eitaa logo
تاریخ حوزه طهران
1.4هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
61 ویدیو
5 فایل
✍️به پژوهش و نگارش حمید سبحانی صدر ارتباط با ما: https://eitaa.com/hamid_sobhani_sadr
مشاهده در ایتا
دانلود
🗓به مناسبت شهادت شهید آیت‌الله در غروب ۱۴ ماه رمضان ۱۴۰۰ق!!👉 ✍ شهید اسلامی در سال‌های پس از شهریور20، در تهران، درس مکاسب می‌گفت و شخصیت‌هایی چون آیات و حجج اسلام ، ، و از شاگردان او در آن ایام به شمار می روند. به اعتبار همین سوابق علمی و دینی، وقتی در غروب 14 رمضان 1400ق به ضرب گلوله به شهادت رسید، شخصیت‌های طراز اول دینی تهران و قم چون آیات عظام نجفی مرعشی، سید احمد خوانساری، و محمد تقی فلسفی در ختم وی شرکت جستند و در سالگرد وي نیز که در عصر 14 رمضان 1401 (25 تیر 1360) در مسجد ارک تهران برگزار شد، آیت‌الله خزعلی منبر رفت. اعلامیۀ ختم او را بیش از سی تن از فحول علمای کشور امضا کرده بودند. در منبرهایی که در واپسین ماه‌های عمرش در جنوب تهران داشت، می‌گفت: «برخی از دوستان به من توصیه می‌کنند این روزها که با تهدید مداوم مخالفان، يعني هواداران اسلام منهای روحانیت روبرو هستی و جانت به‌شدت در خطر است، بهتر است در خانه بنشینی و طریق عافیت گزینی، اما من که عمری دم از ولای علی و آل او(ع) زده‌ام، مخصوصاً این منبرها را مي‌پذیرم و این راه‌ها را می‌آیم تا مرگم در حین انجام وظیفه و دفاع از ساحت ولایت رخ دهد». بعد خطاب به مولاي (ع) خود گفت: «آقا جان! لطفی کنید که چنین شود.» 💠برگرفته از مقاله مرحوم استاد 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
استاد در کنار شهید آیت‌الله از علمای تهران و وعاظ نامی که در مسیر دفاع از اندیشه ناب اسلامی و در مقابله با جریان اسلام منهای روحانیت ترور شد و به شهادت رسید. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
💠به مناسبت ۳ اسفند ۱۳۹۰ درگذشت مورخ متفکر استاد ✍استاد ابوالحسنی، پیش «از اینکه یک مورخ باشد، یک متفکر بود» و «می‌خواست یک جریان‌شناسی فکری را در تاریخ معاصر با رویکرد تاریخی به مخاطب معرفی کند». وی علاوه بر سبک تاریخ‌نگاری متمایزی که داشت، به بینش و نگاه فلسفه تاریخی خاصی رسیده بود که پدیدارشناسی و جریان‌شناسی در بستر تاریخ را به دنبال داشت. می‌دانیم که یک مورخ هر قدر هم که در پژوهش‌های تاریخی، در گوشه کتابخانه بنشیند و اسناد و منابع را مورد کندوکاو قرار دهد، هرگز با کسی که از نزدیک شاهد آن مقطع تاریخ بوده و از اسرار آن باخبر است، برابر نیست. در همین راستا آشنایی استاد منذر(ره) با بزرگمرد دین و سیاست، آیت‌الله حاج شیخ حسین لنکرانی، بسیار کارگشا و سازنده بود؛ زیرا وی شخصیتی بود که از جریان مشروطه تا پیروزی انقلاب اسلامی، سال‌ها در متن تاریخ ایران حضور داشت و نقشی تاریخ‌ساز آفرید. مشاهدات، اطلاعات و تحلیل‌های نابِ لنکرانی و بیان پشت پرده حوادث تاریخ معاصر از زبان چنین استاد خبیری، به نگاه تاریخی مُنذِر عمق بخشید و به برکت تتبع گسترده، تحقیقات ژرف و استادی بزرگ، دارای فهمی ممتاز گشت که «حلقه‌های مفقوده» تاریخ مشروطه را کشف کرده، «تاریخ مکتوب» را با «تاریخ شفاهی» تلفیق نمود و بین لایه‌های «پیدا» و «پنهان» حوادث، نسبتی طبیعی و منطقی برقرار ساخت. مطالعه متن کامل در: https://www.iichs.ir/fa/article/24526/دیده-بان-بیدار 🕌@tarikh_hawzah_tehran
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🥀به مناسبت شهادت در شب نیمه به ضرب گلوله 🔹مرحوم استاد درباره شهید اسلامی می‌نویسد: «بی‌گمان اگر اسلامی رشتۀ تدریس علوم حوزوی را ادامه داده بود، با آن پیشینه و پشتوانۀ علمی و اجتماعی و نیز فصاحت بیان و روانی قلم (و بیفزایید: سیمای علمایی!) که داشت، به لحاظ ترقی علمی اجتماعیِ دینی، آینده‌ای بس روشن در انتظارش بود و چه‌بسا به جایگاه رفیع مرجعیت دست می‌یافت. منتها، زمانی که از یک سو، ایمان و عقیدۀ مردم مسلمان و شیعۀ کشورش را در تندباد حملات و شبهه‌افکنی‌های امثال و و و جولانِ کانونها و سیاست‌های مروج فساد و فحشاء، شدیداً در معرض خطر دید و عرصۀ منبر را نیازمند وجود خطیبانی یافت که هم از آگاهیهای عمیق و کلان دینی بهره‌مند، هم به قدرت استدلال مجهز باشند و هم از تهدید و تبعید و قتل و زندان ارباب قدرت نهراسند و در صورت لزوم، به کام شیر روند و از ساحت دین دفاع کنند، کرسی تدریس در حوزه را که به‌اصطلاح «مَن به الکفایه» در آن وجود داشت، به اهلش واگذاشت و شغل شاغلش را ایراد خطابه در مساجد و محافل دینی و نگارش کتاب در تبیین معارف اسلامی و پاسخ به شبهات دین‌ستیزان و تاراجگران عقاید، قرار داد و درواقع، مرجعیتش را فدای انجام وظیفه کرد. به قول خود: «دیدم که در این زمان، اسلام و تشیع غریب‌اند و دشمنان، غدار و وجود من در سنگر منبر، سودمندتر، پس کرسی تدریس رها کردم و به منبر شدم.» 📚منبع: «مقاله غوطه زد به خود فرهاد» به قلم استاد منذر 🕌 https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran