eitaa logo
تاریخ حوزه طهران
1.4هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
61 ویدیو
5 فایل
✍️به پژوهش و نگارش حمید سبحانی صدر ارتباط با ما: https://eitaa.com/hamid_sobhani_sadr
مشاهده در ایتا
دانلود
🕌 واعظ_اصفهانی در کنار آیت‌الله (از علمای تهران و فعالان مشروطه) ✍ سید جمال واعظ از منبری‌های معروف و پرکار در دوره مشروطه است و در سابق ( فعلی) و‌ منبرهای پرشوری در حمایت از مشروطه می‌رفت. 🍁 مشهور است که وی دارای گرایشهای بابی بوده است. ✨از نقل شده که درباره سید جمال واعظ می‌فرمود: او از بس به مردم گفت رمان بخوانید و قرآن نخوانید، مردم را از دین دور کرد. 🕌 @feyziye_tehran
تاریخ حوزه طهران
✍ احتمالا در خیابان شهید مصطفی خمینی به طرف چهارراه مولوی، روبروی خود گنبدی فیروزه‌ای را دیده‌اید. م
✍ احتمالا در خیابان شهید مصطفی خمینی به طرف چهارراه مولوی، روبروی خود گنبدی فیروزه‌ای را دیده‌اید. مقبره محل دفن سید امام جمعه تهران و خاندانش. 🔹میرزا ابوالقاسم که از شاگردان در نجف و آخوند در بود، در زمان بر مسند امامت جمعه دارالخلافه طهران نشست و در (مسجد امام فعلی) به اقامه جماعت پرداخت. 🍂اما شخصیت میرزا ابوالقاسم امام‌جمعه، روی دیگری نیز دارد که تاریخ از آن پرده برمی‌دارد. اسماعیل رائین در کتاب در این باره می‌نویسد: «باید دانست که میرزا ابوالقاسم، امام جمعۀ تهران، نه تنها با وزیرمختاران انگلیس مقیم ایران ارتباط دائم داشت، بلکه مستقیماً با نخست‌وزیران انگلستان نیز مکاتبه می‌کرد. در بایگانی عمومی انگلستان نامه‌ای از امام‌جمعه خطاب به لرد پالمرستون، نخست‌وزیر انگلیس، بر روی کاغذ زرد رنگی وجود دارد که در آن، امام نسبت به دولت انگلستان اظهار اخلاص فراوان نموده است.» وی گزارشی نیز از ارتباط میرزا ابوالقاسم با سفارت روس و برخورد میرزا تقی‌خان امیرکبیر با این رفتارها ارائه می‌دهد. 🍂میرزا ابوالقاسم باوجود علمیت بالا، یک تمام عیار بود که خواسته‌های شاه قاجار را به خوبی برآورده می‌کرد. وجود چنین آخوندی در مقابل وجود مرجع بزرگی چون که اعلم علمای تهران بود و از پایگاه اجتماعی بزرگی برخوردار بود و اولین رویارویی ضد استعماری را پدید آورد، بسیار قیمتی بود. 🔹بعدها پسر امام جمعه یعنی میرزا زین‌العابدین که دانش فقهی چندانی نداشت داماد ناصرالدین شاه و امام جمعه طهران شد و به هر قیمتی بود تولیت را به چنگ آورد، هرچند زیاد طول نکشید. سید ابوالقاسم امام‌جمعه، در ربیع‌الاول ۱۲۷۲ق/ آذر ۱۲۳۴ش، در سن ۵۷ سالگی وفات یافت و بدن او را در قبرستان «سر قبر آقا» به خاک سپردند. 🕌 @feyziye_tehran
📷 آیت‌الله در حال اجرای حد شرب خمر بر دبیر در شیراز 💠آیت‌الله در خاطرات خود می‌فرمایند‌: آقای سید نورالدین مردی فاضل و اهل کمال بود و خط زیبایی داشت... او از شیراز به همراهی حزبش () حرکت کرد و در حرم حضرت عبدالعظیم(ع) از او استقبال کردند. آسید نورالدین در مراسم استقبال، سخنرانی و همانجا بدون هماهنگی با ائمه مساجد تهران اعلام کرد که شبها در (مسجد امام فعلی) و روزها در منبر می‌رود. وی ظهرها و شب‌ها در مسجدشاه و مسجد جامع سخنرانی داشت و جمعیت خوبی هم شرکت می‌کرد... ✨... من نشستم تا ببینم مطالب ایشان چیست. بعد از نماز بالای منبر رفت و ...گفت: «... من کسی هستم که در همین عبای خود را پهن کردم و بین فقرا نشستم، با فقرا غذا خوردم... من تشکیلات دارم، برادران همه هستند. مسلمانان! درد را بدون دوا گفتن خطا است، بیا دوای دردت را بگویم. اسلام غریب است و اوراق قرآن زیر پاها لگدمال شده است. بیایید پسر پیغمبرتان را یاری کنید. پرچم به دست می‌گیرم و شهر به شهر میگردم و فریاد میزنم اسلام غریب است.» 🔹منبرش مفصل بود و با حرفهایش مردم را گریاند. اولین سفرش که پرچم به دست حرکت کرد به مشهد بود، اما علمای مشهد که خارج از شهر بودند از او استقبال نکردند. او نیز زیارت کرد و به شیراز برگشت و به شهر دیگری نرفت. : ص۳۱۸_۳۱۶ 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📷 ۱۳۲۷ش، حضور آیت‌الله و همراهانش در مسجد امام (مسجد شاه سابق) ✍ روز جمعه سی و یکم اردیبهشت ۱۳۲۷ مسجد سلطانی ناظر عظیم‌ترین اجتماع پرشکوهی بود که بعد از شهریور ۲۰ تا آن روز برپا شده بود. مسجد مملو از جمعیت و از خیابان‌های اطراف هم عبور و مرور قطع شده و اتوبوس های اطراف از کار افتاده بود. در آن ایام ریاست تبلیغات با آقای مدیر مجله صبا بود و او هم دستور داد که دو ساعت رادیو را به وصل و جریان میتینگ را پخش کنند. در آن میتینگ الله_کاشانی و آقای هم شرکت کرده بودند و فشار جمعیت در صحن مسجد به قدری بود که نرده های آهنی جلوی شبستان شکست. ابتدا سرودی به وسیله عده‌ای از جوانان دسته جمعی خوانده شد. بیت اول آن این بود: ما جوانان ایران زمینیم / ما فدائیان اسلام و دینیم سپس قطعنامه‌ای که مبنی بر اظهار همدردی با اعراب فلسطین صادر شده بود دو بار قرائت گردید و پس از آن پیرامون حملات وحشیانه یهود و لزوم کمک به مسلمانان فلسطین سخنرانی کردند. پس از پایان اجتماع، اتوبوسهایی از طرف خط‌های مختلف در اختیار جمعیت گذارده شد و تا ساعت ۹ شب مردم در خیابان های تهران تظاهرات کرده و علیه یهود و به نفع اعراب فلسطین شعار می‌دادند و از روز بعد هم محل‌هایی برای نام نویسی داوطلبین جنگ با یهود در مراکز مختلف شهر افتتاح شد و قریب ۵ هزار نفر هم برای اعزام نام نویسی کردند. 📚فدائیان اسلام، تاریخ، عملکرد، اندیشه، ص۶۹ و ۷۰ به کوشش استاد سید هادی خسروشاهی 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🗓به مناسبت ۶ ذی‌القعده سالروز رحلت حکیم در سال ۱۳۱۴ق ✨ می‌فرمودند: روزى جناب استاد شعرانى از آزادگى و بى‌اعتنايى مرحوم جلوه به امور اعتبارى دنيوى براى ما حكايت فرمود كه: ✨آن بزرگوار در - كه روبروى جنب ديروز تهران بوده است و اثرى از آن مدرسه جز اسم‌ دار الشفاء باقى نمانده است- حجره داشت، وقتى مريض شد و ناصر الدين شاه با تنى چند از اركان مملكت به عيادتش رفتند؛ نخست از اسم جلوه بين شاه و جلوه سؤال و جوابى ردّ و بدل شد كه از اظهار آن در اين محفل منفعلم.خلاصه اين‌كه نام مرحوم جلوه «ابوالحسن» بوده است، شاه پرسيد كه نامت حسن است؟ جلوه گفتش كه «ابول» هم دارم. 🔹شاه بعد از شنيدن آن جواب به فكر جبران آن افتاد، چون جلوه مريض بود به حكم ضرورت شيشه شربتى دارو در كنارش بود، شاه به مطايبت گفت: «معلوم است كه آقا اهل مشروبات هم هست»، جلوه در جوابش گفت: «النّاس على دين ملوكهم». ✨پس از آن جناب جلوه به شاه روى آورده و گفت: من روزى به حكم ضرورت از مدرسه درآمدم و ديدم در خيابان نظاميان جلوى مردم را مى‌گيرند و پى‌درپى امر مى‌كنند كه برويد، دور شويد. من به يكى از آنان گفتم: اين ميهن و مرز و بوم مردم است، به كجا بروند و چرا دور شوند؟ در جوابم گفت: شاه دارد مى‌آيد. من به آن نظامى گفتم: از من به شاه بگوييد كه شاه بايد كسى باشد كه به مردم بگويند بياييد و نزديك شويد، شاه چه مى‌كند كه مردم بايد از او دور شوند؟ 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📷 تصویر: مرحوم صاحب همراه با عده‌ای از روحانیون تهران در مسجد شاه سابق (مسجد امام خمینی فعلی) در زمان ✍ هنوز هم وقتی در بازار تهران قدم می‌زنم، می‌بینم مردمی که می‌خواهند آدرس را بپرسند می‌گویند: آقا! کدام طرف است؟! بعضی‌ها هم انگار تعمدا «شاه» آن را غلیظ‌تر می‌گویند و انگار می‌خواهند مدحی نثار محمدرضا کنند. یکبار به یکی از آنها گفتم: این شاه که به مسجد می‌چسبانید می‌دانید کدام شاه است؟ گفت: حتما محمدرضا یا رضا پهلوی! گفتم: نه؛ منظور بانی آن است. 🔹از اینها بگذریم، یک نکته تاریخی پژوهشی در همین باب به صورت پرسش مطرح می‌کنم؛ شما به آن فکر کنید؛ من هم ان شاء الله بعدا جواب آن را عرض می‌کنم: 📃وقتی مربوط به همین مسجد را که در گذشته به آن هم می‌گفتند، بررسی می‌کردم دیدم در برخی از گزارشات ساواک از این مسجد به «مسجد امام» تعبیر شده! فکر کنید خود ساواکی‌ها خیلی وقتها به این مسجد، مسجد امام می‌گفتند، نه مسجد شاه. اما بعضی از مردم ما هنوز مقید به «مسجد شاه» هستند. ⁉️ حالا سؤال: آن زمان که امام خمینی (ره) هنوز آیت‌الله خمینی بود، چرا خود حکومتی‌های پهلوی هم به مسجد شاه مسجد امام می‌گفتند؟! 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🍃 در پاسخ به سؤال گذشته درباره نامیدن به «مسجد امام» در برخی اسناد ساواک. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
✍ در سال ۱۲۸۳ش در پی اختلاف تجار و بازرگانان تهران با ژوزف نوز بلژیکی (رئیس گمرک ایران)، احمد علاءالدوله حاکم تهران به دستور عبدالمجید میرزا عین‌الدوله (صدراعظم) به بهانه گران شدن قند، عد‌ه‌ای از تجار تهران را به اداره حکومتی فراخواند و پس از پرخاش و توهین زیاد، آنان را به چوب بست. این عمل باعث تعطیلی بازار و اجتماع مردم در مسجد شاه (امام خمینی) شد. به طوری که علما، روحانیون و وعاظ مشهور تهران به رهبری آیات عظام و به حمایت از تجار برخاسته و در تجمع نمودند. مأمورین دولتی پس از هجوم به تجمع‌کنندگان آنها را متفرق ساختند. معترضین به علت نداشتن تأمین جانی و برای در امان ماندن از هر گونه تعرض، به پناه برده و در آنجا تحصن اختیار نمودند. فردای آن روز شهاب‌الدوله و مجدالدوله از طرف مأمور مذاکره با متحصنین شدند و پیام شاه را مبنی بر تأسیس عدالتخانه به آنان ابلاغ کردند که منجر به پایان تحصن و بازگشت متحصنین به تهران شد، ولی پس از گذشت ۳ ماه آثاری از تأسیس آشکار نگردید. ⚡️علما و وعاظ مجدداً بر سر منابر و مجالس وعظ به بدگویی از شاه و صدراعظم وی عین‌الدوله پرداختند. در نتیجه علما به طرف قم عزیمت نموده و اعلام کردند تا صدور دستخط شاه برای تأسیس عدالتخانه، عزل از صدارت، تأسیس مجلس و ایجاد حکومت مشروطه دست از تحصن برنخواهند داشت. 📜پس از یک ماه سرانجام در روز ۱۴ مرداد سال ۱۲۸۵ش مظفرالدین شاه را صادر کرد. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
تاریخ حوزه طهران
از راست: #شهید_نواب_صفوی، #محمدمهدی_عبدخدایی، شهید #سید_عبدالحسین_واحدی تصویر مربوط به سال ۱۳۳۲ می‌
✍ پس از کودتای 28 مرداد 1332، جمعیت درصدد برآمد که از منابر و مجالس عزاداری ، بیشترین استفاده را ببرد تا ضمن بیان مسائل روز کشور به تبلیغ و افشاگری علیه رژیم بپردازد. بی‌شک، استفاده از این مجالس، با توجه به اوضاع خفقانی که رژیم پس از کودتا به وجود آورده بود، کمک شایانی به ادامه‌ مبارزات علیه رژیم می‌کرد. اصغر عمری در خاطرات خود درباره‌ سخنرانی فدائیان اسلام در ( ) پس از کودتای 28 مرداد 32 چنین می‌گوید: «در عاشورای پس از 28 مرداد، فدائیان اسلام از این فرصت استفاده کردند که در مسجد شاه آن زمان، سخنرانی داشته باشند. دسته‌‌های سینه‌زن‌ها به مسجد می‌آمدند و شهید نواب صفوی از این موقعیت استفاده کرد و گفت: حالا که این جمعیت‌ها به مسجد می‌آیند، ما آنجا یک سخنرانی می‌گذاریم و این کار را هم کرد. من در آنجا محافظ منبر و بلندگو بودم، مسجد و جمعیت و آدم‌ها را از بالا خوب می‌دیدم و به آنان اشراف داشتم. در قدیم رسم بود که روز عاشورا در تمام شبستان‌های مسجد، گروه‌ها و دسته‌های گوناگون جلساتی داشتند، عزاداری می‌کردند و سینه می‌زدند، از جمله در شبستان شمال شرقی مسجد، گروهی عزاداری می‌کردند و سخنرانِ آنجا فردی به نام آقا بود که بر منبر رفته بود. دسته‌ها وارد مسجد می‌شدند و مسجد مملو از جمعیت شد. در آن زمان حکومت نظامی برقرار بود و سربازان مسلح در بین مردم حضور داشتند. بالای منبر رفت و شروع به سخنرانی کرد، او می‌گفت که ما خیال داریم با ظلم حاکمان و ستم ستمگران مبارزه کنیم. کسانی که موافق هستند و می‌خواهند با ما بیعت کنند، دست‌‌های خود را روی سرشان بگذارند. تمام مردم دست‌‌های خود را روی سرشان گذاشتند. ایشان پس از بیعت گرفتن، شروع به سخنرانی کرد و به دولت اولتیماتوم داد که ما این برنامه‌ها را داریم.» در خاطرات خود درباره سخنرانی فدائیان اسلام در محرم بعد از کودتای 28 مرداد 32 چنین می‌گوید: «ماه محرم و صفر بود و مرسوم بود که تمام دسته‌‌های مذهبی به بازار می‌آمدند، از بازار وارد می‌شدند و از مسجد امام خارج می‌شدند. روز عاشورای آن سال شهید سید عبدالحسین واحدی در مسجد امام سخنرانی کرد. در حین سخنرانی ایشان، شهید نوابصفوی با حدود سیصد نفر از جوان‌‌های دولاب پای برهنه از دولاب وارد مسجد شدند. صبح تا ظهر روزهای عاشورا را دولاب تا مسجد امام را پای برهنه طی می‌کرد. در این سخنرانی، زاهدی (نخست‌وزیر) را مورد خطاب قرار داد و گفت: آقای زاهدی این مسجد همان مسجدی است که در آن رزم‌آرا به جهنم رفت، اگر برخلاف نظر مردم ایران گامی بردارید به سرنوشت رزم‌آرا دچار خواهید شد. از میان فدائیان اسلام شهید سید عبدالحسین واحدی بیشتر از دیگران منبر داشت و سخنرانی‌های تندی علیه رژیم ایراد می‌کرد. در ده روز محرم در مسجد شاه (امام) مجالس روضه‌خوانی برگزار می‌شد و شهید واحدی در این ده شب بر منبر می‌رفت و هر شب در آن مجالس، به شاه حمله می‌کرد و می‌گفت: محمدرضا ، اعلی‌حضرت و شاه نبود بلکه «پسرک پهلوی» بود. در آن زمان هیچ‌کس جرأت نمی‌کرد این‌گونه حرف بزند.» 📚کتاب «نهضت عاشورا و تأثیرات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آن بر جامعه ایرانی». مرکز اسناد انقلاب اسلامی 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🗓 به مناسبت ۲۱ آبان سالروز درگذشت آیت‌الله در سال ۱۳۴۲ 🔹مرحوم آیت‌الله نقل می‌کردند: یکی از سیاست‌های مرحوم بهبهانی این بود که در مجالس عمومی دولتی‌ها را احترام نمی‌کرد و برعکس روحانیون را احترام می کرد. از این جهت عظمت روحانیت را در نظر دولتی‌ها حفظ کرده بود. وقتی یک روحانی وارد می‌شد ایشان سریع بلند می‌شد، اما اگر نخست وزیر وارد می‌شد این پا و آن پا می‌کرد و گویا که نمی‌تواند بایستد. به یاد دارم از طرف شاه برای مرحوم آیت‌الله در فاتحه گرفته بودند. وقتی وارد شد، آقای بهبهانی برای او بلند نشد و همان جایی که نشسته بود کمی حرکت کرد و قوام السلطنه را جلوی خود نشاند. بعد از لحظاتی شاه آمد. عده‌ای از آقایان و روحانیون مثل و حاج تا دم پله_ها و بعضی هم تا نزدیک شبستان به استقبال شاه رفتند. آقای بهبهانی سر جایش نشسته بود تا اینکه شاه آمد و به قسمت زیر گنبد مسجد رسید. جمعیتی زیربغل آقای بهبهانی را گرفتند و نزدیک شاه آوردند و ایشان در همانجا با شاه ملاقات کرد. در همین حال یکی از اطرافیان شاه گفت: خدا سایه اعلی‌حضرت را کم نکند. سید ابراهیم ابطحی هم که آنجا بود تند و تند می‌گفت: اعلی‌حضرتا! خدا سایه حضرت آیت الله بهبهانی را از سر من و شما کم نکند! 📚 ص۳۱۴ 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📷آیت‌الله کاشانی در بازدید از مجلس شورای ملی/ ۱۳۲۹ش در زمان مظفرالدین شاه امضا شد تا امتیاز اکتشاف و استخراج نفت را در اختیار یک تبعه انگلیس قراردهد. طبق این قرارداد سود ایران از نفت خود تنها ۱۶ درصد بود و مابقی برای دارسی. این قرارداد تا سال ۱۳۴۰ش تمام می‌شد اما انگلیس برای تمدید قرارداد تا سال ۱۳۷۰ش، به رضاخان فشار آورد و آن را تمدید کرد. با تمدید قرارداد، سود ایران با تنها ۴ درصد افزایش به ۲۰ درصد رسید. بعد از آنکه از تبعید لبنان بازگشت دو نکته را مورد تأکید قرار داد: نخست اینکه نفت ایران باید ملی شود و دوم اینکه ملت ایران نسبت به تأسیس رژیم صهیونیستی در منطقه بی‌تفاوت نمی‌ماند. به این شکل موجی از مخالفت با استعمار انگلستان در سایه مطالبه شکل گرفت. نخبگان و عموم مردم همگی به حرکت درآمدند و روحانیون به رهبری آیت‌الله کاشانی در صف نخست این مطالبه گری عمومی قرارداشتند. در این میان نخست‌وزیر وقت به خاطر مخالفت با ملی شدن صنعت نفت، مانعی برای این نهضت به شمار می‌آمد و گاه نطق‌هایش در اینباره نیز توسط انگلیسیها نوشته می‌شد، تا آنکه در تاریخ ۱۶ اسفند ۱۳۲۹ با گلوله در کشته شد. چند روز بعد، در مجلس شانزدهم، فراکسیون که با حمایت مردم و آیت‌الله کاشانی شکل گرفت، در اواخر اسفند ۱۳۲۹ طرح ملی شدن صنعت نفت را در مجلس به تصویب رساند و در ۲۹ اسفند مجلس سنا نیز طرح ملی شدن صنعت نفت را تأیید کرد؛ به این ترتیب نفت ایران ملی شد و کشور وارد مبارزه جدی با انگلستان و استعمار پیر گردید. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
