eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️گزیده‌ای از روایات جهاد با نفس 🔹 علیه‌ السلام فرمود: «الْحَسَبُ الْفِعَالُ وَ الشَّرَفُ الْمَالُ وَ الْكَرَمُ التَّقْوَى»؛ (سرشناسی و [انسان]، [نیک] است؛ و و ارجمندى، دارايى است؛ و بزرگوارى، است) منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (ع) در خطبه ۱۹۴ نهج البلاغه، چه مشكلاتی را از دوران رسالت پیامبر اكرم (ص) یاد نموده است؟ (بخش اول) 🔹 (ع) در بخشی از خطبه ۱۹۴ مى فرمايد: «وَ نَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، خَاضَ إِلَى رِضْوَانِ اللهِ كُلَّ غَمْرَةٍ، وَ تَجَرَّعَ فِيهِ كُلَّ غُصَّةٍ؛ و گواهى مى دهيم كه (ص) بنده و فرستاده اوست، همان كسى كه در راه رضاى خدا در درياى مشكلات غوطه ور شد، و جام هر مصيبتى را جرعه جرعه نوشيد». اين دو وصفى كه امام (ع) درباره (ص) بيان فرموده، جامع همه اوصاف خير است؛ ايستادن در برابر مشكلات و تحمّل در برابر مصائب؛ تا آن مقاومت و تحمّل نباشد، هيچ كار مهمى به سامان نمى رسد. جمله «تَجَرَّعَ فِيهِ كُلَّ غُصَّةٍ»، نشان مى دهد كه حوادث گلوگير در برابر پيامبر (ص) يكى دو تا نبود، بلكه او جرعه جرعه از جام مصائب مى نوشيد و تحمّل مى كرد؛ جمعى از بهترين يارانش را از او گرفتند صبر كرد، انواع مشكلات و موانع را بر سر راه او ايجاد كردند، ولى از همه آنها عبور نمود و اين در واقع درسى است براى همه كسانى كه مى خواهند با طاغوت ها مبارزه كنند و به اصلاح جامعه خويش بپردازند. 🔹سپس امام علی (ع) بخشى از مشكلات عظيم پيامبر اسلام (ص) در دوران رسالتش را در چند جمله كوتاه و پرمعنا بيان کرده و مى فرمايد: «وَ قَدْ تَلَوَّنَ لَهُ الْأَدْنَوْنَ، وَ تَأَلَّبَ عَلَيْهِ الْأَقْصَوْنَ، وَ خَلَعَتْ إِلَيْهِ الْعَرَبُ أَعِنَّتَهَا، وَ ضَرَبَتْ إِلى مُحَارَبَتِهِ بُطُونَ رَوَاحِلِهَا، حَتَّى أَنْزَلَتْ بِسَاحَتِهِ عَدَاوَتَها، مِنْ أَبْعَدِ الدَّارِ، وَ أَسْحَقِ الْمَزَارِ؛ تا آنجا كه نزديكان او رنگ دگرگون كردند، و دوران بر ضد او گرد آمدند. عربها تا بر او تازند مهارها از سرها برگرفتند و براى تاختن بر او بر شكم مركبها تازيانه زدند تا از دورترين اقامتگاه هاى خود كينه توزى خود را در محل و مأواى او فرود آوردند». 🔹جمله «تَلَوَّنَ لَهُ الْأَدْنَوْنَ» اشاره به اين است كه جمعى از بستگان نزديك پيامبر (ص) مانند عباس كه تمايل به حمايت از او داشتند، در كار خود ثابت قدم نبودند. جمله «تَأَلَّبَ عَلَيْهِ الْأَقْصَوْنَ» اشاره به شاخه هاى دورتر قبيله قريش است كه دست به دست هم دادند و قبايل ديگر را نيز تحريك كردند تا در برابر پيامبر اسلام (ص) بايستند، و در چنين شرايطى كه نه نزديكان جرأت حمايت شجاعانه اى داشته باشند و نه دوران (دشمنان)، در عداوت و دشمنى كوتاهى كنند، مشكلات عظيمى پيدا مى شود كه ايستادگى در برابر آن بسيار سخت است. جمله «خَلَعَتْ إِلَيْهِ الْعَرَبُ أَعِنَّتَهَا، وَ ضَرَبَتْ إِلى مُحَارَبَتِهِ بُطُونَ رَوَاحِلِهَا» اشاره به سرعت و شتاب شديد مخالفان در عداوت و دشمنى با آن حضرت است؛ زيرا هنگامى كه بخواهند مَركب به سرعت پيش برود، افسار آن را سست مى كنند و با شلّاق بر پهلوها و شكم آن مى زنند. ... 