📌 حضرت #زینب سلام الله علیها و امام سجاد علیه السلام در #اربعین چه سالی به کربلا آمدند؟ #پاسخ... طبق برخی شواهد، #کاروان_اسرا در ماه #صفر سال ۶۱، یعنی ۴۰ روز بعد از #عاشورا به #کربلا رسیده است. برخی از #مورخان و محدثان همانند، #ابوریحان بیرونی، ابن نمای حلی، سیدبن طاووس، #مستوفی هروی و #شیخ_بهایی، تصریح کرده اند: حضور اهل بیت امام حسین علیه السلام در #کربلا، روز بیستم #صفر سال۶۱ بوده است.( #اربعین اول) افزون بر این گزارشها، شواهد دیگری برای اثبات این امر وجود دارد که می توان به آنها استناد کرد. از جمله: 1⃣بنا به تصریح شیخ #صدوق و ابن فتال نیشابوری، الحاق سر امام #حسین علیه السلام به بدن ایشان توسط امام #سجاد علیه السلام در روز #اربعین همان سال بوده باشد؛ زیرا الحاق سر در #اربعین یک سال بعد، معقول نبوده و بعید به نظر می رسد. 2⃣همچنین هیچ گزارشی مبنی بر حضور امام #سجاد علیه السلام در #کربلا در غیر این سال نیست. ◀️سید محسن امین نیز ذکر می کند که از شام تا کربلا را با همان شرایط کاروان اسرای کربلا حرکت کردم، روز اربعین به کربلا رسیدم. 📚صدوق، امالی، ص۲۳۱، 📚ابن فتال، روضه الواعضین، ص۱۹۲، 📚ابوریحان بیرونی، آثارالباقیه، ص۳۳۱. به نظر می‌توان برای اثبات اربعین اول، بر اسناد و منابع تاریخی اطمینان بخش تکیه کرد. 1️⃣ کتاب «تحقيق درباره اول اربعين حضرت سيد الشهدا (ع)» قوی ترین اثر در این زمینه است که به خامه پرمایه آیت الله شهيد قاضي طباطبائي (ره) صورت بسته است. از نگاه تاریخنگار خبیر، استاد علی ابوالحسنی (منذر) این کتاب، مهمترین اثر پژوهشی است؛ چنانچه نظر استاد منذر نیز به اربعین اول بود. 2️⃣ پژوهشی در اربعین حسینی(علیه السلام) | اثر دکتر محسن رنجبر 3️⃣ تحقیق درباره اربعین حسینی | آیت الله عندلیب همدانی 4⃣ اسناد و شواهد زیارت اربعین | جواهری, محمدرضا 5⃣ اربعین حسینی در اثار و انظار علما | غلامرضا گلی زواره 6⃣ منبع شناسی و ماخذشناسی اربعین | اباذر نصر پ.ن: در اربعین دو حادثه یاد می‌کنند که یکی از این دو حادثه اصل درستی ندارد و دیگری اصل بسیار درستی دارد و اتفاقاً آن که میان ما معلوم است و اربعین را به آن نام می‌شناسیم همان نادرستش است که اهل بیت در بیستم صفر به کربلا آمده باشند. این نه با منطق جور درمی‌آید و نه با تاریخ معتبر، برای اینکه اولاً هیچ تاریخی نگفته است که اهل بیت از شام آمدند به عراق و کربلا، از این جا رفتند مدینه؛ بلکه رفتند شام و از همان خود شام رفتند مدینه، دیگر برنگشتند کربلا. فرضاً اگر برمی‌گشتند، به این زودی میسر نبود، برای اینکه اینها را در دوازدهم محرم برده‌اند به کوفه. مدتی در کوفه بوده‌اند، ابن زیاد پیک فرستاده به شام و از یزید کسب دستور کرده. بعد پیک برگشته و یزید دستور داده اینها به شام بیایند. اینها بعد از مدتی که در کوفه بوده‌اند رفته‌اند به دمشق و شام. حالا مطابق بعضی از نقلها ممکن است همین جور هم باشد و کارها خیلی به سرعت صورت گرفته باشد. [ولی بعید است چون] در دوم ماه صفر اینها وارد شام شده‌اند. دوم ماه صفر، هجده روز می‌ماند تا اربعین. توقفشان در شام زیاد بوده [و بعید است تا اربعین به کربلا رفته باشند.]  و اما آنچه که به اربعین ارزش می‌دهد مسئله زیارتی بودن اربعین است و دیگر مسئله اولین زائر امام حسین است که جناب جابر بن عبدالله انصاری باشد. 📕 استاد مطهری: فطرت و تربیت، ص۴۹