هدایت شده از تاریخ حوزه طهران
📷 ۱۳۲۷ش، حضور آیت‌الله و همراهانش در مسجد امام (مسجد شاه سابق) ✍ روز جمعه سی و یکم اردیبهشت ۱۳۲۷ مسجد سلطانی ناظر عظیم‌ترین اجتماع پرشکوهی بود که بعد از شهریور ۲۰ تا آن روز برپا شده بود. مسجد مملو از جمعیت و از خیابان‌های اطراف هم عبور و مرور قطع شده و اتوبوس های اطراف از کار افتاده بود. در آن ایام ریاست تبلیغات با آقای مدیر مجله صبا بود و او هم دستور داد که دو ساعت رادیو را به وصل و جریان میتینگ را پخش کنند. در آن میتینگ الله_کاشانی و آقای هم شرکت کرده بودند و فشار جمعیت در صحن مسجد به قدری بود که نرده های آهنی جلوی شبستان شکست. ابتدا سرودی به وسیله عده‌ای از جوانان دسته جمعی خوانده شد. بیت اول آن این بود: ما جوانان ایران زمینیم / ما فدائیان اسلام و دینیم سپس قطعنامه‌ای که مبنی بر اظهار همدردی با اعراب فلسطین صادر شده بود دو بار قرائت گردید و پس از آن پیرامون حملات وحشیانه یهود و لزوم کمک به مسلمانان فلسطین سخنرانی کردند. پس از پایان اجتماع، اتوبوسهایی از طرف خط‌های مختلف در اختیار جمعیت گذارده شد و تا ساعت ۹ شب مردم در خیابان های تهران تظاهرات کرده و علیه یهود و به نفع اعراب فلسطین شعار می‌دادند و از روز بعد هم محل‌هایی برای نام نویسی داوطلبین جنگ با یهود در مراکز مختلف شهر افتتاح شد و قریب ۵ هزار نفر هم برای اعزام نام نویسی کردند. 📚فدائیان اسلام، تاریخ، عملکرد، اندیشه، ص۶۹ و ۷۰ به کوشش استاد سید هادی خسروشاهی 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
تاریخ حوزه طهران
🔖 #نقشه_طهران_قدیم سال ۱۲۷۵ق #مسجد_شاه #خانه_امام_جمعه #مدرسه_صدر #مدرسه_محسنیه #مدرسه_دارالشفاء 🕌
✍ نمازجمعه در بعد از انقلاب، تفاوت چشم‌گیری با قبل از انقلاب دارد؛ هم از نظر بازگشت به هویت حقیقی، هم از جهت ‌محتوایی و هم از جنبه جایگاه امامت جمعه. 💠 پیشینه منصب امامت جمعه: در گذشته امامت جمعه تهران منصبی خانوادگی و موروثی ‌بود که از زمان فتحعلی شاه قاجار در خاندان طباطبایی خاتون‌آبادی دست به دست می‌شد و بسیاری از آنها علاوه بر آنکه نزد جامعه نخبگانی به بی‌سوادی شهرت داشتند، اشخاصی وابسته به دربار، بسیار ثروتمند، و بعضا بودند. 💠جایگاه شهری در گذشته و حال: در گذشته محل اقامه مسجد شاه، و خانه امام جمعه هم در مجاورت همین مسجد بود. اگر به نقشه بالا که مربوط به سال ۱۲۷۵ق است بنگریم، در حد فاصل و نام خانه امام جمعه به چشم می‌خورد. 🔹آن زمان بازار تهران، منطقه‌ای تجاری مسکونی و با سکنه بسیار بود. مسجد شاه علاوه بر اهمیت مسجد بودنش، به عنوان محل برگزاری نمازجمعه، در این منطقه مسکونی قرارداشت. مدارس علمیه بسیاری هم پیرامون این مسجد و بعضا متصل به آن جای داشتند. 🔸امروزه بازار تهران منطقه‌ای صرفا تجاری و عمدتا خالی از سکنه است. اما بیشتر مدارس علمیه همچنان در این نقطه خالی از سکنه پا بر جا هستند. نماز جمعه‌های پایتخت در برگزار می‌شود و البته از خانه ائمه جمعه موقت شهر و نحوه تعاملات اجتماعی ایشان هم عمدتا بی‌اطلاعیم. به عبارت روشن‌تر، در گذشته یک مسجد، در منطقه‌ای با سکنه بسیار و در حلقه‌ای از مدارس علمیه شهر، محل برگزاری نماز جمعه بود، و امروزه یک دانشگاه در حلقه‌ای از دانشکده‌های شهر محل نماز جمعه است، به علاوه که این منطقه (خیابان انقلاب) هم عمدتا به منطقه‌ای اداری، تجاری و آموزشی تبدیل شده و در واقع خالی از سکنه است. 🔹با این توضیحات به ذهن می‌رسد، حال که نماز جمعه در سال‌های پس از انقلاب به جایگاه اصلی خود بازگشته، لازم است مسأله نمازجمعه، محل برگزاری و جایگاه شهری آن و پایگاه اجتماعی امام جمعه، در شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه و نهادهای مربوطه مورد بازبینی جدی قرارگیرد: ۱. بررسی آثار مثبت و منفی اقامه نماز جمعه در دانشگاه؛ ۲. بررسی تأثیر موقعیت جغرافیایی محل برگزاری نماز جمعه در کارکردهای اجتماعی آن؛ (اگر قرار بوده دنباله جمعیت نمازگزار در کوچه‌ها و خیابانهای اطراف دانشگاه تهران به نماز بایستند، چرا نماز جمعه در مکانی همچون مسجد برگزار نشد که در گذشته نماز جماعت‌های چند هزار نفره در آن اقامه می‌شد؟) ۳. نماز جمعه در مراکز پر جمعیت مسکونی برگزار شود یا همچون بسیاری از شهرها، مصلی‌ها به بیرون شهر منتقل شوند؟ ۴. شخصیت اجتماعی ائمه جمعه و میزان تعاملات آنها با مردم و رسیدگی به مشکلاتشان، چه تاثیری در تقویت این عبادت اجتماعی دارد؟ چه مانعی دارد که نماز جمعه تهران هم مثل بسیاری از شهرهای دیگر، محل دیدار مردم با امام جمعه و در میان گذاشتن مشکلاتشان با او باشد؟ آیا لازم نیست که ائمه جمعه تهران هم مثل اینه جمعه دیگر شهرها فقط امام جمعه باشند تا فرصت رسیدگی به مسائل دینی و مشکلات مردم را داشته باشند؟ 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
💠به مناسبت درگذشت آیت‌الله در ۱۴ آذر ۱۳۴۲ ✍آیت الله خالصی‌زاده در سال ۱۳۰۱ از عراق به ایران آمد و با استقبال پرشور علما و اهالی تهران وارد این شهر شد. وی در بدو استقرارش در تهران برای نمایان ساختن فجایع انگلیس در عراق «جمعیت نمایندگان عالی بین النهرین» را تاسیس کرد و اسناد مربوطه را در کتابی به نام «مظالم انگلیس در بین النهرین» منتشر ساخت. فعالیت‌های سیاسی آیت‌الله خالصی‌زاده از راه برگزاری برنامه‌ها و سخنرانی‌های منظم در بازار تهران گسترش یافت و «جمعیت مجتمعین مسجد سلطانی» را تاسیس کرد. سخنرانی‌های خالصی زاده در سال ۱۳۰۲ در کتابی به نام «مواعظ اسلامی» به چاپ رسید. دبیرکل حزب توده در خاطرات خود می‌نویسد: «خالصی زاده مدتی در سخنرانی‌هایی داشت و صحبت‌های خیلی تند ضد انگلیسی می‌کرد. او توانسته بود عده زیادی را که دشمن انگلیسی‌ها بودند و از قرارداد ۱۹۱۹ و از حاکمیت انگلیسی‌ها بر ایران دردمند بودند، جذب خود کند. در این زمان تریبون دیگری وجود نداشت. فعالیت نیروهای چپ و و دیگران فوق العاده ناچیز بود، ولی خالصی زاده عده زیادی جوان پسر و دختر را جذب کرده بود. من آنقدر خاطرم هست که خواهرم اختر به اتفاق هم‌شاگردی‌هایش در این سخنرانی‌ها شرکت می‌کردند. آنها از صحبت‌ها یادداشت برمی‌داشتند و یادداشت‌ها را با هم معاوضه می‌کردند.» 📚رسائل سیاسی آیت‌الله شیخ محمد خالصی‌زاده ص۱۸_۲۰ 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
💡رابطه فقیه و عارف، و 🔻استاد : «روزی در محضر حجت‌الاسلام کنی روایتی نقل می‌شود و حاضران در معنای روایت اظهار نظر می‌کنند. حجت الاسلام نظر فضلا را نمی‌پذیرد. مرحوم حاج آقا فرزند ارشد مرحوم کنی نزد آقا محمد رضا قمشه‌ای می‌رود و از او می‌خواهد که حدیث را معنا کند. آقا محمدرضا چندین وجه در معنای حدیث بیان می‌کند و حاج آقا گفته آقا محمدرضا را می‌نویسد و نزد پدر می‌برد. مرحوم حاجی با دقت گفته آقا محمدرضا را مطالعه می‌کند؛ فرزند خویش را نزد خود فرا می‌خواند که به جناب میرزا اطلاع بده که عصر جمعه به زیارت او می‌رویم. مرحوم آقا محمدرضا معذرت می‌خواهد و خود عصر جمعه به زیارت حجت الاسلام کنی می‌رود. علاقه و احترام حاجی به اندازه‌ای بود که وقتی ملا محمود لنگ قمی بالای منبر سابق تهران متصل به مدرسه (صدر) از آقا محمدرضا انتقاد شدید می‌نماید و مردم را تحریک می‌کند که او را از مدرسه بیرون نمایند تا نتواند طلاب را گمراه نماید اوباش به مدرسه هجوم می‌برند؛ دو نفر از شاهزادگان قاجار که در درس حضور داشتند به وسیله چند نفر فراش حکومتی، آقا محمدرضا را در جایی پنهان می‌نمایند. مرحوم حاجی کنی دستور داد شیخ محمود را در در ملأ عام چوب زدند و به نوشت «چند بار تذکر دادم که در تهران شیخ الاسلام جامع منقول و معقول واجب و لازم است.» 📚جلال حکمت و عرفان ص۹۰ و ۹۱ 📷تصویر حاج ملاعلی کنی در کنار کارکنان 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
💡نقدی تاریخی بر وضعیت نماز جمعه و مصلی‌ها ✍کاری به شخصیت امام جمعه تهران در دوره قاجار ندارم. در جای خود به مناسبات منفی چند امام جمعه قاجاری با دربار و سفارت‌های بیگانگان پرداخته‌ام. اما به این نقشه رسمی نگاه کنید. نقشه سال ۱۲۷۵ق. در این نقشه محل در مجاورت دیده می‌شود. مسجد شاه به عنوان مرکزی‌ترین و بزرگترین مسجد پایتخت که در میان بافت مسکونی و تجاری قرارداشت محل برگزاری نماز جمعه تهران بود. به موقعیت راهبردی امام جمعه در شهر بنگرید که محل خانه‌اش در نقشه تهران مشخص شده و وقتی به تاریخ دوره قاجار می‌نگریم می‌بینیم که امام جمعه و خانه‌اش محل رجوع و حل و فصل مشکلات برخی از مردم بوده است. به عنوان نمونه دفتر حل و فصل مخاصمات به خط میرزا زین العابدین امام جمعه در گنجینه نسخ خطی مدرسه مروی موجود است. متأسفانه امروزه در برخی شهرها مصلی‌های نماز جمعه را در حاشیه شهرها و بیرون از بافت مسکونی شهر احداث می‌کنند. نمیدانم این طرح از کجا آب خورده، اما در کنار اشکالات متعددش، به نظر در گسست میان مردم شهر و نماز جمعه نقش بسزایی دارد. و اما پیوند میان امام جمعه و مردم به ویژه در کلان‌شهری مانند تهران وضعیت اسفناک‌تری دارد. باید از تاریخ فرهنگی نماز جمعه درس گرفت و به اصلاح وضعیت فعلی پرداخت. 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran