاموس فرهنگ قرآنی است. 🔹آیات مربوط به حضرت زکریا (ع) در آیات ۳۸ و ۳۹ سوره آل عمران می خوانیم: «هُنالِكَ دَعا زَكَرِيَّا رَبَّهُ قالَ رَبِّ هَبْ لي‏ مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّكَ سَميعُ الدُّعاءِ * فَنادَتْهُ الْمَلائِكَةُ وَ هُوَ قائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيى‏ مُصَدِّقاً بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ سَيِّداً وَ حَصُوراً وَ نَبِيًّا مِنَ الصَّالِحينَ؛ در آنجا بود كه پروردگار خويش را خواند و عرض كرد: خداوندا! از طرف خود، به من عطا فرما، كه تو دعا را مى شنوى * و هنگامى كه او در محراب ايستاده، مشغول نيايش بود، فرشتگان او را صدا زدند كه: خدا تو را به بشارت میدهد، [كسى] كه كلمه خدا [مسيح‏] را تصديق ميكند و رهبر خواهد بود و از هوس هاى سركش بركنار و پيامبرى از صالحان است». 🔹اين آيات گوشه اى از زندگى پيامبر الهى، زكريا (ع) را در ارتباط با داستان حضرت مريم‏ (س) بيان مى‏كند. همسر زكريا و مادر مريم خواهر يكديگر بودند و اتفاقا هر دو در آغاز نازا و عقيم بودند. هنگامى كه مادر مريم از لطف پروردگار، صاحب فرزند شايسته اى چون (س) شد و (ع) اخلاص و ساير ويژگیهاى شگفت آور او را ديد، آرزو كرد كه او هم صاحب فرزندى پاك و با تقوا همچون مريم شود. فرزندى كه چهره اش آيت و عظمت خداوند گردد و با اينكه ساليان درازى از عمر او و همسرش گذشته بود و از نظر معيارهاى طبيعى بسيار بعيد به نظر مى رسيد كه صاحب فرزندى شود، ولى ايمان به قدرت پروردگار و مشاهده نعمتهایی که شامل حال مریم شده بود، قلب او را لبريز از اميد ساخت كه شايد در فصل پيرى، ميوه فرزند بر شاخسار وجودش آشكار شود؛ به همين دليل هنگامى كه مشغول نيايش بود از خداوند طلب «ذریة طیبة»؛ (فرزند پاکیزه) نمود. [۱] 🔹«طيّبِ» هر چيزی، آن است كه براى چيز ديگر سازگار و در برآمدن حاجت آن دخيل و مؤثر باشد. مثلا شهر طيب آن شهرى است كه براى زندگى اهلش سازگار و داراى آب و هوايى ملايم و رزقى پاكيزه باشد و كار و كسب و ساير خواسته ها براى اهلش هم فراهم باشد. همچنين عيش طيب، و حيات طيب، آن عيش و حياتى است كه ابعاض (پاره ها، افراد، اجزاء) و شؤون مختلفش با هم سازگار باشد، بطورى كه دل صاحب آن عيش به زندگى گرم و بدون نگرانى باشد. «طیب» به معنای عطر پاكيزه نیز هست و بنابراین آن فرزند صالحى است كه مثلا صفات و افعالش با آرزويى كه پدرش از يك فرزند داشت مطابق باشد. به همين جهت است كه خداى تعالى عين همين درخواست را درباره اش مستجاب نمود و با تعبیر «بشارت» از تولد فرزند برای او یاد کرد. این بشارت، يحيى (ع) بود كه‏ شبيه ترين انبيا به عيسى (ع) است. [۲] 🔹از این آیات شریفه بدست می آید که: اولا به اندازه ای مهم است که حضرت زکریا (ع) با وجود بالا رفتن سن خود و همسرشان و ناامیدی از اسباب طبیعی و ظاهری برای بچه دار شدن، برای دستیابی به این ، دست به دعا برداشتند و را از خداوند طلب کردند. ثانیا به دنیا آمدن یحیی (ع)، به عنوان اجابت چنین خواسته ای از سوی خداوند، آن قدر اتفاق مبارکی است که از آن تعبیر به «بشارت» می شود. ... پی نوشت‌ها؛ [۱] تفسیر نمونه، ج ۲، ص ۵۳۳ [۲] المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۳، ‌ص ۲۷۴ نويسندگان: حجّة الاسلام احمد حیدری - علی غبیشاوی منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️فرزند آوری در آئینه قرآن (بخش هشتم) 🔸در ، آیاتی نقل شده اند که بر تمنّی و دعای برخی از برای دلالت می کنند. این دعا و طلب ها از محضر الهی و متعاقب آن اجابت آنها و تعابیری که خداوند متعال از این اجابت می فرماید، همگی دالّ بر و برکت این موضوع در قاموس فرهنگ قرآنی است. 