eitaa logo
تاریخ حوزه طهران
1.4هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
61 ویدیو
5 فایل
✍️به پژوهش و نگارش حمید سبحانی صدر ارتباط با ما: https://eitaa.com/hamid_sobhani_sadr
مشاهده در ایتا
دانلود
✍ علامه در حالیکه برای استفاده از محضر اساتید حکمت در حوزه اصفهان به سوی این شهر می‌رفت، در مسیر، چون گذرش به تهران افتاد، باخبر شد که حکیم تدریس کتاب را در آغاز کرده است. چند روزی به محضر وی آمد و شد داشت تا آنکه تصمیم گرفت برای بهره‌مندی از دانش ایشان در تهران اقامت گزیند. 📚فاضل تونی علاوه بر مفتاح، و را هم از محضر حکیم اشکوری آموخت. 📖وی پس از رحلت استاد خود، تدریس حکمت را در تهران آغاز کرد. 🔹بعدها تدریس در ، ، ، ، و را به عهده گرفت. 🔹فاضل تونی از آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی اجازه تدریس داشت و آیت‌الله بروجردی نیز ایشان را «عماد العلماء المتألهین» نامید. و از شاگردان آن عالم فرزانه هستند. 🍁علامه فاضل تونی سرانجام در نیمه شعبان ۱۳۸۰ق برابر با ۱۳ بهمن ۱۳۳۹ش در سن ۸۲ سالگی دار فانی را وداع گفت. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🗓به مناسبت ۶ ذی‌القعده سالروز رحلت حکیم در سال ۱۳۱۴ق ✨ می‌فرمودند: روزى جناب استاد شعرانى از آزادگى و بى‌اعتنايى مرحوم جلوه به امور اعتبارى دنيوى براى ما حكايت فرمود كه: ✨آن بزرگوار در - كه روبروى جنب ديروز تهران بوده است و اثرى از آن مدرسه جز اسم‌ دار الشفاء باقى نمانده است- حجره داشت، وقتى مريض شد و ناصر الدين شاه با تنى چند از اركان مملكت به عيادتش رفتند؛ نخست از اسم جلوه بين شاه و جلوه سؤال و جوابى ردّ و بدل شد كه از اظهار آن در اين محفل منفعلم.خلاصه اين‌كه نام مرحوم جلوه «ابوالحسن» بوده است، شاه پرسيد كه نامت حسن است؟ جلوه گفتش كه «ابول» هم دارم. 🔹شاه بعد از شنيدن آن جواب به فكر جبران آن افتاد، چون جلوه مريض بود به حكم ضرورت شيشه شربتى دارو در كنارش بود، شاه به مطايبت گفت: «معلوم است كه آقا اهل مشروبات هم هست»، جلوه در جوابش گفت: «النّاس على دين ملوكهم». ✨پس از آن جناب جلوه به شاه روى آورده و گفت: من روزى به حكم ضرورت از مدرسه درآمدم و ديدم در خيابان نظاميان جلوى مردم را مى‌گيرند و پى‌درپى امر مى‌كنند كه برويد، دور شويد. من به يكى از آنان گفتم: اين ميهن و مرز و بوم مردم است، به كجا بروند و چرا دور شوند؟ در جوابم گفت: شاه دارد مى‌آيد. من به آن نظامى گفتم: از من به شاه بگوييد كه شاه بايد كسى باشد كه به مردم بگويند بياييد و نزديك شويد، شاه چه مى‌كند كه مردم بايد از او دور شوند؟ 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🗓 به مناسبت اول محرم، سالروز رحلت درباره نخستین ایام استفاده خود از محضر آیت الله رفیعی قزوینی می‌فرمودند: «هفته دوم آمد و يك دو روزى بگذشت و باز بعد از درس به من اشاره كرد كه شما باشيد. من نشستم و رفقا رفتند و فرمود: شما اظهار داشتيد كه شرح قيصرى بر را در محضر آقاى درس خوانده‌ايد. گفتم: آرى. فرمود: را درس خوانده‌ايد؟ گفتم: خير. فرمود: حاضر هستيد كه مصباح الأنس را با هم، مشروط به اين كه دو به دو من و شما باشيم، مباحثه كنيم؟ دست و زانويش را بوسيدم و اشك شوق در چشمم حلقه زد و عرض كردم: من كه باشم كه بر آن خاطر عاطر گذرم‌ لطفها مى‌كنى اى خاك درت تاج سرم‌ خود آن جناب مصباح الأنس را در محضر آقا كه محشى مصباح الأنس است، تلمذ كرده است و در پيشگاه استادان نامورى چون: آقا ، و آقا ، و آقا ، و بزرگان‌ ديگر زانو زده است. و حقّا عالمى جامع علوم عقلى و نقلى بود، در رياضيات و هيئت هم درس خوانده بود. اين بنده پنج سال در محضرش تشرّف داشت و از خرمن معارفش خوشه و توشه برداشت.» 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📷 تصویر، از راست: ، آقای جلال الدین غروی، آقای برهانی، مرحوم ✨علامه حسن‌زاده می‌فرمود: یکی از خاطرات خوشی که از محضر شریف آیت‌الله دارم، این است: خدمت ایشان که بودم، در سال دو روز تعطیلی داشتیم، یکی روز عاشورا و دیگر روز شهادت حضرت امام مجتبی علیه‌السلام بود و بقیه سال درس می‌خواندیم، یادم هست زمستان بود، برف خیلی سنگینی آمده بود، من از حجره بیرون آمدم، برف را نگاه کردم، مردد بودم به کلاس درس بروم یا نه!. اگر نمی‌رفتم، دلیل بر تنبلی من و عدم عشق و شوق من بود، به هر حال تصمیم گرفتم بروم. رفتم تا در خانه ایشان در سه‌راه سیروس، خواستم در بزنم با آن برف سنگین که آمده بود، خجالت کشیدم، مدتی ایستادم کسی بیرون بیاید، اما کسی بیرون نیامد، دیدم وقت درس هم می‌گذرد، در هر صورت در زدم، آقازاده ایشان در را باز کرد، وارد شدم، سلام کردم و به محض نشستن عذرخواهی کردم و گفتم: آقا ببخشید در این برف مزاحم شدم، می‌خواستم نیایم. گفتند: چرا؟ گفتم: در این روز برفی نمی‌خواستم مزاحم شوم. گفتند: مگر شما که از مدرسه مروی تا اینجا می‌آمدید، گداها در سر راه‌ها ننشسته بودند و گدائی نمی‌کردند؟ گفتم: چرا، گفتند: امروز آن‌ها بودند یا نبودند؟ گفتم: چرا بودند، امروز روز کسب‌وکار آن‌هاست، گفتند: خوب آن‌ها که تعطیل نکردند، ما چرا تعطیل کنیم؟! 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
10.63M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 آیت‌الله دکتر که در دوران طلبگی در با مرحوم و هم‌درس بودند در بیان خاطرات خود برای این حقیر می‌فرمودند: ✨آیت‌الله (تولیت مدرسه مروی) از من و آقای جوادی و آقای حسن‌زاده تعریف می‌کرد. چون وقتی گاهی شبها به مدرسه سر می‌زد می‌دید چراغ ما روشن است و مطالعه می‌کنیم. 💡من وقتی می‌خواستم چراغ حجره‌ام را خاموش کنم، می‌دیدم چراغ اتاق آقای جوادی و حسن‌زاده روشن است. صبح قبل از اذان که بیدار میشدم می‌دیدم چراغ آنها هنوز روشن است. 🌱اینها خیلی کار می‌کردند. هرگز آقای جوادی و آقای حسن‌زاده وقتشان را به بطالت نگذراندند، ولی ما گاهی گعده می‌کردیم. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
. 🔰به مناسبت ۶ ربیع‌الاول سالگرد درگذشت ✍️ اگر فضای را از نظر تربیت سلوکی مورد بررسی قرار دهیم با شخصیتهای متعدد و طرق متنوعی روبرو می‌شویم. اما اگر بخواهیم وجه اشتراکی میان این طرق بیابیم، این وجه اشتراک، توجه به خلق و انجام خدمات اجتماعی و تربیتی و رسیدگی به امور مردم در بیشتر آنها است. اما از میان شاگردان مرحوم که تهرانی الاصل بودند و سرانجام هم به تهران بازگشتند با دو شخصیت مهم و اثرگذار روبرو هستیم: 🔸۱. آیت‌الله که با تأسیس مدرسه و و به امر تربیت طلاب و عموم مردم پرداخت و بسیاری از بزرگان اهل معنا در دوره اخیر همچون ، آیت‌الله ، آیت‌الله و جمعی دیگر از بزرگان همچون حضرات آیات ، ، از تربیت شدگان مرحوم برهان در دوره نخست تربیت خود هستند. تلاشهای مرحوم برهان در رسیدگی به امور مردم و کارهای عام‌المنفعه نیز در خور توجه است. 