eitaa logo
کانال تحلیلی سیاسی صراط
2.4هزار دنبال‌کننده
637 عکس
432 ویدیو
60 فایل
تحلیل مسائل روز ایران وجهان کانال دوم ( رسانه= صوتی+تصویری) eitaa.com/seraat_tahlil_siyasi دست نوشته های اینجانب👇️ @hamraah_batahlil برای ارسال نظرات و ارتباط مستقیم👇️ @Yasin1y ⚠️ #تبلیغ_و_تبادل_نداریم
مشاهده در ایتا
دانلود
⚡️فرق برنامه ما با برنامه‌های دوره ✍دکترسیدیاسرجبرائیلی ✅برنامه‌های پنج‌ساله توسعه ایران که عمدتا توسط اندیشمندان تدوین شده‌اند و در موارد قابل توجهی تناقض‌های آشکار با سیاست‌های کلی نظام دارند، گویا اساسا به گونه‌ای نوشته می‌شوند که حاصل آنها، کشور باشد. ✅مطالعه برنامه‌های توسعه ایران به ما می‌گوید این برنامه‌ها اصطلاحا کارکرد "" را دارد تا رسیدن به پیشرفت؛ در حالیکه ایران یک است، نه یک کشور پیشرفته. ✅با یک مثال این مبحث را روشن‌تر می‌کنم. در برنامه پنج‌ساله ششم توسعه هدف‌گذاری شده است که تولید تلویزیون از یک میلیون دستگاه در سال ۹۴ به ۱.۸ میلیون دستگاه در سال ۹۹ برسد. یا تولید خودرو سواری و وانت از ۱۰۲۰ هزار دستگاه به ۲ میلیون دستگاه در سال برسد. پرسش اینجاست که آیا ، می‌تواند شاخصی برای پیشرفت باشد؟ یا کارکرد این شاخص بیشتر افزایش مصرف است؟ آیا هنگامیکه خودرو و تلویزیون ما مونتاژ شده و در بازار داخل به فروش می‌رسد، نباید افزایش تیراژ این تولید ادعایی را نشانه افزایش مصرف دانست و از آنجائیکه قطعات مونتاژ، وارد می‌شود، آن را به حساب کشور گذاشت؟ کلی‌گویی‌هایی نظیر افزایش یک درصدی ارزش افزوده داخلی در حوزه صنعت ظرف ۵ سال نیز نمی‌تواند جبران کننده این خطای راهبردی در برنامه‌نویسی باشد. ✅مطالعه برنامه‌های توسعه کره جنوبی به ما می‌گوید این کشور در دوره جهش صنعتی خود(۱۹۶۱ تا ۱۹۷۹) برنامه‌های توسعه پنج‌ساله‌ای داشته که از نظر عنوان و بازه زمانی شباهت زیادی به برنامه‌های توسعه ما دارد، اما محتوای آن کاملا متفاوت است. کره در برنامه‌های توسعه خود، دستیابی به را هدفگذاری می‌کرد نه افزایش تیراژ تولید از محل مونتاژ. مشخصا کشور برنامه‌ریزی می‌کرد که تولید داخلی را جایگزین واردات نماید. برای نمونه، در برنامه پنج ساله چهارم کره، در حوزه الکترونیک می بینیم که ۵۷ قلم کالای مهم این حوزه شناسایی شده و برای تولید داخلی این کالاها برنامه‌ریزی شده است. در آن ۵ سال ظرفیت‌های کشور بسیج شد تا واردات آن ۵۷ قلم کالا با تولید داخلی جایگزین شود. مشوق‌ها و حمایت‌های گوناگونی نیز انجام شد تا کشور به این هدف دست یابد. 💥💥بدون تعارف بگوئیم. تا زمانی که درب نظام برنامه‌نویسی توسعه و تخصیص منابع ما بر روی پاشنه‌ای می‌گردد که در اوایل دهه ۷۰ بنا نهادند، به جایی نخواهیم رسید. این نظام باید شود. نیازمندی‌ها، واردات، ظرفیت‌ها، تولیدات و مصارف کشور کاملا احصاء شود و در هر بخش، برای دستیابی به توان تولید انجام گیرد. اگر می‌خواهیم در صنعت خودرو یا تلویزیون برنامه توسعه بنویسیم، برای دستیابی به توان تولید تعداد مشخصی قطعه صنعتی باید برنامه ریزی کنیم نه افزایش تیراژ مونتاژ. ما برای درک بهتر مسائل سیاسی، اقتصادی،فرهنگیِ ایران وجهان به قلم اساتید ِ برجستِه علومِ -رویدادهای روزِ ایران و جهان را برای شما و می نماییم . با افتخار در خدمت شما خواهیم بود . آدرسِ ما در 👇 @tahlilisiyasiseraat