کتاب "وقایع عصر آنگلوساکسون" که یکی از منابع تاریخی آنگلوساکسون به شمار می رود، توسط "میشل آسوانتون" (MICHAEL SWANTON) ترجمه و ویرایش شده است
این کتاب در سال ١٩٩۶ میلادی در انگلستان منتشر شده و در سال ١٩٩٨ توسط دانشگاه اکستر(Exeter) در ایالت نیویورک آمریکا تجدید چاپ شد. در صفحه ٣٨ این کتاب چنین عبارتی آمده است:
685. Here in Britain there was Bloody rain, and milk and butter were turned to blood
ترجمه : در سال ۶٨۵ میلادی در اینجا، در سرزمین بريتانيا، آسمان خون بارید و شیر و کره به خون تبدیل شد و رنگ آن سرخ گردید.
تصویر بالا به صفحه ٣٨ کتاب "وقایع عصر آنگلوساکسون" مربوط می شود:
سال ۶٨۵ میلادی با سال ۶١ هجری قمری که سال وقوع حادثه عاشورا شهادت حضرت سیدالشهداء(علیه السلام) و یارانش بوده، برابر است
در برخى از احادیث نیز تصریح شده که در روز عاشورا آسمان خون گریست. براى مثال حضرت زینب(س) در روز عاشورا به مردم فرمودند:
أو عَجبتم أن مَطَرت السماء دماً
آیا از این که آسمان خون گریسته است شگفت زده شده اید؟
📌گزارشی از #غارتگران اموی
#فاطمه دختر امام #حسين(ع) گزارش اين يورش و غارت را چنين بيان كرده است:
جمعيّت زيادي به خيمة ما وارد شدند...
من دو #خلخال از طلا در پاهايم داشتم، مردي در حالي كه #گريه ميكرد، آن دو خلخال را از پاهايم در ميآورد. گفتم: اي دشمن خدا، سبب گريهات چيست؟ گفت:
چگونه گريه نكنم كه دختر رسولخدا(ص) را #غارت ميكنم! گفتم: غارت نكن. گفت:
[اگر من غارت نكنم] ميترسم كسي ديگر بيايد وآن را بردارد. فاطمه گفت: هرچه در خيمهگاه بود، غارت كردند.
📚شيخ صدوق، الامالي، مجلس 31، ص 228 ـ 229؛
📚ابنسعد، ترجمةالحسين و مقتله، فصلنامة تراثنا، شمارة10، ص 187 (به اختصار)؛
📚حسینی موسوي حائری، تسلية المُجالس و زينة المَجالس، ج2، ص 324.
📌شراب خواری، نتیجه اخلاقی غضب خلافت امیرمؤمنان #علی علیه السلام
طبق گزارش #طبری(م310ق):
#ولیدبن یزیدبن عبدالملک خلیفه اموی ضمن آنکه به طور علنی #شراب میخورد، #امیرحج مسلمانان گردید.
وی، #سگی را همراه خود به #مکه برد و تصمیم داشت بر بام #کعبه نیز حرم سرایی درست کند و در آن شراب بنوشد.
📚طبری، تاريخ الأمم و الملوك، ج7، ص209.
📌مظلومیت #شیعه در #اسپانیا
برخی از شیعیان که از نسل قیس بن سعدبن عباده بودند، به #اندلس #مهاجرت کردند و شیعه را در اسپانیا رواج دادند، اما #امویان در آنجا نیز از شیعه هراسی و قتل شیعه دست برنداشتند.
به عنوان نمونه:
◀️در اندلس عبدالملک بن حبیب(م238ق) #شاعر سنی، #خلفای اموی را به #شادی در روز #عاشورا تشویق می کرد.
◀️امویان آنجا، شیعیان #امامیه را خارج از اسلام می دانستند.
◀️ #مالکی مذهبان بیان می داشتند، اگر بر یک شیعه دست یابند او را میکشند.
◀️ابن سهل اندلسی نیز معتقدان به وجوب #اطاعت از امیرمؤمنان #علی(ع) را خارج از سنت و جماعت و گمراه میدانست.
📚مقری، نفح الطیب من غصن الاندلس الرطیب و ذکر وزیرها لسان الدین الخطیب، ج2، ص184.
📚مقدسی، أحسن التقاسيم فى معرفة الأقاليم، ص236.
📚ابن سهل اندلسی، ثلاث وثائق فی محاربه الاهواء و البدع فی الاندلس، ص83.
📌کنار گذاشتن کتاب خدا و سنت نبوی توسط امویان و عباسیان
امام #صادق(ع) خطاب به بُرَید فرمود:
«ای بُرَید، به خدا سوگند برای خدا حرمتی باقی نمانده است؛
به کتاب خدا و #سنت رسول الله(ص) در این عالم عمل نمی شود ؛
و از زمان درگذشت امیرمؤمنان #علی(ع)، حد شرعی در میان مردم اجرا نمی گردد،
و به چیزی از حق مردم تا امروز توجه نمی گردد.»
📚کلینی، الکافی، ج3، ص536، ح1.
📌 #امویان و #عثمانی کردن مردم
بنی امیه علي بنقَرَظه بن کَعب را به تفکر #عثمانی دعوت کردند و او در #کربلا در مقابل سپاه امام حسین(ع) قرار گرفت، در حالیکه برادر وی عمرو بنقَرَظه در ركاب امام #حسين(ع) به شهادت رسید.
همچنین،
ابووائل شقیق بن سَلَمه، با تبلیغات بنی امیه به عثمانی ها یا همان اموی ها پیوست.
📚طبری، تاریخ الامم والملوک، ج5، ص434
📚ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج4، ص99.
۱۳محرم سال ۶۱ اسرا را وارد کوفه و مجلس عبید الله بن زیاد می کنند و با سخنرانی های آتشین و دلنشین اسرا صحنه بر عبیدالله تنگ و آنها را به شام روانه می کند. عملا در روزی که سوم امام شهید است و پیکر مطهرش هم با تاخیر دفن میشود اولین نشانه های پیروزی آشکار می شود.
همچنین عبدالله بن عفیف ازدی در کوفه در دفاع از امام حسین ع در مقابل یاوه گویی ابن زیاد به شهادت می رسد او که نابینا بود، یک چشم خود را در صفین و دیگری را در جمل هدیه به اهل بیت کرده بود. او اولین شهید بعد از قیام امام حسین ع بود.که سرش بریده و بدنش بدار آویخته شده در محله سبخه یا کناسه کوفه.
✳️ ترس از مرگ، عامل خشکاندن شور حیات
🔻 امويان دائم ترس را منتشر میكردند و نگران آن بودند كه مردم از دام ترسِ از مرگ رها شوند و از آن بيرون روند. رها شدن مردم از دام ترس، پايان سلطهٔ قدرتمندان است، چراكه همهٔ نظام ارزشی آنها در ترس از مرگ رونق و بقا دارد. و حسين(ع) به همه فهماند ترس از مرگ، كشتن يك حكمت و يك فرهنگ متعالی است؛ و لذا يكی از شعارهای كربلا اين است كه: «اِنّي لا اَرَي الْمَوتَ اِلاَّ سَعادَةً وَ لا اْلحَياةَ مَعَ الظَّالِمينَ اِلاّ بَرَما» يعنی من مرگ را در چنين شرايطی جز سعادت نمیبينم و زندگی با ستمكاران را جز ملالت و هلاكت نمینگرم.
‼️ اصلاً مگر مرگ چيزی است كه در فرهنگ حسين(ع) جايی داشته باشد تا بتواند تصميمات او را تغيير دهد؟ ترس از مرگ، بزرگترين ضعف بشر است و اژدهای قدرت، حاكميّت خويش را بر ضعفهای بشر بنا نهاده و از همه بيشتر بر «ترس از مرگ»؛ و قدرتمندان هميشه بر اساس «ترس بشر از مرگ» در امنيت هستند. اين است كه حكمت حسينی حكمت فرو ريختن همۀ قدرتهای غيرالهی است در همهٔ عصرها، و برای همهٔ نسلها. و تا به حسين(ع) نزديك نشدهای، ترس از قدرتهای غيرالهی شور حيات را در وجود تو میخشكاند و در تصميمات تو بدون آنكه بخواهی نفوذ میكند.
👤 #اصغر_طاهرزاده
📚 از کتاب #کربلا_مبارزه_با_پوچیها