🕊 تفسیر آیه ۳ و ۴ سوره انسان 🕊
🍃 إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِراً وَإِمَّا كَفُوراً (۳)🍃
🍃إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَا وَأَغْلَالاً وَسَعِيراً (۴)🍃
ترجمه :
🍃 به راستى ما راه (حق) را به او نمايانديم، خواه شاكر (و پذيرا) باشد يا ناسپاس.🍃
🍃همانا ما براى كفر پيشه گان زنجيرها و غل ها و آتشى برافروخته آماده ساخته ايم.🍃
هدايت، چند گونه است:
✅ گاهى هدايت فطرى است. چنانچه قرآن مى فرمايد: «فالهمها فجورها و تقواها» خداوند به نفس بشر، خير و شرّ را الهام كرد.
✅ نوع ديگر، هدايتى است كه از طريق تحصيل، تعقّل، مشورت، تجربه ومطالعه به دست مى آيد.
✅ و نوع سوم هدايتى است كه از راه تبليغ و ارشاد انبيا و اوليا صورت مى گيرد.
تشكّر گاهى قلبى است، يعنى همه نعمت ها را از خدا بدانيم؛ گاهى عملى است، بدين معنا كه انسان نعمت هاى خداوند را فقط در راه حق مصرف كند و گاهى زبانى است، يعنى انسان «الحمد للّه ربّ العالمين» را بر زبان جارى كند.
«سَلاسل» جمع «سِلسلة» به معناى زنجير و «اَغلال» جمع «غُلّ» به معناى طوقى است كه به گردن مى نهند و «سَعير» به معناى آتش افروخته است.
امام صادق عليه السلام ذيل آيه «امّا شاكراً و امّا كفوراً» فرمودند: «عرفناه اِمّا آخذ و اِمّا تارك» ما راه را به او معرفى كرديم، يا آن را مى گيرد و يا رها مى كند.
«سلاسلا و اغلالاً» يعنى زنجير در پا و غل بر گردن.
انسان در مسير بندگى و تشكّر از خداوند، مرحله ضعيف يا متوسّطى را طى مى كند ولى در طريق سركشى و تمرّد، مرحله بالايى را مى پيمايد. در شكر، شاكر است (نه شكور)، ولى در كفر، كفور است. «امّا شاكراً و امّا كفوراً» يعنى شكر او معمولى ولى كفر او قوى است. به چند نمونه ديگر توجه كنيد. قرآن مى فرمايد:
«انّه ليؤوس» انسان بسيار مأيوس است.
«انّ الانسان لظلوم» به راستى كه انسان بسيار ظالم است.
«كان الانسان عجولاً» انسان موجودى عجول است.
«كان الانسان قتوراً» انسان، تنگ نظر است.
«انّ الانسان خلق هلوعاً» انسان بسيار حريص و كم طاقت است.
«اذا مسّه الشر جزوعاً» هنگامى كه شرّى به او رسد، بسيار جزع و فزع مى كند.
«انّ الانسان لربّه لكنود» انسان نسبت به پروردگارش بسيار ناسپاس و بخيل است.
📌 پیام ها
🌿 آزمايش انسان، براساس آگاهى و آزادى است:
آگاهى به واسطه چشم و گوش و عقل و فطرت درونى و هدايت بيرونى؛ و آزادى برمبناى اختيار كه به تمام انسان ها داده شده است: «نبتليه... سميعاً بصيراً هديناه... امّا شاكراً و امّا كفوراً»
🌿 خداوند، حجت را بر انسان تمام كرده است. «انّا هديناه السبيل»
🌿 راه درست، يكى بيش نيست. «انّا هديناه السبيل» (كلمه «سَبيل» مفرد است.)
🌿 هدايت، نعمتى در خور سپاس است. «انّا هديناه السبيل امّا شاكراً» (پيمودن راه دين، شكر الهى و انحراف از آن، كفران و ناسپاسى است.)
🌿 كسانى كه هدايت انبيا را نپذيرند، بالاترين مرحله از كفر را مرتكب شده اند. (به جاى آنكه بگويد «امّا كافراً»، فرمود: «امّا شاكراً و امّا كفوراً». زيرا «كفور»، اوج كفر است.)
🌿 هركس شاكر نباشد، كفور است، راه سوّمى وجود ندارد. «امّا شاكراً و امّا كفوراً»
🌿 در تربيت انسان، نقش هشدار، بيش از بشارت است. (لذا قرآن ابتدا هشدار مى دهد و سپس بشارت.) «انّا اعتدنا للكافرين...»
🌿 كيفرهاى الهى داراى ملاك و معيارند. «اعتدنا للكافرين سلاسل و اغلالاً و سعيراً»
🌿 هر انتخابى، سرانجام خود را به دنبال دارد. كفر، دوزخ را و شكر، بهشت را. «اِمّا شاكراً و اِمّا كفوراً... انّا اعتدنا للكافرين... انّ الأبرار...»
🕊️🍃🕊️🍃🕊️
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran_1402
https://ble.ir/tafsir_audio_quran_1402
🕊 تفسیر آیه ۵ و ۶ سوره انسان 🕊
🍃 إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُوراً (۵)🍃
🍃عَيْناً يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيراً (۶)🍃
ترجمه :
🍃 همانا نيكان از پيمانه اى مى نوشند كه با كافور (گياهى خوشبو) آميخته شده است.🍃
🍃چشمه اى كه بندگان خدا از آن مى نوشند و هر گونه بخواهند، آن را جارى مى سازند.🍃
«اَبرار» يا جمع «بَرّ» است، (همانند «اَرباب» كه جمع «رَبّ» است) يا جمع «بارّ» است (نظير «اَشهاد» كه جمع «شاهد» است). به هر حال «بَرّ» به معناى گستردگى است و بيابان را به خاطر گستردگى آن، «بَرّ» مى گويند. انسان نيكوكار داراى روحى باز و گسترده است و هدف او از انجام كار نيك، رسيدن به مال و مقام نيست بلكه فكرى فراتر از مال و مقام دارد. دست نيكوكاران براى كمك به ديگران باز و اجر آنان نيز گسترده است.
«كافور» به معناى گياه خوشبو است كه در خنكى و سفيدى ضرب المثل است.
«تفجير» به معناى شكافتن است و به كسى كه با گناه پرده حيا را بشكافد، «فاجر» مى گويند و «فجر» نورى است كه تاريكى شب را مى شكافد.
براساس روايات، مراد از «ابرار» در اين آيات، اهل بيت پيامبرعليهم السلام هستند كه با نذر روزه گرفتند و افطارى خود را به يتيم و مسكين و اسير دادند كه در آيات بعد آمده است.
با اينكه عدّه اى اين سوره را مدنى مى دانند، امّا بعضى مغرض و مخالف مى گويند: سوره انسان مكّى است و حَسنين عليهما السلام در مدينه متولّد شده اند، بنابراين اين آيات درباره اهل بيت نازل نشده، زيرا بيمارى آنان و عيادت پيامبر و روزه والدين آنها در مدينه بوده است!
در پاسخ مى گوييم: در بسيارى از سوره هاى مكّى، آيات مدنى وجود دارد و بهترين شاهد مطلب آن است كه كلمه «أسير» در اين آيات آمده، با آن كه در مكّه اسيرى وجود نداشته و اسير گرفتن مربوط به جنگ هاى پس از هجرت به مدينه است.
📌 پیام ها
🌿 احسان و نيكوكارى جلوه اى از شكر هدايت الهى است. «امّا شاكراً... انّ الاَبرار...»
🌿 نوشيدنى هاى بهشتى مخلوط باموادّ خوشبو ومعطّر است. «كان مزاجها كافوراً»
🌿 كاميابى هاى بهشتى به كسانى تعلّق مى گيرد كه خود را به مرحله عبوديّت رسانده باشند. «يشرب بها عباد اللّه»
🌿 محروميّت هاى موقّت بندگان خدا در دنيا، در قيامت جبران مى شود. «يشرب بها عباد اللّه»
🌿 اهل بيت، به خاطر رسيدگى به محرومان، به لقب ابرار و به خاطر اطاعت از خداوند، به لقب عباد اللّه ملقّب شدند. «انّ الابرار... عباد اللّه»
🌿 بندگان خدا، اهل نيكى به ديگران هستند و نيكوكاران، بنده خدا هستند. «الابرار يشربون... يشرب بها عباداللّه»
🌿 اراده بهشتيان كارساز است و آنان به هر چه اراده كنند مى رسند و هرچه را اراده كنند انجام مى شود. «يفجرونها تفجيراً»
🕊️🍃🕊️🍃🕊️
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran_1402
https://ble.ir/tafsir_audio_quran_1402