📌مشهورات #غیرمستند #عاشورا سوال: آیا امیرمؤمنان #علی(ع) هنگام #ازدواج حضرت #زینب(س) با #عبدالله بن جعفر شرط کرد که اگر زینب(س) خواست برادرش امام #حسین (ع) را در سفر #کربلا همراهی کند، عبدالله بن جعفر مانع او نشود؟ پاسخ: خیر. هیچ یک از #منابع معتبر و کهن تاریخی، چنین مطلب و شرطی را گزارش نکرده اند؛ اما در برخی از آثار معاصران همانند کتاب وفیات الائمه به این نکته اشاره شده است و جای تأمل دارد. 📚وفیات الائمه، ص۴۴۴

📌 #روز_شمار #کربلا 💠با مرگ #معاویه و روی کار آمدن یزید، #یزید از امام حسین علیه السلام درخواست بیعت کرد. #وليد حاكم مدینه جمعه ۲۷ رجب سال ۶۰ قمری امام را احضار کرد. 📌 امام حسین(ع) با روی کار آمدن یزید خطاب به ولید، فرمودند: باید با اسلام خداحافظی کرد. 💠 بيرون رفتن امام حسین(ع) از مدینه در ۲۸ رجب سال ۶۰. 💠 ورود به مكّه در ۳ شعبان سال ۶۰. 💠 #اقامت در #مکّه در ماه شعبان، رمضان، شوال، ذى‌القعده و ذى‌الحجه تا روز هشتم سال ۶۰. 💠 رسيدن اولين #نامه‌هاى #كوفيان به امام حسین(ع) در ۱۰ رمضان سال ۶۰. تعداد نامه های ارسالی حدود ۱۵۰ نامه بود. 💠 بيرون رفتن #مسلم بن عقیل از مکّه در ۱۵ رمضان سال ۶۰. 💠 ورود مسلم به کوفه در ۵ شوال سال ۶۰. 💠 #شهادت #مسلم در ۸ ذى‌الحجه سال ۶۰. 💠 خروج امام حسین(ع) از مکّه سه‌شنبه ۸ ذى‌الحجه سال ۶۰. 💠رسيدن امام حسین(ع) به سرزمين #کربلا در دوم محرم سال ۶۱. 💠 ورود #عمر_بن_سعد به #کربلا در سوم محرم سال ۶۱. 💠 سامان‌دهی #سپاه از سوى عمر بن سعد و گفتگوهاى او با امام حسین(ع) تا ششم #محرم‌الحرام سال۶۱. 📌عدم پذیرش بیعت و مقاومت در برابر ظلم. 💠 منع سپاه اسلام از دسترسى به آب از ۷محرم ۶۱. 💠 واقعه #عاشورا و شهادت مظلومانه امام حسین علیه السلام و ۷۲ تن از یاران وی در ۱۰ محرم سال ۶۱. 💠 #انتقال_اسيران از سرزمين کربلا بعدازظهر روز ۱۱ محرم سال ۶۱. 💠 #دفن شهدای کربلا و بدن امام حسین(ع) در روز بعد از #عاشورا. 📚ر.ک: مقتل جامع سیدالشهدا. محمدجواد یاوری سرتختی

📌شبهه: با اینکه #محرم جزء ماه هاي #حرام است، چرا امام #حسين(علیه‌السلام) در اين ماه #جنگ کرد؟ پاسخ: پيش از اسلام نیز در ميان ماه هاي قمري، چهار ماه رجب، ذي القعده، ذي الحجه، #محرم ماه حرام نامیده می شدند که طبق آن جنگ و خون ريزي حرام و پيکار در آن زشت شمرده مي شد و هر قبيله اي هم که با هم جنگ داشتند، در این ماه ها ترک جنگ می کردند. مانند: #اوس و #خزرج که 120 سال با هم نزاع و پيکار مي کردند، اما در اين چهار ماه متارکه جنگ مي کردند. 📌از طرفی #اسلام نیز بر این حرمت مهر تایید زد و جنگ در این چهار ماه را #حرام اعلام نمود، مگر اینکه #دشمنان حرمت این ماه را شکسته و ضمن تعرض به حریم مسلمانان وارد جنگ شوند که در نتیجه #مسلمانان #حق_مقابله و دفاع از خود را دارند و کار حرامی صورت نگرفته است. 📚بقره: ۱۹۴ در جریان حوادث مرتبط با شهادت امام حسین(ع)، امام که پس از امتناع از #بیعت #یزید به #مکه رفته بود، به منظور جلوگیری از ریخته شدن خونش در ماه حرام، در روز هشتم ذی الحجه مکه را به سمت #کوفه ترک کرد، اما یزیدیان، راه وی را در دوراهی کوفه بسته و او را به #کربلا هدایت کردند و به دستور ابن زیاد آماده جنگ با امام شدند، در این میان امام حسین(ع) برای حفظ حرمت ماه حرام، طی نامه ای به عمر بن سعد، آیات مربوط به ممنوعیت جنگ در این ماه ها را متذکر شد، اما این هشدارها در وی اثر نکرد و وی در روز عاشورا نه تنها وارد جنگ با امام حسین (ع) شد بلکه اعلام کرد که آگاه باشید که من اولین کسی هستم که #تیر به لشکر حسین (ع) انداختم. بنابراین، آنکه در کربلا حرمت ماه حرام را شکست و وارد جنگ شد لشکر یزید بود و امام حسین(ع) به دلیل اینکه در حال #دفاع بود عملش مطابق با نص قرآنی بود و دفاع در این ماه ها اشکالی ندارد.

📌حمله به کاروان امام حسین(ع) قبل از رسیدن به #کربلا مورّخان نوشته اند: [پيش از منزل #تنعيم] گروهي از #مأموران عمرو بن‌ سعيد، حاکم اموی #مکّه به فرماندهي برادرش، به منظور جلوگيري از حرکت امام #حسین(ع) به سوي #عراق، با آن حضرت روبرو شده و خواستند مانع پيشروي او و همراهانش شوند، امّا آن حضرت به شدّت #مقاومت کرد و طرفين باهمديگر درگیر شده و سرانجام اردوي سپاه امام #حسين(ع) به راه خود ادامه داد. 📚طبري، تاريخ الامم و الملوک، ج5، ص385؛ 📚بَلاذُري، انساب‌الاشراف، ج 3، ص375؛ 📚ابوحنيفه دِيْنَوَري، الاخبار الطِّوَال، ص362.

🏴 روضه حضرت #رقیه متن اصلی #روضه دختر خردسال خاندان اهل بیت(ع) از کتاب کامل بهایی اثر عمادالدین #طبری از عالمان #شیعه است که آن را به سال 675 در اصفهان نوشته است. «در حاويه آمد كه: #زنان خاندان نبوت در حالت #اسيرى حال مردان كه در #كربلا شهيد شده بودند، بر پسران و دختران ايشان پوشيده می‌داشتند، و هر كودكى را وعده‌ها می‌دادند كه پدر تو به فلان سفر رفته است باز می‌آيد، تا ايشان را به خانه #يزيد آوردند، دختركى بود #چهارساله، شبى از خواب بيدار شد و گفت پدر من #حسين(ع) كجاست؟ اين ساعت او را به خواب ديدم سخت پريشان، زنان و كودكان جمله در #گريه افتادند و فغان از ايشان برخاست. يزيد خفته بود، از خواب بيدار شد، و حال تفحص كرد. خبر بردند كه حال چنين است. آن #لعين در حال گفت كه بروند و سر پدر او را بياورند و در كنار او نهند. ملاعين سر بياورد و در كنار آن دختر چهارساله نهادند. پرسيد اين چيست: ملاعين گفتند سر پدر تو است. آن دختر بترسيد و فرياد برآورد و رنجور شد و در آن چند روز جان به حق #تسليم كرد.» 📚حاویه نام کتابی است که عمادالدین این مطلب را از آن نقل کرده است.

📌#مشهورات #غیرمستند درباره #عاشورا ◀️مشهور است که ۱۲هزار نامه برای امام حسین(ع) نوشته شده و او را به کربلا دعوت کردند، اما طبق شواهد تاریخی ۱۵۰ نامه فرستاده شد و ۱۲هزار نفر با مسلم در کوفه بیعت کردند. ◀️مشهور است که امام #حسین(ع) #حج خود را ناتمام گذاشتند، درحالی که امام حسین(ع) برای حج محرم نشده بودند و #عمره مفرده بجاآورده بودند. ◀️نقل می‌کنند که اصحاب امام #حسین(ع) شب عاشورا پراکنده شدند در حالی که طبق روایت امام معصوم(ع) این گونه نبوده است. ◀️تنها رفتن حضرت #عباس(ع) برای آوردن آب مشهور غیرمستندی است؛ زیرا هر دو برادر با هم بودند، یعنی امام حسین(ع) نیز همراه با حضرت عباس(ع) بودند. ◀️ #غسل_شهادت بر بدن امام حسین(ع) و یاران ایشان از مشهورات غیرمستند است. ◀️حضرت سید الشهدا(ع) دعای #عرفه را چند روز قبل از واقعه عاشورا قرائت نکرده‌اند، بلکه در سال‌های قبل قرائت شده است. ◀️بریده شدن #انگشت امام حسین(ع) برای غارت #انگشتر مورد تأیید نیست. ◀️ #عروسی حضرت #قاسم(ع)، حضور #شهربانو و #لیلا در #کربلا و همچنین از خود بی خود شدن حضرت #زینب(س) بعد از دیدن سر حضرت امام حسین(ع) بر #نیزه، از دیگر مشهورات غیرمستند عاشورا است. ◀️ شیعیان، امام حسین(ع) را به کربلا دعوت نکرده و خود قاتل او نیستند. اولین بار اهل تسنن عراق در قرن ۵، #شیعیان را #ملحد خوانده و تهمت زدند که #شیعیان کوفه امام #حسین علیه السلام را کشته اند. و حال آنکه باید دانست، #عثمانی مذهبان، دشمنان اهل بیت(ع) و پیروان بنی امیه، قاتل #سیدالشهدا هستند. به عنوان نمونه، از هر هزار نفری که ابن زیاد به کربلا برای جنگ با امام حسین(ع) اعزام میکرد، تنها دویست نفر- که عثمانی مذهب بودند- به کربلا می رفتند و مابقی فرار می کردند- تا دستشان به خون امام آغشته نگردد. 📚رازی، النقض، ص۳۴۷ 📚دينورى، الأخبار الطوال، ص254. 📌برای مطالعه بیشتر: 📚مهدی پیشوایی و همکاران، مقتل جامع سیدالشهدا، ج۲.

❇️ *اربعین ؛ کنگره‌ی جهانیِ تشکیلات تشیّع* 💐 «شیعه یک جمع متفرّقی بود؛ یک جامعه‌ای بود که در یک‌جا و در یک مکان زندگی نمیکرد؛ در مدينه بودند، در کوفه بودند، در بصره بودند، در اهواز بودند، در قم بودند، در خراسان بودند؛ در اطراف و اکناف بلاد بودند. اما یک روح در این کالبد متفرّق و در این اجزای متشتّت، در جریان است؛ مثل دانه‌های تسبیح، یک رشته و یک نخ، همه‌ی اینها را به هم وصل میکرد؛ آن رشته، چه بود؟ *رشته ی اطاعت و فرمانبری از مرکزیت تشیع، از رهبری عالیِ تشیّع یعنی #امام ؛ همه‌ی این رشته‌ها به آنجا متصل میشد؛* قلبی بود که به همه‌ی اعضا فرمان میداد. و به این ترتیب، تشیّع یک سازمان و یک تشکیلات بود. ممکن بود دو نفر از حال هم خبر نداشته باشند اما کسانی بودند که از حال همه باخبر بودند. اطاعت و فرمان‌بری آنها به حساب، فریاد زدنشان از روی دستور، سکوتشان بر طبق نقشه، همه‌چیزشان با حساب. *فقط کار آنها یک عیبی داشت* و آن اینکه همدیگر را کمتر میدیدند. اهل یک شهر و شیعیان یک منطقه البته یکدگر را می‌دیدند، *اما یک #کنگره‌ی_جهانی لازم بود برای شیعیانِ ائمه (عليهم السلام) در آن روزگار؛ این کنگره‌ی جهانی را معین کردند،* وقتش را هم معين کردند؛ گفتند در این موعد معین، هرکس که میتواند در آن کنگره شرکت کند؛ *آن موعد «روز #اربعین» است و جای شرکت «سرزمین #کربلا»؛* چون روح شیعه روح کربلائی و روح عاشورائی است و در کالبد شیعه تپش روز عاشورا مشهود است. شیعه هر جا که هست، دنباله‌روِ عاشورای حسین است. این است که می‌بینیم همه جا این تپشهایی که در شیعه مکشوف شده، از آن مرقد پاک، ناشی است. اینها شعله‌هایی بوده که از آن روح مقدّس و پاک و از آن تربت عالی‌مقدار سرکشید؛ به جان‌ها و روح‌ها رسید؛ انسانها را به گلوله‌های داغی تبدیل کرد و آنها را به قلب دشمن فرو برد...» 💐 این تحلیل زمانی مطرح شده که *هنوز هیچ خبری از «پیاده‌روی اربعین» به این گستردگی و تمدّنی نبوده است* ؛ این مطلب را ۴۷ سال قبل، یعنی حتی ۵ سال قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، یک مجتهدِ نوگرا و زمان‌شناس، نه بر اساس یک تجربه‌ی تاریخی که (مثل این سال‌ها) به وقوع پیوسته باشد، بلکه از روایات و معارفِ ناظر به مسئله‌ی اربعین فهم کرده و بازگو کرده بود! . 👈 *این تحلیلِ تمدّنی در تاریخ ۱۲ اسفند ۱۳۵۲ توسط آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ایِ جوان، در لابلای سلسله‌مباحث شرح نهج‌البلاغه مطرح شده است!...،* . 📚 منبع: کتاب شرح نهج‌البلاغه؛ جلد اول: منشور حکومت علوی؛ آیت‌الله خامنه‌ای؛ ص ۳۰-۳۱

📌 #امویان و #عثمانی کردن مردم بنی امیه علي بن‌قَرَظه بن کَعب را به تفکر #عثمانی دعوت کردند و او در #کربلا در مقابل سپاه امام حسین(ع) قرار گرفت، در حالیکه برادر وی عمرو بن‌قَرَظه در ركاب امام #حسين(ع) به شهادت رسید. همچنین، ابووائل شقیق بن سَلَمه، با تبلیغات بنی امیه به عثمانی ها یا همان اموی ها پیوست. 📚طبری، تاریخ الامم والملوک، ج5، ص434 📚ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج4، ص99.

📆 ۲۰ دی ۱۲۳۰ هجرے شمسے ▪️قتل #امیرکبیر صدراعظم ناصرالدین شاه به دستور پادشاه ‏قاجاریه (۱۸ ربیع‌الاول ۱۲۶۸ق) 🔹میرزا تقی خان فراهانی فرزند کربلایی قربان، آشپز میرزا ابوالقاسم قائم مقام، در اصل از هزاوه و خانواده‌ای فقیر بود. 🔸وی در دستگاه قائم مقام پرورش یافت و دبیری کارآمد و منشی لایقی شد. وی سمت‌های متعددی در زمان فتحعلی شاه و محمدشاه قاجار داشت و در خدمت ناصرالدین میرزای ولیعهد، فعالیت می‌کرد. میرزاتقی خان پس از مرگ محمدشاه قاجار تلاش فراوانی در به سلطنت رساندن ناصرالدین شاه نمود و لقب اتابک اعظم گرفت. 🔹نزدیکی وی به شاه به حدی بود که ناصرالدین شاه قاجار تنها خواهر خود را به عقد میرزاتقی درآورد، هرچند مهد علیا مادر شاه، از این امر راضی نبود. پس از صدر اعظمی و فرونشاندن ناآرامی‌ها و به جریان انداختن امور کشور، به #امیرکبیر ملقب گردید و بیشتر از قبل مورد حسادت درباریان واقع شد. سرانجام با بدگویی‌های فراوانی که نزد شاه از او کردند، به دستور شاه قاجار از صدارت عزل گردید و بدخواهان از ترس تغییر نظر شاه، حکم قتل وی را نیز از سلطان گرفتند. شد او سه سال پایان عمر 45 ساله اش صرف توسعه ایران شد اراده او بر نظم مالی و نظم در قدرت در دربار ناصرالدین شاه حسودان و کینه ورز ان را بر انگیخت تا اورا شهید کنند او باب را تیرباران کرد که در نتیجه روحانیت شیعه تقویت شد تا انقلاب کرد. 🔸وی را در حمام فین #کاشان با گشادن شریان بازویش به قتل رسانده و سپس جسدش را به عراق برده و در #کربلا به خاک سپردند.

🏴 #منع_آب از کاروان حسيني سؤال: اگر کاروان امام حسین علیه السلام #آب نداشتند، پس #غسل شب #عاشورا چه وجهي داشت؟ پاسخ: در تاريخ عاشورا سه نکته، قطعي است: ◀️مسأله آب از همان آغاز براي يزيديان، يک حربه نظامي بود. حرّ به فرمان ابن زياد مأمور بود تا امام حسين(عليه السلام) را در يک سرزمين بدون آب فرود آورَد و کربلا اين گونه بود. در روز هفتم محرم، #ابن‌زياد به عمربن ‌سعد فرمان داد تا آب را بر روي کاروان حسيني ببندد. لذا شريعة فرات را با پانصد سوار بستند. اهداف دشمن از منع آب: 1- کاهش توان رزمي نيروهاي امام بر اثر تشنگي؛ 2- فشار بر اطفال و زنان و نهايتاً فشار بر امام براي تسليم شدن؛ 3- استفادة تبليغي و برانگيختن کينه هاي ديرين با اتهام دروغين بستن آب بر روي عثمان از سوي امام علي(عليه السلام). ◀️کاروان حسيني در اين سه روز با سختي زياد و بسيار محدود به آب دسترسي داشت. امام حداقل يک بار اقدام به حفر #چاه کوچک کرد و به آب رسید و آب آن تمام شد حضرت #عباس و گروهي از ياران امام نيز توانستند #محاصره آب را بشکنند و مقداري آب بياورند. ◀️ تشنگي و #عطش در #کربلا جزء قطعيات تاريخي است؛ البته فراز و نشيب داشته و اوج آن در روز عاشورا بوده است؛ به سببِ: شرايط جنگي به‌شدت نابرابر،‌ مبارزه و جراحت، گرماي شديد و محاصره کامل. چنان که حر خطاب به کوفيان گفت: «...مادرتان به عزايتان بنشيند؛... حسين و زنان و دختران و يارانش را از آب فرات بازداشتيد... و اينان از عطش پَرپَر مي‏زنند...» و حضرت علي اکبر به امام عرض کرد: العطش قد قتلنی؛ «تشنگی مرا کشت...» ◀️پس از توجه به سه نکتة قطعي بالا، بايد گفت غسل شب عاشورا، در روايتي از امام #صادق(عليه السلام) آمده است که امام #حسين(عليه السلام) در شب عاشورا(نزديک نماز صبح)، به يارانش فرمود: «...برخيزيد آبي بنوشيد که اين،‌ آخرين توشة شماست؛ #وضو بگيريد و غسل کنيد...» 📚شیخ صدوق، الأمالي، ص221 غسل کردن، نمادي از طهارت و آمادگي براي شهادت است؛ اما صرفاً در «يک» خبر آمده، لذا ظني است و متواتر و قطعي نيست. البته غسل بر خلاف عادت و ذهنيت ما، به آب فراوان نياز ندارد و با آب اندک هم ممکن است. همچنين احتمال دارد از آبی غيرقابل شرب برای غسل استفاده شده باشد. نيز در منابع تاريخي دارد که امام حسين(عليه السلام) صبح عاشورا #خيمه‌اي قرار داد و در آنجا در ظرفي مقداري #مُشک و مادة خوشبو گذاشتند و خود امام و بعداً اصحاب رفتند و آنجا بدنشان را آغشته به آن و خوش‌بو کردند و به نوعي مهياي #شهادت شدند. در متن عربي گزارش اخير، لفظ «توره» به معناي ظرفي است که مشک را در آن گذاشتند؛ اما اين عبارت را نوعا به اشتباه «نوره» گفته و اشکال شده است که صبح عاشورا با کمبود آب، تنظيف بدن چه وجهي داشت 📚مقتل جامع سيدالشهداء ج1، ص742. چنانکه مسکویه رازی نیز در کتاب #تجارب_الامم به #خوشبو کردن بدن توسط امام #حسین(ع) در شب عاشورا اشاره کرده است. 📚ابن مسکویه، تجارب الامم، ج۲، ص۷۰ @ahlebait110

📌 #سلیمان بن صرد خزاعی 1⃣ #سليمان از بزرگان #شیعه #عراق و از اصحاب اميرمؤمنان #علی، امام #حسن و امام #حسين علیهم السلام بود. 2⃣ سليمان گرچه در برخی جنگ‌هاي دوران #اميرمومنان علی(ع) سابقه درخشاني از خود به جاي گذاشت، اما در #جنگ #جمل بر علیه، #طلحه و #زبیر شرکت نکرد و مورد مواخذه امیرمومنان(ع) قرار گرفت. 📌بلاذري مي‌نويسد: [پس از جنگ جمل] #علي(ع) صورت خود را از سلیمان برگرداند و او را #سرزنش كرد و فرمود: تو دچار #ترديد شدي و گوش نکردی و #نيرنگ به كار بستي در حالي كه تو از معتمدترين افراد نزد من بودي. سليمان از امام معذرت خواست و عرض كرد: #دوستي من را نگهدار و در آينده، #خيرخواهي من خالص‌تر خواهد بود. 3⃣ سليمان نه تنها خوب ظاهر نشد، بلکه نسبت به #صلح امام #حسن(ع) با #معاويه ديدگاه انتقادی داشت و از جمله كساني بود كه امام را بعد از صلح با معاويه #مذّل_المومنين خطاب كرد. 4⃣ سلیمان به عنوان #رهبر بزرگ #شیعیان، امام #حسین(ع) را به #کربلا دعوت کرد. اما در کربلا به دلیل کوتاهی و نداشتن #روحیه_انقلابی امام را تنها گذاشت. مسيب بن نجبه از بزرگان #توابين درباره کوتاهی در #قیام امام حسین(ع) می گوید: ما #حسین(ع) را تنها گذاشتیم در حالي كه پيش از آن، نامه او به ما رسيده بود و #سفير او بر ما وارد شده و همه گونه از ما ياري طلبيده بود. ولي ما جان‌هاي خود را از او دريغ كرديم تا آنكه در كنار ما به #شهادت رسيد. به درستي كه ما نه با دست خود او را ياري داديم و نه با زبان خود از او دفاع كرديم و نه با اموال خود او را #حمايت كرديم و نه عشاير و قبايل خود را براي ياري او #بسيج كرديم، اينك چه عذري در درگاه خداوند داريم. 📌عدم پذيرش #جنگ با #قاتلان امام حسين(ع) نیز از کوتاهی های سلیمان است. عدم #حمايت صريح يا ضمني امام #سجاد(ع) از قيام توابین از مهم‌ترين كاستي‌هاي اين #نهضت شيعي است. در پایان، سلیمان به دلیل ترس از حاکمیت ظلم روحیه انقلابی خود را باخته بود که شهادت امام حسین علیه السلام او را کمی بیدار کرد.