🔸۲. آیت‌الله که پس از بازگشت به تهران در قامت یک مدرس فقه و حکمت ظاهر شد و اندک اندک جنبه فقاهتی خود را آشکارتر کرد و به عنوان یکی از مراجع عظام تهران به شمار آمد. برخی از تربیت‌شدگان ایشان عبارتند از: مرحوم آیت‌الله ، مرحوم ، ، آیت‌الله . 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
✨به مناسبت همزمانی سالگرد در ۱۲ آبان با چهلمین روز رحلت 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
تاریخ حوزه طهران
✨به مناسبت همزمانی سالگرد #علامه_شعرانی در ۱۲ آبان با چهلمین روز رحلت #علامه_حسن_زاده_آملی 🕌 @tarik
🗓به مناسبت همزمانی سالگرد در ۱۲ آبان با چهلمین روز رحلت ✨علامه حسن‌زاده آملی می‌فرمود: 🔹آقای شعرانی ذوالفنون بودند. بنده هیچ یک از اساتیدم را به تبحر در فنون مثل ایشان ندیدم. یکی از کتاب‌های دوره شفا، علم موسیقی است. مرحوم آقای شعرانی، موسیقی هم می‌دانست. فرانسه را به اندازه عربی می‌دانست و مسلّط بود. ترکی خوب میدانست و تلفظ می‌کرد. انگلیسی‌اش خوب بود اما نه مثل فرانسه‌اش. عبری را می‌دانست. خودش به من می‌گفت که من عبری را پیش یک ملای یهودی خوانده‌ام. 🔸جناب علامه شعرانی در ادبیات، قلم توانایی داشت. فارسی را خیلی سنگین، قوی و فصیح می‌نوشت. در ریاضیات عالیه، در نجوم، در میان علمای روحانی ما، در عصر خودم بنده کسی را به تبحر در ریاضیات از ایشان برتر ندیده‌ام. 🌨 يکي از خاطرات خوشي که از محضر شريف ايشان دارم اين است که يک روز زمستان که برف خيلي سنگيني آمده بود من از حجره بيرون آمدم، برف را نگاه کردم و مردد بودم که به درس بروم يا نه. اگر نميرفتم، دليل بر تنبلي من و عدم عشق و شوق من بود، به هر حال تصميم گرفتم بروم. رفتم تا در خانه ايشان در سه راه سيروس( فعلي) خواستم در بزنم، با آن برف سنگين که آمده بود، خجالت کشيدم. مدتي ايستادم که کسي بيرون بيايد، اما کسي نيامد. ديدم وقت درس هم دارد مي‌گذرد. در هر صورت در زدم. آقازاده‌هايشان در را باز کردند وارد شدم و رفتم. ديدم ايشان مشغول نوشتن هستند. با انفعال وارد شدم سلام کردم و به محض نشستن عذرخواهي کردم. گفتم آقا در اين برف مزاحم شدم، مي‌خواستم نيايم. گفتند چرا؟ گفتم در اين برف نمي‌خواستم مزاحم بشوم. گفتند: مگر شما که از تا اينجا مي‌آمديد، گداها در راه ننشسته بودند و گدايي نمي‌کردند؟ گفتم چرا بودند. ايشان گفتند: خوب آنها که تعطيل نکردند، ما چرا تعطيل کنيم؟!» 📚اندیشه نامه علامه شعرانی، ج۱، ص ۱۷۴_۱۷۰ 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
6.07M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🗓 ۳ مهر ۱۴۰۰ رحلت آیت‌الله حسن حسن‌زاده آملی ✨کلمات آیت‌الله جوادی آملی در وصف حالات معنوی : ✨ایشان این جمله را بارها می‌گفت: تا جان به لب نرسد، جام به لب نمی‌رسد؛ تا انسان کوشش نکند، جام وصل را به لب او نمی‌رسانند؛ چیزی به او نمی‌چشانند. او بحمد الله تعالی این تلاش و کوشش را کرد، که جام به لب ایشان رسید. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran