✅سوباتان روستایی از توابع بخش لیسار در شهرستان تالش ، شمال‌غرب استان گیلان

🔸 ما از کدام دسته هستیم؟ از کسانی که گریه می‌کنند و #حسین علیه السلام را می‌کشند؟ روشن است که امام حسین(ع) الآن نیست تا کسی او را بکشد، ولی چیزی گران‌بهاتر و مهم‌تر از خود امام حسین(ع) در دستان ماست؛ #کرامت امت حسین، #مقدسات حسین. ‼ اگر ما گریه کنیم، ولی در عین حال برای تضعیف #اهداف امام حسین(ع) تلاش کنیم؛ اگر گریه کنیم و در صف #باطل باشیم؛ اگر گریه کنیم، ولی #گواهی_دروغ بدهیم؛ اگر گریه کنیم، ولی به #دشمنان کمک کنیم و به #اختلاف و #تفرقه در جامعه‌ی خود دامن بزنیم؛ اگر گریه کنیم، ولی #گناهانمان بیشتر شود، در این صورت ما گریه می‌کنیم، ولی در عین حال حسین را نیز می‌کشیم؛ زیرا تلاش می‌کنیم #هدف حسین را از بین ببریم که گران‌بهاتر از خود اوست. ان‌شاء‌الله که ما از این دسته نیستیم. 👤 #امام_موسی_صدر 📚 برگرفته از کتاب #سفر_شهادت 📖 صفحات ۱۳۱ و ۱۳۲

⭕️ جریمه روح بزرگ! یکی از جاودانه ترین تابلوهای عاشورا، تکیه بر نیزه شکسته دادن سیدالشهدا، رو به حرم و دعوت آل ابی سفیان به آزادگی است. آزادگی از جمله ارزشمندی هایی است که بدون آن زیستن بی معناست؛ و با آن زیر کوه تیر و نیزه ها مردن، معنادار و ارزشمند است. به تعبیر شهید مطهری: آن تنی که زیر سم اسبها لگد مال میشود، جریمه یک روح بزرگ را می دهد! روح بزرگ، جسم را به زحمت می اندازد؛ اگر روح کوچک بود، تن آسایش می یابد، برای یک لقمه نان، ذلیل میشود. اما روح بزرگ با همه سختی ها و مصائب، راه هدفهای الهی می رود و زیر تیرها و نیزها تازه خدا را شکر می کند! #حجت_الاسلام_قنبریان #محرم۱۴۰۰

قبل و بعد طالبان

✳️ دائرة المعارف عاشورا 🔹جواد محدثی

#⃣ I felt the joy and warmth of Imam Hussein's love in my heart. ❇️ گرمای عشق امام حسین علیه السلام را در قلبم احساس کردم. 🔹میخواهم جزئی از این حرکت انسانی باشم و در این راه با آنها همراه باشم.

✳️ امام حسین(ع) در انجیل 🔹مترجمان کتاب مقدس لغت «تواناتر» یا «لایق‌تر» را معنا کرده‌اند، اما اگر این حروف در زبان اصلی بررسی شود، به حروف «ح س ی ن» می‌رسیم و اشاره حضرت یحیی به نام شخصی بوده که در آینده می‌آید و در مقام احترام، او حتی خود را لایق برداشتن نعلین او هم نمی‌دانسته و آن شخص امام حسین(ع) است.

⚫️📷 #جهان_مدیا| تصویری تاریخی از فرار آمریکایی‌ها از کابل همراه با سگ‌هایشان و بر زمین ماندن هزاران نفری که به آنها دل بسته بودند!

⭕️ تابلو «معرکه آب» اثر استاد حسن روح الامین.

