🏴 نماهنگ | #امام_رضا علیه ‌السلام ▪️ به مناسبت سالروز #شهادت_حضرت_علی_بن_موسی_الرضا علیه السلام 🍃کانال تفسیر قرآن🍃 https://eitaa.com/joinchat/397148214Cbb4b75d3a6

✅آغاز کردن کار با نام خدا ♦️ابتدای به اسم «الله» اشارتی لطیف و رمزگونه به لزوم حق بودن فعل و پاک بودن فاعل، یعنی جمع بین «حُسن فعلی» و «حُسن فاعلی» دارد. بنابراین، کاری را می توان با نام خدا آغاز کرد که هم حسن فعلی داشته باشد و هم حسن فاعلی؛ یعنی هم حق باشد و هم از قلب پاک و نیّت خالص فاعل برخاسته باشد و اگر عملی فاقد هر دو حسن یا یکی از آن دو باشد، قابل شروع با نام خدا نیست و به مقصد نیز نمی رسد؛ زیرا کار باطل به باطل ختم می شود. ♦️خدای سبحان در این سوره به ما می آموزد که حتی حمد و عبادت او نیز اگر با «اسم الله» آغاز نگردد، گرچه حسن فعلی دارد، ولی چون فاقد حسن فاعلی است، اَبْتر است. 📚تفسیر تسنیم، ج1،ص297 🍃کانال تفسیرقرآن🍃 https://eitaa.com/joinchat/397148214Cbb4b75d3a6

✅عینیّت یا مغایرت اسم با مسمّا ♦️اختلاف متکلمان پیشین بر سر عینیّت یا مغایرت اسم با مسمّا، ناظر به اسمای حقیقی و تکوینی ذات اقدس الهی است، نه اسمای لفظی او؛ چون هیچ موحّدی الفاظ یا مفاهیم نامهای خداوند را عین ذات مسمّای به آنها نمی داند. ♦️در عرف و لغت بر «لفظ دالّ بر مسمّا» اطلاق می شود و در اصطلاح اهل معرفت به معنای «ذاتِ همراه با تعیّن» است و بنا بر این اصطلاح خاص، نامهایِ لفظیِ ذات و صفات خدای سبحان «اسم اسم الاسم» است؛ مانند اسمایی که در قرآن کریم و روایات و ادعیه، نظیر دعای «جوشن کبیر» آمده است و مفاهیم نامهای لفظی «اسم الاسم» است. ♦️آثار و برکاتی که در برخی روایات و ادعیه ما آمده، نتیجه اسمای لفظی نیست؛ زیرا هرگز با لفظ و یا مفهوم نمی توان بر جهان عینی اثر گذاشت، بلکه منظور از آن اسماء همان «ذات خداوند با تعیّن خاص» است که با آن تعیّن این امور آفریده می شود 📚تفسیر تسنیم، ج1،ص297,298 🍃کانال تفسیرقرآن🍃 https://eitaa.com/joinchat/397148214Cbb4b75d3a6

✅مفردات 💠(اسم) مشتق است از (سمه) به معنى علامت، یا از (سمو) به معنى رفعت و بلندى که این صحیحتر است. 💠 لفظ جلاله (اللّه) اصل آن (ال اله) بوده است، (اله) از ریشه (اله) یعنى پرستش کرد و یا از ریشه (وله) یعنى متحیّر و سرگردان شد چون عقلها درباره خدا حیران مى‌شود. 💠لفظ جلاله (اللّه) اسمى است براى آن ذات مقدس ازلى که در بردارنده و مستجمع تمام صفات کمالیه است و اوست که بندگانش را به سوى خویش هدایت مى‌کند. 💠(الرّحمن) صیغه مبالغه است که دلالت مى‌کند بر کثرت و زیادى رحمت 💠(الرّحیم) صفت مشبّهه است که دلالت مى‌کند بر ثبات و بقاء و دوام رحمت. 📚تفسیر المیزان 🍃کانال تفسیر قرآن🍃 https://eitaa.com/joinchat/397148214Cbb4b75d3a6

#گزیده_تفسیر بسم الله الرحمن الرحیم

✅گزیده تفسیر 🔶ستایش هر ستایشگری، در برابر هر کمال و جمالی، در حقیقت حمد خداست و جز او هیچ کس سزاوار ستایش نیست. 🔶خدای سبحان ربّ هر «عالَم» است و آن را به سوی کمال مناسبش سوق می دهد و «عالَم» چیزی است که به وسیله آن عِلْم حاصل شود (ما یُعْلَمُ به) و چون در جهان هستی هر موجودی نشانه خداوند است، پس هر موجودی در حدّ خود یک عالَم است و با ربوبیت خدای سبحان به سوی کمال خود پیش می رود. 🔶این کریمه جامعترین تعبیر از حمد خداست و با تبیین الوهیت و ربوبیّتِ انحصاری خداوند، مفید اختصاص حمد به اوست؛ خدایی که همه کمالات را دارد (الله) و پروراننده همه چیز است (ربّ العالمین)، شایسته ستایش است و چون ستایش در برابر بخششِ کمال و جمال است و این نیز در انحصار خداست، پس حمد ویژه اوست و خداوند، یگانه محمود است. 🔶خدای سبحان نه تنها یگانه محمود، که یگانه حامد نیز هست؛ زیرا حمد حقیقی بدون شناخت ولیّ نعمت و همه کمالات و نعمتهای او میسور نیست و غیر خدا چنین شناختی ندارد. 📚تفسیر تسنیم 🍃کانال تفسیر قرآن🍃 https://eitaa.com/joinchat/397148214Cbb4b75d3a6

✅مفردات 🔶(الْحَمْدُ لِلَّهِ) حمد به معناى ستایش در برابر عمل نیکوى اختیارى است، (به خلاف مدح که به عمل ارادى و غیر ارادى تعلّق مى‌گیرد). 🔶(ربّ) آن مالکى‌ است که تدبیر امر مملوک خویش مى‌کند، پس قیام و قوام عبد و زندگى و شئون وى متعلق به او است 🔶 (العالمین) جمع کلمه (عالم) به معنى (آنچه ممکن است که به آن علم یافت) مى‌باشد، که معناى این کلمه شامل تمامى موجودات مى‌شود، هم تک تک آنها را میتوان عالم خواند و هم نوع آنها را مانند عالم جمادات، عالم گیاهان، عالم حیوانات، عالم انسانها و همچنین کواکب، صنف هر نوعى را هم مى‌توان عالم خواند، مثل عالم عرب، عالم عجم، عالم انس، عالم جنّ، عالم ستارگان و خداوند پروردگار همه این عوالم است. 📚تفسیر المیزان 🍃کانال تفسیر قرآن🍃 https://eitaa.com/joinchat/397148214Cbb4b75d3a6

✅اختصاص حمد به خدای سبحان 🔶قرآن کریم سراسر عوالم هستی امکانی را مخلوق خداوند سبحان می داند و همه را نیکو و زیبا می شمارد: « قل الله خالق کلّ شی ء » و « الّذی أحسن کلّ شی ء خلقه » بنابراین، هر چه مصداق «شی ء» است، یعنی سراسر عوالم وجود امکانی، نیکو و زیباست و چون حمد در برابر کمال، جمال و نعمت بخشی است، پس حمد مطلق ازلی و ابدی از آنِ خداست: « الحمد لله » و هیچ کس مالک حمد نیست. علل وسطیّه نیز مجاری فیض الهی است و سرآغاز سلسله فیض تنها ذات اقدس الهی است. 🔶دو برهان بر اختصاص حمد به خدا: برهان 1⃣: «الله» جامع همه کمالات وجودی است و چون حمد در برابر کمال بوده و هر کاملی محمود است، پس خدای سبحان محمود است. آیه کریمه « الحمدلله... » با تعلیق حکم بر وصف که مشعر به علیّت است مفید چنین برهانی است. برهان 2⃣: خداوند ربّ سراسر عوالم هستی امکانی است و هیچ شریکی در ربوبیّت ندارد و چون حمد در برابر نعمتِ ربوبیّت (سوق دادن هر موجود به کمال لایق آن) است، پس حمد مخصوص ذات اقدس اوست و هیچ شریکی در حمد ندارد. 📚تفسیر تسنیم 🍃کانال تفسیر قرآن🍃 https://eitaa.com/joinchat/397148214Cbb4b75d3a6

✅گزیده تفسیر 🔶رحمتِ فراگیر الهی (رحمت رحمانیه) و رحمت خاص او (رحمت رحیمیّه) در این آیه کریمه دو دلیل بر انحصار حمد به خداوند است؛ زیرا رحمت فراگیر که مؤمن و کافر را در بر می گیرد و همچنین رحمت خاص که ویژه مؤمن است، در انحصار خداست و چنین رحمتی سبب استحقاقِ حمد است. پس پرورش دهنده موجودات، خدایی است که رحمتی فراگیر برای همه و رحمتی ویژه برای مؤمنان دارد و چنین پرورش و پرورنده ای سزاوار ستایش است. 🍃کانال تفسیر قرآن🍃 https://eitaa.com/joinchat/397148214Cbb4b75d3a6

✅الرحمن الرحیم تکرار نشده 🔶اسمای حسنای «الرحمن» و «الرحیم» که سومین آیه سوره حمد را تشکیل می دهد، تکرار همان نامها در اولین آیه این سوره نیست؛ زیرا این نامهای شریف در این آیه مقید بوده، عهده دار اثبات حصر حمد در خدای سبحان و تبیین محمود بودن ربوبیّت آن ذات اقدس است، ولی در آیه اول سوره در فضایی باز قرار گرفته[فقط دو صفت رحمت را بیان کرد]چنین محدودیتی ندارد. 🍃کانال تفسیر قرآن🍃 https://eitaa.com/joinchat/397148214Cbb4b75d3a6

✅گزیده تفسیر 🔶خدای سبحان مالک مطلق جهانها و جهانیان است و چنین مالکیت نامحدودی در قیامت ظهور می کند، نه آن که در معاد حادث شود. خداوند که مدبّر و مربّی انسانهاست با برپا کردن قیامت، راه تکامل نهایی انسانها را می گشاید و با اعتقادبه قیامت که بهترین عامل رهایی انسان از تباهی است او را می پروراند و در قیامت که ظرف ظهور مالکیت مطلق خداست و در آن روز همگان به مالکیت حق اعتراف می کنند، انسانها را پاداش می دهد و چنین خدایی محمود است. 🔶یوم در این آیه به معنای ظهور است، نه پاره ای از زمان و در قیامت همه ابعادِ دین مانند توحید، اسمای حسنای خدا و اسرار و حقایقِ دیگر آشکار خواهد شد. این آیه کریمه با تبیین نظام غاییِ آفرینش، دلیلی دیگر بر انحصار حمد به خداوند است. 🔶 مالک از ریشه (ملک) از لوازم خلق و ایجاد است، یعنى قیومیّت الهى، پس خداوند تعالى داراى (مُلک) مى‌باشد، چون او داراى نفوذ اداره است و خداى تعالى داراى (مِلک) مى‌باشد چون داراى قدرت بخشش یا منع کردن است 📚تفسیر المیزان و تسنیم 🍃کانال تفسیر قرآن🍃 https://eitaa.com/joinchat/397148214Cbb4b75d3a6

#استوری #انگیزشی «يُؤْتِكُمْ خَيْرًا مِمَّا أُخِذَ مِنْكُمْ» در مقابل آنچه از شما گرفته شده بهتر از آن را عطا می‌کند - انفال/۷٠ 🍃🌷شاید رویایِ تو یه ستارست، ولی خدا برات یه ماه در نظر گرفته!🍃🌷 🍃کانال تفسیر قرآن🍃 https://eitaa.com/joinchat/397148214Cbb4b75d3a6

✅گزیده‌ی تفسیر 🔶شناخت و پذیرش اسمای حسنای خداوند (الوهیّت، ربوبیّت، رحمانیّت، رحیمیّت، مالکیّت) انسان غایب از خدا را به محضر او آورده، شایسته‌ی خطاب با وی می‌کند و از این رو عبد سالک پس از معرفت خدا و اعتقاد به اسمای حسنای او، خود را در محضر خدا یافته، با التفات از غیبت به خطاب می‌گوید: بارخدایا تنها تو را می‌پرستیم و تنها از تو مدد می‌جوییم (حتی برای پرستش) و جز تو کسی شایسته‌ی خضوع نیست. 🔶خدای سبحان یگانه معبود و یکتا مستعان جهان آفرینش است؛ زیرا او تنها مبدئی است که همه‌ی کمالات را دارد: (الله)، هر موجودی را می‌پروراند: (ربّ العالمین) و رحمتی بی‌کران برای همه و رحمتی ویژه برای مؤمنان دارد: (الرّحمن الرحیم) و او تنها مرجعی است که سلطه‌ی مالکانه‌اش در قیامت بر همگان آشکار می‌شود و در آن روز بر اساس عدالت و حکمت پاداش و کیفر می‌دهد: (مالک یوم الدین) 📚تفسیر تسنیم 🍃کانال تفسیر قرآن🍃 https://eitaa.com/joinchat/397148214Cbb4b75d3a6

✅تفسیر انسان در پیشگاه خدا 🔶اینجا سر آغازى است براى نیازهاى بنده و تقاضاهاى او از خدا، و در حقیقت لحن سخن از اینجا عوض مى‌شود، زیرا آیات قبل حمد و ثناى پروردگار و اظهار ایمان به ذات پاک او و اعتراف به روز قیامت بود. اما از اینجا گویى" بنده" با این پایه محکم عقیدتى و معرفت و شناخت پروردگار، خود را در حضور او، و در برابر ذات پاکش مى‌بیند، او را مخاطب ساخته نخست از عبودیت خویش در برابر او، و سپس از امدادها و کمکهاى او سخن مى‌گوید:" تنها ترا مى‌پرستم و تنها از تو یارى مى‌جویم 🔶ثمره این عقیده آنست که انسان تنها متکى به" اللَّه" خواهد بود، تنها قدرت و عظمت را مربوط به او مى‌داند، و غیر او در نظرش فانى، زوال‌پذیر، و فاقد قدرت مى‌باشد. تنها ذات اللَّه قابل اعتماد و ستایش است، و لیاقت این دارد که انسان او را تکیه گاه خود در همه چیز قرار دهد. این تفکر و اعتقاد انسان را از همه کس و همه موجودات بریده و تنها به خدا پیوند مى‌دهد، حتى اگر به دنبال عالم اسباب مى‌رود نیز به فرمان او است یعنى در لابلاى اسباب، قدرت خدا را که" مسبب الاسباب" است مشاهده مى‌کند. 📚تفسیر نمونه 🍃کانال تفسیر قرآن🍃 https://eitaa.com/joinchat/397148214Cbb4b75d3a6

✅عبادت، هدف آفرینش و راه یقین 💠قرآن کریم در تبیین رابطه‌ی عبد و عبادت، عبادت را هدف آفرینش او می‌داند: (وما خلقت الجن والإنس إلاّ لیعبدون انسان همانند هسته‌ای است که هدف متوسط آن درخت شدن و هدف بالاتر آن به بار نشستن است و هدفهای دیگری نیز در پیش دارد. 💠گرچه براساس برخی آیات قرآن کریم عبادت هدف آفرینش انسان است، اما این هدفی است متوسط، نه نهایی؛ زیرا هدف برتر که عبادت نسبت به آن وسیله محسوب می‌شود نیل به یقین است: (واعبد ربّک حتی یأتیک الیقین)  💠و در هر صورت عبادتْ هدف مخلوق است، نه خالق. چنین نیست که خداوند برای رسیدن به هدفی مانند معبود شدن، بشر را خلق کرده باشد تا با عصیانِ عاصیان، او به هدف نرسیده باشد؛ چون خدای سبحان غنی محض است و محال است بی‌نیاز محض کاری را برای رسیدن به هدفی انجام دهد 📚تفسیر تسنیم 🍃کانال تفسیر قرآن🍃 https://eitaa.com/joinchat/397148214Cbb4b75d3a6

ترجمه: ما را به راه راست هدایت کن ✅گزیده تفسیر 🔶عبد سالک در این آیه هدایت به صراط مستقیم را از خدا درخواست می‌کند و این هدایت همان هدایت تکوینی است؛ زیرا گوینده (نمازگزار یا قاری قرآن) پس از شناخت خداوند و ایمان به او، نور هدایت می‌طلبد تا در پرتو آن راه و پرتگاه را بشناسد و چون پویایی انسان دائمی است و راهِ حقْ نیز مراحل فراوانی دارد، عبد سالک باید همواره هدایت به صراط مستقیم را از خدا بخواهد. 🔶صراط بزرگراهی است که از یک سو به خدای سبحان مرتبط است (و از این رو واحد است، نه کثیر) و از سوی دیگر در فطرت یکایک انسانها قرار دارد و از نهاد آنها آغاز می‌شود و از این رو پیمودن آن دشوار نیست و هر کس آن را بپیماید به لقاء الله می‌رسد. 📚تفسیر تسنیم 🍃کانال تفسیر قرآن🍃 https://eitaa.com/joinchat/397148214Cbb4b75d3a6

✅معنا و مصداق صراط مستقیم 🔶معنای «صراط مستقیم» همان «راه استقامت» و در برابر «راه اِعوجاج»است. راه معوج آن است که همراه با تخلف و اختلاف است و صراط مستقیم راهی است که از این دو آسیب مصون باشد 🔶 اما مصداق صراط مستقیم از نظر قرآن کریم همان «دین قیّم» است و دین قیّم دینی است که خود ایستاده است و دیگران را نیز برپا می‌دارد و سرّ این که از دین قیّمی که همان صراط مستقیم است به«ملّت ابراهیم» یاد می‌شود و دین به روش او نسبت داده می‌شود این است که برجسته‌ترین روش را ابراهیم خلیل (علیه‌السلام) ارائه کرده است و «حنیف» به معنای کسی است که در متن راه حرکت می‌کند و در مقابل «جنیف» و «متجانف»، یعنی کسی است که به راست یا چپ گرایش دارد. 📚تفسیر تسنیم 🍃کانال تفسیر قرآن🍃 https://eitaa.com/joinchat/397148214Cbb4b75d3a6

صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّين 💠راه کسانی که با آنان نعمت دادی نه راه کسانی که مورد غضب هستند و نه گمراهان

✅گزیده‌ی تفسیر 🔶صراط مستقیمی که مطلوب عبد سالک است، راه کسانی است که خدای سبحان به آنان نعمتهای معنوی عطا کرده است و آنان نه مورد غضب خدایند و نه گمراه. اینان همان پیامبران، صدّیقان، شهیدان و صالحانند که خداوند نعمت نبوّت، صدق، شهادت و صلاح را به آنان بخشیده و بهترین همسفرانِ رهپویان صراط مستقیم هستند. 🔶صراط مستقیم یکی بیش نیست که هدایت‌شدگان، آن را به استقامت می‌پیمایند و دیگران کژراهه می‌روند؛ در نظام هستی چند راه وجود ندارد و هرگز کجراهه آفریده نشده است و از این رو اگر انسانِ گمراه نبود، نه کجراهه‌ای بود و نه ضلالت و غضب. 🔶از سوی خداوند جز خیر نازل نمی‌شود و غضب و گمراه ساختن او کیفری است، نه ابتدایی. 📚تفسیر تسنیم 🍃کانال تفسیر قرآن🍃 https://eitaa.com/joinchat/397148214Cbb4b75d3a6

✅نعمت داده شده ها 🔶پس مراد از (الّذین أنعمت علیهم) این چهار گروهند که خدا به آنان نعمتِ «نبوّت»، «صدق»، «شهادت» و «صَلاح» را عطا کرده است و راز حُسْن رفاقتشان این است که آنان رهروانی آگاهند و در پیمودن راه موفق و هرگز هم‌سفران خود را تنها نگذاشته، از آنان غافل نمی‌شوند، بلکه دست هم‌سفران خود را گرفته،از عقبه‌های دشوار و لغزشگاههای صعب‌العبور به سلامت می‌گذرانند. پس هم‌سفر آنان در این راه پرفراز و نشیب، نه از آنان آسیب می‌بیند و نه مورد غفلت آنها قرار می‌گیرد و نه از عقبه‌های دشوارِ راه هراس و وحشتی دارد. 📚تفسیر تسنیم 🍃کانال تفسیر قرآن🍃 https://eitaa.com/joinchat/397148214Cbb4b75d3a6