🔹موضوع دعای حضرت زکریا (ع) برای فرزند داشتن در آیاتی دیگر از قرآن نیز تکرار شده است. در همین رابطه در آیات ۵ تا ۹ سوره مریم می خوانیم: «وَ إِنِّي خِفْتُ الْمَوالِيَ مِنْ وَرائی‏ وَ كانَتِ امْرَأَتي‏ عاقِراً فَهَبْ لي‏ مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا * يَرِثُنی‏ وَ يَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ وَ اجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا * يا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ اسْمُهُ يَحْيى‏ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِيًّا * قالَ رَبِّ أَنَّى يَكُونُ لي‏ غُلامٌ وَ كانَتِ امْرَأَتي‏ عاقِراً وَ قَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِيًّا؛ و من از بستگانم بعد از خودم بيمناكم [كه حق پاسدارى از آيين تو را نگاه ندارند]! و [از طرفى] همسرم نازا و عقيم است تو از نزد خود جانشينى به من ببخش * كه وارث من و دودمان يعقوب باشد و او را مورد رضايتت قرار ده * اى زكريا! ما تو را به فرزندى مى دهيم كه نامش «يحيى» است؛ و پيش از اين، همنامى براى او قرار نداده ايم! * گفت: پروردگارا! چگونه براى من فرزندى خواهد بود؟! در حالى كه همسرم نازا و عقيم است، و من نيز از شدّت پيرى افتاده شده ام!». 🔹گفتیم که (ع) به عنوان یکی از پیامبران بنی اسرائیل، کسی بود که تا اواخر عمر مبارکشان، فرزندی نداشتند. در این آیات نیز می بینیم که آن حضرت در مقطعی از حیاتشان این دعا را مطرح می کند که داشته باشد تا میراث‌دار ایشان و دودمان یعقوب (ع) گردد. تعبیر آن حضرت در دعا این است که از خداوند یک می خواهند، و این بدين جهت بود كه ولى هر كس عبارت است از آن شخصى كه متولى و عهده دار كار او باشد، و ولى ميت آن كسى است كه به امر او قيام مى كند، و جانشين او در ارثيه اش میشود. [۱] مفسران اسلامى بحث فراوانى پيرامون ماهیت این در این آیات کرده اند. 🔹گروهى معتقدند «ارث» در اينجا ارث در اموال است و گروهى آن را اشاره به مقام نبوت دانسته اند. بعضى نيز اين احتمال را داده اند كه منظور معنى جامعى است كه هر دو را شامل مى شود. بسيارى از دانشمندان شيعه معنى اول را انتخاب كرده اند در حالى كه جمعى از علماى تسنن معناى دوم را. [۲] به هر حال آنچه مسلم است این است که حضرت زکریا (ع) ضمن اظهار بیمناکی فرزند نداشتن و نگرانی از بستگان شان که ممکن است آیین او را پاسداری نکنند، و نیز با اعلام این نکته که فرزند داشتن شان طبق شرایط عادی  بعید است، از خداوند متعال مسئلت می کند که فرزندی داشته باشد. در پاسخ این دعا نیز می بینیم که خداوند استجابت دعای ایشان را آميخته با لطف و عنايت ويژه و با تعبیر بیان می کند. ... پی نوشت‌ها؛ [۱] المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۳، ص ۲۷۴ [۲] همان، ج ۱۴، ‌ص ۱۰ نويسندگان: حجّة الاسلام احمد حیدری - علی غبیشاوی منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️فرزند آوری در آئینه قرآن (بخش نهم) 🔸در ، آیاتی نقل شده اند که بر تمنّی و دعای برخی از برای دلالت می کنند. این دعا و طلب ها از محضر الهی و متعاقب آن اجابت آنها و تعابیری که خداوند متعال از این اجابت می فرماید، همگی دالّ بر و برکت این موضوع در قاموس فرهنگ قرآنی است. 🔹دیگر سوره ای که به موضوع این تمنی الهی (ع) اشاره کرده است، سوره انبیاء است. در آیه ۸۹ این سوره می خوانیم: «وَ زَكَرِيَّا إِذْ نادى‏ رَبَّهُ رَبِّ لا تَذَرْني‏ فَرْداً وَ أَنْتَ خَيْرُ الْوارِثينَ؛ و زكريا را [به ياد آور] در آن هنگام كه پروردگارش را خواند [و عرض كرد]: پروردگار من! مرا تنها مگذار و تو بهترين وارثانى)!». با توجّه به آیاتی که از سوره های قبل راجع به آن حضرت بیان شد، هم اینک می دانیم که ظرف زمانی بیان این خواسته از سوی زکریا (ع) مربوط به دوره ای است که سالها بر عمر آن حضرت گذشته و برف پيرى بر سرش نشسته بود اما هنوز فرزندى نداشت، زیرا همسرش عقيم و نازا بود. او در آرزوى بود كه بتواند برنامه هاى الهى او را تعقيب كند و كارهاى تبليغی نيمه تمامش را تمام نماید، تا فرصت طلبان بعد از او بر معبد بنى اسرائيل و اموال و هداياى آن كه بايد صرف راه خدا مى شد پنجه نيفكنند. 🔹در اين هنگام با تمام قلب به درگاه خدا روى آورد، و برومندى كرد، و با دعائى كه توأم با نهايت ادب بود خدا را با این بیان خواند که «لا تَذَرْنِي». این فعل در زبان عربی از ماده «وذر» به معناى ترك كردن چيزى به خاطر كمى و بى اعتنايى آمده است. [۱] بنابراین زکریا (علیه السلام) اين حقيقت را بازگو كرد كه اگر تنها بمانم فراموش خواهم شد. نه تنها من فراموش خواهم شد که برنامه هاى من نيز به دست فراموشى سپرده مى شود. [۲] لذا این آیه شریفه می تواند دالّ بر این نکته باشد که تا چه اندازه می تواند و بی اعتبار شدن آدمی گردد و برعکس، برخورداری از این چه جایگاه سازنده ای در زندگی هر شخص می تواند داشته باشد. ... پی نوشت‌ها؛ [۱] فرهنگ معاصر عربی فارسی، ص ۷۴۱ [۲] تفسیر نمونه، ج ۱۳، ص ۴۹۱ نويسندگان: حجّة الاسلام احمد حیدری - علی غبیشاوی منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️فرزند آوری در آئینه قرآن (بخش دهم) 🔸در ، آیاتی نقل شده اند که بر تمنّی و دعای برخی از برای دلالت می کنند. این دعا و طلب ها از محضر الهی و متعاقب آن اجابت آنها و تعابیری که خداوند متعال از این اجابت می فرماید، همگی دالّ بر و برکت این موضوع در قاموس فرهنگ قرآنی است. 💠آیات مربوط به حضرت ابراهیم (ع) 🔹 (ع) یکی از انبیای الهی بود که به رغم کهولت سن شان، نداشتند و به همین خاطر در آیات متعددی از قرآن مجید این موضوع و برای و در ادامه، اجابت این دعا مورد اشاره قرار گرفته است. برای مثال در آیه ۱۰۰ و ۱۰۱ سوره صافات و در بیان بخشی از سیر زندگی شان می خوانیم که ایشان در مقطعی از زندگی شان این دعا را به خداوند عرضه داشتند که: «رَبِّ هَبْ لي‏ مِنَ الصَّالِحينَ - فَبَشَّرْناهُ بِغُلامٍ حَليمٍ؛ پروردگارا! به من از صالحان [فرزندان صالح‏] ببخش! - ما او [ابراهيم‏] را به نوجوانى بردبار و صبور بشارت داديم!». 🔹در این آیه (ع) از خداوند بیان شده است که در ۸۰ سالگی وقتی دید فرزندی ندارد، از خداوند متعال درخواست کرد که را به ایشان عنایت کند. فرزندى كه بتواند خط رسالت او را تداوم بخشد و برنامه هاى نيمه تمامش را به پايان برساند. بلافاصله بعداز این دعاست که خداوند با تعبیر «بشارت یک نوجوانی بردبار» از مستجاب شدن این دعا خبر می دهد. علاوه بر آن ادامه همین سوره و در آیه ۱۱۲ همین سوره، سخن از بشارت دادن حضرت ابراهیم (ع) به تولد حضرت اسحاق هم به میان می آید: «بَشَّرْناهُ بِإِسْحاقَ نَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ؛ ما او را به اسحاق- پيامبرى از شايستگان- بشارت داديم!». [۱] ... پی نوشت؛ [۱] تفسیر نمونه، ج ۱۹، ص ۱۰۴ نویسندگان: حجّة الاسلام احمد حیدری -  علی غبیشاوی منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️فرزند آوری در آئینه قرآن (بخش یازدهم) 🔸در ، آیاتی نقل شده اند که بر تمنّی و دعای برخی از برای دلالت می کنند. این دعا و طلب ها از محضر الهی و متعاقب آن اجابت آنها و تعابیری که خداوند متعال از این اجابت می فرماید، همگی دالّ بر و برکت این موضوع در قاموس فرهنگ قرآنی است. 💠آیات مربوط به حضرت ابراهیم (ع) 🔹در آیات ۷۱ و ۷۲ و ۷۳ سوره هود می خوانیم: «وَ امْرَأَتُهُ قائِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْناها بِإِسْحاقَ وَ مِنْ وَراءِ إِسْحاقَ يَعْقُوبَ * قالَتْ يا وَيْلَتى‏ أَ أَلِدُ وَ أَنَا عَجُوزٌ وَ هذا بَعْلي‏ شَيْخاً إِنَّ هذا لَشَيْ‏ءٌ عَجيبٌ * قالُوا أَ تَعْجَبينَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ رَحْمَتُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إِنَّهُ حَميدٌ مَجيدٌ؛ و همسرش [همسر ابراهیم] ايستاده بود، [از خوشحالى] خنديد؛ پس او را به و بعد از او داديم * گفت: اى واى بر من! آيا من مى آورم در حالى كه پيرزنم، و اين شوهرم پيرمردى است؟! اين راستى چيز عجيبى است! * گفتند: «آيا از فرمان خدا تعجب ميكنى؟! اين رحمت خدا و بركاتش بر شما خانواده است؛ چرا كه او ستوده و والا است!». 🔹در این آیات سخن درباره ساره، همسر حضرت ابراهیم (ع) و شگفتی او از بچه دار شدن در زمان پیری او و همسرش و پاسخی است که از سوی خداوند متعال به این تعجب ابراز می شود. می بینیم که در این آیات به ساره هم بشارت فرزندی به نام اسحق داده شده و هم بشارت به دنیا آمدن نوه ای به نام یعقوب كه هر دو از پيامبران خدا بودند. ساره كه با توجه به سن زياد خود و همسرش سخت از دارا شدن فرزند مايوس و نوميد بود با لحن بسيار تعجب آميزى فرياد كشيد كه: اى واى بر من! آيا من فرزند مى آورم در حالى كه پيرزنم و شوهرم نيز پير است، اين مساله بسيار عجيبى است؟! اما رسولان الهی فورا او را از اين تعجب در آوردند و سوابق نعمت هاى فوق العاده الهى را بر اين خانواده و نجات معجزه آسای شان را از چنگال حوادث يادآور شدند و به او گفتند که رحمت خدا و بركاتش بر شما اهل بيت بوده و هست: «رَحْمَتُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ‏». این تعابیر که را برای ساره در آن وضعیت ناامیدی می نامد، جایگاه این موضوع مهم را در حیات بشری و عنایت ویژه الهی را به آن نمایان می سازد. [۱] ... پی نوشت؛ [۱] تفسیر نمونه، ج ۹، ص ۱۷۹ نویسندگان: حجّة الاسلام احمد حیدری -  علی غبیشاوی منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️فرزند آوری در آئینه قرآن (بخش دوازدهم) 🔸در ، آیاتی نقل شده اند که بر تمنّی و دعای برخی از برای دلالت می کنند. این دعا و طلب ها از محضر الهی و متعاقب آن اجابت آنها و تعابیری که خداوند متعال از این اجابت می فرماید، همگی دالّ بر و برکت این موضوع در قاموس فرهنگ قرآنی است. 💠آیات مربوط به حضرت ابراهیم (ع) 🔹سوره دیگری که به موضوع (ع) و اشاره می کند، سوره حجر است. در آیات ۵۳ تا ۵۶ این سوره می خوانیم:  «قالُوا لا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ عَليمٍ - قالَ أَ بَشَّرْتُمُوني‏ عَلى‏ أَنْ مَسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ - قالُوا بَشَّرْناكَ بِالْحَقِّ فَلا تَكُنْ مِنَ الْقانِطينَ - قالَ وَ مَنْ يَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلاَّ الضَّالُّونَ؛ گفتند: نترس، ما تو را به بشارت مى دهيم! - گفت: آيا به من [چنين] بشارت مى دهيد با اينكه پير شده ام؟! به چه چيز بشارت مى دهيد؟! - گفتند: تو را به حق بشارت داديم؛ از مأيوسان مباش!» - گفت: جز گمراهان، چه كسى از رحمت پروردگارش مأيوس مى شود؟!». 🔹در این آیات مواجهه حضرت ابراهیم (ع) با فرشتگان الهی که به میهمانی به منزلش آمده بودند روایت می شود و مژده آنها را مبنی بر آن حضرت در سنین پیری را شاهد هستیم: «قالُوا لا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ عَلِيمٍ». در اينكه منظور از غلام عليم (پسر دانا) كيست؟ با توجه به آيات ديگر قرآن شك نيست كه منظور، حضرت اسحاق است، چرا كه هنگامى كه فرشتگان اين بشارت را به ابراهيم دادند، همسر ابراهيم ساره كه ظاهرا زن عقيمى بود حاضر بود و اين بشارت به او نيز داده شد. [۱] 🔹گفتنی است که حرف اضافه «بـ» در کلمه «بالحق» در آیه ۵۵ این سوره باء مصاحبت است كه آيه را چنين معنا مى دهد: «بشارت ملازم با حق و غير منفك از آن». بنابراین حضرت ابراهیم (ع) نباید به صرف اینکه تولد فرزند برای او بعید به نظر می رسد، آن را انکار نماید تا در جمله نومیدان به رحمت الهی نباشد. حضرت ابراهيم (ع) هم در قبال گفته آنان به طور كنايه سخن آن میهمانان و پیغام آوران الهی را تاييد و اعتراف نموده و به عنوان استفهام انكارى گفت: «كيست كه از رحمت پروردگار خود نوميد شود جز گمراهان» و چنين فهمانيد كه نوميدى از رحمت پروردگار از خصائص گمراهان است و من از گمراهان نيستم، پس پرسشم پرسش يك نفر نوميد كه به خاطر نوميدى، فرزنددار شدن در اين سنين را بعيد بشمارد نيست. [۲] 🔹به هر حال دلالت این آیات بر شمرده شدن در بسیار روشن است. آنچه از تمامی این آیات به دست می آید این است که در آموزه های قرآنی، و و شده است. ... پی نوشت‌ها؛ [۱] چنان كه در آيه ۷۱ سوره هود به این موضوع اشاره شده است: «وَ امْرَأَتُهُ قائِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْناها بِإِسْحاقَ». [۲] الميزان فی تفسیر القرآن، همان، ج ‏۱۲، ص ۲۶۸ نویسندگان: حجّة الاسلام احمد حیدری -  علی غبیشاوی منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️فرزند آوری در آئینه آیات قرآن (بخش سیزدهم) 🔸شبهه تعبیر از فرزندان به عنوان «فتنه» در قرآن و پاسخ آن 🔹در مقابل تمامی آن تعبیرات بسیار ستوده از موضوع در قرآن کریم (که در بخش های قبلی این نوشتار بدان ها اشاره گردید) ممکن است عده ای با استناد به آیاتی نظیر آیه ۱۵ سوره تغابن «إِنَّما أَمْوالُكُمْ وَ أَوْلادُكُمْ فِتْنَةٌ وَ اللَّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظيمٌ؛ اموال و فرزندان تان فقط شما هستند و خداست كه پاداش عظيم نزد اوست!»؛ و آیه ۲۸ سوره انفال «وَ اعْلَمُوا أَنَّما أَمْوالُكُمْ وَ أَوْلادُكُمْ فِتْنَةٌ وَ أَنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظيمٌ؛ و بدانيد اموال و شما، است؛ و [براى كسانى كه از عهده امتحان برآيند] پاداش عظيمى نزد خداست»، که در آنها از به تعبیر شده، شبهه تناقض آیات قرآن را راجع به این موضوع مطرح کنند. پاسخ این سؤال از فهم صحیح معنای واژه «فتنه» می گذرد. به معنای است و در این آیات این معنا بیان شده که اگر انسان در این ميدان آزمايش، از عهده تکلیف خود برآید، به تصریح همین آیه ۱۵ سوره تغابن یعنی «وَاللَّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ»، پاداش عظیمی نزد خدا خواهد داشت. 🔹در واقع خداوند براى تربيت انسان، دائما او را در كوره هاى داغ قرار مى دهد و با امور مختلفى او را مى آزمايد، اما و از مهم‌ترين وسائل امتحان او را تشكيل مى دهند، چرا كه جاذبه اموال از يكسو و عشق و علاقه به فرزندان از سوى ديگر، چنان كشش نيرومندى در انسان ايجاد مى كند كه در مواردى كه رضاى خدا از رضاى آنها جدا مى شود، انسان سخت در فشار قرار مى گيرد. [۱] بسيارند كسانى كه از نظر عبادات معمولى و تظاهر به دين و مذهب، و حتى گاهى از نظر انجام مستحبات، بسيار سخت‌گيرند و وفا دارند، اما به هنگامى كه پاى يك مسئله مالى به ميان مى آيد، همه چيز كنار مى رود و تمام قوانين الهى، و مسائل انسانى، و حق و عدالت، به دست فراموشى سپرده مى شود. در مورد ، كه ميوه هاى قلب انسان و شكوفه هاى حيات او هستند نيز غالبا چنين است بسيارى از كسانى را كه به ظاهر پایبند به امور دينى و مسائل انسانى و اخلاقى هستند، مى بينيم كه به هنگامى كه پاى فرزندشان به ميان مى آيد گويى پرده اى بر افكارشان مى افتد و همه اين مسائل را فراموش مى كنند، عشق به فرزند سبب مى شود كه حرام را حلال، و حلال را حرام بشمرند و براى تامين آينده خيالى او تن به هر كارى بدهند و هر حقى را زير پا بگذارند. [۲] 🔹با این توضیحات روشن می شود که در قرآن هیچ تناقضی بین آیات ستایش کننده فرزندآوری و آیاتی که فرزندان را در کنار اموال موجب «فتنه» می دانند وجود ندارد. چرا که بر اساس آموزه های اصیل اسلامی، امتحان ها و به عنوان اموری ناگزیر، مرحله ای از مراحل رشد انسان اند. در روايتى از امام على (ع) می‌خوانيم كه فرمود:  «لَا يَقُولَنَّ أَحَدُكُمْ اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْفِتْنَةِ لِأَنَّهُ لَيْسَ أَحَدٌ إِلَّا وَ هُوَ مُشْتَمِلٌ عَلَى فِتْنَةٍ وَ لَكِنْ مَنِ‏ اسْتَعَاذَ فَلْيَسْتَعِذْ مِنْ مُضِلَّاتِ الْفِتَنِ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ يَقُولُ - وَاعْلَمُوا أَنَّما أَمْوالُكُمْ وَ أَوْلادُكُمْ فِتْنَة؛ [۳] هيچ كس از شما نگويد خداوندا، من به تو پناه مى برم، از امتحان و آزمايش، چرا كه هر كس داراى وسيله آزمايشى است، و لكن كسى كه مى خواهد به خدا پناه برد، از امتحانات گمراه كننده پناه برد، چه اينكه خداوند مى گويد: بدانيد و شما است». اگر یکی از شمرده شده است نه تنها امری مذموم نیست، بلکه نشانه این است که «نعمت فرزند» مطلوب و محبوب نوع بشر و دارای جاذبه ای است که عشق کور به آن می تواند موجب لغزش انسان باشد. ... پی نوشت‌ها؛ [۱] تفسیر نمونه، ج ۲۴، ص ۲۰۶ و ۲۰۷ [۲] همان، ج ۷، ص ۱۳۸ [۳] نهج البلاغة، فيض الإسلام‏، نشر هجرت‏، قم، چ اول، ص ۴۸۴ نویسندگان: حجّة الاسلام احمد حیدری -  علی غبیشاوی منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️فرزند آوری در آئینه آیات قرآن (بخش چهاردهم و پایانی) 🔸پاسخ قرآن به دغدغه های اقتصادی فرزندآوری 🔹در آیاتی وجود دارند که می توان از آنها به این نتیجه رسید که بهانه کردن دغدغه های مالی برای فرار از ، امری کاملا ناموجّه است. برای مثال در آیه ۳۲ سوره نور می خوانیم: «وَ أَنْكِحُوا الْأَيامى‏ مِنْكُمْ وَ الصَّالِحينَ مِنْ عِبادِكُمْ وَ إِمائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَراءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ؛ مردان و زنان بى همسر خود را همسر دهيد همچنين غلامان و كنيزان صالح و درستكارتان را؛ اگر فقير و تنگدست باشند، خداوند از فضل خود آنان را بى نياز مى سازد. خداوند گشايش دهنده و آگاه است!». در آیات پیشین این سوره راه های حساب شده مختلفى براى پيشگيرى از آلودگی هاى جنسى مطرح شده است كه هر يك از آنها تاثير بسزايى در پيشگيرى يا مبارزه با اين آلودگی ها دارد و در این آیه به يكى ديگر از مهمترين طرق مبارزه با فحشاء، كه ازدواج ساده و آسان و بى ريا و بى تكلف است اشاره شده. از آنجا كه يك عذر تقريبا عمومى و بهانه همگانى براى فرار از زير بار ازدواج و تشكيل خانواده، مساله فقر و نداشتن امكانات مالى است؛ در این آیه، به پاسخ آن پرداخته و مى فرمايد که از فقر و تنگدستى آنها نگران نباشيد و در ازدواج شان بكوشيد، چرا كه اگر فقير و تنگدست باشند خداوند آنها را از فضل خود بى نياز مى سازد. [۱]  🔹این مژده به بی نیاز سازی که به صورت مطلق بیان شده، می تواند شامل دوران بعد از بچه دار شدن زوج ها نیز گردد و بنابراین چنین بشارتی، پاسخی روشن به دغدغه های اقتصادی کسانی است که از بیم فقر و تنگدستی، اقدام به بچه دار شدن نمی کنند. علاوه بر آن در آیه ۱۵۱ سوره انعام می خوانیم: «قُلْ تَعالَوْا أَتْلُ ما حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ أَلاَّ تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئاً وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَكُمْ مِنْ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَ إِيَّاهُمْ وَ لا تَقْرَبُوا الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتي‏ حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ ذلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ؛ بگو: بياييد آنچه را پروردگارتان بر شما حرام كرده است برايتان بخوانم: اينكه چيزى را شريك خدا قرار ندهيد! و به پدر و مادر نيكى كنيد! و فرزندان تان را از [ترس] فقر، نكشيد! ما شما و آنها را روزى مى دهيم؛ و نزديك كارهاى زشت نرويد، چه آشكار باشد چه پنهان! و انسانى را كه خداوند محترم شمرده، به قتل نرسانيد! مگر به حق [و از روى استحقاق] اين چيزى است كه خداوند شما را به آن سفارش كرده، شايد درك كنيد!». و نیز در تعبیری مشابه در آیه ۳۱ سوره اسراء می خوانیم: (ترجمه آیه) «و تان را از ترس فقر نكشيد! ما آنها و شما را روزى مى دهيم. مسلماً كشتن آنها گناه بزرگى است!». 🔹از این آیات برمى آيد كه عرب هاى دوران جاهلى نه تنها دختران خويش را به خاطر تعصب هاى غلط زنده به گور مى كردند، بلكه پسران را كه سرمايه بزرگى در جامعه آن روز محسوب مى شد نيز از ترس فقر و تنگدستى به قتل مى رسانيدند. خداوند در اين آيه آنها را به خوان گسترده نعمت پروردگار كه ضعيف‌ترين موجودات نيز از آن روزى مى برند توجه داده و از اين كار باز مى دارد. با نهايت تاسف باید گفت اين عمل جاهلى در عصر و زمان ما در شكل ديگرى تكرار مى شود، و به عنوان كمبود احتمالى مواد غذايى روى زمين، كودكان بى گناه در عالم جنينى از طريق «كورتاژ» و سقط جنین به قتل مى رسند. [۱] وقتی خداوند با توجه دادن به وجود نعمت ها و روزی های فراوان در زمین، سقط جنین را عملی حرام معرفی می کند، روشن می شود که در گفتمان آموزه های وحیانی نباید از ترس فقر و احتمال مهیا نبودن شرایط زیستی مرفه، را ترک نمود. 🔹نتیجه اینکه در آیینه ، ، ، و است و در قالب توصیه بر فرزندآوری سخنی در آن وجود ندارد؛ بلکه از میل و حسرت بشر - خصوصا انبیای الهی - به داشتن فرزند سخن می گوید و در بخشی از آیات نیز سقط جنین و فرزند کشی را - از ترس فقر - مذمت و آن را گناه کبیره می شمارد. همیشه یکی از بهانه های اصلی اجتناب از فرزندآوری ترس از فقر و مشقّت های اقتصادی است. مخالف این توجیه است و را از جانب خداوند شده می داند و می توان گفت اجتناب از فرزندآوری مشمول مذمّتی است که در آن از قتل اولاد نهی شده است. پی نوشت ها؛ [۱] تفسیر نمونه، همان، ج ۱۴، ص ۴۵۸ [۲] همان، ج ۶، ص ۳۴ نویسندگان: حجّة الاسلام احمد حیدری -  علی غبیشاوی منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️تفاوت نگاه اسلام و غرب به فرزندآوری (بخش اول) 🔸امروزه در کشور ایران به یک بحران اجتماعی تبدیل شده است. شاید بتوان تغییر باور ایرانیان در مورد فرزندآوری را نتیجه شبیخون فرهنگی غرب دانست. در این نوشتار برآنیم که به بیان تفاوت دیدگاه اسلام و غرب در مورد فرزندآوری بپردازیم. 🔹تشکیل، تحکیم و بهداشت روانی خانواده از دیرباز مورد توجه فلاسفه، پیروان ادیان و اندیشمندان بوده است. در فرهنگ اسلامی، مهم ترین نهاد اجتماعی است که در آن ارزش های اخلاقی، باورهای دینی و هنجارهای اجتماعی از نسلی به نسل دیگر انتقال می یابد. از این رو، برای حفظ قداست و ارزش خانواده برنامه ریزی های بسیار دارد و همه تلاش و توان خود را مصروف می دارد تا خانواده برخوردار از استحکام و دوام لازم و به دور از گسست ها باشد.   🔹از مهم ترین برنامه هایی که اسلام برای حفظ قداست و استحکام خانواده در نظر گرفته است، عبارتند از: پاکسازی محیط خانواده و جامعه از آلودگی ها، تشویق نسل جوان به ازدواج، حفظ و رعایت اخلاق، روابط سالم و سازنده بین همسران و تربیت نسل پاک و صالح. بنابراین، استحکام و بهداشت روانی خانواده را عوامل زیادی تعیین می کند. نوشته حاضر با هدف تعیین نقش در استحکام و بهداشت روانی خانواده، در صدد است با تبیین مفهوم نوین خانواده در جامعه مدرن، تأثیر فرهنگ غربی بر داشتن فرزند را باز شناساند و با استفاده از آیات و روایات، جایگاه و نقش مثبت فرزند را در خانواده مشخص نماید. ... 📕کتاب تقویت نظام خانواده و آسیب شناسی آن، گروه نویسندگان، صص ۳۳۲-۳۳۵ منبع: وبسایت راسخون @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️تفاوت نگاه اسلام و غرب به فرزندآوری (بخش دوم) 🔸امروزه در کشور ایران به یک بحران اجتماعی تبدیل شده است. شاید بتوان تغییر باور ایرانیان در مورد فرزندآوری را نتیجه شبیخون فرهنگی غرب دانست. در این نوشتار برآنیم که به بیان تفاوت دیدگاه اسلام و غرب در مورد فرزندآوری بپردازیم. 💠نگرش منفی غرب درباره فرزند 🔹از میان تغییرات صورت گرفته در دهه های اخیر ، احتمالا تغییرات به عمل آمده در نهاد ، استثنایی ترین آنها بوده است. بر اثر تغییرات مهم در اوضاع اقتصادی، اجتماعی و پیدایش مفاهیم نوین راجع به آزادی خصوصی، و تجدید نظر در خصوص عقاید مذهبی دیرین، درباره توالد و تناسل، وسعت خانواده به سرعت رو به نقصان گذاشته است. در جامعه غربی مدام از تعداد کودکان کاسته می شود. پژوهش ها نشان می دهد تعداد زوج هایی که بدون فرزند روزگار می گذرانند، از دهه ۱۹۵۰ تاکنون روندی فزاینده داشته است. امروزه در غرب، پدیده منفی و مزاحم به حساب می آید، و شگفت این که مردم به حیوانات بیشتر دل خوش کرده اند تا به فرزند! شکل غربی خانواده، همگام با پیشرفت تمدن مادی مدرن، گسترش عالم گیر یافته است. 🔹 موجب شده است که از نقش مثبت فرزندان کاسته شود و علاقه به داشتن که در فرهنگ سنتی و دینی موجب افزایش همبستگی بود، از بین برود. تغییری که در نگرش به فرزند ایجاد شده، در واقع ناشی از این بینش خاص غربی است که اقتصاد و خوشگذرانی و زندگی مرفه را هدف نهایی می دانند، و هرچه را که مانعی بر راه آن محسوب شود، از میان بر می دارند. شاید انگیزه اکثر افراد غرب زده در این مساله، با انگیزه اعراب جاهلی که از ترس مسائل مالی به عنوان یکی از دلایل، دختران و فرزندان خود را زنده به گور می کردند، تفاوتی نداشته باشد. پژوهش ها در غرب نشان می دهد که زنان و شوهران جوان، عمدتا به دلیل مشکلات اقتصادی و روحیه رفاه طلبی و خوشگذرانی، از داشتن فرزند امتناع می ورزند. برخی نیز به دلیل مشکلات تربیتی از داشتن فرزند اکراه دارند. 🔹بیماری ها، اختلالات روانی و بزهکاری های اجتماعی از دیگر عوامل رویگردانی والدین از داشتن فرزند در غرب است. در جوامع غربی وقتی دست اندرکاران بهداشت روانی، آمارهای وحشتناک و روزافزون کودکان و نوجوانانی را که از مشکلات عجزآور روحی رنج می برند، یا آنهایی را که قربانی اعتیاد می شوند و یا دست به خودکشی می زنند، ملاحظه می کنند، اظهار می‌دارند که همه اینها تقصیر پدر و مادرهاست. رهبران سیاسی و ماموران قانون هم پدر و مادرها را برای پرورش نسلی ناسپاس، عصیانگر، متعرض، هیپی و خرابکار سرزنش می کنند. بنابراین، داشتن یک نوزاد و به عهده گرفتن مسؤولیت کامل جسمی و روانی او و تربیت او به صورت انسانی کارآمد، هماهنگ با اجتماع و مسؤول، باری بسیار بزرگ را بر دوش والدین می گذارد؛ چیزی که اکثر والدین آمادگی آن را ندارند و در نتیجه از اصل داشتن فرزند صرف نظر می کنند. ... 📕کتاب تقویت نظام خانواده و آسیب شناسی آن، گروه نویسندگان، صص ۳۳۲-۳۳۵ منبع: وبسایت راسخون @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️تفاوت نگاه اسلام و غرب به فرزندآوری (بخش سوم و پایانی) 🔸امروزه در کشور ایران به یک بحران اجتماعی تبدیل شده است. شاید بتوان تغییر باور ایرانیان در مورد فرزندآوری را نتیجه شبیخون فرهنگی غرب دانست. در این نوشتار برآنیم که به بیان تفاوت دیدگاه اسلام و غرب در مورد فرزندآوری بپردازیم. 💠جایگاه فرزند در اسلام 🔹اگرچه خودداری از داشتن ، گرایشی است که با تأثیر پذیری از به وجود آمده و متاسفانه در جوامع اسلامی نیز طرفدارانی یافته است، اما با نگاهی به آموزه های دینی به طور قطع می توانند تاثیرات مثبت و سازنده ای در زندگی والدین داشته باشند. از نظر اسلام، فرزندان از ارکان مهم خانواده  محسوب می شوند. در کلمات و سیره ائمه علیهم السلام نگرش مثبتی به فرزند وجود دارد، و در روایات از فرزند با تعابیری چون: میوه دل، نور دیده، مایه خوشبختی، کسی که انسان را یاری می کند، و نیز مایه ثواب و پاداش اخروی، و رحمت و غفران الهی یاد شده است. 🔹از این رو در روایات به توصیه فراوان شده است. در برخی تعابیر آمده است که مایه خوشبختی خانواده است و از سعادت افراد این است که فرزند یا فرزندانی داشته باشند که در اخلاق و رفتار و شکل، ظاهری شبیه آنها داشته باشند. از مجموع آیات و روایات استفاده می شود که مواهب و نعمت های خداوندی به والدین اند. والدین اگر به وظایف خود در قبال آنها به درستی عمل کنند، می توانند از این نعمت های خداوندی همچون سایر نعمت ها بهره مند شوند. 📕کتاب تقویت نظام خانواده و آسیب شناسی آن، گروه نویسندگان، صص ۳۳۲-۳۳۵ منبع: وبسایت راسخون @tabyinchannel