❇️🔘 قلب قرآن کریم
«سوره یس» از سوره‌های معظّم «قرآن کریم» است. احادیث و روایات بیان شده درباره فضایل این سوره بی‌شمار است. ابوبصیر از حضرت امام صادق(ع)نقل می‌کند:
▫️«برای هرچیزی قلبی است و قلب قرآن، سوره یس است. هرکس آن را در روز، پیش از آنکه غروب شود، بخواند، در تمام روز محفوظ و پر روزی خواهد بود و هرکس آن را در شب، پیش از خفتن بخواند، خداوند هزار فرشته را بر او مأمور می‌کند که او را از شرّ هر شیطان رجیم و هر آفتی حفظ کند ... »(۱)
▫️درباره شأن نزول این سوره، بیان شده است که مشرکان قصد نابودی پیامبر مکرّم(ص)را داشتند و از این‌رو، در کنار #کعبه با هم، پیمان بستند که به منزل ایشان هجوم آورده و حضرت را نابود کنند. وقتی به جلو منزل ایشان رسیدند، «سوره یس» نازل شد و خداوند به پیامبر اطمینان و قوّت قلب بخشید.
▫️پیامبر(ص)درحالی‌که آیه‌ای از این سوره را می‌خواند، از مقابل مشرکان عبور کرد، بدون آنکه او را ببینند و پیامبر خاک نابودی بر سر آنان ریخت و این خاک در جنگ بدر، موجب نابودی همة آنها شد.(۲)
▫️چنان‌که قلب عالم امکان، آل‌یس، یعنی محمّد و آل‌محمّدند. صلوات الله علیهم اجمعین.
«سوره یس» قلب تپنده جمیع آیات الهی مندرج در #قرآن‌صامت و حیات‌بخش و معنی‌دهنده به آن است و در عالم و جمیع آیات منتشر در هستی، محمّد و آل محمّد(ص) به عنوان آیات عظیم خداوند متعال، حیات‌بخش آنان و معنی‌دهنده به آنانند. از اینجا حضرت امام رضا(ع) فرموده‌اند:
▫️اگر زمین چشم بر هم زدنی از #حجت خالی بماند، اهلش را در خود فرو می‌دهد.»(۳)
از رسول خدا(ص) نقل است که فرمودند:
▫️«قرآن برتر از همه چیز، غیر از خدا می‌باشد؛ پس کسی که به قرآن احترام گذارد، هر آینه خداوند متعال را احترام و عزّت گذارده و کسی که به قرآن بی‌حرمتی کند، البتّه حقّ او را ناچیز شمرده است. حرمت قرآن [بر گردنت] مانند حرمت پدر بر گردن فرزند است.
▫️خداوند ابتلاهای دنیا را از کسی که قرآن را بشنود و بلاهای آخرت را از قاری قرآن دور می‌کند و به درستی که در کتاب خدا، سوره‌ای است که «عزیز» نامیده می‌شود و قاری آن سوره، «شریف» نامیده می‌شود، این سوره، در نزد خدا، مصاحبش را به تعداد [افراد قبیله‌های] ربیع و مضر شفاعت می‌کند. پس رسول خدا(ص) فرمودند: آن سوره، «یس» است. بعد از آن فرمودند:
▫️«ای علی! سوره «یس» را بخوان که در سوره یس ده برکت است:
۱. گرسنه‌ای نمی‌خوابد، مگر اینکه سیر می‌شود؛
۲. و نه تشنه‌ای، مگر اینکه سیراب می‌شود؛
۳. و نه برهنه‌ای، مگر اینکه پوشانده می‌شود؛
۴. و نه مجرّدی، مگر اینکه ازدواج می‌کند؛
۵. و نه ترسانی، مگر اینکه ایمن می‌شود؛
۶. و نه در بندی، مگر اینکه نجات پیدا می‌کند؛
۷. و نه مریضی، مگر اینکه بهبودی می‌یابد؛
۸. و نه مسافری، مگر اینکه در سفر یاری می‌شود؛
۹. و نمی‌خوانند این سوره را نزد مرده‌ای، مگر اینکه [گناهان او را] کم می‌کند؛
۱۰.و کسی‌که گم کرده‌ای دارد، این سوره را نمی‌خواند، مگر اینکه [گم‌شده‌اش] پیدا خواهد شد.»
▫️آنچه رسول خدا(ص) درباره فضایل، خصایص و نتايج حاصل از توجّه به «سوره يس»، بيان فرموده‌اند، بي‌هيچ ترديد، اين سوره را كه قلب قرآن ناميده شده به مثابه كهف حصين يا پناهگاه امني معرّفي مي‌كند كه وارد شونده بدان، عافيت جان و جسم را در دنيا و آخرت، با آن و در آن تجربه مي‌كند.(۴)
📖 پی نوشت‌ها:
۱. ابن‌بابويه، محمّدبن علی، «ثواب الأعمال و عقاب الأعمال»، ص ۱۱۱
۲. طبرسی، فضل‌بن حسن، «زندگانی چهارده معصوم:»
۳. ابن بابویه، محمّدبن علی، «عيون أخبار الرضا»، ج 1، ص ۲۷۲
۴. شعيري، محمّدبن محمّد، «جامع الاخبار»، نجف، مطبعة الحيدريّه، ص۴۶
📚#جان‌جهان/#کتاب‌آل‌یس
@tarikh_farda
❇️🔘مصداق عینی رسول‌الله (ص)
فرودگاه وحی و الهام، قلب آدمی است و کلام متعالی حضرت خداوند در وقت نزول، بر قلب برگزیده‌ترین آیت خداوندی، یعنی قلب عالم امکان، رسول ختمی مرتبت(ص) فرود می‌آید تا از آن پس، همچون خون در رگ‌های هستی جاری و باعث تداوم حیات، سرزندگی و حرکتش شود. بدین سبب است که در وقت سلام و ادب به محضر این خانواده مکرّم می‌گوییم:
▫️سلام بر شما ای خاندان نبوّت و معدن رسالت و محلّ رفت و آمد ملائک و فرودگاه وحی!»(۱)
از آیت‌الله وحید خراسانی، نقل است که فرمودند:
حجر در «صواعق المحرقه» از قول فخر رازی یکی از بزرگ‌ترین مفسّران و محدّثان اهل سنّت بیان می‌کند که:
اهل بیت آن حضرت در پنج چیز با آن حضرت برابری می‌کنند:
💧اوّل در سلام، فرموده: «سلام بر پیامبر بزرگوار» و نیز فرموده «سلام بر آل‌یس» (آل‌محمّد(ص))؛
💧 دوم در صلوات بر آن حضرت و بر ایشان در تشهّد نماز؛
💧 سوم در طهارت که خدای تعالی فرموده است: طه؛ یعنی ای طاهر و درباره آنها آیه تطهیر را نازل فرموده است؛
💧 چهارم در تحریم صدقه که بر پیغمبر و اهل بیتش حرام است؛
💧پنجم در محبّت که خدای متعال فرموده: «بگو اگر شما دوست می‌دارید خدا را، متابعت نمایید مرا تا دوست بدارد خدا شما را»(۲)
و درباره اهل بیت(ع) آن حضرت فرمود: «بگو (به امّت) من اجر و مزدی از شما نمی‌خواهم، مگر دوستی ذوی‌القربی و اهل بیتم.»(۳)
▫️این پنج ویژگی و اعطای خداوند متعال درباره هیچیک از انبیا و اوصیای الهی از حضرت آدم(ع) گرفته تا سایر آن برگزیدگان، اتّفاق نیفتاده است. این امر، نه تنها از برتری رسول خدا(ص) و خاندان مطهّرش پرده برمی‌دارد؛ بلکه ناظر بر اشرفیّت و افضلیّت ایشان در خلقت نوری و روحی نیز هست. گویيا اين كلام قدسي درباره آل‌یس، اهل بيت نبيّ مكرّم(ص) عيناً در بيان تفصيل يافته رسول خدا(ص) متجلّي شده است:
▫️«حصن حصيني است كه داخل شونده در آن، از هر عذابي مصون مي‌ماند.»(۴)
▫️امنيّت از عذاب الهي، به مثابه خلاصي از لعنت خداوند و ورود به ساحت زيبا و دلنشين رحمت اوست؛ رحمت واسعه‌اي كه الزاماً عافيت جان و جسم، ظاهر و باطن و سرانجام دنيوي و اخروي را در پي دارد.
«قرآن كريم»، خود مبيّن، مقوّم، مبشّر، شاهد و سرانجام مقامات و شئون تالي تلوّ «قرآن مجيد»، يعني «آل‌یس» است.
▫️در آنچه فخر رازي ناقل آن بود، «آل‌یس»، در پنج امر، مساوي با رسول خدا(ص)معرّفي شدند. به استناد روايات مأثوره، جميع خصايص و فضایل ظاهري و باطني مترتّب بر جمیع آیات «قرآن صامت»، («قرآن مكتوب» و موجود)، درباره «قرآن ناطق»، يعني محمّد و آل‌محمّد(ص)نیز صادق است و عیناً جميع آن صفات كمالي در ايشان حاضر است.
📖پی‌نوشت‌ها:
۱ ابن‌بابویه، محمّدبن علی، «عيون أخبار الرضا»، همان، ج۲، ص ۲۷۲؛ زیارت جامعه کبیره
۲. سوره آل عمران، آیة ۳۱
۳. سوره شوری، آیة ۲۳
۴. ابن‌بابويه، محمّدبن علي، «عيون اخبار الرّضا»، ج ۲، ص ۱۳۶
📚#جان‌جهان/#کتاب‌آل‌یس
@tarikh_farda
❇️🔘مصداق عینی رسول‌الله (ص)
فرودگاه وحی و الهام، قلب آدمی است و کلام متعالی حضرت خداوند در وقت نزول، بر قلب برگزیده‌ترین آیت خداوندی، یعنی قلب عالم امکان، رسول ختمی مرتبت(ص) فرود می‌آید تا از آن پس، همچون خون در رگ‌های هستی جاری و باعث تداوم حیات، سرزندگی و حرکتش شود. بدین سبب است که در وقت سلام و ادب به محضر این خانواده مکرّم می‌گوییم:
▫️سلام بر شما ای خاندان نبوّت و معدن رسالت و محلّ رفت و آمد ملائک و فرودگاه وحی!»(۱)
از آیت‌الله وحید خراسانی، نقل است که فرمودند:
حجر در «صواعق المحرقه» از قول فخر رازی یکی از بزرگ‌ترین مفسّران و محدّثان اهل سنّت بیان می‌کند که:
اهل بیت آن حضرت در پنج چیز با آن حضرت برابری می‌کنند:
💧اوّل در سلام، فرموده: «سلام بر پیامبر بزرگوار» و نیز فرموده «سلام بر آل‌یس» (آل‌محمّد(ص))؛
💧 دوم در صلوات بر آن حضرت و بر ایشان در تشهّد نماز؛
💧 سوم در طهارت که خدای تعالی فرموده است: طه؛ یعنی ای طاهر و درباره آنها آیه تطهیر را نازل فرموده است؛
💧 چهارم در تحریم صدقه که بر پیغمبر و اهل بیتش حرام است؛
💧پنجم در محبّت که خدای متعال فرموده: «بگو اگر شما دوست می‌دارید خدا را، متابعت نمایید مرا تا دوست بدارد خدا شما را»(۲)
و درباره اهل بیت(ع) آن حضرت فرمود: «بگو (به امّت) من اجر و مزدی از شما نمی‌خواهم، مگر دوستی ذوی‌القربی و اهل بیتم.»(۳)
▫️این پنج ویژگی و اعطای خداوند متعال درباره هیچیک از انبیا و اوصیای الهی از حضرت آدم(ع) گرفته تا سایر آن برگزیدگان، اتّفاق نیفتاده است. این امر، نه تنها از برتری رسول خدا(ص) و خاندان مطهّرش پرده برمی‌دارد؛ بلکه ناظر بر اشرفیّت و افضلیّت ایشان در خلقت نوری و روحی نیز هست. گویيا اين كلام قدسي درباره آل‌یس، اهل بيت نبيّ مكرّم(ص) عيناً در بيان تفصيل يافته رسول خدا(ص) متجلّي شده است:
▫️«حصن حصيني است كه داخل شونده در آن، از هر عذابي مصون مي‌ماند.»(۴)
▫️امنيّت از عذاب الهي، به مثابه خلاصي از لعنت خداوند و ورود به ساحت زيبا و دلنشين رحمت اوست؛ رحمت واسعه‌اي كه الزاماً عافيت جان و جسم، ظاهر و باطن و سرانجام دنيوي و اخروي را در پي دارد.
«قرآن كريم»، خود مبيّن، مقوّم، مبشّر، شاهد و سرانجام مقامات و شئون تالي تلوّ «قرآن مجيد»، يعني «آل‌یس» است.
▫️در آنچه فخر رازي ناقل آن بود، «آل‌یس»، در پنج امر، مساوي با رسول خدا(ص)معرّفي شدند. به استناد روايات مأثوره، جميع خصايص و فضایل ظاهري و باطني مترتّب بر جمیع آیات «قرآن صامت»، («قرآن مكتوب» و موجود)، درباره «قرآن ناطق»، يعني محمّد و آل‌محمّد(ص)نیز صادق است و عیناً جميع آن صفات كمالي در ايشان حاضر است.
📖پی‌نوشت‌ها:
۱ ابن‌بابویه، محمّدبن علی، «عيون أخبار الرضا»، همان، ج۲، ص ۲۷۲؛ زیارت جامعه کبیره
۲. سوره آل عمران، آیة ۳۱
۳. سوره شوری، آیة ۲۳
۴. ابن‌بابويه، محمّدبن علي، «عيون اخبار الرّضا»، ج ۲، ص ۱۳۶
📚#جان‌جهان/#کتاب‌آل‌یس
@tarikh_farda
❇️🔘مخلوق نخستین
«(لولاك لما خلقت الافلاك؛
ای محمّد اگر تو نبودی، همانا افلاك را خلق نمی‌كردم.»(۱)
▫️از عمربن خطّاب نقل شده است كه رسول خدا(ص) فرمودند:
«وقتی كه آدم گناه را مرتكب شد، گفت: خدایا! تو را به حقّ محمّد قسم می‌دهم كه مراببخشی.
▫️خداوند فرمود: «چگونه محمّد را شناختی با اینكه هنوز او را نیافریده‌ام؟» پاسخ داد: زیرا وقتی مرا با دست خویش آفریدی و در من، از روح خویش دمیدی، سر خویش را بالا گرفتم. پس در پایه‌های عرش دیدم كه نوشته است:
▫️«لااله الّاالله، محمّد رسول الله». پس دانستم كه تو نام او را در كنار نام خویش نیاورده‌ای؛ مگر به این علّت كه او محبوب‌ترین آفریدگان در نزد توست. خداوند فرمود:
▫️«راست گفتی ای آدم! او محبوب‌ترین آفریدگان نزد من است. من را به حقّ او بخوان. به تحقیق كه تو را آفریدم و اگر محمّد نبود، تو را نمی‌آفریدم.»(۲)
▫️امام صادق(ع) از قول امیرالمؤمنین(ع) می فرمایند:
«خداوند نور محمّد(ص) را خلق نمود، چهارده هزار سال قبل از مخلوقات و همراه او دوازده حجاب آفرید و مراد از حجابها، ائمه(ع) هستند.»(۳)
▫️اسما و صفات الهی همواره و از روز اوّل تا به آخر، مظاهری داشته و دارند؛ چنان‌كه اساساً هیچ اسمی نمی تواند فاقد مظهری خارجی باشد. به همین ترتیب، از حضرت حق، جلّ وعلا كه جمله اسماء و صفات، به نحو مطلق در ایشان محقّق است، «اوّلین مظهر» در نسبت با حضرت حق، واجد كاملترین صفات متعالی نسبت به ماسوی الله است.
▫️مظهر اوّل، وجود نوری و روحی اوّلین مخلوق، اگرچه نسبت به حضرت حق، واجد مرتبة دانی است، امّا نسبت به سایر مظاهر، مرتبه‌اش اكمل و افضل و اتمّ است.
▫️این «صادر نخستین»، از حیث وجودی، بر جمله ممکنات پس از خود, اولویّت و شرافت دارد. بنابراین، پایه اوّلیه هستی بر روحانیّت یا نورانیّت رسول‌الله (ص) یا همان عقل اوّل، به تعبیر حكما، مستقرّ شده است.
