🔰درس تفسیر مقارن استاد غلامعباس هاشمی. صوت جلسه5️⃣7️⃣ 🗓 شنبه - ٢۴/خرداد/۱۳۹۹ 📖 آیه 21 سوره مبارکه بقره 👈موضوع: دعوت همه مردم به عبودیت @tafsirmoqaran

🔰درس تفسیر مقارن استاد غلامعباس هاشمی. صوت جلسه6️⃣7️⃣ 🗓 یکشنبه - ٢۵/خرداد/۱۳۹۹ 📖 آیه 21 سوره مبارکه بقره 👈موضوع: خطاب یا أیها الناس و انواع خطاب در قرآن کریم @tafsirmoqaran

🔰درس تفسیر مقارن استاد غلامعباس هاشمی. صوت جلسه7️⃣7️⃣ 🗓 دوشنبه - ٢۶/خرداد/۱۳۹۹ 📖 آیه 21 سوره مبارکه بقره 👈موضوع: نکاتی حول تقوا و عبادت @tafsirmoqaran

🔰درس تفسیر مقارن استاد غلامعباس هاشمی. صوت جلسه8⃣7️⃣ 🗓 سه شنبه - 27/خرداد/۱۳۹۹ 📖 آیه 21 سوره مبارکه بقره 👈موضوع: توحید در خالقیت @tafsirmoqaran

🔰درس تفسیر مقارن استاد غلامعباس هاشمی. صوت جلسه9️⃣7️⃣ 🗓 شنبه - 31/خرداد/۱۳۹۹ 📖 آیه 22 سوره مبارکه بقره 👈موضوع: جلوه های از خلقت الهی @tafsirmoqaran

فضیلت اهل بیت علیهم السلام در آیه مباهله @tafsirmoqaran

🔰تفسیر "وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيم" 👌تفسیری از استاد غلامعباس هاشمی همدانی ؛ 🔸 قال رسول الله صلی الله علیه وآله :"حسینٌ منّی واَنا من حسین " این جمله بسیار بلندی است که رسول خدا هستی حسین را از خویش و هستی خویش را از حسین می داند. بخش اول معنایش روشن است که حسین از پیامبر است و فرزند و سبط عزیز اوست. تفسیر بخش دوم دقیق و لطیف است و با تفسیر قرآن گره خورده است. 💠 وقتی حضرت ابراهیم خلیل مامور به ذبح اسماعیل شد و مقدمات کار را فراهم نمود و کارد در گلوی اسماعیل گذاشت؛ "وَنَادَيْنَاهُ أَن يَا إِبْرَاهِيمُ" ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺪﺍ ﺩﺍﺩﻳﻢ ﻛﻪ ﺍﻱ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ !(صافات۱۰۴) قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﺧﻮﺍﺑﺖ ﺭﺍ ﺗﺤﻘﻖ ﺩﺍﺩﻱ ، ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﻣﺎ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻣﻰ ﺩﻫﻴﻢ [ ﻛﻪ ﻧﻴّﺖ ﭘﺎﻙ ﻭ ﺧﺎﻟﺼﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﻋﻤﻞ ﻣﻰ ﭘﺬﻳﺮﻳﻢ . ](صافات۱۰۵) حال مهم این است که خداوند در مقابل ذبح اسماعیل ذبح عظیمی را قرار داد و از ذبح اسماعیل چشم پوشید. "وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيم"ٍ ﻭ ﻣﺎ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺑﺰﺭﮔﻲ [ ﺍﺯ ﺫﺑﺢ ﺷﺪﻥ ]ﺭﻫﺎﻧﻴﺪﻳﻢ ،(صافات۱۰۷). این ذبح عظیم چیست؟ خدائی که درباره تمام هستی تعبیر قلیل را بکار می برد چرا درباره یک ذبح، تعبیر عظیم استفاده کرده است؟ آیا قربانی حاجیان در مکه در برابر اسماعیل نبی می تواند ذبح عظیم باشد چنانچه بسیاری از مفسران گفته اند؟ طبق روایات فراوان وارده از طرق فریقین، ونقل مرحوم صدوق در کتاب خصال از حضرت رضا (علیه السلام) ذبح عظیم، امام حسین علیه السلام است. امام رضا می فرمایند وقتی خداوند گوسفندی را نازل کرد تا ابراهیم آن را به جای اسماعیل ذبح کند ابراهیم عرض کرد خدایا من دلم می خواهد اجر و درجه کسی را ببرم که عزیز ترین کس یعنی فرزندش را برای خدا ذبح می کند و دیگر اینکه اجر اهل مصیبت را درک کنم. وحی آمد که محبوب ترین شخص نزد تو کیست؟ عرض کرد خدایا حبیب تو محمد (صلی الله علیه واله) از جانم هم بر من محبوب تر است. خطاب امد که فرزند او حسین بر تو محبوب تر است یا فرزندت اسماعیل؟ عرض کرد حسین! خطاب امد ذبح حسین به دست ظالمان بر تو دردناک تر است یا ذبح اسماعیل به دست تو با امر خودم؟ عرض کرد خدایا ذبح حسین دردناک تر است خطاب امد من در مقابل جزع و بی تابی تو بر قتل حسین از ذبح اسماعیل چشم پوشیدم و بالاترین ثواب اهل مصایب را بر تو واجب کردم. امام رضا به اینجا که رسید فرمود این است معنای "و فدیناه بذبح عظیم" چه خوش گفته حافظ؛ مرید پیرمغانم زمن مرنج ای شیخ که وعده تو کردی و او بجای اورد 👌👌حال رسول خدا از نسل و فرزندان اسماعیل است نه اسحاق و اگر اسماعیل ذبح می شد پیامبر به عالم هستی پانمی گذاشت و اسماعیل را وجود حضرت حسین علیه السلام رهانید و این است معنای" حسین منی و انا من حسین" یعنی نه تنها شخصیت پیامبر که همان دستاورد های او در ۲۳ سال دوران رسالت است مدیون شهادت امام حسین است شخص پیامبر نیز مرهون شهادت امام حسین است. سلام علیه یوم ولد و یوم استشهد و یوم یبعث حیا. #کانال_تفسیر مقارن_ قرآن @tafsirmoqaran

🔰قرآن و ولایت، تنها راه بسوی خدا 👌از بیانات استاد غلامعباس هاشمی 💠 روز قیامت تنها حسرت گمراهان در این است که من راهی را که پیامبر خدا برای سعادت و هدایتم نشان داد را نادیده گرفتم: "وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَىٰ يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا"(٢٧ فرقان) 🔸راه به سوی خدای سبحان و هدایت فقط در این جهان شدنی است و در آخرت، هدایت ممکن نیست بلکه گمراهان این جهانی در جهان دیگر گمراه ترند؛ "وَمَن كَانَ فِي هَٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلًا" (اسراء ۷۲) 🔸 مطلب مهم این است که قران فقط دو چیز را سبیل به سوی خداوند دانسته است، یکی قرآن و دیگری ولایت؛ 🔸درخصوص قرآن فرمود: "إِنَّ هَٰذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا" (ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺍﻳﻦ قرآن هشداری ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ، ﺭﺍهی ﺑﻪ ﺳﻮی ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ بوسیله قرآن ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﺪ.(انسان ۲۹) 🔸دومین سبیل به سوی خداوند، ولایت و مودت اهل البیت علیهم السلام است که به گونه لطیفی جزو فرهنگ قرآن قرار گرفته است. این ایات که اهل بیت را در فرهنگ قرآن، همسنگ قران و سبیل به سوی خدا قرار داده بهترین دلیل بر جایگاه محبت اهل بیت و ولایت آنان در هدایت انسان است. 👌توضیح مطلب این است که در سوره شوری مودّت اهل البیت (علیهم السلام) بعنوان پاداش انحصاری پیامبر مطرح شده است: "قُلْ لاَاَسْئَلُکُم عَلَیْهِ اَجْرَاًاِلَّا الْمَوَدَّةَفِی الْقُرْبیَ." با این که هیچ پیامبری از مردم مزد رسالت طلب نکرد، چنانچه از زبان هود، لوط، نوح، شعیب و صالح درسوره شعراء در پنج آیه فرموده است که ما اجرمان بر عهده خداوند است و از مردم اجری مطالبه نمی کنیم "وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ " (شعراء۱۰۹،۱۲۷،۱۴۵،۱۶۴،۱۸۰) البته پیامبر خاتم (صلی الله علیه وآله) نیز مانند دیگر پیامبران فرمودند که من اجری نمی خواهم و آنچه از اجر خواستم برای خودتان است " قُلْ مَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ." ﺑﮕﻮ : (ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﭘﺎﺩﺍشی ﻛﻪ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ، ﺁﻥ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺑﺮﺍی ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ است، ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺧﺪﺍﺳﺖ، ﻭ ﺍﻭ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﮔﻮﺍﻩ ﺍﺳﺖ.سبا۴۷) 🔸 سوالی که هست اینکه چرا اول فرمود من اجر می خواهم و آن مودت اهل بیت است و در مرتبه دیگر فرمودخ من اجر نمی خواهم و هر چه خواستم برای خودتان است؟ حال عدم تضاد این دو ایه را با توجه از سوره فرقان می توان فهمید. در سوره فرقان علت این طلب اجر را که برای خود امت است، سبیل بودن مودت اهل بیت بسوی خدا معرفی می کند: "قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَن شَاءَ أَن يَتَّخِذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا" (ﺑﮕﻮ: ﻣﻦ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ در برابر تبلیغ دین و رسالتم مزدی ﻧﻤﻰ ﺧﻮﺍﻫﻢ، ﺟﺰ برای ﻫﺮ کسی که ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺭﺍهی ﺑﻪ ﺳﻮی ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺑﮕﻴﺮﺩ. ۵۷). این سه ایه در کنار هم نشانگر این است که در کنار قرآن، تنها راه رسیدن به خدای سبحان مودّت اهل البیت علیهم السلام است. در دعای ندبه نیز که منشور عقائد قرانی است هر سه آیه کنار هم آمده است: فَقُلْتَ «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی وَ قُلْتَ مَا سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ وَ قُلْتَ مَا أَسْئَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلاّ مَنْ شَاءَ أَنْ یَتَّخذ الی ربه سبیلا" # تفسیر_مقارن_قران کریم @tafsirmoqaran

🔰 قرآن و پاداش بی حساب گریه و عزا بر امام حسین(علیه السلام) 👌از بیانات استاد غلامعباس هاشمی همدانی 💠 مودت اهل بیت نه تنها موجب قرب به خدا است بلکه موجب پاداش بی حساب و بخشش گناهان بی شمار می شود. در قرآن کریم در ذیل آیه وجوب مودت، خداوند را با وصف غفور و شکور توصیف می کند: قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ وَ مَن يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ ﺑﮕﻮ : ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻫﻴﭻ ﭘﺎﺩﺍشی ﺟﺰ ﻣﻮﺩّﺕ ﻧﺰﺩﻳﻜﺎنم ﺭﺍ ﻧﻤﻰ ﺧﻮﺍﻫﻢ. ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﺎﺭ نیکیﻛﻨﺪ، ﺑﺮ نیکیﺍﺵ ﻣﻰ ﺍﻓﺰﺍﻳﻴﻢ، ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺧﺪﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﻋﻄﺎﻛﻨﻨﺪﻩ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺍﺳﺖ.(شوری ٢٣) از این روی روایاتی که گریه بر امام حسین و لو به اندازه بال مگسی اشک ریخته شود را موجب درجات و ثواب های بی شمار می دانند با قرآن کریم هماهنگ اند. چرا که در ایه فوق سه حقیقت در خصوص مودت اهل بیت را خدای سبحان به خویش نسبت می دهد؛ یکی اینکه ما نیکی اورا افزون می کنیم. این تعبیر نسبت به سایر تعابیر قرآن در باره حسنه از لطافت برخوردار است. قران در خصوص انجام دادن حسنات می فرماید "مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِّنْهَا" (ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﺎﺭ نیکی ﺑﻪ ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺧﺪﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ، ﭘﺎﺩﺍشی ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭﺳﺖ.٨٤) این تعبیر در خصوص اعمال صالح و امور خیر است می فرماید: "عمل را به پیشگاه ما بیاورد" که باید انسان عمل را با جد و جهد و مواظبت انجام دهد تا به پیشگاه خداوند برسد. در سوره انعام "خیر منها" را با عدد مشخص نموده است "مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا" (ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﺎﺭ ﻧﻴﻚ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ ، ﭘﺎﺩﺍﺷﺶ ﺩﻩ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ. انعام١٦٠) بنابر این، دو نکته در انجام حسنات هست یکی اینکه باید حسنه را به پیشگاه خداوند برد که نیازمند تلاش و اخلاص انسان است، دوم اینکه تا ده برابر و یا جزایی که از عمل بهتر است در برابر حسنات داده می شود. اما همین دو تعبیر، در خصوص مودت اهل بیت علیهم السلام متفاوت هستند؛ اولا نفرموده من جاء بالحسنه بلکه فرموده: "و من یقترف" یعنی هر کس حسنه ای را انجام دهد اینجا سخن از اوردن نیست بلکه انجام دادن است صرف ابراز مودت کار خودش را می کند. یعنی بکاء برای امام حسین که اخلاص و توجه و درک و معرفت لازم دارد اگر نشد تباکی هم تاثیرش را می گذارد. البته اعمال ما نباید خلاف تقوی باشند چرا که انما یتقل الله من المتقین. اما دو تعبیر جاءبالحسنه و تعبیر و من یقترف متفاوت اند و در موضوع مودت، همین که عمل انجام می شود خیلی اهمیت دارد. 🔸نکته دیگر اینکه نفرموده فله خیر منها یا عشر امثالها بلکه فرموده "نزد له فیها حسنا" ما حسنه او را افزون می کنیم و این با افزایش ده برابری متفاوت است و از شعور ما خارج است که چه اندازه جزا و پاداش می دهد؟ زیرا اگر خدا که ارحم الرحمین است بخواهد عملی را زیاده نماید فقط خود خدا می داند که چه اندازه آن عمل افزون می شود. دوم اینکه در مقابل مودت اهل بیت، غفران خویش را با صیغه مبالغه غفور یاداور می شود و عظمت و اندازه بخشش خدای غفور از شعور ما خارج است و فقط خود خداوند می داند که چه اندازه از گناه را می بخشد. سوم اینکه با صیغه مبالغه شکور، عطای خویش را از باب سپاس گزاری در برابر مودت اهل بیت بیان می کند و باز فقط خود خدا می داند که چقدر مودت اهل بیت علیهم السلام سپاسگزاری می شود. 👌از انجا که گریه و عزا از مصادیق روشن ابراز مودت هستند تمام روایات مبالغه آموزی که در خصوص اجر و پاداش گریه و عزا بر سید الشهدا علیه السلام وارد شده اند با مبالغه قرآن کریم در خصوص مودت اهل بیت علیهم السلام هماهنگی دارند. #تفسیر_مقارن_قرآن کریم @tafsirmoqaran

🔰زینب کبری و ادب بندگی او 👌از بیانات استاد غلامعباس هاشمی همدانی 💠 طبق نقل های معتبر هنگامی که ابن زیاد لعنه الله از زینب کبری سلام الله علیها از رفتار خدا با او و اهل بیتش سوال نمود زینب کبری در توصیف رفتار خداوند با او در جریان عاشورا و پس از آن فرمودند: "ما رایت الا جمیلا " من جز نیکی چیزی ندیدم. آن همه رنج و ابتلا و مصیبت را در راه خدا و دین خدا نمی بیند. اولا این نشانگر این است که گوینده سخن با تمام وجودش و جسم و روحش بر حقانیت خویش ایمان دارد و بااز دست دادن تمام عزیزانش تردیدی در باورش پدید نیامده است. این همان ایمان صادقی است که خداوند در پرتو راه نیافتن تردید به قلب مومن ستایش می کند إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ. حجرات ١٥). 🔸 عبارت "مارایت الا جمیلا" مغز بندگی زینب کبری را به تصویر کشیده است. بندگی پوستی دارد و مغزی دارد؛ پوست بندگی همان اوردن مناسک و اطاعت دستورات خدای سبحان است اما مغز بندگی اخلاص و خشوع و ادب و تواضع است. یکی از پرتو های ادب بندگی این است که انسان جهد وجهاد و اعمال و رنج های تکلیف خویش را نبیند و وقتی مومن، اعمال خویش را ندید این ندیدن در گفتار و کردار او تجلی می کند. ◽️خدای سبحان، ادب بندگی را به بندگانش با زیبایی و لطافت از طریق قرآن کریم یاد داده و تمرین روزانه آن را واجب کرده است. درسوره حمد که باید بعنوان گفتگوی بنده با خدا روزی ده بار در نمازهای فریضه خوانده شود فعل های این گفتگو را جمع اورده است "ایاک نعبد" ما تو را عبادت می کنیم، نمی گوید من عبادت می کنم. این نوع سخن گفتن، ادب و تواضع در گفتار نسبت به خداوند را تمرین می دهد. یعنی تنها من نیستم که عبد خدا هستم بلکه عبادت کنندگان بیشمار اند و من فقط یکی از آنها هستم. جناب موسی وقتی با خضر سخن می گوید و می خواهد تعهد صبر به شخص خضر دهد می گوید من در برابر رفتار شما صبور خواهم بود. و در این کلام فقط صبر خودش را مطرح می کند. "قَالَ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ صَابِرًا وَلَا أَعْصِي لَكَ أَمْرًا" (ﮔﻔﺖ : ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ، ﻣﺮﺍ ﺷﻜﻴﺒﺎ ﺧﻮﺍهی ﻳﺎﻓﺖ، ﻭ ﻫﻴﭻ ﻓﺮﻣﺎنی ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﻛﺮﺩ کهف ۶۹) اما هنگامی که بنا شد اسماعیل به دستور خداوند ذبح شود اسماعیل می گوید: ای پدر مرا در زمره صابران خواهی یافت؛ "قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِين"َ ( ﮔﻔﺖ : ﭘﺪﺭم ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﺍی ﺍﻧﺠﺎم ﺩﻩ، ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﺎﻥ ﺧﻮﺍهی ﻳﺎﻓﺖ .صافات۱۰۲) طبق من بعضیه که در این کلام اسماعیل امده معنای سخن اسماعیل ان است که خداوند در مسیر بندگی و اوامر خود، هزاران مبتلی و قربانی و صبر کننده دارد و من اولین انها نیستم بلکه من یکی از هزاران خواهم بود. موسی به خضر گفت من را صابر خواهی یافت اما اسماعیل نمی گوید مرا صابر خواهی یافت بلکه می گوید خدا در مسیر بندگی صابران فراوانی دارد و مرا نیز در زمره انان خواهی یافت در حالی که اسماعیل اولین کسی است که دستور ذبح او صادر شده است. و این نهایت ادب گفتاری و تواضع رفتاری بنده در برابر خداوند است. سخن زینب کبری این است که سختی و رنجی ندیده است ان همه مصیبت عظمی چون مقدر الهی و امر خدا و تکلیف او بوده است را نمی بیند و هر انچه خداوند برایشان مقدر نموده زیبا و خیر محض بوده است. واین پرتوی از ایمان و ادب ظهور کرده در زندگانی زینب کبری است. #کانال_تفسیر_مقارن @tafsirmoqaran

روضه امام زین العابدین علیه السلام توسط استاد غلامعباس هاشمی در جمع طلاب حوزه علمیه قم.

«الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَ ممَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُون‏» (بقره/3) 🔰 ارامش و وقار، میوه حیات مومنانه 👌 از بیانات استاد غلامعباس هاشمی همدانی ✅ وقار حیات مومنانه 🔸 انسانی که ملحد است و به غیب معتقد نیست و جهان دیگری را قبول ندارد و ابدیت را باور نکرده است تمام آمال و ارزو هایش در این جهان خلاصه می شود. چنین شخصی هنگام مواجهه با مصیبت و از دست رفتن نعمت ها از پای در می اید. البته این بدان معنی نیست که مومن دنبال لذت نمی رود و آرزویی ندارد و با از دست دادن نعمت به سختی نمی افتد اما نکته ای که هست این است که دنیا با تمام جاذبه هایش هرگز نمی تواند تمام آمال و ارزوی مؤمن به غیب و ابدیت واقع شود. چرا که مومن غیر از این لذات و غیر این جهان و جاذبه هایش به لذات دیگر و جهان دیگر نیز باور دارد. و لذا نزد مومن، نعمت ها و لذت های دنیا همسر و فرزند و ثروت و قدرت، زینت های این جهان محدود محسوب می شوند "الْمَالُ وَ الْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَوةِ الدُّنْيَا وَ الْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَ خَيرٌ أَمَلًا" از همین روی مال و فرزند برای مؤمن در حد زینت دنیا مطرح است. آن چه برای مؤمن آمال و اندیشه نهایی است باقیات صالحات و ثواب ابدی است. چنین اندیشه ای اگر در جان رسوخ کرده باشد و تبدیل به باور شود در مصیبت ها و مشکلات و از دست دادن نعمت ها خودش را نشان می دهد. مومن نه اینکه در مصیبت، رنج نبرد اما وجود مومن را و روح او را نمی شکند و وقار او را نابود نمی کند خصوصا اگر مصایب و مشکلات در راه خداوند پدید آیند. این سخن تنها یک فرضیه نیست بلکه حقیقتی است که در زندگی اولیای الهی ظهور داشته است. در جریان حضرت ابراهیم، تنها ابراهیم نیست که آزمایش می شود بلکه اسماعیل هم آزمایش می شود، ابراهیم به عاطفه و اسماعیل به جان شیرین و غضب و این ایمان است که سختی را اسان می کند. "فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْىَ قَالَ يَابُنىَّ إِنىِّ أَرَى‏ فىِ الْمَنَامِ أَنىِّ أَذْبحُكَ فَانظُرْ مَا ذَا تَرَى‏ قَالَ يَأَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنىِ إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابرِينَ"(صافات/102) 🔸 وقار و ارامش سید الشهدا و زین العابدین علیهما السلام و زینب کبری سلام الله علیها ثمره این ایمان و باور است. ارامش و وقار تا حدی که در زیر آن همه مصیبت، نافله و تهجد زینب کبری ترک نشد. امام حسین علیه السلام در هنگام وداع به خواهرشان  فرمودند: " اختي لاتنسني في صلاة ليلك " «خواهرم !! مرا در نماز شبت فراموش مكن !!» 🔸 وقتی که نیمه شب یازدهم محرم زینب کبری دختران یتیم و زنان همسراز دست داده را ارام کرد و در خیمه های نیم سوخته سکنی داد در دل تاریکی از خیمه با قامتی استوار بیرون امد در حالی که صدا هایی به گوشش می رسید صدای جنگجویانی که جشن پیروزی گرفته بودند. به طرف مقتل حسینی حرکت کرد و بدن را از روی خاک برداشت و در حالی که سید الشهدا را در اغوش گرفته بود با خداوند مناجات کرد. از کنار بدن بی سر به خیمه ها برگشت، باز زنان و کودکان را آرام نمود و دلداری داد و سپس به نماز شب مشغول شد! این در حالی بود که دشمن در حال تقسیم کردن سرهای برادران و فرزندان و برادر زادگان و شهدای کربلا بودند و صدای آنان به گوش زینب کبری می رسید. این رفتار، تنها رفتار کسی می تواند باشد که دنیا و جاذبه هایش تمام آمال و ارزوی او نیست تا با از دست رفتن آن خویش را ببازد بلکه جهان دیگری را در پیش روی خویش می بیند و به ثواب و ابدیت باور دارد. حضرت سجاد علیه السلام فرمودند: «عمّتی زینَب ما تَرَكَتْ تهجُّدَها طولَ دَهرها حتّی لیلة حادی عشر من المُحَّرم» « عمه ام زینب در طول زندگی اش نماز شبش را ترک نکرد؛ حتی شب یازدهم مُحرّم». زن مگو مرد افرین روزگار زن مگو بنت الوفا اخت الوقار زن مگو خاک درش نقش جبین زن مگو دست خدا در استین #کانال_تفسیر_مقارن @tafsirmoqaran