#عزت_ملی #مرزبندی_با_دشمن #کودتا ✅ اعتماد به آمریکا، پرتگاه ویرانی 🔰 قسمت دوم 🔶 زحمات نهضت و مردم همه خاکستر شد 🔹 کودتای ۲۸ مرداد «همه‌ی زحماتی را که ملّت ایران در ظرف دو سه سال -دوران ‌ملّی شدن صنعت نفت- کشیده بودند، بر باد داد.» ۱۳۹۴/۸/۱۲ نهضت که سرکوب شد، آمریکایی‌ها کنسرسیومی در کشور ایجاد کردند و وضعیت نفت هم بدتر از سابق شد.شرایطی بر نفت کشور حاکم شد که «خیلی وضعش بدتر بود از آنچه قبلاً وجود داشت؛ یعنی اگر قبلاً دست انگلیس بود، حالا دست انگلیس و آمریکا [بود]!» ۱۳۹۴/۱۰/۱۹ در واقع «نهضت ملی شدن صنعت نفت به وسیله‌ی کسانی که آن را اداره می‌کردند، به لیبرال دمکراسی آمریکایی ملحق شد.» ۱۳۸۱/۳/۱۴ آخرالامر هم «مصدّق و اطرافیانش همه را دستگیر کردند؛ بعضی را بعدها اعدام کردند، بعضی را هم سالهای متمادی زندان کردند.»۱۴۰۱/۸/۱۱ «محمّدرضای پهلوی را که از ایران ‌فرار کرده بود، برگرداندند، به سلطنت نشاندند؛ و ۲۵ سال از سال ۳۲ تا سال ۵۷ این ملّت، زیر یوغ حکومت تحمیلی و وابسته‌ی ‌پهلوی به انواع خفّتها، انواع فشارها، انواع سختی‌ها مبتلا شد.» ۱۳۹۴/۸/۱۲ 🔶 عاقبتِ اعتماد به آمریکا 🔹 این یک واقعیت تاریخی است که دکتر مصدق هم در این شکست مقصر بود، «تقصیرش هم این بود که به آمریکا خیلی اعتماد کرده بود.» ۱۳۹۸/۸/۱۲ دکتر مصدق «در مقابلِ دشمنی ‌انگلیس‌ها، فکر کرد باید یک پشتیبانی در عرصه‌ی بین‌المللی داشته باشد، این پشتیبان، آن روز از نظر او آمریکا بود...به آمریکایی‌ها متوسّل شد» ۱۳۹۴/۸/۱۲ «آنها را دوست خود فرض کرد.» ۱۳۹۱/۱۱/۱۹ آمریکایی‌ها هم از این فرصت و خوش‌بینی سوء استفاده کردند و «با انگلیس‌ها همدست شدند، مأمور خودشان را فرستادند اینجا و کودتای ۲۸ مرداد را راه انداختند.» ۱۳۹۲/۸/۱۲ «بر نیروهای مسلّح ما مسلّط شدند، بر نفت ما مسلّط شدند، بر سیاستهای کشور ما مسلّط شدند، بر فرهنگ ما مسلّط شدند، تسلّط کامل.» ۱۳۹۸/۸/۱۲ بررسی تاریخ نشان می‌دهد که هر دولت و ملتی -دوست یا دشمن- که به آمریکا اعتماد کرده، ضربه خورده است. کودتای ۲۸ مرداد نماد دشمنی آمریکا با ایران و خواسته‌های به حق مردم ایران است؛ خواسته‌های نهضت ملی ایرانیان نه حکومت اسلامی و اجرای احکام دین و تأمین تمامی منافع ملی در مسائل گوناگون که صرفاً ملی شدن نفت و خارج شدن آن از چپاول بیگانگان بود. اما روند دشمنی کشورهای سلطه‌گر و آمریکا با ملت ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز ادامه یافت و کار آن‌ها «تا امروز همه‌اش یا تهدید بوده یا تحریم بوده یا بدگویی بوده یا مشکل‌تراشی بوده، یا نفوذ بوده؛ اینها دائم با ایران و ایرانی بدی کردند.» ۱۳۹۸/۸/۱۲ تجربه‌ی تاریخی و عملکرد آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها در این صد ساله نشان میدهد که اینها قابل اعتماد نیستند و نمیتوان چشم امید به همکاری آنان داشت. «رفتار اروپایی‌ها در روی کار آوردن حکومت دیکتاتوری رضاخان، رفتار اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها در ساقط کردن دولت مصدّق، رفتار آنها در قضایای گوناگون اقتصادی و سیاسی و امنیّتی ما و رفتار آنها در قضیّه‌ی جنگ تحمیلی و بعد هم رفتار آنها در قضیّه‌ی تحریم؛ اینها را ما نباید از یاد ببریم. غربی‌ها با ما همیشه همین جور رفتار کرده‌اند؛ نمیتوانیم به آنها هیچ امیدی داشته باشیم.» ۱۳۹۸/۱/۱ پس از پیروزی انقلاب اسلامی‌ هم«در برهه‌ای مسئولین کشور روی خوش‌بینی‌های خود به اینها اعتماد کردند، از آن طرف، سیاست دولت آمریکا، ایران را در محور شرارت قرار داد.» ۱۳۹۱/۱۱/۱۹ در حقیقت آنها که «میگویند حالا یک‌جوری، مثلاً یک‌ذرّه، با آمریکا کنار بیاییم، شاید دشمنی‌شان کم بشود» ۱۳۹۶/۸/۱۱ غافلند از اینکه «اینها نوکر میخواهند، سرسپرده میخواهند، تو‌سری‌خور میخواهند؛ مثل چه‌کسی؟ مثل محمّدرضای پهلوی؛... آمریکایی‌ها این را میخواهند؛ اگر نشد، میشوند دشمن. در قضیّه‌ی طبس دشمنی کردند و توسری خوردند؛ در زمینه‌ی ساقط کردن هواپیمای مسافربری ما، دشمنی کردند؛ در زمینه‌ی تحریمها از روز اوّل دشمنی کردند؛ امروز هم دارند دشمنی میکنند.» ۱۳۹۶/۸/۱۱ 🔶 ‌سخن پایانی اینکه، برگ برگ دفتر تاریخ معاصر ایران نشان می‌دهد که «از ۲۸ مرداد ۳۲ تا امروز در هر موردی که با آمریکایی‌ها مسئولین این کشور اعتماد کردند، ضربه خوردند.» ۱۳۹۱/۱۱/۱۹ 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله 🆔 @tahlil_shjr

#مسائل_اولویت_دار #اقتصاد ✅ وضع خوب مردم 🔶 این روزها هم خبرگزاری‌ها هم صدا و سیما تصاویر مردم در بازار شهرهای مختلف را منتشر می‌کنند و در مقابل بسیاری اعتراض می‌کنند که با این تصاویر می‌خواهید نشان دهید وضع مردم خوب است که بازار شلوغ است. این که وضع اقتصادی مردم در این سالها بدتر شده است و تورم ۵۰ درصدی بسیاری را فقیرتر کرده مثل روز روشن است اما بیایید این تصاویر را از زاویه‌ای دیگر ببینیم. آن هم مقابل تصویر دوم این پست است که تنها بخش کوچکی است از کمپین جریان ضدایرانی برای مقابله با آنچه عادی سازی نام گذاشته‌اند. ضدیت با زندگی روزمره مردم. 🔶 شلوغی بازارها، ۱۰۰ میلیون سفر ثبت شده در ۴ روز اخیر، ترافیک قفل شده قم-تهران و هراز و مشهد و... همه پیش از هر چیز تیری است به چشمان آنها که چند ماه است می‌خواهند به دروغ مردم را عزادار و به بن‌بست رسیده تصویر کنند. 🔶 تصویری آن قدر سیاه از مردمی که حتی حالی برای جشن گرفتن نوروز ندارند. اما همان طور که در پاییز به دروغ می‌گفتند همه مردم به خیابان آمده‌اند و «رژیم، برف امسال را نخواهد دید» حالا مجبورند به دروغ بگویند کسی حال جشن گرفتن را ندارد و این بار هر آن کس که در خیابان است را نادیده بگیرد. 🆔 @tahlil_shjr

#علم_و_پژوهش #دانش_بنیان #اقتصاد ✅ توسعه صنعت با دانش 🔰 قسمت اول 🔶 تولید ‌دانش‌بنیان به تنهایی نمی‌تواند گره‌گشای مشکلات اقتصادی و معیشتی باشد؛ بلکه تولید ‌دانش‌بنیانی که اشتغال‌آفرینی کند و جوانان تحصیل‌کرده، ولی بیکار را بر سر کار تولیدات دانش‌محور بنشاند، قطعاً نهال توسعه و پیشرفت کشور را در زمین‌های حاصلخیز فکر و توان ایرانی می‌نشاند و می‌تواند «تولید، ‌دانش‌بنیان و اشتغال‌آفرین» را محقق کند. 🔶 باید عنوان کرد، امروزه بیش از شش هزار شرکت دانش‌بنیان در کشور در حال فعالیت هستند و محصولات خود را هم در کشور و هم در خارج از کشور به فروش می‌رسانند و از طرفی هم‌اکنون در کشور چیزی حدود یک میلیون نفر دانش‌آموخته بیکار داریم که پس از اتمام تحصیل با وجود آماده‌ به‌کار بودن، نقشی در امور اقتصادی کشور ایفا نمی‌‌کنند. 🔶 رشد صنعت با نبوغ ایرانی اما در صورتی که این نیروها در شرکت‌های دانش‌بنیان یا دیگر شرکت‌های صنعتی سازماندهی و به کارگیری شوند، می‌توان از استعداد و نبوغ جوان ایرانی که مطابق حدیث نبوی «اگر علم در ثریا هم باشد مردمان سرزمین پارس بدان دست می‌یابند» در جهت پروژه‌های علمی و صنعتی بی‌ بدیل و تحول‌آفرین بهره برد و در مدت کوتاهی هم با تکمیل این پروژه‌ها، چرخ عظیم صنعت کشور را با سرعت بیشتری به چرخش در آورد و هم اشتغال‌آفرینی را در راستای شعار سال محقق کرد. 🔶 هر چند صنایع بزرگ کشور نقش مهم و اساسی در اشتغال‌زایی برای جامعه فارغ‌التحصیلان کشور دارند؛ اما می‌توان با افزایش ظرفیت تولید، توسعه کمی، کیفی، متوازن و بر پایه علم و دانش صنایع بزرگ تولید کشور را بیش از پیش افزایش داد و هم درمانی بر معضل بیکاری جوانان سرگردان کار و بیکار بود. 🔶 کارنامه یک ساله دولت و شعار سال اما حالا که در روزهای پایانی سال 1401 هستیم، این امور مهم تا چه حد محقق شده است؟ سالی که سال دولت سیزدهم بود و آقای رئیس‌جمهور با تیم خود در حوزه اقتصادی و سیاسی و... با شعاری انقلابی برای بهبود اوضاع بر سر کار آمد و تلاش‌های بسیاری در مسیر بهبود شرایط انجام داد! اما تنها یک سال و اندی از روی کار آمدن دولت سیزدهم می‌گذرد و هر چند باید کارنامه دولت برای تحقق شعار سال بررسی شود؛ ولی نمی‌توان انتظارات خارج از عرف در این یک سال و اندی داشت و کاری را که دولت‌های پیشین در هشت سال موفق به تحقق آن نشدند، انتظار داشت دولت سیزدهم در این مدت کوتاه به سرانجام برساند. 🔶 بررسی کارنامه دولت سیزدهم در همین مدت کوتاه هم گویای تحقق بخشی از شعار سال است. هر چند برخی معتقدند، در بخش تولید، حرکت و جهش خاصی ملموس نشده و قوانین و مقررات دست و پاگیر و سنگین همچنان بر دوش تولیدکنندگان سنگینی می‌کند؛ اما آمارها حرف دیگری می‌زنند. براین اساس، امسال در راستای تحقق سال آیین‌نامه حمایت از تولید ‌دانش‌بنیان در حوزه‌های مختلف با وزارت اقتصاد و دارایی، وزارت صنعت، معدن و تجارت و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به تصویب رسید. ترویج فرهنگ کارآفرینی و تجاری‌سازی فناوری و اشتغال‌آفرینی در حوزه مرتبط با وزارت علوم و کمک به مسائل راهبردی کشور در این حوزه‌ها از جمله احکام مهم مذکور در این آیین‌نامه‌ها بود. 🔶 آمارها چه می‌گویند؟ با ترسیم نقشه راه از سوی رهبری مبنی بر تولید دانش‌محور، دیگر «دانش‌بنیان» صرفاً یک نام نیست؛ بلکه امید بسیاری از جوانان تحصیل‌کرده و گره‌گشای بسیاری از مشکلات کشور، به ویژه در حوزه اقتصاد است. در حال حاضر، 6608 شرکت در کشور به عنوان «دانش‌بنیان» در 9 دسته فعالیت می‌کنند و حدود ۴۰۰ هزار نفر به صورت مستقیم در آن مشغول به کار هستند. اینها همگی نیروهای تحصیل‌کرده‌ای هستند که می‌توانند با بهره‌گیری از دانش و نبوغ خود کارهای مهمی انجام دهند. 🔸 #به_قلم_اساتید:ملیحه زرین‌پور 🆔 @tahlil_shjr

#علم_و_پژوهش #دانش_بنیان #اقتصاد ✅ توسعه صنعت با دانش 🔰 قسمت دوم 🔶 آمار‌ها از وجود 15 میلیون تحصیل‌کرده در کشور حکایت دارد که 44 درصدشان بیکار هستند؛ اما در طول یک سال اخیر با صدور مجوز فعالیت برای شرکت‌های ‌دانش‌بنیان جدید درصدی از آنها مشغول کار و فعالیت شده‌اند. از طرفی ‌دانش‌بنیان‌ها سهمی 5 درصدی در تولید ناخالص ملی و سهمی 3 درصدی در اقتصاد دارند؛ اما براساس ریل‌گذاری‌های انجام شده این سهم افزایش قابل توجهی خواهد داشت. 🔶 در سال 2020 میلادی، 450 شرکت ‌دانش‌بنیان کشور موفق شدند یک میلیارد دلار صادرات داشته باشند. از سوی دیگر، طبق اعلام معاون سازمان توسعه تجارت، تنها در سال گذشته با اتکا به تولیدات دانش‌بنیان، از خروج یک میلیارد دلار ارز از کشور جلوگیری شده است. 🔶 شاخص نوآوری جهان، شامل هفت رکن در دو حوزه‌ ورودی و خروجی نظام نوآوری است که شامل «ساختار نهادی»، «سرمایه‌ انسانی و تحقیقات»، «زیرساخت»، «پیچیدگی بازار»، «پیچیدگی کسب‌وکار»، «خروجی‌های دانشی و فناورانه» و «خروجی‌های خلاقانه» است. کشور ما در این رده‌بندی جهانی، از رتبه 120 در سال 2014 به رتبه 60 در سال 2021 رسیده و با 60 پله صعود، جهش قابل توجهی داشته است. در سال 2021، بعد از هند، دومین اقتصاد برتر نوآور در منطقه آسیای مرکزی و جنوبی شده‌ایم. 🔶 تولید همراه با ارتقای سطح فناوری و ‌دانش‌بنیان بودن تولیدات و نیز اشتغال‌زایی، دقیقاً همان چالش و در عین حال راهکار نجات این روزهای اقتصاد ایران است. با این حال، براساس اظهارات اقتصاددانان، «اقتصاد دانش‌بنیان اشتغال‌زایی‌اش از جنس اشتغال‌زایی در کارگران ساده‌ بی‌مهارت نیست. 🔶 طبیعتاً اشتغال‌زایی کسب‌وکارهای دانش‌بنیان و شرکت‌های دانش‌بنیان از جنس اشتغال‌زایی برای سرمایه‌های انسانی افراد تحصیل‌‌کرده است. خیل عظیم تحصیل‌کردگان ایرانی ولو اینکه با فرآیندی به نام تولید انبوه مدرک دانش‌آموخته شده باشند، با کوچک‌ترین و کمترین دانش‌افزایی‌ها و مهارت‌افزایی‌ها می‌توانند به فعالان و کنشگران جدی کسب‌وکارهای دانش‌بنیان تبدیل شوند یا در زنجیره آن کسب‌و‌کارهای دانش‌بنیان خودشان را قرار بدهند.» 🔶 تا تحقق کامل شعار «تولید، ‌دانش‌بنیان و اشتغال‌آفرینی» زمان بسیاری لازم است تا تمام راهبردهای طراحی شده محقق شده و بتوان آمار دقیق و قابل اتکایی از میزان تحقق آن ارائه کرد. 🔸 #به_قلم_اساتید:ملیحه زرین‌پور 🆔 @tahlil_shjr

#استقلال_و_آزادی #اقتصاد #تاریخ_معاصر #نفت ✅ ماجرای ملی شدن نفت و غیرملی سازی آن 🔰 قسمت اول ⁉️ آمریکا پس از کودتای ۲۸ مرداد چگونه توانست بر نفت ایران مسلط شود؟ 🔶 ٢٩ مهرماه ١٣٣٣، روزی است که در آن یک قرارداد مهم و سرنوشت‌ساز نفتی در مجلس شورای ملی ایران به تصویب رسید. هرچند برای همگان واضح است که تاریخ معاصر ایران با نفت گره خورده است، اما دنبال کردن ماجرای نفت در ایران تا رسیدن به این تاریخ و تصویب کنسرسیوم، نیازمند دانستن سابقه قراردادهای نفتی ایران، ملی شدن صنعت نفت، کودتای ٢٨ مرداد و در نهایت رسیدن به تصویری از وابستگی ایران در عصر پهلوی است؛ وابستگی که از اقتصاد و نفت آغاز شد اما پیامدهای تاریخی و سیاسی داشت. وابستگی که می‌توان گفت به خاطر تاثیر همه‌جانبه‌اش در تمام شئون مادی و معنوی زندگی ایرانیان و کشیده شدن دامنه‌اش به بحث‌های اجتماعی و فرهنگی، مهمترین عامل شوریدن مردم و وقوع انقلاب اسلامی در سال ۵٧ بود. 🔶 اعتراض به این وابستگی و تحقیر ملی یک بار در دهه ٢٠ شمسی به خاطر تجارب تلخ اشغال در دو جنگ جهانی و قحطی‌ها و تماشای تاراج منابع مملکت به دست انگلیسی‌ها به اوج خود رسیده بود و ملتی که می‌دید در تمام مناطق نفت‌خیز و ادارات شرکت نفت کمتر از ٣٠ نفر کارمند عالی رتبه ایرانی وجود دارد، به دنبال راهی برای قطع دست بیگانگان رفت. بنابراین صنعت نفت با تلاش‌های فراوان ملی شد تا نخستین گام برای بومی‌کردن این صنعت برداشته شود. 🔶 اما شوربختانه کودتای آمریکایی-انگلیسی ٢٨ مرداد ١٣٣٢ نگذاشت ایران دمی در هوای آزادی نفس بکشد و پس از کودتا، دولت زاهدی قرارداد نفتی را با مجموعه‌ای از شرکت‌های نفتی بین‌المللی امضا کرد و تیر خلاصی بر آزادی‌خواهی و استقلال‌طلبی ایرانی زد. این قرارداد که به "قرارداد کنسرسیوم" معروف است، خط بطلانی بر نهضت ملی کردن صنعت نفت و عقب‌گردی به دوران قبل از ملی شدن بود، با این تفاوت که این بار میهمانان سر سفره نفت ایران بیشتر و حریص‌تر شده بودند. 🔶 عجیب آنکه قرارداد کنسرسیوم در حالی در ٢٩ مهر ١٣٣٣ در مجلس تصویب می‌شود که فارغ از تهدید استقلال و آزادی کشور، متن قانون را زیر پا می‌گذارد. قانون ملّی شدن صنعت نفت (٢٩ اسفند ١٣٢٩) می‌گوید: «به نام سعادت ملّت ایران، کلیه عملیات اکتشاف، استخراج و تصفیه و بهره‌برداری نفت در سراسر کشور باید کاملاً در دست ایرانی‌ها و دولت ایران قرار گیرد». اما قرارداد کنسرسیوم تنها چهار سال بعد بسیاری از هدف‌های ملّی شدن نفت را زیر پا می‌گذارد و شرکت‌های نفتی با این استدلال که نمی‌توانند امتیازی بیش از آنچه به دیگر کشورهای تولیدکننده نفت داده‌اند به ایران بدهند از قبول بسیاری از تقاضاهای به حق ایران خودداری می‌کنند. نمایندگان کنسرسیوم نه تنها نمی‌گذارند که ایران شریک شود و نه تنها درصدی از نفت صادراتی را برای فروش مستقیم در اختیار ایران نمی‌گذارند، بلکه ایران را وادار می‌کنند غرامت این ملی کردن صوری و ظاهری صنعت نفت را به بریتیش پترولیوم بپردازد. 🔶 هدف از ملی شدن صنعت نفت این بود که منافع ملی به جیب بیگانه ریخته نشود و موسسات اقتصادی واقع در خاک ایران ایرانی باشند و کارشناس تربیت کنند و ارز حاصل از نفت از مملکت خارج نشود. اما قرارداد کنسرسیوم در تضاد کامل و آشکار با قانون ملی شدن صنعت نفت، دقیقا به عکس عمل می‌کرد و نمونه کامل یک حرکت استعماری بود. 🔸 #به_قلم_اساتید: مریم انصاری 🆔 @tahlil_shjr

#استقلال_و_آزادی #اقتصاد #تاریخ_معاصر #نفت ✅ ماجرای ملی شدن نفت و غیرملی سازی آن 🔰 قسمت دوم ⁉️ آمریکا پس از کودتای ۲۸ مرداد چگونه توانست بر نفت ایران مسلط شود؟ 🔶 فرمول حقوقی پذیرفته شده طرفین برای تدوین قرارداد کنسرسیوم این بود که اعضای کنسرسیوم به عنوان خریداران نفت و با تأسیس دو شرکت برای اکتشاف و تصفیه موسوم به ‌«شرکت‌های عامل»، قراردادی را با شرکت ملی نفت ایران به امضا می‌رسانند که به موجب این قرارداد شرکت ملی نفت ایران، نفت خام استحصالی را بر سر چاه به اعضای کنسرسیوم می‌فروخت. بر اساس این قرارداد، اعضای کنسرسیوم می‌توانستند به ترتیب مقرر و به نوبت نفت را در بنادر ایران به فروش رسانند. تا بیست سال اعضای کنسرسیوم بدون دخالت دولت ایران برای تعیین میزان تولید و قیمت نفت که عوامل اصلی و تعیین کننده درآمد کشور بودند، تصمیم می‌گرفتند و دولت ایران در این خصوص هیچ اختیاری نداشت. 🔶 اعضای کنسرسیوم بدین شکل سهم می‌بردند: 1⃣ شرکت نفت بریتانیا (شرکت سابق نفت انگلیس و ایران) ۴٠% 2⃣ شرکتهای نفت امریکایی (استاندارد نیوجرسی، استاندارد کالیفرنیا، سرکون واکیوم، تگزاس و گلف) ۴٠% 3⃣ شرکت نفت هلندی ـ انگلیسی (رویال داچ شل) ١۴% 4⃣ شرکت نفت فرانسوی (فرانس دوپترول) ۶% 🔶 به این ترتیب کارتل بین‌الملی نفت می‌توانست تا ٢٠ سال دیگر بیش از ٢۴ میلیارد بشکه نفت را به بهای ناچیز صادر کند. ضمنا کنسرسیوم میزان تولید نفت را کنترل می‌کرد و نمی‌گذاشت از یک مقدار معین تجاوز کند. این قرارداد در ٢٩ مهر ١٣٣٣ (یک سال بعد از کودتا) تنها با پنج رای مخالف در مجلس شورای ملی به تصویب رسید و در ۶ آبان هم توسط مجلس سنا مصوب شد. 🔶 این قراداد کاملا استعمارگرانه اجرا می‌شد و ایران هیچ نظارتی بر میزان استخراج یا قیمت‌گذاری نداشت. تنها به عنوان یک نمونه، کنسرسیوم درمدت ٩ سال فعالیت خود یعنی تا سال ١٩۶٣ (١٣۴٢) بیش از ٣۴٠ میلیون تن نفت استخراج کرد. این مقدار بیش از مقدار نفتی بود (٣٢۵ میلیون تن) که کمپانی بریتیش پترولیوم طی پنجاه سال فعالیت خود در ایران نفت از ایران استخراج کرده بود. میزان نفتی که در تمام این مدت توسط شرکت ملی نفت ایران استخراج شد فقط ٢۵٠ الی ٢۶٠ هزار تن بود، یعنی کمتر از یک هزارم میزان استخراج کنسرسیوم. 🔶 محمدرضا پهلوی در ابتدا به امضای کنسرسیوم افتخار می‌کرد و آن را یکی از اقدامات موفقیت‌آمیز خود می‌دانست. شاهد او هم این بود که آیزنهاور طی نامه‌ای، از کوشش‌های من در حل معضلاتی که دولت مصدق ایجاد کرده بود قدردانی کرده است! البته رئیس‌جمهور آمریکا واقعا چنین نامه‌ای نوشته بود اما برای دو نفر؛ یکی برای شاه ایران و دیگری برای سفیر وقت آمریکا در ایران. واقعا هم جای تشکر وجود داشته است، زیرا با همراهی این دو نفر چنین قرارداد عظیمی منعقد شده بود تا جای پای آمریکا در منطقه سفت شود. 🔶 اما بعدها این آش آنقدر شور شد که حتی شاه هم به تنگ آمد. او مخصوصا از کاهش خودسرانه بهای نفت توسط کنسرسیوم ابدا رضایت نداشت و می‌خواست درآمد ایران از نفت بیش از این‌ها باشد. وی در مصاحبه با خبرنگار روزنامه لوموند در تاریخ ٢٧ ژوئیه ١٩۵۴ اظهار داشت که از شرایط قرارداد با کنسرسیوم ناراضی است و باید سهم منافع ما بالا برود. 🔶 قرارداد کنسرسیوم مصوب ١٣٣٣، ٢۵ ساله بود و باید تا ١٣۵٨ ادامه می‌یافت، اما در تابستان ١٣۵٢ به واسطه مذاکرات محمدرضاشاه با کمپانی‌های نفتی غربی در انگلستان لغو شد و با تبلیغات فراوان، قرارداد جدیدی جایگزین آن شد که آن هم بیست ساله بود. هویدا نخست‌وزیر وقت ایران هنگام تصویب قرارداد دوم در مجلس گفت که قرارداد مصوب ١٣٣٣ آغاز راه بود و ما در آن هنگام چاره‌ای جز قبول آن نداشتیم. یعنی به طور ضمنی فاجعه‌بار بودن آن قرارداد را قبول کرد اما دستگاه پهلوی معتقد بودر قرارداد دوم تجلی ملی شدن صنعت نفت است و عامل آبادانی کشور در حالی که در عمل تفاوت چندانی با کنسرسیوم اول نداشت. در نهایت، با وقوع انقلاب اسلامی عملاً امتیازات اکتشاف، استخراج، پالایش و صدور نفت، از کنسرسیوم سلب شد و در اختیار شرکت ملی نفـت ایران قرار گرفت. دیوان عالی لاهه هم در سال ١٣۶٩ پرونده شکایت شرکت‌های عضو کنسرسیوم علیه ایران را مختومه اعلام کرد و مالکیت ایران بر منابع نفتی خود به طور کامل تحقق یافت. 🔸 #به_قلم_اساتید: مریم انصاری 🆔 @tahlil_shjr

#علم_و_پژوهش #اقتصاد #مسئله_محوری ✅ تمرکز بر «استحکام ساخت درونی قدرت» و «نگاه درون‌زا به پیشرفت» 🔶 کاستی‌های دهه ۹۰ باید از همان نقطه‌ای که منشأ انحراف بود، رفع شود. یعنی با تمرکز بر «استحکام ساخت درونی قدرت» و «نگاه درون‌زا به پیشرفت» 🔶 به نظر شما علت شرایط اقتصادی دهه ۹۰ چه بود و آیا ریشه آن به سال‌های قبل‌تر از آن دهه هم برمی‌گردد؟ 🔸اقتصاد ایران در دهه ۹۰ شاخص‌های مطلوبی به یادگار نگذاشت. باید پذیرفت طبیعتاً وقتی در یک حوزه پراهمیت، ضعف پیدا می‌شود، قوت‌ها و دستاوردها در حوزه‌های دیگر، از نقطه تمرکز افکار عمومی دور می‌شود؛ آن هم در این جنگ شناختی تمام‌عیار امروز که دشمن به سبب مزیت مطلقی که در حوزه رسانه دارد و در مسیر دسترسی حاکمیت به افکار عمومی مردم اختلال و انسداد ایجاد کرده است. 🔶 اما اگر بخواهیم واقعی به صحنه نگاه کنیم و به‌عنوان مثال از زاویه یک سند بالادستی، پیشرفت کشور را ارزیابی کنیم، من سند چشم‌انداز ۱۴۰۴ را انتخاب خواهم کرد؛ در نسبت با این سند، کشور دستاوردهای شگرفی در حوزه‌های علم و فناوری، سلامت و امنیت، استقلال و اقتدار، همبستگی ملی و الهام‌بخشی و تأثیرگذاری در جهان و منطقه به ثبت رسانده است، اما متأسفانه هنوز کاستی‌هایی در حوزه اقتصاد و عدالت اجتماعی وجود دارد که ناشی از عملکرد ضعیف دهه ۱۳۹۰ است. 🔶 این عملکرد ضعیف دلایل متعددی دارد که بخشی از آن‌ها اجرایی و عملکردی و بخشی دیگر، فکری و رویکردی هستند که البته قاعدتاً قابل تفکیک هم نیستند چون عملکرد متأثر از رویکرد است. 🔸اگر بخواهم مهم‌ترین دلیل ناکامی‌های اقتصادی دهه ۹۰ را بیان کنم، خواهم گفت در این دوره به استحکام ساخت درونی قدرت توجه نشد و مسئله پیشرفت کشور از کانال نگاه به بیرون دنبال شد؛ یعنی آنچه باید عمل می‌شد، اقتصاد درون‌زا و برون‌گرا بود ولی ما دنبال برون‌زایی اقتصاد بودیم. 🔶 تلقی این بود توسعه یک امر وارداتی است و ما باید با ارائه امتیازاتی به دشمن، توافق هسته‌ای را به انجام برسانیم تا دیگران بیایند و توسعه را برای ما رقم بزنند؛ یا نسخه‌های تجویزی غرب را در اقتصاد اجرا کنیم و به پیشرفت برسیم. خب این تلقی اشتباه بود و اقتصاد ایران در یک دوره‌ای معطل امضای برجام، در دوره‌ای معطل اجرای آن و در دوره دیگری در انتظار احیای آن بود. اجرای نسخه‌های غربی نیز به مثابه لبه دیگر قیچی عمل کرد. 🔶 بحمدالله با روی کار آمدن دولت جدید، رویکرد دیگر این نیست و اقتصاد ایران به مذاکرات گره نخورده است. کاستی‌های دهه ۹۰ باید از همان نقطه‌ای که منشأ انحراف بود، اصلاح شود؛ یعنی با تمرکز بر «استحکام ساخت درونی قدرت» و «نگاه درون‌زا به پیشرفت». در دهه‌های اخیر، هم سرمایه انسانی منحصر به‌فردی تربیت شده و هم دستاوردهای شگرفی در حوزه علم و فناوری تحصیل و انباشت شده که دستیابی به اهداف باقیمانده از سند چشم‌انداز، با بالفعل‌سازی این ظرفیت عظیم و برقراری پیوند میان داشته‌ها و مسئله‌ها، ممکن است. 🔸اما یک مسئله مهم دیگر که به نظر می‌رسد در دولت فعلی هم حل نشده، سردرگمی فکری مسئولان ما درزمینه نقش‌آفرینی دولت در فرایند پیشرفت است. 🔶 بالاخره ما می‌خواهیم کدام الگو را برای پیشرفت انتخاب کنیم؟ با وجود روشن بودن مسئله در ساحت نظر، هنوز اراده‌ای برای پیاده‌سازی الگویی مستقل از اقتصاد دولتی یا اقتصاد بازار به چشم نمی‌خورد. بین مسئولان ما سردرگمی وجود دارد؛ یک عده قائل به اقتصاد دولتی دهه شصتی هستند، یک عده هم به تداوم مسیر رهاسازی اقتصاد و پیاده‌سازی ایده‌های نئولیبرالیستی که از دهه۸۰ شروع شد. 🔸 #به_قلم_اساتید: سیدیاسر جبرائیلی 🆔 @tahlil_shjr

#ولایت_فقیه #نشریه #خط_حزب_الله #اقتصاد #جنگ_اقتصادی_دشمن ✅ نسخه حل مشکل اقتصاد و معیشت 🆔 @tahlil_shjr

#ولایت_فقیه #نشریه #خط_حزب_الله #اقتصاد #جنگ_اقتصادی_دشمن ✅ نسخه حل مشکل اقتصاد و معیشت 🔶 سخن هفته خط حزب‌الله در اولین شماره سال ۱۴۰۲ نگاهی به نامگذاری سال جدید به نام «مهار تورم، رشد تولید» از سوی رهبر انقلاب داشته است. 🔶 خط حزب‌الله، به مناسبت فرارسیدن ماه مبارک رمضان، مروری بر توصیه‌های رهبر انقلاب برای بهره‌مندی حداکثری از فرصت این ماه داشته است. 🌷 شماره‌ این هفته‌ی خط حزب‌الله به روح مطهر شهید علی‌رضا کریمی نوک‌آبادی تقدیم می‌شود. 🔸خط حزب‌الله؛ شماره ۳۸۵ 🆔 @tahlil_shjr

#سیاستهای_کلی_نظام #اقتصاد ✅ منطق میانجی‌گری چین 🔶 از مهمترین سؤال‌هایی که پیرامون توافق احیای روابط ایران و عربستان طرح می‌شود، معطوف به نقش میانجی‌گرانه چین در این زمینه است. سؤال این است که با توجه به میانجی‌گری موفق چین در این زمینه، سیاست این کشور در منطقه را چگونه می‌توان تحلیل کرد؟ این موضوع به ویژه بدان روی اهمیت دارد که با سفر اخیر رئیس‌جمهور چین به عربستان، تصور می‌شد که چین الگوی رفتاریش در قبال منطقه شبیه آمریکا خواهد بود. 🔶 در پاسخ باید گفت که چینی‌ها برخلاف آمریکا که تأمین منافع خود در منطقه را در گروی اختلاف‌افکنی در میان کشور‌های منطقه می‌داند، سیاست خود در قبال کشور‌های منطقه را بر ایجاد ثبات و پرهیز از اختلافات منطقه‌ای و در عین حال، چندجانبه‌گرایی می‌دانند. 🔶 در واقع، چون دیپلماسی منطقه‌ای چین اقتصادمحور است، لازمه موفقیت آن، حفظ نظم منطقه‌ای، عدم‌ ورود بازیگران منطقه‌ای به منازعه و توسعه روابط با همه کشور‌های منطقه است. مبتنی بر این ملاحظه است که چین تلاش می‌کند با کشور‌های مختلف منطقه‌ای از قبیل ایران، عربستان، قطر، عراق و... وارد تعامل اقتصادی شود، بدون آنکه خود را درگیر اختلافات و ملاحظات سیاسی آن‌ها کند. همچنین، در همین چارچوب است که چین حل اختلافات کشور‌های منطقه را به نفع خود و در راستای سیاست‌های راهبردی خود می‌داند. 🔶 به عنوان مثال، تأمین نیاز‌های انرژی چین و اجرایی‌سازی طرح یک کمربند – یک راه در سطح منطقه با وجود سطح بالای تنش در منطقه، در عمل با دشواری‌ها و شاید هم با هزینه‌هایی همراه خواهد بود. بنابراین، در راستای این قبیل ترجیحات است که چین تلاش دارد تا به جای توسعه منازعات میان کشور‌های منطقه، به حل منازعات آن‌ها کمک کند تا زمینه برای بازیگری اقتصادمحور آن بیشتر فراهم شود. 🔶 در عین حال، چین با این میانجی‌گری موفق، به عنوان قدرت هژمون آینده در نظام بین‌الملل، درصدد ارائه و تثبیت یک الگوی رفتاری همکاری‌جویانه و سازنده در سطح نظام بین‌الملل است. این مهم ضمن اینکه باطل‌السحر سیاست‌ها و رفتار‌های آمریکا در منطقه است، در ایجاد و تقویت قدرت نرم برای چین و جذابیت الگوی رفتاری آن در سطح نظام بین‌الملل تأثیرگذار خواهد بود. 🔶 در همین زمینه باید گفت که چین از این طریق به نوعی درصدد رژیم‌سازی برای آینده نظام بین‌الملل نیز می‌باشد. به تعبیر دقیق‌تر، قدرت هژمون هم باید بالاترین قابلیت‌های سیاسی، نظامی، تکنولوژیکی و... را داشته باشد و هم ظرفیت لازم برای ایجاد قاعده و هنجار در نظام بین‌الملل و قدرت فیصله‌بخشی به مناقشات را داشته باشد. بنابراین، می‌توان گفت که چین با ورود موفق به میانجی‌گری میان ایران و عربستان درصدد است تا زمینه‌های لازم را برای این مهم فراهم کند. بر این اساس، می‌توان پیش‌بینی کرد که در صورت موفقیت چین در این زمینه، این کشور تمایل داشته باشد نقش میانجی‌گرانه خود را به سایر موضوع‌ها و پرونده‌های منطقه‌ای و بین‌المللی تسری دهد. کما اینکه انتشار برخی اخبار حکایت از میانجی‌گری احتمالی چین در قضیه اوکراین دارد. 🔶 مبتنی بر آنچه گفته شد، ورود چین به میانجی‌گری موفق به پرونده‌ها و مسائل منطقه‌ای و پذیرش این نقش از چین از سوی کشور‌های منطقه، می‌تواند بخشی از روند‌های نوظهور در نظام بین‌الملل باشد که نویدبخش نظم نوین حاکم بر جهان خواهد بود؛ زیرا پیش از این، کمتر قدرتی (به جز آمریکا) در این‌گونه موقعیتی قرار داشت تا این چنین به مناقشات بین‌المللی ورود کند. 🔸 #به_قلم_اساتید: مصطفی قربانی 🆔 @tahlil_shjr

#امید_به_آینده #انقلاب_اسلامی #دفاع_مقدس ✅ جشنواره مقاومت و چند تذکر! 🔶 هفته گذشته، هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «مقاومت» در منطقه عسلویه در استان بوشهر برگزار شد و با معرفی آثار برتر در بخش‌های داستان کوتاه، داستان بلند و... به کار خود پایان داد. برگزاری این رویداد هنری طی هفده دوره، آن هم با الهام‌گیری از شعارها و آرمان‌‌های انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، به خودی خود موفقیت و پیشرفتی قابل تحسین است که به شرط رعایت برخی نکات مهم، می‌تواند افق‌های روشن و امیدبخشی را برای رشد «هنر انقلاب اسلامی» ترسیم کند؛ اما آنچه در برگزاری این دوره از جشنواره فیلم مقاومت شاهد بودیم و جا دارد متولیان آن فکری جدی برایش کنند، چند اشکال یا حداقل ابهام مهم است که رفع آنها می‌تواند به غنای جشنواره در سال‌های بعد کمک کند. 🔶 یکی از این موارد، ضعف محسوس انجمن سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس در نقش برگزارکننده جشنواره، برای عرضه آثار جدید در این دوره از جشنواره بوده است؛ به گونه‌ای که نگاهی گذرا به آثار نامزد و منتخب نهایی، نشان می‌دهد آثار تولید شده از سوی این نهاد هنری نسبت به نهادهای دیگر، مانند حوزه هنری، اوج و بسیج صدا و سیما بسیار کمتر است و این مسئله، این سؤال را پیش می‌آورد که با وجود صبغه و سابقه انجمن، آیا چنین وضعیتی می‌تواند برای انجمن سینمای دفاع مقدس مطلوب باشد؟! نکته دیگر، کمبود آثار با مخاطب نوجوان در این جشنواره است که با توجه به سرمایه‌گذاری جدی دشمن بر روی این جامعه هدف، ضرورت بیشتری می‌یابد و بدون توجه به تولید این‌گونه آثار، ایجاد بخش‌هایی، مانند «فیلمساز نوجوان» یا بخش «روایت» به خودی خود نمی‌تواند اثربخش باشد. 🔶 افزون بر نکات یاد شده، ضعف در اطلاع‌رسانی آثار داوری شده، نامزد و منتخب نیز ایراد دیگر این دوره از جشنواره بوده است؛ به گونه‌‌ای که انتشار تدریجی و ناقص اسامی و تغییر برخی اسامی که ابتدا به عنوان نامزد اعلام شده‌ و سپس حذف شده‌اند، مخاطبان را با ابهام و سردرگمی و حتی سوءتفاهم مواجه کرد. 🔶 رفع این ابهامات و توجه جدی به عدالت در بررسی و ارزیابی آثار ارسالی به دبیرخانه جشنواره‌هایی، مانند «مقاومت»، می‌تواند امید ایجاد شده در دل فیلم‌سازان جوان برای پرداختن به مسائل اصلی کشور و آرمان‌های انقلاب اسلامی و دفاع مقدس را روز به روز بیشتر کند. 🔸 #به_قلم_اساتید:حامد حسین‌عسگری 🆔 @tahlil_shjr

#مسئله_محوری #اقتصاد #سینما ✅ سینمای یک درصدی ها! 🔶 با تصویب سازمان سینمایی، قیمت بلیت سینما در سال 1402 شناور شد. «روح‌الله سهرابی» مدیرکل دفتر نظارت بر عرضه و نمایش فیلم سازمان سینمایی اعلام کرده است، قیمت بلیت سینما در سال جدید بر اساس درجه کیفی، موقعیت جغرافیایی قرارگیری سالن سینما و سانس‌های گوناگون تعیین می‌شود و در اختیار متقاضی قرار خواهد گرفت. 🔶 به گفته وی، در این مصوبه، سقف مبلغ بلیت ۶۰ هزار تومان برای سینماهای مدرن در نظر گرفته شده که البته درصد بسیار بیشتری از سالن‌ها و سانس‌ها با ارقام پایین‌تر، یعنی تا ۲۰ هزار تومان به فروش می‌رسد. تجربه نشان داده است، هرچقدر هزینه سینما رفتن برای مردم و دهک‌های پایین بیشتر شود، گیشه خلوت و متعاقب آن، محتوای آثار رخوت‌ناک‌تر می‌شوند. 🔶 تجربه همه سال‌های اخیر و از جمله سال 1401 این را ثابت می‌کند. مطابق آمار، در سالی که پشت سر گذاشتیم، سینمای ایران یکی از ادوار ضعیف خود هم از نظر کیفیت آثار، هم محتوا و هم فروش را تجربه کرد. البته به گفته «هاشم میرزاخانی»، مدیرعامل مؤسسه سینما شهر، فروش سینمای ایران در مقایسه با سال 1400 که آخرین سال سیطره کرونا و فعالیت دولت قبل بود، دو و نیم درصد افزایش یافته است که این نشان می‌دهد اوضاع اندکی بهتر شده است؛ اما امسال تعداد افرادی که برای تماشای فیلم‌ها به سالن‌های سینما مراجعه کرده‌اند، کمتر از یک درصد مردم را شامل می‌شود. 🔶 سینمای یک درصدی، نتیجه محتوا، کیفیت و البته قیمت بلیت فیلم‌هاست؛ چون به اعتقاد خیلی از مردمی که سینما نمی‌روند، قیمت بلیت، خیلی بیشتر از ارزش فیلم‌هاست و آنها می توانند با هزینه کمتر، به سرگرمی و محصول فرهنگی و هنری باکیفیت‌تری دسترسی پیدا کنند! اتفاقا ابتدای سال جاری نیز، با وجود هشدار کارشناسان، قیمت بلیت سینما افزایش یافت. 🔶 یکی از عواقب کاهش ارتباط عامه مردم و طبقات کم‌برخوردار با سینما این است که آثار بی‌مایه که به ذائقه قشر مایه‌دار نزدیک‌تر است، بیشتر رو می‌آیند. به همین دلیل هم در صدر جدول فروش، نام سه فیلم «انفرادی»، «سگ‌بند» و «بخارست» دیده می‌شود که در رده کمدی‌های سطح پایین تقسیم‌بندی می‌شوند. نکته جالب این است که فیلم‌های انفرادی و بخارست، هر دو متعلق به یک کارگردان، یعنی «مسعود اطیابی» هستند! افزون بر این، در فهرست فیلم‌هایی که سال 1401 روی پرده رفتند، به جز چند فیلم مانند «موقعیت مهدی»، «بدون قرار قبلی»، «هناس»، «روز صفر» و...، فیلم جدی که به مسائل تاریخی، سیاسی و انقلابی و دفاع مقدسی اختصاص داشته باشد، نمی‌بینیم. 🔶 این یعنی در سبد عرضه شده به مردم، همچنان فیلم‌های خنثی و باری به هر جهت و البته کمدی‌های دون‌پایه غالب بود؛ فیلم‌هایی مانند «خط استوا»، «چپ راست»، «پالتو شتری» و... . هر چند باید به این نکته هم اشاره کرد که بیشتر فیلم‌های سال 1401 تولیدات باقی مانده از دولت قبل به شمار می‌آیند. یک اتفاق امیدوارکننده امسال، اکران دو پویانمایی باکیفیت «پسر دلفینی» و «لوپتو» و استقبال خوب مخاطب از آن دو بود. امید است که با تجربه گذشته و واقعیت‌های اقتصادی، سازمان سینمایی تدابیری را برای دسترسی بهتر و بیشتر عموم مردم به سینما فراهم کند؛ در این صورت هم شاهد رونق گیشه خواهیم بود و هم شکوفایی و پویایی بیشتری در سینما رخ خواهد داد. سینما با مردم زنده است. 🔸 #به_قلم_اساتید: آرش فهیم 🆔 @tahlil_shjr