▫️عرفا و فلاسفه مسلمان، روح پیامبر(ص) را واسطه حق و خلق می‌شناسند. روح حضرتش به اذن‌الله، مبدأ خلق سایر موجودات است و نسبت به جمله خلایق، مقصد و مأوایی است كه همگی به سوی او برمیگردند. به بیان ملّاصدرا؛
... او واسطه میان موجودات و حق تعالی و مبدأ خلقتشان از حیث نزول و مقصد كمالاتشان از حیث ارتقا و صعود است.(۴)
▫️این قول نبیّ اكرم(ص) كه فرمودند: «أَوَّلُ مَا خَلَقَ اللهُ نُورِی» نیز ناظر بر همین معناست. خالق یكتا، قبل از هر موجودی، اوّلین مخلوق خود را كه منشأ خلق سایر موجودات و عالم بود، یعنی روح و نور محمّد مصطفی(ص) را خلق كرد.
📖پی‌نوشت:
۱.«بحارالأنوار»، ج ۱۵، ص ۲۸
۲.حاکم نیشابوری، «المستدرك علی الصحیحین»، ج ۲، ص ۶۷۲
۳. «بحارالأنوار»، ج ۲۵، ص ۲۱
۴.ملّاصدرا، صدرالمتألّهین محمّدبن ابراهیم، «تفسیر القرآن الکریم (صدرا ) ج۴،ص ۱۳۵
📚#جان‌جهان/#ولایت ولیّ الله
@tarikh_farda
🔘شدیدترین یتیم
حضرات معصومان(ع)، ما، امّت دورمانده از امام را یتیمان آل‌محمّد(ص)می‌خوانند و یکدیگر را در مراقبت و هدایت این یتیمان توصیه و سفارش می‌کنند.
▫️حضرت امام حسن عسکری(ع) از قول جدّ بزرگوارشان، امام جواد(ع)می‌فرمایند:
«هرکس یتیمان آل محمّد(ص) را سرپرستی کند؛ یعنی کسانی را که از امام و پیشوای خود بریده شده‌اند، در جهل و نادانی خود، متحیّر و سرگردانند و در دست شیاطین، اسیر و گرفتار می‌باشند و نیز دچار دشمنان ناصبی ما شده‌اند، هر کس اینان را از دست آنها برهاند و از حیرت و سرگردانی خارج کند و از وسوسة شیاطین، دورشان سازد و از قید و بند ناصبیان، به حجّت‌های پروردگار خود و نشانه‌های امامان و پیشوایان خویش بازآورد، در پیشگاه خداوند، بالاترین فضیلت و برتری را بر فرد عبادت‌پیشه، پیدا می‌کند. فضیلتی فراتر از برتری آسمان بر زمین و فضیلت عرش و کرسی و حُجب [بر آسمان] و فضیلت و برتری چنین کسی بر چنین عابدی، چونان فضیلت و برتری ماه شب چهارده بر کوچک‌ترین ستارة آسمان است.»(۱)
▫️در روایت، کسانی را که متکفّل سرپرستی و هدایت یتیمان آل‌محمّد(ص)، می‌شوند، مشمول شفاعت در قیامت معرّفی می‌کند و می‌فرمایند:
«در قیامت، لباسی که تمام دنیا، به کم‌ترین رشتة آن نمی‌ارزد، بر تن او می‌کنند و به او می‌گویند:
ای کسی‌که کفالت یتیمان آل‌محمّد(ص) را می‌کردی، توقّف کن تا از تو شفاعت شود.»(۲)
▫️امام حسن عسکری(ع) دربارة معنی ظاهری و باطنی یتیم، فرمودند:
«رسول خدا(ص) دربارة ایتام فرمودند: خداوند سفارش فرمود که مردم به ایتام کمک کنند؛ زیرا آنها به پدران خود دسترسی ندارند ... .»
