eitaa logo
تاریخ حوزه طهران
1.4هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
61 ویدیو
5 فایل
✍️به پژوهش و نگارش حمید سبحانی صدر ارتباط با ما: https://eitaa.com/hamid_sobhani_sadr
مشاهده در ایتا
دانلود
🗓 به مناسبت ۱۰ آذر سالروز شهادت ✍ لقب مدرّس را به سهولت به کسي نمي‌دادند، ايشان اين لقب را از زمان تدريس در اصفهان داشت که حجتي بر فضل و مهارت او در تدريس بود. ويژگي که در مجلس شورا به نحو احسن به جذاب کردن نطق‌هايش کمک مي‌کرد.  آيت‌الله مدرّس پس از آمدن به تهران ضمن حضور در مجلس شورا به تدريس فقه و اصول در ( فعلی) پرداخت و جلسات درسش را در ایوان زیر ساعت در مدرسه سپهسالار برگزار می‌کرد. ✨او به همه اعلام کرد: «کار اصلی من، تدریس است و سیاست، کار دوم من است.» مدتی بعد هم تولیت این مدرسه علمیه را برعهده گرفت. آیت‌الله مدرس با این هدف که طلاب علوم دینی از اوقاتشان استفاده بیشتری ببرند و با جدیت بیشتری به درس و مباحثه بپردازند، برای اولین بار طرح امتحان طلاب را به مرحله اجرا درآورد. 🍃مدرس براي برقراري نظم در مدرسه زحمت بسيار کشيد. براي اداره آن، نظامنامه‌اي ترتيب داد که بايست طبق آن عمل مي‌شد. به موقوفات مدرسه هم شخصاً رسيدگي مي‌کرد و توانست درآمد موقوفات را افزايش داده و مدرسه و حجره‌هايش را مرمت کند. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
✍ آیت‌الله شیخ محمدابراهیم در اصفهان از محضر ، و علامه میرزا محمدهاشم خوانساری(چهار سوقی) استفاده کرد. 🔹سپس به نجف عزیمت نمود و در محضر آیات عظام ، و زانوی تلمذ زد. ✨شیخ محمد ابراهیم با وصول به مقام اجتهاد به تهران آمد و با اقامت در نزدیک به انجام وظایف شرعی و اجتماعی پرداخت. 📚 آن عالم جامع الاطراف علاوه بر احاطه علمی در فقه و اصول و دیگر علوم متداول حوزوی در ریاضیات، هیأت و نجوم، حکمت و فلسفه و نیز علوم غریبه و کیمیا مهارت داشتند و در این باره آثار ارزشمندی از خود به جا گذاشتند. 💠 شیخ محمدابراهیم در دوره های پنجم و ششم و از دوره هفتم ، سرپرستی دایره تندنویسی مجلس و نظارت و همکاری در امور را بر عهده داشتند. ✨پس از تصویب لایحه متحدالشکل نمودن لباس مردم، آن روحانی بصیر علی رغم مزایای فراوان مادی و اجتماعی، شجاعانه از کلیه مشاغل اداری استعفا داد که موجبات بغض ایادی دستگاه حاکمه را به همراه داشته است. ایشان پس از استعفا با دوست دیرینه اش ادیب برجسته در مشغول فعالیت های علمی و آموزشی گردید و در ، و به تدریس پرداختند. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📷 سمت راست، نفر اول، آیت‌الله در کنار دایی و ابوالزوجه خود آیت‌الله حاج سید ابوالحسن روحانی. نفر اول از سمت چپ هم آیت‌الله 🍃آیت‌الله نصرالله شاه آبادی در خاطرات خود می‌فرمایند: 🔹به یاد دارم که در دست دولت بود و در آنجا به راه انداختند و تمام حجراتش را دانشجویان افسری و امثال ذلک گرفته بودند و از دست طلبه‌ها خارج بود. وقتی مرحوم دایی ما (آیت‌الله ) به تهران آمد و این وضع را دید خیلی ناراحت شد. لذا به آیت الله بهبهانی فشار آورد که چرا این مدرسه را از دست روحانیت گرفتند و ایشان فعالیت کرد تا اینکه مدرسه را پس گرفت و به ما هم توصیه کرد که آنجا بروید تا مدرسه رونق بگیرد. 