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، دار الكتب الاسلامية‏، چ اول‏، ج ۷، ص ۶۰۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️آموزش تفکر محور 🔹اگر را یک معناى وسیعى بگیریم، این سه عرصه را شامل می‌شود: «یاد دادن »، کار دوّم که از این مهم‌تر است، «یاد دادن » است، سوّم، «رفتار و اخلاق»؛ ، . بیانات مقام معظم رهبری ۹۳/۰۲/۱۷ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️اصلاح شخصی و اجتماعی 🔹از جمله تاکیدات دین مبین اسلام، تاکید به است تا اینکه بدانیم در طول روز چه مقدار موفق در عمل کردن به فرامین الهی بوده‌ایم و چه مقدار در این امر کوتاهی کرده‌ایم. امام کاظم (ع) در مورد محاسبه‌ نفس می‌فرمایند: «کسى که هر روز به حساب خویش نرسد از ما نیست، اگر کار خوبى انجام داده، از خدا توفیق فزونى طلبد و اگر عمل بدى انجام داده، استغفار کند و به سوى خدا برگردد و توبه کند!» [۱] 🔹این روایت به روشنی به فلسفه و حکمت «محاسبه‌ نفس» اشاره کرده که مایه فزونى حسنات و جلوگیرى از سیئات و جبران آنها می‌گردد. از طرفی همانطور که در دین به اصلاح نفس و رشد و کمال شخصی تاکید شده، با دستوراتی مانند وجوب امر به معروف و نهی از منکر، نسبت به اصلاح جامعه نیز تاکید شده است، و این نشان از مهم بودن بُعد شخصی و اجتماعی افراد در دین است، که هر فرد همانطور که باید به فکر اصلاح خود باشد، باید به فکر ترقی و رشد اطرافیان و جامعه خود نیز باشد. 🔹پیامبر اکرم (ص) در این مورد می فرمایند: «هرگاه (مردم) امر به معروف و نهى از منكر نكنند، و از نيكان خاندان من پيروى ننمايند، خداوند بَدان آنها را بر آنان مسلّط گرداند». [۲] از اینرو حکومت اسلامی نمی تواند نسبت با مردم و جامعه، بی تفاوت باشد، بلکه یکی از وظایف حکومت‌ها، بسترسازی و ایجاد فضایی برای رشد جامعه است. اگر جامعه ناسالم و فاسد شد، آدم‌های فاسد منسب ها و رسانه ها و قدرت را به دست می گیرند و حکومت هم فاسد می شود؛ پس حکومت، هم باید امر به معروف کند و هم امر به معروف بشود. پی نوشت‌ها؛ [۱] ابن شعبه حرانى، تحف العقول، جامعه مدرسين، چ دوم، ص ۳۹۶ [۲] كلينى، الكافی، دار الكتب الإسلاميه، چ چهارم، ج ۲، ص ۳۷۴ نویسنده: کاظمیان منبع؛ وبسایت اندیشه برتر حوزه @tabyinchannel
⭕️امام حسن عسکری عليه السلام:  🔸«عَلَيْكَ بِالإقْتِصادِ وَ إيّاكَ وَ الإسْرافَ».  🔹بر تو باد به و و پرهيز از و . 📕احقاق الحق ۱۲، ص ۴۶۷ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عید نوروز در دین اسلام 🔹به طور کلی در برخورد با آداب و رسوم اقوام و ملت ها، آن دسته از آداب و رسوم هایی که خرافی نبوده و با شئون انسانی ناسازگار نبوده را تأیید نموده است، و تنها با آداب ورسوم هایی که خرافی بوده، یا با افکار نامناسب همراه بوده است را مردود شمرده است. در مورد جشن‌ نیز از آنجا که این جشن با آداب ورسوم خوبی همچون نظافت و پاکیزگی، لباس نو پوشیدن، هدیه دادن، صله رحم، تفکر و تدبر در آفرینش و... همراه است مورد تأیید اسلام قرار گرفته است، به گونه‌ای که همزمان‌ با ظهور اسلام،‌ بسیاری‌ از سنن‌ غلط‌ همانند آتش‌ پرستی‌ و منع‌ دفن‌ مردگان‌ از بین‌ رفت،‌ ولی‌ «نوروز» به‌ عنوان‌ یک‌ جشن‌ ملی‌ باقی‌ ماند. 🔹حتی‌ پیشوایان‌ دینی‌ آن‌ را حیاتی‌ دوباره‌ بخشیدند و آن را به‌ دعا و نیایش‌ آراستند. دکتر شریعتی‌ در این‌ باره‌ می‌گوید: ، «نوروز» را جلای‌ بیشتری‌ داد، شیرازه‌ بست‌ و آن‌ را با پشتوانه ‌ای‌ استوار از خطر زوال‌ در دوران‌ مسلمانی‌ ایرانیان‌ مصون‌ داشت... نوروز که‌ با جان‌ ملیت‌ زنده‌ بود، روح‌ مذهب‌ نیز گرفت. جالب اینکه «ایرانیان» نیز زمانی که با زیبایی های اسلام آشنا شدند، با جان و دل آن را پذیرفتند و خدمات ارزشمندی را به اسلام انجام دادند. 💠نوروز در روایات اسلامی 🔹معلی‌ بن‌ خنیس می‌گوید: روز نوروز بر امام صادق (ع) وارد شدم به من فرمودند: «آیا این روز را می‌شناسی؟ گفتم این روزی است که ایرانیان آن را بزرگ می‌دارند و به یکدیگر هدیه می‌دهند. حضرت فرمودند: سوگند به آن خانه کهن که در مکه است، این روز یک ریشه کهن دارد که برایت بازگو میکنم تا آن را دریابی. ای معلی، روز نوروز روزی است که خداوند از بندگان خود پیمان گرفت که او را بپرستند و او را شریکی نگیرند و به پیامبران و راهنمایان او بگروند. همان روزی است که آفتاب در آن طلوع کرد و بادها وزیدن گرفت و زمین در آن شکوفا و درخشان شد... هیچ نوروزی نیست مگر این که ما در آن روز منتظر فرج هستیم، زیرا از روزهای ما و شیعیان ماست؛ ایرانیان آن را حفظ کردند و شما آن را از دست نهادید...». [۱] 🔹در مفاتیح‌ الجنان‌ از قول‌ امام‌ صادق (ع) آمده‌ است: «چون‌ نوروز شد، غسل‌ کن‌ و پاکیزه ‌ترین‌ جامه‌های‌ خود را خوشبو گردان‌ و در آن‌ روز، روزه‌ بدار و چون‌ از نماز پیشین‌ فارغ‌ شدی، چهار رکعت‌ نماز بگذار و بعد از نماز، سجده‌ شکر به‌ جای‌ آور...». [۲] بنابراین هر چند «جشن‌ نوروز»، جشن ما ایرانیان است، اما به دلیل هماهنگی آن با اسلام، مورد پذیرش آن قرار گرفته است و به دلیل جایگاه مذهب در نزد ایرانیان، آموزه‌ های زیبای آن نیز در این جشن وارد شده است، مگر نه اینکه ایرانیان سال نوی خود را با دعا و نیایش آغاز می‌نمودند؛ دعای یا مقلب القلوب و الابصار... صرف نظر از هر آیین و مذهب و قومیتی خاص، دل‌های انسان‌ها را به کسی که گرداننده و متحول کننده قلبهاست توجه داده، و جان‌ها را متوجه کسی که تدبیر عالم به دست اوست نموده، و از چنین موجودی تقاضای تحول احوال به بهترین حال می‌شود. 🔹براستی می‌توان دعا و نیایشی کامل‌تر و جامع تر از این نیایش یافت؟ فصل بهار و زنده شدن دوباره طبیعت یک امر تکوینی و نشانه ای از قدرت خداوند است که پس از دوره خزان و مرگ طبیعت، خداوند متعال به آن جان و حیاتی دوباره بخشیده و عظمت و قدرت خویش را در آن به نمایش گذارده است؛ «اعْلَمُوا أَنَّ اللهَ یُحْیِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها». [حدید، ۱۷] و چنین معبودی شایسته پرستش و ستایش است و در هنگام تحویل سال از چنین پروردگاری درخواست تحول به بهترین حالات می‌شود. از این رو شایسته است ایرانیان که بهترین زمان را برای جشن انتخاب نموده اند، بهترین و کامل ترین نیایش ها را برگزینند که شایسته آنان باشد و دعای یا مقلب القلوب و الابصار... زیباترین جلوه ها را ترسیم نموده و بهترین درخواست را از خداوند مطرح نموده است. پی نوشت‌ها؛ [۱] میزان‌الحکمه، ج۹، ص ۴۲۰۲-۴۲۰۳ [۲] مفاتیح الجنان، ص ۵۹۸-۵۹۹ منبع: وبسایت پرسمان @tabyinchannel
⭕️تحویل حال الی احسن الحال این است که ان شاء الله در این سال نو ما تغییرات روحی بدهیم... 🔹«بسم الله الرحمن الرحیم‌؛ یا مُقَلِّب الْقُلُوبِ و الابْصار یا مُدَبِّر اللیلِ وَ النَّهار، یا مُحَوِّلَ الحَوْلِ و الاحوال، حوّل حالَنا الی احْسَنِ الْحال». تحویل حال الی احسن الحال این است که ان شاء الله در این سال نو ما تغییرات روحی بدهیم، یعنی واقعاً تحول بر ایمان حاصل بشود. و او به این است که همان طوری که سیره انبیاء از اول تا آخر بوده است که جنگ و صلح‌شان برای خدا بوده است، هیچ پیغمبری جنگ نکرد الّا برای خدا و صلح نکرد الّا برای خدا... و ما امیدواریم که ملت ما در این سال نو به طوری عمل بکند که سیره انبیاء بوده است. به طوری عمل بکند که سیره اولیا بوده است. 