متن خطبه حضرت ابوالفضل (علیه السلام) بر بام كعبه در روز هشتم ماه ذیحجه : به نام خداوند بخشنده مهربان سپاس خدای را كه بیت الله را با قدوم پدرش(منظور امام حسین (علیه السلام) است) مشرف كرد؛ كسی كه دیروز بیت بود،[امروز] قبله گردید. ای ناسپاسان گناهكار آیا راه بیت را بر امام نیكوكاران می بندید؟ چه كسی سزاوارتر به این بیت است از دیگر موجودات؟ و چه كسی نزدیكترین به این خانه است؟ و اگر حكمت های خداوند بلند مرتبه نبود و اسرار بالا و امتحانات موجودات نبود، همانا بیت به سوی ایشان [ امام حسین (علیه السلام)] پرواز می كرد؛ قبل از اینكه مردم حجر را لمس كنند، حجر دستانش [ امام حسین (علیه السلام)] را استلام می كند و اگر خواست مولای من خواست خداوند رحمن نبود هر آینه بر سر شما مانند بازِ شكاری كه بر گنجشكان فرود می آید نازل می شدم. آیا قومی را كه مرگ را در كودكی به بازی می گرفتند می ترسانید، در حالی كه الان در مردانگی قرار دارند. همه جانم فدای آقا و مولای همه موجودات كه برتر از حیوانات [هستند]. هیهات بنگرید سزاوار است از چه كسی پیروی كنید، به كسی كه شراب می نوشد [مراد یزید ملعون است] یا كسی كه صاحب حوض و كوثر است؛  كسی كه در خانه وحی و قرآن است [مراد امام حسین(علیه السلام)است] یا كسی كه در بیتش اسباب لهو و نجاست است [مراد یزید ملعون است]؛ و یا كسی كه در خانه اش نزول آیات [نشانه ها] و [آیه] تطهیر است. شما در غلطی واقع شدید كه قریش واقع شدند. چرا كه اراده قتل پیامبر(صلی الله علیه و آله) را كردند و شما اراده قتل پسر دختر پیامبرتان را و [این حیله] برای ایشان تا وقتی امیرالمؤمنین(علیه السلام) زنده بود ممكن نشد. پس چگونه ممكن است كشتن ابا عبدالله الحسین(علیه السلام) تا وقتی كه من زنده ام؟ بیایید تا به راهش [راه كشتن امام حسین(علیه السلام)] آگاهتان كنم؛ پس مبادرت به كشتن من كنید، و گردنم را بزنید تا به مقصودتان برسید. خدا شما را به مقصودتان نرساند و عمرتان و فرزندانتان را كوتاه كند و لعنت خدا بر شما و پدرانتان [كه قصد كشتن پیامبر (ص)را داشتند ] باد. اَلحَمدُ لِلّهِ الَّذی شَرَّفَ هذا (اشاره به بیت الله‌الحَرام) بِقُدُومِ اَبیهِ، مَن كانَ بِالاَمسِ بیتاً اَصبَح قِبلَةً. أَیهَا الكَفَرةُ الفَجَرة اَتَصُدُّونَ طَریقَ البَیتِ لِاِمامِ البَرَرَة؟ مَن هُوَ اَحَقُّ بِه مِن سائِرِ البَریه؟ وَ مَن هُوَ اَدنی بِه؟ وَ لَولا حِكمَ اللهِ الجَلیه وَ اَسرارُهُ العِلّیه وَاختِبارُهُ البَریه لِطارِ البَیتِ اِلیه قَبلَ اَن یمشی لَدَیه قَدِ استَلَمَ النّاسُ الحَجَر وَ الحَجَرُ یستَلِمُ یدَیه وَ لَو لَم تَكُن مَشیةُ مَولای مَجبُولَةً مِن مَشیهِ الرَّحمن، لَوَقَعتُ عَلَیكُم كَالسَّقرِ الغَضبانِ عَلی عَصافِیرِ الطَّیران. اَتُخَوِِّنَ قَوماً یلعَبُ بِالمَوتِ فِی الطُّفُولیة فَكَیفَ كانَ فِی الرُّجُولیهِ؟ وَلَفَدَیتُ بِالحامّاتِ لِسَید البَریاتِ دونَ الحَیوانات. هَیهات فَانظُرُوا ثُمَّ انظُرُوا مِمَّن شارِبُ الخَمر وَ مِمَّن صاحِبُ الحَوضِ وَ الكَوثَر وَ مِمَّن فی بَیتِهِ الوَحی وَ القُرآن وَ مِمَّن فی بَیتِه اللَّهَواتِ وَالدَّنَساتُ وَ مِمَّن فی بَیتِهِ التَّطهیرُ وَ الآیات. وَ أَنتُم وَقَعتُم فِی الغَلطَةِ الَّتی قَد وَقَعَت فیهَا القُرَیشُ لِأنَّهُمُ اردُوا قَتلَ رَسولِ الله صلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ أنتُم تُریدُونَ قَتلَ ابنِ بِنتِ نَبیكُم وَ لا یمكِن لَهُم مادامَ اَمیرُالمُؤمِنینَ (ع) حَیاً وَ كَیفَ یمكِنُ لَكُم قَتلَ اَبی عَبدِاللِه الحُسَین (علیه السلام) مادُمتُ حَیاً سَلیلاً؟ تَعالوا اُخبِرُكُم بِسَبیلِه بادِروُا قَتلی وَاضرِبُوا عُنُقی لِیحصُلَ مُرادُكُم لابَلَغَ الله مِدارَكُم وَ بَدَّدَا عمارَكُم وَ اَولادَكُم وَ لَعَنَ الله عَلَیكُم وَ عَلی اَجدادكُم. ................. كتاب مناقب ساده الكرام، تألیف سید عین العارفین هندی، در كتابخانه علامه میر حامد حسین موسوس نیشابوری كشمیری بدست آمده  و در قالب كتابی با عنوان "خطیب كعبه" از سوی علی اصغر یونسیان تألیف شده است .

افسانه اُرَینِب : نبرد عاشورا، دعوای شخصی بر سر یک زن دینوری و به تبعیت از او، خوارزمی حکایتی را نقل کرده اند که غالبا مورد توجه ادیبان و شاعران قرار گرفته است تا مورخین. مضمون روایت دینوری به شرح زیر است: یزید فرزند معاویه، در زمان حكومت پدرش، عاشق زنی به نام اُرَینِب شد كه دختر اسحاق و همسر عبد الله بن سلام، از كارگزاران معاویه در عراق بود. این خبر به معاویه رسید و او با نیرنگی، عبد الله بن سلام را از عراق فرا خواند و توسط ابو هریره و ابودرداء، برایش پیغام فرستاد كه تمایل دارد دختر خویش را به ازدواج وی در آورد. عبد الله از شنیدن این خبر، خشنود شد و همان دو نفر (ابوهریره و ابودرداء) را به خواستگاری فرستاد. از سوی دیگر ، معاویه از دخترش خواست كه شرط پذیرش خواستگاری را طلاق ارینب قرار دهد. عبد الله، ارینب را طلاق داد و دختر معاویه با بهانه های مختلف، از دادن پاسخ مثبت به خواستگاری، سر باز زد . چون زمان عدّه ارینب سپری شد، معاویه ابودرداء را جهت خواستگاری او برای فرزندش یزید فرستاد. ابودرداء در راه ، حسین بن علی (ع) را دید و جریان را به وی باز گفت. امام حسین (ع) نیز از ابودرداء خواست تا برایش از ارینب ، خواستگاری كند. ارینب به خواستگاری امام حسین (ع) پاسخ مثبت داد و با ایشان ازدواج كرد. عبد الله بن سلام، چون از نیرنگ معاویه اطلاع یافت، آهنگ عراق كرد و امام حسین علیه السلام را ملاقات نمود و از وی خواست كه با ارینب در باره ثروتی كه عبدالله نزد او به امانت سپرده گفتگو كند. امام حسین علیه السلام چنین كرد و عبد الله بن سلام برای باز پس گرفتن امانت خویش ، نزد ارینب آمد و عبدالله و ارینب هردو به یاد گذشته گریه کردند. در این هنگام، امام حسین علیه السلام در حضور عبد الله فرمود : خدایا ! تو را گواه می گیرم كه ارینب را سه بار طلاق دادم و تو می دانی كه قصد من از ازدواج با او، ثروت و زیبایی او نبود؛ بلكه خواستم او را برای شوهرش نگه دارم. سپس عبدالله با او ازدواج كرد. ملاحسین واعظ کاشفی در روضة الشهداء نخستین کسی است که از ارتباط این داستان با واقعه کربلا سخن گفته است. وی از افسانه ارینب به‌ عنوان یکی از اسباب فرعی دشمنی یزید با امام حسین (ع) نام برده است. به باور سید محسن امین، این واقعه و مانند آن موجب کینه و دشمنی بیشتر یزید با امام حسین (ع)‌ شد تا جایی که در حضور اسیران کربلا اظهار شماتت و خوشحالی کرد. ندیم مشهدی نیز در مثنوی «تسبیح کربلا»، ماجرای ارینب را یکی از ریشه‌های کینه و دشمنی یزید با امام حسین (ع) دانسته است. نقد و بررسی خبر فوق، که محتوای داستانی و دراماتیکش به شدّت سبب شک و تردید در آن می باشد، به دلایل متعددی از نظر تاریخی مورد پذیرش نیست: ۱_ اولاً ابن قتيبه دینوری که اوّلین و تنها راوی این داستان است (چرا که دیگر نویسندگان پس از وی داستان را بر پایه روایت او نقل کرده اند)، بدون هيچ اشاره ای به ناقل و راوی اين داستان، حكايت را از شخص ثالثی نقل مي كند كه برای ما شناخته شده نيست ؛ پس نه فقط این روایت سند قابل اطمینانی ندارد تا آن را دارای ضعف سندی بدانیم، بلکه اساساً سندی ندارد تا بتوان آن را بررسی کرده و به آن اشکال کرد و روایت بدون سند در علم تاریخ، بیشتر به مزاح ماند و ما را از بررسی و اعتبارسنجی آن به کلی معاف می دارد. ۲_ قاصد معاویه و ارینب، ابودرداء است؛ در حالی که تاریخ وفات او با این داستان سازگار نیست. زیرا ابودرداء در زمان خلافت خلیفه سوم درگذشته است، نه در زمان ولایت عهدی یزید. بنابراین، با توجه به تولد یزید در سال های ۲۶ تا ۳۱ هجری، وی هنگام وفات ابودرداء حداکثر ۱۲ سال داشته است! ۳_ در کتب رجال و تاریخ، سه شخص با نام عبدالله بن سلام وجود دارد که دو نفر از آنان در قرن دوم و پس از این ماجرا بودند. شخص دیگر هم یهودی و سالخورده بود و هرگز در عراق نبوده است. هیچ منبع تاریخی و حدیثی از شخصی به نام عبدالله بن سلام به عنوان والی عراق نام نبرده اند. به علاوه ، فقط پس از صلح امام حسن (ع) ، معاویه در عراق والی نصب می کرده است و از آن زمان نیز حسنین(ع) عراق را ترک کرده و در مدینه سکنا گزیده بودند. ۴_ شیوه طلاق امام حسین(ع) در این داستان - سه طلاقه کردن در یک مجلس- خلاف مسلّم فقه شیعه است و طلاقی است مردود. ۵_ اساساً ابودرداء روابط گرمی با اهل بیت (ع) نداشته است تا بر فرض مطابقت سن ، به منزل امام حسین (ع) رفته تا از او دیدار کند و این چنین واسطه گری برای امام انجام دهد. بلکه وی مورد مدح معاویه و امویان بود. ۶_ متن های این داستان در منابع مختلف، تعارض و اضطراب فراوان دارد که خود گویای بی پایگی داستان فوق است. اختلاف در نام زن عبدالله بین ارینب، هند، ام خالد و زینب و اختلاف در نام شوهر او بین عبدالله بن سلام و عبدالله بن عامر و اختلاف در نام شوهر جدید بین امام حسن و امام حسین، نشان دهنده تشویش فراوان روایت است.

✅ تکیه معاون الملک ، کرمانشاه