▫️سپس امام فرمودند:
شدیدترین یتیم، از کسانی که از پدر و مادر یتیم شده‌اند، یتیمی است که از امامش منقطع گردیده و توان دسترسی به او را ندارد و نمی‌داند تکلیف و وظیفه‌اش در حوادث و رویدادها و امور جاری چیست. آگاه باشید هرکس از شیعیان ما که عالم به علوم ما باشد و این جاهل به شریعت و دستورات ما که از ما وامانده است و از مشاهده و دیدار ما محروم است، در پی ارشادش برآید و شریعت ما را به او تعلیم دهد، همانا چنین کسی با ما در جایگاه‌های بلند بهشت است.»(۳)
▫️حضرت اباعبدالله الحسین(ع) نیز، یتیم دورمانده از پدر را، دور افتاده از امام مبین معرّفی نموده و می‌فرمایند:
به سند مذکور در متن از امام حسین(ع) نقل است که فرمودند: هرکس کفالت یتیمی از ما را که به واسطة غیبت، محبّتش از ما قطع شده بر عهده گیرد و با علوم ما، او را همراهی و کمک کند تا ارشاد و هدایت شود، خداوند عزَّ و جلَّ به او می‌فرماید: ای بندة کریم من! که به برادرت یاری نمودی، من به کرم، از تو سزاوارترم، ای فرشتگانم! برای او در بهشت‌ها به تعداد هر حرفی که تعلیم داده است، هزار هزار قصر قرار دهید و در خور آن قصرها نیز از سایر نعمت‌ها بدان بیفزایید.»(۴)
▫️به استناد روایات رسیده، آنکه به امامش معرفت نیافته، طفل نابالغی است که در لحظه‌ای بازیچة دست شیاطین و سنگ تیپاخوردة کوی و برزن می‌شود.
📖۱.تفسیر منسوب به امام حسن عسکری7، ص 344، ح 224.
۲. عوالي اللئالي العزيزيّة في الأحاديث الدينيّه، ج 1، ص 19؛
۳ و۴. «مستدرک الوسائل»، ج 17، ص 317
📚#جان‌جهان/#پدران مهربان ما
@tarikh_farda
❇️🔘حصن حصین و امان مردمان
حضرت ثامن الحجج، عليّ بن موسي الرّضا(ع)در سفر مهمّ و ناگزير خود از «مدينه» به شهر «مرو» (خراسان) در منازل مختلف با مردم گفت‌وگو داشتند؛ امّا در منزل «نيشابور» و در حضور جمعيّت كثيري از مردم سخني بر زبان راندند كه به دليل تعدّد راويان مطمئن و كثرت بيان به عنوان كلامي طلايي سلسله الذّهب شناخته مي‌شود.
▫️بزرگي كلام، ژرفاي مضمون و صراحت بيان بدان كلام رتبة والايي بخشيده است. از اين كلام به عنوان جان مايه، روح و بطن تفكّر و بينش اسلامي ميتوان ياد كرد. جاي تأسّف است كه هيچ گاه به نحوي شايسته به مضمون و مفهوم آن توجّه جدّي نشده است.
▫️در فراز اوّل، حضرت حديث معروف و منقول از قول حضرت رسول اكرم(ص) را بيان مي‌كنند كه فرمودند:
▫️«كَلِمَةُ لا اِلهَ اِلَّا اللهُ حِصْنِي فَمَنْ قالَهَا دَخَلَ حِصْنِي وَ مِنْ دَخَلَ حِصْنِي أمِنْ مِنْ عَذابِي».
▫️كلمة «لا اِلهَ اِلَّا اللهُ» مجمل‌ترين و فشردهترين تعبير از تماميّت معاني و مفاهيم دين است. همان كه حضرت براي آن تعبير حصنِ حصين و محافظ مطمئن را ذكر كردند كه انسان را از هر حيث از مبتلا شدن به عذاب و آتش قهر و غضب الهي در امان ميدارد.
▫️آنكه با گذار از دروازه شهادتين و اقرار زباني به قول «لا اِلهَ اِلَّا الله» وارد شهر مسلماني مي‌شود، ضرورتاً مؤمن شناخته نميشود. او ناگزير است براي ارتقاء به مراتب ايمان از مدرسة احكام عملي، اخلاق فردي و جمعي (تربيت نفساني) بگذرد تا در مرتبهاي ضمن كسب معرفت قلبي، مستعدّ سير تا «فناء في الله» و «بقاء بالله» شود.
حضرت ثامن الحجج، عليّ بن موسي الرّضا(ع) در روايت ياد شده، ورود به دژ حصين «لا اِلهَ اِلَّا الله» را مشروط به شرطي مهم دانستند:
▫️«بِشَرْطِها وَ شُرُوطِها وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا»
من، يعني عليّ بن موسي الرّضا، يعني ولايت من از سلسلة اولياي حق از خانوادة نبيّ اكرم6، از شروط ورود به اين دژ است. اين شرط بدل و جايگزيني ندارد.
▫️حجّت خدا در ميان جمع كثيري از مردم «نيشابور» و در آستانة ورود به شهر «مرو» كه طاغي جفاكاري چون مأمون خود را اميرالمؤمنين و خليفة مسلمانان ميخواند، آشكار اعلام مي‌كند كه رهنماي اين حصن منم، رايت اين حصن منم، صدور برگ عبور با من است. شرطي كه لازمه ضروري و واجب علي الاطلاق ورود به دژ ايمان و باغ پرثمر رستگاري و لقاي حضرت حق است.
▫️پل صراط هم، همان شرط ياد شده در روايت «سلسله الذّهب» حضرت ثامن الحجج(،ع) است. همان پل ولايت كه به شهر ايمان و رستگاري، يعني بهشت جاويد ختم مي‌شود.
▫️وقتی امام(ع) می‌فرمایند:
«کلمة طیّبة لااله الّاالله حصن حصین نگه‌دارندة انسان از عذاب است»
یعنی آنکه پس از ورود به این حصن، لعنت خداوند مشمول حال ساکن در این دژ و قلعة حصین نمی‌گردد.
▫️لفظ و عبارت لااله الّاالله، ناظر بر معنایی است پوشیده که اگر آن معنا مراد نشود و منظور نظر واقع نگردد، کارکرد اصلی و حقیقی‌اش ظاهر نمی‌شود.
▫️ امام(ع) ولایت را شرط تحقّق «حصن حصین» اعلام می‌فرمایند؛ چنانچه این شرط مراعات نشود و مسلمان تنها به بیان عبارت لااله‌الّاالله بسنده کند، از قلعه و دژ بیرون افتاده‌ای است که طعمه ابلیس لعین و شیاطین گمارده شده‌اش می‌شود و در آخرت، به عذابی سخت مبتلا می‌گردد.
▫️حدیث قدسی دیگری از حضرت علیّ‌بن موسی‌الرّضا7 نقل شده است که به حدیث ولایت علیّ‌بن‌ابی‌طالب (ع) معروف است. شیخ صدوق، این حدیث را در «عیون اخبار الرّضا » آورده است:
▫️علیّ‌بن بلال از حضرت رضا(ع) روایت کرده است که آن جناب، به سند خود از پدران گرامیشان، از رسول خدا(ص)، از جبرئیل، از میکائیل، از اسرافیل، از لوح و از قلم نقل فرموده است که خدای تعالی می‌فرماید:
▫️«وَلَايَةُ عَلِيِّ‌بْنِ أَبِي‌طَالِبٍ حِصْنِي فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِي أَمِنَ مِنْ عَذَابِي؛
ولایت علیّ‌بن ابی‌طالب حصن من است؛ پس هر کس در آن داخل شود، از عذاب من ایمن می‌ماند.»
▫️با ترتیب دادن یک معادله ساده و از در کنار هم قرار دادن این دو حدیث زیبا، یعنی «سلسلة‌الذّهب» و «حدیث ولایت»، نتیجة شگفتی دریافت می‌شود.
ولایت امیرالمؤمنین(ع) به حقیقت، «حصن حصین» و «کهف خداوند متعال» است که وارد شونده به این قلعه را از عذاب الهی در امان نگه‌می‌دارد.
▫️معنا و حقیقت کلمة طیّبة اعلام شده در حدیث «سلسلة الذّهب» و در حدیث «ولایت»، امیرالمؤمنین(ع) و فرزندان گرامی‌اش از سلسلة امامت و ولایت تا حضرت خاتم الاوصیا، امام مهدی(ع) ظهور می‌یابد.
📚#جان‌جهان/#ازاینجاتادولتکریمه
@tarikh_farda
🔘چرا باید از نشانه‌ها گفت؟
پيش از اين دربارة نشانه‌هاي پايان و وقوع فصل ظهور اشاراتي داشته‌ام. نشانه‌ها، علائم هشدارند. تذكّري براي تشخيص موقعيّت خود در ميان هستي كه اگر مورد توجّه واقع شوند، در وقتي كه فصل ظهور حضرت، چون شهابي ثاقب و تيز فرا مي‌رسد، كسي در نمي‌ماند و در ميان درياي شبهات و ترديدها از فيض همراهي و ياري قافلة امام عصرعج بي‌نصيب نمي‌ماند.
▫️نكتة جالب توجّه هم اين است كه منابع روايي ما دربارة هر يك از پيشامدها چه در عالم طبيعت، چه در مناسبات اجتماعي و حتّي سياسي و اقتصادي با ذكر مصاديق چنان وضع را روشن كرده‌اند كه هر بيدار دلي مي‌تواند بر مبناي آن أخذ موضع و تصميم كند:
بخشي از اين پيشامدها حكايت از آسيب‌هايي مي‌كند كه عموم مردم را به خود مبتلا مي‌كنند. مانند:
ـ رواج ريا و نفاق؛
ـ دروغ در گفتار؛
ـ ارتكاب و اظهار جسورانة منكرات.
▫️بخشي از اين آسيب‌ها متوجّه مردان مي‌شوند؛ مثل آنكه گفته شده:
ـ شكمشان را خدايشان و همسرانشان را قبلة خويش مي‌سازند؛
ـ خود را بسان زنان مي‌سازند؛
▫️بخشي از آسيب‌ها متوجّه زنان مي‌شوند؛ مثل آنكه گفته‌اند زنان اين عصر:
ـ تمام همّتشان معطوف زينتشان مي‌شود؛
ـ خود را براي اهل كفر زينت مي‌كنند و ... .
امّا به صورت خاص، براي حاكمان و فرمانروايان اين عصر، دانشمندان و عالمان، قاضيان، قاريان «قرآن»، مديران و كارمندان، كسبه و فروشندگان، سرمايه‌داران و ثروتمندان و حتّي كودكان نشانه‌هايي بيان شد كه توصيف‌كنندة حال و وضع اين جماعت در سال‌هاي آخرين و آخرين فصل از حيات قبل از ظهور امام است؛ مانند:
▫️ـ قضاوت قاضيان بر خلاف و گاه بدون اطّلاع از حكم خداوند؛
ـ رقابت و داد و ستد، رشوه در ميان كارمندان براي كسب مناصب؛
ـ عدم اجتناب از مال حرام در كسب و كار؛
ـ منزلت يافتن دنيا و ثروت بر اهل علم؛
ـ وفات فراوان و پي‌درپي عالمان.
هر يك از مفاهيم بالا، جزو اندكي از هزاران هزار روايت و نشانه‌اي است كه براي رهايي ما از گرداب شبهات و محرّمات و يأس و درماندگي عرضه شده است. با استفاده از فرصت چند خبر كه ذهن و زبان مردم جهان را به خود مشغول نموده، ارائه مي‌كنم:
▫️ـ اخيراً سازمان تجارت جهاني اعلام كرده كه نمي‌تواند بحران جهاني غذا را كنترل كند. اين سازمان علّت ناتواني در كنترل بحران غذايي را كمبود منابع و خشكسالي در كشورهاي در حال توسعه ذكر كرده است.
▫️امام صادق ع در تفسير آية 21 سورة «سجده» مي‌فرمايند:
«كيفر كوچك در آستانة ظهور قحطي، خشكسالي و گراني قيمت‌ها و كيفر بزرگ‌تر، شمشير برّان حضرت مهدي عج است.»
▫️در گزارش «سازمان ملل» در سال 2006 م. موضوع كمبود آب خودنمايي مي‌كند. در حال حاضر بيش از 5/1 ميليارد نفر در جهان دسترسي به آب سالم ندارند. البتّه بعد از موضوع كمبود آب، بايد از آلودگي رودخانه‌ها، درياچه‌ها و چشمه‌ها سخن گفت كه هيچ كس قادر به تخمين هزينة پاك‌سازي اين آب‌ها نيز نيست.
▫️اين خبر ما را به ياد عبارت:
«ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ؛
به سبب آنچه دست‌هاي مردم فراهم آورده، فساد در خشكي و دريا نمودار شده است.»
▫️از كنار اين‌گونه اخبار نمي‌توان به سادگي گذشت؛ هر چند كه ما در اثر كثرت اخبار به آنها عادت كرده و در برابرش مصونيّت پيدا كرده‌ايم.
📚#سخن‌روز/#ازاینجاتادولتکریمه
@tarikh_farda