🔹و عمده این است که «هواهای نفس» از بین برود. انسان در طول عمر مبتلای به این هوای نفس است که محتاج به ریاضت است؛ و من که گوینده‌ام موفق نشدم به این عمل؛ و من امیدوارم که ملت ایران و همه مسلمانان دنیا یک تحولی پیدا کنند در این سال نو که برای خدا کار کنند؛ برای سلطه خودشان نباشد. برای پیروزی خودشان نباشد؛ برای هواهای نفسانی نباشد؛ و خداوند ان شاء الله همه را توفیق بدهد که در راه خدای تبارک و تعالی مجاهدت کنند، و ان شاء الله این روز بر همه مبارک باشد، و خداوند همه مسلمین را با هم متفق کند در مقابل کفر جهانی. و السلام علیکم و رحمه الله‌. آخرین پیام نوروزی (رادیو تلویزیونی) حضرت امام به ملت ایران‌ ۶۸/۰۱/۰۱ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (ع) در خطبه ۱۹۴ نهج البلاغه، چه مشكلاتی را از دوران رسالت پیامبر اكرم (ص) یاد نموده است؟ (بخش دوم و پایانی) 🔸 (ع) در بخشی از خطبه ۱۹۴ مى فرمايد: «وَ نَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، خَاضَ إِلَى رِضْوَانِ اللهِ كُلَّ غَمْرَةٍ، وَ تَجَرَّعَ فِيهِ كُلَّ غُصَّةٍ؛ و گواهى مى دهيم كه (ص) بنده و فرستاده اوست، همان كسى كه در راه رضاى خدا در درياى مشكلات غوطه ور شد، و جام هر مصيبتى را جرعه جرعه نوشيد». 🔹تاريخ اسلام نيز در همه فصولِ خود به اين حقيقت گواهى مى دهد كه دشمنان از هر كارى كه فكر مى كردند به شكست اسلام و پيامبر (ص) بيانجامد خوددارى نكردند؛ ولى خدا مى خواست اين نور الهى خاموش نشود و روز به روز درخشش بيشترى پيدا كند، لذا نقشه هاى آنها را نقش بر آب كرد و آتش هايى را كه افروخته بودند، با باران لطف و عنايتش خاموش ساخت و (ص) از اين معركه هاى خطرناك پيروز و سربلند بيرون آمد و ، شرق و غرب عالَم را تسخير كرد. ابن ابى الحديد در اينجا نگاهى كوتاه و گذرا به مشكلات و دشوارى هايى كه پيامبر اكرم (ص) در دوران رسالت خود پشت سر گذاشت، افكنده، مى گويد: «كسى كه كتب تاريخ و سيره را مطالعه مى كند، مى داند كه (ص) در راه خدا چه دشوارى هايى را تحمّل كرد؛ 🔹از استهزاء قريش در آغاز دعوت گرفته، تا سنگباران كردن، تا آنجا كه از پشت پاى او خون فرو مى ريخت و كودكان را به مخالفت و آزار او وادار مى كردند. شكمبه شتر بر سر او مى ريختند. لباس آن حضرت را بر گردنش پيچيده و مى فشردند. او را چند سال در شعب بنى هاشم (ابوطالب) محاصره كردند. خريد و فروش با او و مسلمانانِ اندكِ آن زمان را تحريم كردند و از ازدواج با آنان و سخن گفتن خوددارى نمودند، تا آنجا كه نزديك بود مسلمانان از گرسنگى هلاك شوند، و اگر بعضى از ارحام و علاقه مندان پيامبر (صلى الله عليه و آله) مخفيانه كمى آرد و خرما در تاريكى شب به آنها نمى رساندند، از گرسنگى هلاك شده بودند. اصحاب و يارانش را مى گرفتند و مى زدند و در برابر آفتاب به بند مى كشيدند و از خانه خود دور مى ساختند، تا آنجا كه گروهى مجبور شدند به حبشه مهاجرت كنند و خود پيامبر (صلى الله عليه و آله) گاهى به قبيله ثقيف و گاهى به بنى عامر و گاه به ربيعه و غير آنها پناه برد؛ ولى هيچ يك فايده اى نداشت. 🔹سپس همگى تصميم گرفتند كه آن حضرت را شبانه به قتل برسانند و پيامبر (صلى الله عليه و آله) ناچار شد از چنگال آنها فرار كند و به مدينه رود و به طايفه اوس و خزرج بپيوندد؛ در حالى كه همسر و فرزندان خود و تمام وسايل زندگيش را در مكّه رها كرده بود و با زحمت شديد توانست خود را به مدينه برساند. در آنجا نيز آن حضرت را آسوده نگذاشتند، جنگ ها پشت سر يكديگر روى داد و لشكرها پشت سر يكديگر به سوى او حركت كردند، به گونه اى كه هميشه در زحمت بود و جنگ ها يكى پس از ديگرى مسلمانان را در فشار قرار مى داد؛ ولى سرانجام خدا او را يارى كرد و آئينش جهان‌گير شد و كسى كه آشنا به تاريخ اسلام باشد شرح اين مشكلات را مى داند». اينها همان چيزى است كه (عليه السلام) در جمله هاى كوتاه و پر معناى بالا به آن اشاره كرده است. پی نوشت؛ [۱] شرح نهج البلاغة، ابن أبي الحديد، مكتبة آية الله المرعشی النجفی، قم،‏ ۱۴۰۴ ق، چ اول، ج ۱۰، ص ۱۶۵ 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، دار الكتب الاسلامية‏، چ اول‏، ج ۷، ص ۶۰۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️قرآن، آینه بهشت و جهنم 🔹اگر بود که عکس اشیاء را نشان می‌داد، آن کتاب، همین است که و را نشان می‌دهد، با این‌ همه، ما این‌گونه بی‌تفاوت هستیم و به دل بسته‌ایم. ‌ای‌ کاش مابه‌التفاوت، چیزی بود که ارزش جدا شدن از و پیوستن به را داشت. و مقاماتش چه ارزش دارد؟ خدا می‌داند که صاحبان در اوقات و چه حالی دارند و خاموشی فکر، چگونه آنها را در اثر مشاهده انوار الهی می‌سوزاند، ولو در مدت کوتاه! 📕در محضر بهجت، ج۱، ص۱۱ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️خداى متعال چرا «شيطان» را آفريد؟ 💠بسيارى مى پرسند كه موجود اغواگرى است اصلاً چرا آفريده شد؟ و فلسفه وجود او چيست؟! در پاسخ مى گویيم: 🔹اوّلاً خداوند را، شيطان نيافريد، به اين دليل كه سال‌ها همنشين فرشتگان و بر فطرت پاك بود، ولى بعد از آزادى خود سوء استفاده كرد و بناى طغيان و سركشى گذارد، پس او در آغاز پاك آفريده شد، و انحرافش بر اثر خواست خودش بود. ثانياً از نظر سازمان آفرينش، وجود شيطان براى افراد باايمان و آنها كه میخواهند راه حق را بپويند، زيانبخش نيست، بلكه وسيله پيشرفت و تكامل آنها است، چه اين كه پيشرفت، ترقى و تكامل، همواره در ميان تضادها صورت می‌گیرد. 🔹به عبارت روشنتر انسان تا در برابر دشمن نيرومندى قرار نگيرد، هرگز نيروها و نبوغ خود را بسيج نمی‌كند و بكار نمى اندازد، همين وجود دشمن نيرومند سبب تحرك و جنبش هر چه بيشتر انسان و در نتيجه ترقى و تكامل او می‌شود. يكى از فلاسفه بزرگ تاريخ معاصر به نام «تواين بى» ميگويد: «هيچ تمدن درخشانى در جهان پيدا نشد، مگر اين كه، ملتى مورد هجوم يك نيروى خارجى قرار گرفت و بر اثر اين تهاجم نبوغ و استعداد خود را به كار انداخت و آنچنان تمدن درخشانى را پى ريزى كرد». 📕تفسير نمونه، جلد ۱، صفحه ۲۳۷ منبع: وبسایت راسخون @tabyinchannel
⭕️مسائل اساسی باید با افکار عمومی مطرح بشود 🔹مسائل اساسی باید با افکار عمومی مطرح بشود، افکار عمومی با نیازهای اساسی آشنا بشوند؛ [این‌گونه] اندیشه‌ها فعّال خواهد شد. اندیشه‌ های نو، جوان های صاحب فکر درباره‌ی مسائل مهمّی که با افکار عمومی مطرح می‌شود، فعّال می‌شوند، آن را به نصاب لازم می‌رسانند؛ لذا مسائل مهم را، از جمله همین مسئله‌ی تحوّل را مطرح می‌کنیم. اگر افکار عمومی استقبال نکند از یک فکر، این فکر به عمل و تحقّق نمی‌رسد؛ صرفاً یک امواجی در فضا خواهد بود، یک چیزی انسان می‌گوید، بعد هم فراموش می‌شود؛ یا چند سطر بر روی کاغذ [خواهد بود]. برای اینکه خواسته‌ها و مطالبات بزرگ تحقّق پیدا بکند، باید با مردم، با صاحبان فکر، با افکار عمومی مردم مطرح بشود. بیانات مقام معظم رهبری ۱۴۰۲/۰۱/۰۱ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️پيامبر اكرم (ص) هنگام ورود به ماه «رمضان» چه سفارشی به مومنین می فرمایند؟ 🔹«قَالَ النَّبِىُّ (ص): ... وَ تَصَدَّقُوا عَلَى فُقَرَاءِكُمْ وَ مَسَاكِينِكُمْ وَ وَقِّرُوا كِبَارَكُمْ وَ ارْحَمُوا صِغَارَكُمْ وَ صِلُوا أَرْحَامَكُمْ وَ احْفَظُوا ألْسِنَتَكُمْ وَ غُضُّوا عَمَّا لَايَحِلُّ النَّظَرُ إلَيْهِ أَبْصَارَكُمْ وَ عَمَّا لَايَحِلُّ الاِسْتِمَاعُ إِلَيْهِ أسْمَاعَكُمْ وَ تَحَنَّنُوا عَلَى أَيْتَامِ النَّاسِ يُتَحَنَّنْ عَلَى أيْتَامِكُمْ وَ تُوبُوا إلَى اللهِ مِنْ ذُنُوبِكُمْ وَ ارْفَعُوا إلَيْهِ أيْدِيكُمْ بِالدُّعَاءِ فِى أوْقَاتِ صَلَاتِكُمْ؛ [۱] پيامبر اكرم (ص) مى‌فرمايد: ... بر فقرا و مستمندان صدقه دهيد و بزرگانتان را اكرام كنيد و بر كوچكترهايتان ترحّم كنيد و صله رحم كنيد و زبانتان را حفظ كنيد و چشم‌هايتان را از آنچه كه نظر به آن حرام است بپوشانيد و گوش‌هايتان را از آنچه كه شنيدن آن حرام است حفظ كنيد، به يتيم‌هاى مردم محبّت كنيد تا به يتيم‌هاى شما محبّت كنند و به سوى خدا از گناهان‌تان توبه كنيد و دست‌هايتان را براى دعا در اوقات نماز به درگاهش بلند كنيد». 💠شرح حديث 🔹در ميان رواياتى كه در مورد «ماه رمضان» وارد شده، جامع‌ترين روايت، حديث معروفى است كه هر چه انسان در مورد آن تعمّق كند مطالب جديدى به دست مى‌آورد؛ عبارات فوق چند جمله از آن روايت است. در فصلى از اين حديث (ص) ده دستور مى‌دهد كه پنج دستور اجتماعى و مردمى و پنج دستور الهى و سازنده است. با دقّت به اين حديث متوجّه مى‌شويم كه «ماه رمضان» بايد سازنده باشد، هم رابطه خلق با خلق و هم رابطه انسان با خالق را روشن مى‌سازد و در ضمن معلوم مى‌شود كه ، آيين محبّت است. 💠الف) دستورات اجتماعى 1⃣«كمك به فقرا و بيچارگان»؛ هميشه بايد در فكر فقرا و مستمندان باشيم؛ ولى اين يك سفارش مضاعف است. 2⃣«احترام به بزرگترها»؛ بزرگترها را بزرگ بداريد، نه اينكه وقتى استقلال فكرى و جسمى پيدا مى‌كنيد، پدر و مادر را كنار بگذاريد؛ به طورى كه پدر و مادر را به خانه سالمندان بفرستيم. گويا بچّه‌ها خيال مى‌كنند كه هميشه جوان خواهند بود و غم و پيرى سراغ آنان نخواهد آمد و سرنوشت مادران و پدران براى آنها پيش نخواهد آمد. متأسّفانه اين فرهنگ غربى كم كم در كشور ما هم رواج پيدا كرده است؛ ولى بدعاقبتى انتظار اين گونه افراد را مى‌كشد. 3⃣«ترحّم بر كوچكترها»؛ كوچكترها را ترحّم كنيد و به آنها ارزش قائل شويد، تا بتوانند راه استقلال را پيدا كنند. 4⃣«صله رحم»؛ ماه رمضان، ماه صله رحم است؛ البتّه در ماه‌هاى ديگر هم صله رحم واجب است؛ ولى در ماه رمضان تأكيد بيشترى شده است. نبايد فرهنگ غربى به جامعه ما هم نفوذ كند كه فرزندان از پدر و مادر و يا به عكس پدر و مادر از حال فرزندان و بقيّه بستگان از يكديگر بى‌اطّلاع باشند؛ ما كه داراى فرهنگ و مكتب غنى اسلامى هستيم نبايد غربى‌ها را در اخلاق الگو قرار دهيم. 5⃣«محبّت به يتيمان»؛ يكى از آثار وضعيّه محبّت به ايتام اين است، كه اگر اكرام ايتام مردم كرديد، مردم هم يتيمان شما را اكرام مى‌كنند كه ثمره اين عمل در اين دنيا ديده مى‌ شود. 💠ب) دستورات خودسازى 1⃣«حفظ زبان»؛ گام اوّل خودسازى و سير و سلوك الى الله، «اصلاح زبان» است و تا زبان اصلاح نشود هيچ چيز اصلاح نخواهد شد. زبان، بزرگترين عامل قرب الى الله و بزرگترين وسيله براى شيطان است. زبان را از ريختن آبروى مردم حفظ كنيد. 2⃣«چشم‌پوشى از حرام»؛ گاهى يك نگاه، زندگى انسان را عوض كرده و باعث گرفتارى مى‌شود و خلاف‌هاى متعدّدى به دنبال مى‌آورد، كه اگر آن نگاه اوّل نبود، كار به اينجا نمى‌رسيد. جوان‌ هايى كه گرفتار شده‌اند، از ما راه حل مى‌خواهند و ما براى آنها نسخه‌اى داريم و مى‌گوييم: «به فيلم‌هاى مستهجن نگاه نكنيد، در مجالس آلوده شركت نكنيد، با رفقاى منحرف دوستى نكنيد، چشم چرانى نكنيد و خود را به خدا بسپاريد و هميشه خود را به ورزش و مطالعه مشغول كنيد كه اين باعث مى‌شود خود را حفظ كنيد تا توفيق ازدواج پيدا كنيد». 3⃣«گوش نكردن به صداى حرام»؛ گوش‌ها را هم از شنيدن صداهايى مانند موسيقى حرام، غيبت، تهمت، تشويق به گناه و ... حفظ كنيد. 4⃣«توبه كردن از گناهان»؛ از گناهان توبه كنيد، البتّه هميشه بايد توبه كرد؛ ولى بهار توبه، ماه مبارك رمضان است. 5⃣«دعا و مناجات با خدا» پی نوشت‌ها؛ [۱] عيون أخبار الرضا(ع)‏، ابن بابويه، نشر جهان‏، تهران،‏ ۱۳۷۸ق، چ اول‏، ج ‏۱، ص ۲۹۵ 📕مشكات هدايت‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: مكارم، مسعود، حامدى، محمد رضا، مدرسه امام على بن ابى طالب (ع)، چ اول‏، ‏ص ۱۰۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️موانع فهم قرآن (بخش اول) 🔹خدای سبحان می‌فرمايد «سَأَصْرِفُ عَنْ آياتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ؛ [اعراف، ۱۴۶] بزودی کسانی را که در روی زمین بناحق تکبّر می‌ورزند، از (ایمان به) آیات خود، منصرف می‌سازم!». «ثُمَّ انْصَرَفُوا صَرَفَ اللهُ قُلُوبَهُمْ» [توبه، ۱۲۷] چون آنها نخست به دليل ضعف درونی خود از آيات الهی رويگردان شدند، خدا نيز قلوب آنان را از ادراك مفاهيم قرآن منصرف كرد، و چنين گروهی نه قرآن را می‌فهمند و نه بر فرض فهميدن، از آن بهره‌مند ميشوند. آنها هميشه در فكر متاع زودگذر دنيا هستند. «يَأْخُذُونَ عَرَضَ هذَا الْأَدْنى» [اعراف، ۱۶۹] يعنی متاع پست دنيا را می‌گيرند و در مقابلش عقل و فطرت پاك و الهی را می‌دهند و به مبتلا می‌شوند. 🔹قرآن كريم به همه‌ انسان‌ها هشدار می‌دهد كه اگر غرق در امور مادی باشيد، جان پاك خود را در طبيعت دفن كرده و خسران ديده‌ايد. اگر كسی عقل و فطرت خود را در غريزه‌ها و هدف‌ های طبيعی دفن كند، منبع الهام درونی و تشخيص حق و باطل و تقوا و بدی را نيز دفن كرده است. «فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها؛ [شمس، ۸] سپس فجور و تقوا (شرّ و خيرش) را به او الهام كرده است». و هيچ‌گاه نمی‌تواند معارف جدای از طبيعت و بلند قرآن كريم را بفهمد. كسانی كه لزوم وحی را نمی‌فهمند و در برابر انبياء مقاومت می‌کنند؛ جاهلان و تكبّر كننده‌گانند. چون جاهلند، ذهن علمی ندارند و اهل تفكّر نيستند، و به همين جهت قابليت فهم ره‌آورد انبياء را ندارند، و چون تكبّر كننده‌گانند، در ساحت حق فروتنی و تواضع ندارند و در برابر آن قيام می‌کنند. 🔹چنين كسانی نه زبانشان به علم و حق گوياست و نه گوش شنوايی برای شنيدن حق دارند، و نه تنها خود به آيات زنده كننده‌ قرآن كريم گوش فرا نمی‌دهند، بلكه ديگران را نيز از گوش دادن به آن باز میدارند «وَ هُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَ يَنْؤَوْنَ عَنْهُ؛[انعام، ۲۶] آنها ديگران را از آن باز می‌دارند؛ و خود نيز از آن دوری می‌کنند». هم ديگران را از فيض الهی نهی می‌کنند و هم خود آنان محرومند؛ «وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ وَ الْغَوْا فِيهِ؛ [فصلت، ۲۶] كافران گفتند گوش به اين قرآن فرا ندهيد و به هنگام تلاوت آن جنجال كنيد». به اين قرآن گوش ندهيد و اين سخنان را نپذيريد و در آشوبگری و ياوه سرايی و بيهوده گويی بكوشيد و به اين وسيله به مبارزه با قرآن برخيزيد. 🔹خدای سبحان اينان را كسانی می‌داند كه از درون تهی هستند و جوشش درونی ندارند، و از بيرون نيز كانال ورودی قلبشان به منبع زندگی بسته است، و لذا تهی مغز و درون پوچند؛ «وَ أَفْئِدَتُهُمْ هَواءٌ؛ [ابراهیم، ۴۳] دلهايشان (فرو می‌ریزد، و از انديشه و اميد) خالی می‌گردد». تمام سعی انبيای الهی اين بوده كه با شكوفا ساختن فطرت مردم به آنها دلی عميق، ذهنی علمی، گوشی حق شنوا، و زبانی حق‌گو بدهد. كافران می‌گفتند: «وَ قالُوا قُلُوبُنا فِی أَكِنَّةٍ مِمَّا تَدْعُونا إِلَيْهِ وَ فِی آذانِنا وَقْرٌ وَ مِنْ بَيْنِنا وَ بَيْنِكَ حِجابٌ؛ [فصلت، ۵] قلب ما در غلاف و در پوشش است نسبت به آنچه تو ما را بدان می‌خوانی، و در گوشهايمان وقر و سنگينی وجود دارد و منطق تو را نمی‌فهمیم؛ بين ما و بين تو حجاب و پرده ای است كه رابطه‌ تفهيم و تفاهم دو طرفه را قطع می‌كند». 🔹حضرت نوح (ع) نيز از اين كبر ورزيدن و نفهمی كافران زمان خود، به درگاه خدای سبحان شكايت ميکند: «وَ إِنِّي كُلَّما دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصابِعَهُمْ فِي آذانِهِمْ وَ اسْتَغْشَوْا ثِيابَهُمْ وَ أَصَرُّوا وَ اسْتَكْبَرُوا اسْتِكْباراً؛ [نوح، ۷] و هر چه آنان را به مغفرت و آمرزش تو خواندم انگشت بر گوش نهادند و جامه به رخسار افکندند (تا مرا نبینند و سخنم را نشنوند) و (بر کفر) اصرار و لجاج ورزیدند و سخت راه تکبر و نخوت پیمودند». ... 📕قرآن در قرآن (آیت الله جوادی آملی) منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخ‌گویی به شبهات حوزه علمیه قم @tabyinchannel
⭕️جلوه‌ای از وجود مطلق در ملت‌ 🔹«و لَا تَهِنُوا و لَا تَحْزَنُوا وَ اَنتُمُ الْاَعلَونَ إنْ کُنْتُم مُومِنینَ»؛ نه کنید و نه باشید، اگر هستید، دارید و از همه بالاترید؛ لکن مهم  است. و چطور تحصیل کنیم ایمان را؟ شهادتین است. حظ قلب است. آن چیزی را که زبان بگوید و تلقین کند به ، و قلب قبول کند؛ باور کند. اگر باور کردید که است، است، است، است، اگر باور کردید این معنا را، دیگر نه حزنی است و نه سستی... بیانات‌ حضرت‌ امام ۵۸/۰۳/۲۵ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️روايات درباره «مکان استقرار امام مهدی» (عج) در عصر غیبت کبری چه بیانی دارند؟ 🔹از روايات بسيارى استفاده مى شود كه (عجل الله تعالی فرجه) نه تنها در سرداب مقدس مخفى نيست؛ بلكه هيچ مكان معينى ندارد. «امام زمان» (عجل الله تعالی فرجه) در خطاب خود به ابراهيم بن مهزيار فرمود: «پدرم مرا وصيت كرده كه در سرزمين هاى مخفى و دور سكنى گزينم، تا امر من از مردم مخفى بماند و محلم از كيدهاى اهل ضلالت و ارتداد و از حوادث امت هاى گمراه محفوظ بماند؛ لذا اين سفارش، مرا به تپه هاى بلند كشانده است». [۱] 🔹آرى مطابق برخى از روايات مكان خاصى براى حضرت وجود دارد كه تنها شيعيان خاصش از آن اطلاع دارند. اسحاق بن عمار از امام صادق (عليه السلام) نقل مى كند كه فرمود: «لِلْقَائِمِ غَيْبَتَانِ إِحْدَاهُمَا قَصِيرَةٌ وَ الْأُخْرَى طَوِيلَةٌ الْغَيْبَةُ الْأُولَى لَا يَعْلَمُ بِمَكَانِهِ فِيهَا إِلَّا خَاصَّةُ شِيعَتِهِ وَ الْأُخْرَى لَا يَعْلَمُ بِمَكَانِهِ فِيهَا إِلَّا خَاصَّةُ مَوَالِيهِ؛ براى دو غيبت است: يكى كوتاه و ديگرى طولانى؛ در غيبت كوتاه كسى غير از شيعيان خاصش از مكان او اطلاع ندارند و در غيبت طولانى نيز تنها خواص از دوستدارانش از مكان او آگاهند». [۲] پی نوشت‌ها؛ [۱] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربي‏، ۱۴۰۳ق، چ دوم، ج‏ ۵۲، ص ۳۶، باب ۱۸ [۲] الكافی، كلينى، دارالكتب الإسلامية، ‏۱۴۰۷ ق، چ چهارم، ج ‏۱، ص ۳۴۰، ح ۱۹ 📕موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، چ هفتم، ۱۳۹۰ ش، ص ۴۲۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️غیرت دینی 🔹 این است که خود را پاس بدارد، از خود و دیگران بدش بیاید، با دوستی نکند، اهانت به دین و بزرگان دینی را برنتابد و با بستیزد. از نشانه‌ های غیرت دینی و از آثار آن و است که از مهم ترین ارکان دین می‌باشد.   📕 (تلخیص و تحریر کتاب معراج‌ السعادة)، ص ۱۶۹ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا