درآمدی بر مبانی فقهی استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی.pdf
432.4K
#مقاله درآمدی بر مبانی فقهی استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی
✔️ #چکیده
شبکههای اجتماعی #مجازی ازجمله امور نوپدیدی است که بر ابعاد مختلف زندگی فردی و اجتماعی افراد در سطح بینالملل تأثیرگذار بوده و در آینده نقش بهمراتب مهمتری خواهد داشت.
از یکسو با استناد به ادله حرمت استفاده از #کتب_ضالّه، حرمت #اشاعه فحشا و کذب، حرمت #افساد فیالارض، قاعده #نفی_سبیل و قاعده وجوب #دفع_ضرر محتمل میتوان به حرمت استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی حکم کرد؛ اما در مقابل با رد ادله حرمت و استناد به ادله دال بر ضرورت #اهتمام به امور مسلمین، ضرورت امر به #معروف و نهی از #منکر و قاعده نفی #عسر و #حرج، به حلیت و #جواز استفاده از شبکههای اجتماعی میشود حکم کرد. در این پژوهش با تحلیل دقیق ادله و سیر در منابع فقهی دانسته شد که #فضای_مجازی در واقع ابزار و بستری است با قابلیت استفاده سودمند و زیانبار که امکان استفاده زیانبار از آن موجب ممنوعیت استفاده از آن به طور کلی نیست. همچنین استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی فینفسه مُجاز است، خصوصاً بر کسانی که توانایی استفاده صحیح از این ابزار #کارآمد را دارند، واجب است که از این بستر برای #تحکیم، #تبلیغ و #ترویج معارف دینی و ارزشهای #انقلاب_اسلامی استفاده نمایند؛ ولیکن اگر استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی موجب اضلال، اشاعه فحشا و #کذب، القای در مفسده یا تقویت دشمنان اسلام گردد، استفاده از آن جایز نبوده و حکومت اسلامی موظف به #رصد و #فیلتر کردن هدفمند آنهاست.
@tafaqqoh
هدایت شده از سید محمدجواد موسویفرد
#مالیخولیای_مدرن
#فضای_مجازی
#ادب_خیال
🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸
۱. در حکمت اسلامی انسان مشتمل بر قوای نفسانی متعددی است که شناخت آنها، انسان شناسی خوبی را در پی دارد. از مهمترین و بی بدیلترین این قوا، «قوه متخیله» است. کار «قوه متخیله» ترکیب مفاهیم و معانیای است که گاه یا مصداق خارجی ندارند یا اساسا مصداق خارجی برای آنها محال است. در عین حال در جای خود اثبات شده است که انسان بدون «قوه متخیله» امکان شناخت بسیاری از حقیقتها را از دست می داد.
🍃🍃
۲. اما باید این نکته را نیز توجه داشت که اگر این قوه به درستی تربیت نشود انسان را متوهم و مالیخولیایی رشد میدهد و نتیجه نه چندان روشن آن کفر و گناه است؛ یعنی صدور کفر و گناه در انسان هر چند ریشههای شهوانی هم دارد لکن منشأ آن شهوت (به معنای عام) تسویل شیطان یا همان دستکاری قوه متخلیه و در نتیجه خطای محاسباتی عقل است.
🍃🍃
۳. فضای مجازی خطرات بی شماری دارد که آگاهان و دلسوزان در صدد توضیح آن به عموم مردم هستند؛ یکی از خطرات فوقالعاده ارتباط بیضابطه با فضای مجازی، تورّم «قوه متخیله» و دور شدن از واقعیات است و زمینه کفر و گناه را به سادگی فراهم می کند. این اوصاف درباره مشاهده بیضابطه فیلم یا استماع بیقاعده موسیقی هم صادق است.
🍃🍃
۴. البته این را نباید از نظر دور داشت که اگر انسان ذهن خود را با «علم» و نفس خود را با «ریاضت» مشغول کند تا حد زیادی از آن حالت مالیخولیایی فاصله میگیرد لکن معالاسف بیشترمان اهل مطالعه هم نیستیم چه رسد به «علم» آموزی، و به تنپروری عادت داریم و از «ریاضت»های مشروع به دوریم. شگفت این که برخی خواندن مطالب نیمبند و بیمبنا و منبعِ فضای مجازی را مطالعه حساب میکنند و این مصداق همان توهم مالیخولیایی است.
🔹 ۵. چند توصیه راهبردی:
۵.۱.همیشه مشغول مطالعه یک کتاب باشید، هر ماه یک کتاب معقول و قابل قبول است، دقت کنید که رمان هر چند هم پر محتوا باشد به درمان مالیخولیای مدرن کمک نمی کند، ما به کتابهایی احتیاج داریم که قدرت تعقل را پرورش دهند نه اینکه تخیل را بارور سازند.
۵.۲. کتابهای مقام معظم رهبری، استاد مطهری، کتب تاریخ، کتاب هایی که به خودشناسی بیشتر منجر می شوند مثل روانشناسی و جامعهشناسی در اولویت اند.
۵.۳. برای ارتباطات مجازی برنامه تعیین کنیم، اجازه ندهیم فضای مجازی ما را مقهور کند، اگر بناست یک ساعت هم وقت بگذاریم با برنامه باشد اما این که بین اغلب ما عادت شده دقیقه به دقیقه فضای مجازی را چک می کنیم طبعا کار بسیار نادرستی است.
۵.۴. همواره یک برنامه «ریاضتی» تا حدی مشکل برای خود داشته باشیم، مثل خواندن نماز شب، یا قرائت قرآن یا روزه ماهانه و یا مثل آن، ورزش کردن و کار بدنی نیز جزء همین برنامه محسوب می شوند.
۵.۵. از تن پروری دوری کنیم و آمادگی برای حرکت و انجام کارهای شخصی را در خود ایجاد کنیم، برخی کارهای ماشینی را موقتا غیر ماشینی انجام دهیم. کارهای شخصی خود را به دیگران امر و نهی نکنیم.