🔸 ما هم عده‌ای از اساتید و طلبه‌های فاضل و تحصیل‌کرده از جمله آقای عصار، آقای ابن‌الدین، آقای ، آقا و آقای را جمع کردیم و به این ترتیب مدرسه راه افتاد و بیش از ۱۰۰ طلبه در آنجا جمع شدند. 📚حدیث نصر، ص۹۱ 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📷آیت‌الله متولد ۱۳۰۴ش و متوفای ۳۰ دی ۱۳۷۹ش. 🔹 ایشان درباره دوران تحصیل و اساتید خود می‌فرمودند: 📚«ادبیات و عربی را نزد مرحوم حاج ، استاد عظیم‌الشأن اخلاق و درس فقه را نزد مرحوم آیت‌الله حاج شیخ و دروس منطق و کلام را نزد مرحوم آیت‌الله حاج و نیز درس فلسفه و دورۀ شرح تجرید را در محضر مرحوم آیت‌الله حاج در فرا گرفتم و تا سال ۱۳۲۷ به مدت ۷ سال در تهران مشغول تحصیل علوم قدیمه بودم.» 💠شیخ مهدی حائری تهرانی سال ١٣٢٧ش وارد و معارف اسلامی شد و پس از سه سال، دورۀه لیسانس را در رشتۀ الهیات و معارف اسلامی به پایان رساند. ایشان خود دراین‌باره می‌گوید: «بعد از این‌که دیپلم گرفتم، به راهنمایی یکی از استادان مدرسۀ مروی، مرحوم آقای ، ریاست وقت دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی که منظومه درس می‌دادند، به دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی راه پیدا نمودم. در سال ۱۳۲۷ دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی تازه تأسیس شده بود. البته قبلاً به نام در تهران وجود داشت که بعد به نام دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی معروف شد.» 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
✍ عالم ربانی و عارف عظیم الشأن آیت‌الله یکی از شاگردان(ره) و از نمایندگان ایشان بود که در دوران طاغوت واسطه رساندن وجوهات شرعیه مردم به حضرت امام بود. 🗂در یکی از مربوط به تاریخ ۵۲/۶/۱۸ آمده است: 🔹حاج شیخ عبدالکریم طهرانی حق‌شناس امام جماعت و مدرس قدیم وجوهاتی جهت خمینی فرستاده و می‌فرستد و رسید آن را نیز دریافت می‌دارد به طوری که اخیراً یکی از دوستان یاد شده رسید واصله را دیده است. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🗓 به مناسبت رحلت آیت‌الله طالقانی در ۱۹ شهریور ۱۳۵۸ ✍ در سال ۱۳۱۸ش از نجف اشرف به تهران بازگشت و در این زمان در بیشتر جلسات آیت‌الله شرکت می‌کرد. آیت الله کمره‌ای در مورد این جلسات که در سال ۱۳۱۸ برقرار می شد چنین می گوید: مجلس های درس ادامه می یافت. این مبارزات روز به روز داغ تر می شد. آقای در حوزه درس منظومه و منطق من در قم در محله آب انبار سید عرب حاضر می شد و بعد در تهران در منزلی در نزدیکی درس فلسفه و تفسیر حضور پیدا می‌کرد شعبه‌ای از درس تفسیر قرآن در حوالی منزل ایشان در خانی آباد اطراف مسجد مقدس در بین دوستان ایشان و مرحوم پدرش دایر شد... در این جلسات درس، را با آقای طالقانی مجاهد در مورد نقشه پیاده کردن دولت امیرالمومنین(ع) مورد مذاکره قرار دادیم و در صدد برآمدیم دونفری نهج البلاغه را تجزیه کنیم و کتب و کلمات را که مشتملات نهج البلاغه است هر قطعه ای را به ضمیمه قطعات مناسب آن در یک جا جمع آوری کنیم و این کار را کردیم. نهج البلاغه ۲۲ کتاب شد و مقدماتی هم بر آن نوشتیم الان دفترچه تجزیه نهج البلاغه خط آقای طالقانی در کتابخانه من موجود است. 📚 زندگی و مبارزات آیت‌الله طالقانی ص۲۵ و ۲۶ 📷تصویر: سال ۱۳۳۲. حرکت به سوی پاکستان برای شرکت در کنگره شعوب المسلمین کراچی، به اتفاق آیت‌الله حاج میرزا خلیل کمره‌ای 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📷تصویر بالا: مرحوم شیخ حسینعلی راشد در حال سخنرانی در رادیوی مستقر در مدرسه سپهسالار جدید 📷تصویر پایین: متخصصین فنی فرستنده رادیو در مدرسه سپهسالار ✍ مرحوم پس از آنکه در سال ۱۳۲۹ از طرف نایب تولیت جدید شد، در نخستین اقدامات خود، در روز دستگاه فرستنده رادیو را در مدرسه نصب کرده و به متصل کردند. در این روز اذان ظهر به صورت زنده از مدرسه سپهسالار در رادیو پخش شد و پس از تلاوت «سوره هل أتی» مرحوم سیدالعراقین از همین طریق با مردم سخن گفت. وی در ضمن سخنان خود گفت: «اینجانب افتخار دارم که در چنین روز مقدسی از که مدرس فقه و معارف جعفر بن محمد علیه السلام است تبریکات صمیمانه خود را در این عید سعید تقدیم کلیه شیعیان جهان نموده و ضمنا شمه‌ای از این مدرسه اسلامی به اطلاع شنوندگان محترم برسانم. مدرسه عالی سپهسالار یکی از بهترین ابنیه اسلامی کشور ایران است. این مدرسه فعلا دارای ۹۰ نفر محصل است که در حجرات آن سکنی دارند و ۱۸ نفر از علما و دانشمندان، استاد این مدرسه هستند.» از آن تاریخ به بعد شخصیت‌هایی چون ، ، و از طریق فرستنده رادیو تهران در مدرسه سپهسالار به بیان معارف اسلامی پرداختند. ..................... ❓به نظر شما آیا با وجود در مرکز قم و حضور کارشناسان اسلامی در شبکه‌های مختلف رادیو، پخش مستقیم گفتگوهای مذهبی از برخی مدارس علمیه می‌تواند سودمند باشد؟! منبع: تاریخ مدرسه سپهسالار، ص۱۵۲ 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🗓 ۲۱ اسفند، سالروز درگذشت آیت‌الله 📷 تصویر، از راست: حاج ، آیت‌الله ، حاج شیخ نصرالله شاه‌آبادی، ، در حال اقامه نماز بر پیکر آیت‌الله 🔹آیت‌الله حاج شیخ نصرالله شاه‌آبادی در خاطرات خود از دوران تحصیل در می‌فرمود: 🔅«الحمدالله در زمان ما زمینه‌های رشد فراوان بود. از نظر علمی بسیار گرم و فعال بود. (مدرسه عالی شهید مطهری) نیز همین طور بود. البته ابتدا مدرسه سپهسالار در دست دولت بود و به عنوان بهره‌برداری می‌شد. تمام حجراتش نیز در اختیار شاگردان افسری و از دست طلبه‌ها خارج بود. 🔹 این وضع ادامه داشت تا اینکه با تلاشهای مرحوم دایی ما حاج میرزا ابوالحسن روحانی و با کمک آیت‌الله بهبهانی مدرسه پس گرفته شد. به توصیه مرحوم دایی عده‌ای از علما و فضلا را در آنجا جمع کردیم تا مدرسه رونق بگیرد. افاضلی چون آقای عصار، آقای ابن الدین، آقای ، آقا و آقا (از شاگردان مرحوم صاحب کفایه) از جمله آنها بودند. بیش از ۱۰۰ طلبه در آنجا جمع شدند و مدرسه رونق گرفت. 🔹 در سطح علمی بالایی قرار داشت و اساتید و علمای بسیاری در آنجا مشغول فعالیت علمی بودند. علاوه بر آن که هر یک از آنان مسجدی داشتند و آن را پایگاه فعالیت‌های خودشان قرار داده بودند.» 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📷 استاد متوفای ۱۳۴۹ و مدفون در حرم حضرت عبدالعظیم (ع) ✍ ایشان در حدود سالهاى ۱۳۰۰ و ۱۳۰۱ شمسى به تهران آمد و در جديد حجره‏ اى اختيار نمود. در اين زمان، يك دوره شرح اشارات، شفا و كليات قانون را در نزد ميرزا طاهر تنكابنى شاگردى كرد و نجات و تمهيد القواعد ابن تركه را نيز بر وى قرائت نمود. در خدمت آقا شيخ حسين نجم ‏آبادى، فقه و اصول تحصيل كرد و قسمت مهمى از قواعد الاحكام علامه حلى را به سيره قدما خواند. تحرير اقليدس و قسمت الهيات اسفار را نزد ميرزا مهدى آشتيانى و شرح چغمينى را نزد اديب پيشاورى فراگرفت. در آغاز ورود به تهران، معاشرت و ارتباط علمى و ادبى وى بيشتر با اديب پيشاورى، ميرزا محمد قريب معروف به شمس‏ العلماى گَرَكانى، ميرزا لطفعلى صدرالافاضل، ميرزا رضاخان نايينى، شاهزاده افسر و ذكاءالملك محمدعلى فروغى بود امّا پس از آن كه علامه محمد قزوينى به ايران آمد، با او حشر و نشر دايمى پيدا نمود. در سال ۱۳۱۰ استاد تفسير قرآن و ادبيات عربى در مدرسه سپهسالار گرديد. پس از تشكيل دانشكده علوم معقول و منقول در سال ۱۳۱۳ به سمت معاونت آنجا برگزيده شد و رياست مؤسسه وعظ و خطابه نيز به وى محوّل گرديد. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
💡مَدرس‌های بی‌استاد! مدرسه‌ یا خوابگاه؟ ✍ قوام مَدرس به استاد و شاگرد است. از گذشته چنین بود که با تدریس یک استاد به شاگردان خود، مَدرسی شکل می‌گرفت و جا و مکان آن هم مهم نبود؛ در خانه استاد، در مسجد استاد، در یک مدرسه یا حرمی مطهر. اصل با وجود استاد بود که جویندگان علم را گرد می‌آورد. استاد، خود شاگردش را می‌آزمود و رتبه علمی‌اش را تأیید می‌کرد و همان تأیید کتبی یا شفاهی استاد و نهایتا توان تدریس دانش توسط آن طلبه کافی بود که خروجی مدرس‌ها را به ظهور رساند؛ چه مدرس‌های خانگی و چه مدرسه‌ای. نمونه‌های تاریخی می‌گوید که مدرسه‌ها گاهی پس از شکل‌گیری مَدرس‌ها به یمن وجود یک یا چند استاد، به همت اهل خیر بنا شده‌اند و گاه نیز بانیان خیر، مدرسه ساخته‌اند و با دعوت از اساتید مبرز در علوم مختلف و از بلاد دیگر، مدرس‌هایی پدید آورده‌اند تا جویندگان معارف الهیه، انگیزه‌ای برای هجرت به این مدرسه بیابند. در حوزه قدیم تهران، یک مدرسه بود به نام صدر یک استاد اصلی در حکمت داشت به نام . اشتغال دیگری هم نداشت. مدرسه تهران، محل تدریس بود. او هم اشتغال دیگری نداشت. بود و حکیم هیدجی. قدیم بود و مدرس.‌ را تنها برای میرزا علی‌اکبر تفرشی بنا کردند و مدرس‌ش شکل گرفت. میرزا عبدالرحیم نهاوندی از شاگردان شیخ اعظم انصاری را در تهران نگه‌داشتند تا استاد فقه و اصول مدرسه مروی شود و شد. در عین حال، در خانه درس می‌داد؛ در خانه درس می‌داد. در این دوران اخیر هم را در تهران نگه‌داشتند تا استاد فقه و اصول مدرسه مروی شود و شد. چه بسیار مدرسه‌ها که چون خالی از مَدرس و مُدرّس است، خوابگاهی بیش نیست. چیزی که امروز نمونه‌اش کم نیست! چندی پیش به مدرسه علمیه‌ای در شهری غیر از قم سر زدم که بسیار خرج تجدید بنا و توسعه و تزئین آن شده است. دیدم بر اتاقی نوشته: مدرس درس خارج. پرسیدم در این مدرسه کدام بزرگوار درس خارج می‌دهد؟! مدیر مدرسه گفت: چون در اینجا درس خارج رسمی نداریم، درس خارج آیت‌الله جوادی آملی به صورت برخط برای طلاب پخش می‌شود! این است حال روز مدرسه‌هایی که خوابگاهی بیش نیستند! بهتر نیست بجای مدرسه‌سازی، شرایط هجرت و اقامت اساتید برجسته از مراکز اصلی علم به حوزه‌های پیرامونی را فراهم کنیم؟ با یک بررسی مختصر در حوزه‌های کهن شهرهای ایران می‌توان فهمید که چه تعداد از علمای قدیم آن بومی و چه تعداد مهاجر بوده‌اند. علمای مهاجر به بلاد، چه انگیزه‌هایی داشتند که از فعالیت علمی در قم و نجف و رسیدن به مرجعیت دست می‌کشیدند و سختی غربت و معاشرت با مردم و تربیت دینی اجتماع را به جان می‌خریدند؟! در شهری دیگر، اداره مسجد _ مدرسه‌ای اصیل را برعهده می‌گرفتند؛ به حوزه‌‌اش رونق بخشیدن و مربی راستین مردم می‌شدند. امروز چه اتفاقی رخ داده که دیگر آنگونه که باید نیست؟ همگی نام را شنیده‌ایم. یک فقیه و حکیم بزرگ که اگر نجف می‌ماند یا به قم می‌رفت در شمار مراجع بود. اما در تهران اقامت گزید و به حوزه‌اش قوامی غیر قابل انکار بخشید! مسجدی در یوسف‌آباد را برگزید و دغدغه‌اش شد تعلیم و تربیت. مدرس‌ش در خانه و مسجد بود. چه بسیار شاگرد تربیت کرد. در حیاط مسجد صندلی می‌چید تا برای دختران بی‌حجاب و پسران گرایش یافته به فرقه‌های غیر اسلامی فرصت گفتگو فراهم کند و چه بسیار موفق شد. آیا قرار نیست این سلسله پرافتخار استمرار یابد؟! 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
تاریخ حوزه طهران
آیت‌الله سید حسن مدرس در جایگاه نایب تولیت مدرسه عالی سپهسالار 👇
🔹شهید آیت‌الله نایب تولیت مدرسه عالی سپهسالار «در تاریخ ۲۸ تیرماه سال ۱۳۰۴ احمد شاه سمت نیابت تولیت را به مدرّس داده و او نیز بلافاصله سرپرستی عموم کارهای این مدرسه را چه از لحاظ داخلی و چه خارجی به عهده گرفت. مدرس برای اینکه طلاب علوم دینی اوقات خود را بیهوده نگذرانند و با جدیت بیشتری به کار درس و مباحثه بپردازند برای اولین بار طرح را به مرحله اجرا گذاشت. بنابراین هر محصل مجبور بود در ابتدای ورود از دروسی که خوانده امتحان بدهد. چنانچه از عهده آنچه ادعا نموده بود به خوبی برمی‌آمد حجره‌ای در اختیار او قرار داده و برایش ماهیانه مبلغی مستمری در نظر می‌گرفتند... عموم طلاب اگر در مواقع درس و به طور کلی شب‌ها از مدرسه غیبت می‌نمودند، ناظم مدرسه گزارش می‌داد و در نتیجه از حقوق او مبلغی کسر می‌شد. درِ ورودی مدرسه ۳ ساعت از شب رفته بسته می‌شد تا کسی خارج یا داخل نشود... مدرس برای اولین بار به خاطر حُسن اداره مدرسه سپهسالار نظام‌نامه‌ای تدوین نموده و سر و صورتی به امور تحصیلی طلاب داده و طلاب تازه‌ای را وارد مدرسه کرد... مدرس در حالی که شخصاً عهده‌دار تدریس خارج فقه و اصول و نهج البلاغه و تاریخ بود، اساتید دیگری را برای تدریس علوم قدیم و جدید دعوت نموده و خصوصاً کوشش کامل می‌کرد که طلاب، علوم جدید را هم به خوبی بیاموزند، که به قول خود مدرس: نگویند طلاب اسلامی و مبلغین آن از چهارچوب علوم قدیم [پا]فراتر نمی‌گذارند و در مقابل دانش جدید گنگ و زبونند... اگر یکی از آنان ساعتی غیبت می‌کرد فوری دستور داده می‌شد که به همان نسبت از حقوقش کسر نمایند... به طوری که در دوره چهارم، زمانی که انتخابات در حال انجام شدن بود، یکی از طلاب برای انتخاب مدرس شدیداً فعالیت نموده و سخت مشغول مبارزه انتخاباتی گشته بود. در نتیجه چند ساعتی از مجلس درس غیبت می‌نماید. و طبق معمول مدرس دستور می‌دهد که از حقوقش به همان نسبت کسر شود!» 📚مرور روزگاران، مدرس شهید نابغه ملی ایران ص۸۲ _ ۸۴ 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran